Sygn. akt II Ka 184/16
Dnia 4 listopada 2016r.
Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący : SSO Agata Wilczewska - spr.
Sędziowie: SSO Marek Ziółkowski
SSO Karol Skocki
Protokolant : st. sekr. sąd. Arleta Wiśniewska
przy udziale Krystyny Kasprzak Prokuratora Prokuratury Okręgowej
oraz Oskarżyciela Skarbowego M. P.
po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2016r.
sprawy J. S.
oskarżonego z art.56§2k.k.s. i innych
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Kole
z dnia 6 kwietnia 2016r. sygn. akt II K 125/16
uchyla zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu
w Kole do ponownego rozpoznania.
Karol Skocki Agata Wilczewska Marek Ziółkowski
Sygn. akt IIKa 184/16
Wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2016r. Sąd Rejonowy w Kole uznał oskarżonego J. S. za winnego tego, że:
- w dniu 30.04.2014 r w K. woj. (...), podał nieprawdę w zeznaniu PIT-36 za 2013 r poprzez zawyżenie kosztów uzyskania przychodu przez co uszczuplił podatek od osób fizycznych na kwotę 31 986,00 zł,
- w dniu 26.08.2013 r do 25.03.2014 r. w K. woj. (...), podał nieprawdę
w deklaracji VAT-7 za 12/2013 r i 01,02,03,04,05/2014r poprzez zawyżenie podatku naliczonego do odliczenia z tytułu niezapłaconych faktur co uszczupliło podatek od towarów
i usług na kwotę 23.432,00 zł,
to jest popełnienia w ciągu z art.37§1 pkt 3k.k.s. dwóch przestępstw skarbowych
z art.56§2k.k.s. w zw. z art. 6§2k.k.s. i za przestępstwa te na podstawie art.56§2k.k.s. w zw.
z art. 37§1 pkt3k.k.s. i art.38§1 pkt 2k.k.s. wymierzył mu karę 2 miesięcy pozbawienia wolności.
Tym samym wyrokiem Sąd uznał oskarżonego za winnego tego, że:
- dnia 01.01.2012 r do 28.02.2014 r w K. woj. (...), w krótkich odstępach czasu
z wykorzystaniem takiej samej sposobności, prowadził nierzetelnie księgę przychodów
i rozchodów za 2012 i 2013 r , oraz od stycznia do maja 2014 r, poprzez zawyżenie kosztów uzyskania przychodów z tytułu niezapłaconych faktur o kwotę 149,669,45 zł z tytułu nieopłaconych składek ZUS o kwotę 4 306,40 zł z tytułu niewypłaconego wynagrodzenia
o kwotę 1 680,00 zł,
- dnia 01.05.2012 r do 31.05.2014 r w K. woj. (...), w krótkich odstępach czasu
z wykorzystaniem takiej samej sposobności, prowadził nierzetelnie ewidencję dostaw i nabyć za 04/2012
05,07,08,10,11,12/2013 i 01,02/2014 r poprzez zaniżenie wartości sprzedaży
o 5.443,09 zł i Vat 1 252 zł w kwietniu 2012 r, zawyżenie podatku naliczonego o kwotę łączną 25,830,84 zł w miesiącu 05,07,08,10,11,
12/2013 i 01,02,03,04,05/2014 r oraz zaniżenie nabyć o 8.991,06 zł i Vat 2.225,63 zł za w maju 2013 r.,
to jest popełnienia w ciągu z art.37§1 pkt 3k.k.s. dwóch przestępstw skarbowych
z art.61§1k.k.s. w zw. z art. 6§2k.k.s. i za przestępstwa te na podstawie art.61§1k.k.s. w zw.
z art. 37§1 pkt3k.k.s. i art.38§1 pkt 1k.k.s. wymierzył mu karę 1 miesiąca pozbawienia wolności.
Na podstawie art.40§1k.k.s. w zw. z art.85§1k.k. i art.86§1k.k. Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierzył mu karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art.69§1i2k.k.
i art.70§1pkt1k.k. i art.20§2k.k.s. w zw. z art.4§1k.k. warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata.
Na podstawie art. 41§4k.k.s. w zw. z art. 41§2k.k.s. Sąd nałożył na oskarżonego obowiązek uiszczenia uszczuplonych należności publicznoprawnych w łącznej kwocie 55.418zł w terminie 3 lat od uprawomocnienia się wyroku.
Nadto Sąd uznał oskarżonego za winnego tego, że od dnia 18.08.2015r. do 05.11.2015r. w K. woj. (...), udaremniał przeprowadzenie czynności sprawdzających pracownikom (...)w K. w zakresie uwzględnienia podatku naliczonego od nie zapłaconych faktur poprzez nie stawianie się na wezwanie i nie dostarczenie rejestrów sprzedaży i zakupów za listopad 2013 r. i luty 2015 r., to jest wykroczenia skarbowego z art.83§2k.k.s. i za to na podstawie tego przepisu wymierzył mu grzywnę w wysokości 500zł.
Powyższy wyrok zaskarżony został w całości przez obrońcę oskarżonego, który zarzucił obrazę przepisów postępowania, w szczególności art.6k.p.k., przez przeprowadzenie rozprawy i wydanie wyroku mimo wniosku oskarżonego o usprawiedliwienie nieobecności na rozprawie i o odroczenie rozprawy z powodu choroby stwierdzonej zaświadczeniem lekarskim wydanym przez lekarza sądowego.
W oparciu o ten zarzut obrońca wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku
i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
Sąd odwoławczy zważył, co następuje.
Apelacja obrońcy okazała się zasadna. Jak słusznie wskazał obrońca, oskarżony przed terminem rozprawy, w dniu 5 kwietnia 2016r., złożył wniosek o odroczenie rozprawy wyznaczonej na 6 kwietnia 2016r. z uwagi na jego chorobę, na okoliczność czego przedłożył zaświadczenie lekarskie wystawione przez lekarza sądowego z którego wynikało, że oskarżony w dniu 6 kwietnia nie może stawić się w Sądzie. Wniosek ten wraz
z zaświadczeniem, jak wynika ze sporządzonej na nim notatki, omyłkowo został dołączony do akt innej sprawy i nie został przedłożony Sądowi orzekającemu w niniejszej sprawie.
Stąd nieobecność oskarżonego na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2016r. została potraktowana jako nieusprawiedliwiona. Na rozprawie tej przeprowadzono w całości postępowanie dowodowe i wydano wyrok.
Ponieważ nieobecność oskarżonego na rozprawie okazała się jednak usprawiedliwiona, przeprowadzenie rozprawy nastąpiło z naruszeniem przepisów art.117§1i2k.p.k., które stanowią, że uprawnionego do wzięcia udziału w czynności procesowej zawiadamia się o jej czasie i miejscu, a czynności nie przeprowadza się, jeżeli osoba uprawniona nie stawiła się, a brak dowodu, że została o niej powiadomiona, oraz jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że niestawiennictwo wynikło z powodu przeszkód żywiołowych lub innych wyjątkowych przyczyn, a także wtedy, gdy osoba ta usprawiedliwiła należycie niestawiennictwo i wnosi o nieprzeprowadzanie czynności bez jej obecności, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Naruszenie to niewątpliwie mogło zaś mieć wpływ na treść wyroku, zwłaszcza, że
w dniu 6 kwietnia 2016r. pod nieobecność oskarżonego przeprowadzono całe postępowanie dowodowe w niniejszej sprawie i wydano wyrok. Tym samym naruszone też zostało prawo oskarżonego do obrony, co również mogło mieć wpływ na treść wyroku.
Ponieważ zaś w niniejszej sprawie wymagane jest przeprowadzenie na nowo postępowania dowodowego w całości Sąd odwoławczy zmuszony był uchylić zaskarżony wyrok w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.
Dlatego zgodnie z art.437§1 i 2 k.p.k. Sąd orzekł jak w wyroku.
SSO Agata Wilczewska