WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Stanisław Sadowski
Protokolant:	st. sekr. sądowy Paweł Sosnowski

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T.

przeciwko M. Z. i A. Z.

o zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanych M. Z. i A. Z. na rzecz powoda Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T. solidarnie kwotę 8 517,49 zł (słownie: osiem tysięcy pięćset siedemnaście złotych i czterdzieści dziewięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od tej kwoty od dnia 23 października 2015r.; z uwzględnieniem zmiennej stopy procentowej odsetek ustawowych do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanych na rzecz powoda solidarnie kwotę 1 517 zł (słownie: tysiąc pięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w T. wniosła o zasądzenie od pozwanych A. Z. i M. Z. solidarnie kwoty 8 517,49 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu, tytułem zaległych opłat mieszkaniowych.

Pozwani w sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym wyrazili wolę zawarcia ugody. Nie zakwestionowali roszczenia pozwu ani co do zasady, ani co do wysokości. Podnieśli tylko kwestię ponoszonych kosztów leczenia i stanu zdrowia, co miało spowodować przejściowe trudności finansowe.

Pozwani, prawidłowo zawiadomieni o terminie rozprawy nie stawili się na rozprawie, a ponadto powódka nie wyraziła zgody na ugodowe rozstrzygnięcie sporu, wobec czego nie mogło dojść do zawarcia ewentualnej ugody.

Sąd ustalił, co następuje

Pozwany M. Z. jest właścicielem lokalu nr (...), położonego w budynku mieszkalnym przy ul. (...). Lokal faktycznie zajmuje jego matka pozwana A. Z.. Budynek pozostaje w zasobach powodowej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T..

Pozwani nie uiszczali żadnych opłat mieszkaniowych za okres od dnia 16 października 2014 roku, wobec czego na dzień 15 października 2014 roku powstało po ich stronie zadłużenie w tamtym okresie na kwotę 8 517,49 złotych.

Pozwana A. Z. posiada orzeczony lekki stopień niepełnosprawności na stałe.

Pozwani są permanentnymi dłużnikami powodowej spółdzielni. Za wcześniejszy okres należności zasądzono od nich prawomocnym wyrokiem w sprawie XC 1770/14 tutejszego Sądu.

/ Dowód:

-dokumenty:

statut powódki-k.10 akt, wezwanie do zapłaty-k.9 akt, wyliczenie księgowe-k.6-8 akt, orzeczenia o stanie zdrowia-k.29,30 akt./

Sąd zważył, co następuje

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów, zawarte w aktach sprawy, których wiarygodności i autentyczności żadna ze stron nie zakwestionowała.

Powództwo jest zasadne.

W przedmiotowej sprawie strona pozwana nie zakwestionowała zasadności roszczenia pozwu ani co do zasady, ani co do wysokości. Przeciwnie, w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym, pozwani przyznali fakt zadłużenia z tytułu opłat mieszkaniowych. W tej sytuacji, Sąd uznał roszczenie pozwu za bezsporne pomiędzy stronami. Strona powodowa nie zakwestionowała także podanej przez pozwanych sytuacji zdrowotnej i materialnej pozwanego i jego rodziny, wobec czego zbędne było prowadzenie postępowania dowodowego na tę bezsporną okoliczność.

Pozwani wyrazili natomiast w sprzeciwie wolę zawarcia ugody z powódką, na mocy której oprócz bieżących opłat mieszkaniowych, spłacaliby zaległość w ratach miesięcznych po 500 zł. Pełnomocnik powódki wykluczył na rozprawie możliwość zawarcia ugody z pozwanymi. Podniósł, iż zarząd spółdzielni zawarł uprzednio ugodę z pozwanymi odnośnie wcześniejszego okresu zadłużenia. Pozwani z warunków ugody nie wywiązali się wobec czego powódka zmuszona była do skierowania przeciwko nim pozwu w sprawie XC 1779/14 tutejszego Sądu. Jak zaznaczył pełnomocnik powódki, pozwani nie są dla spółdzielni wiarygodni jako dłużnicy, nie uiszczają latami dobrowolnie żadnych opłat z tytułu korzystania z mieszkania i powódka nie wyraziła zgody na zawarcie ugody.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zauważył także, iż niezależnie od sytuacji materialnej oraz aktualnego stanu zdrowia pozwanych i ich bliskich, pozwani faktycznie nie płacą opłat należnych spółdzielni przez całe lata. Wiedzę powyższą Sąd czerpał również w urzędu, albowiem sprawa XC 1770/14 była prowadzona w tym samym składzie. Tym samym, po stronie pozwanych mamy do czynienia w ocenie Sądu raczej z ciągłym uchylaniem się od wykonywania obowiązków finansowych wobec spółdzielni, niż ze stanem przejściowych trudności finansowych. Także wola zawarcia ugody, którą pozwani wyrażali także w analogicznej sprawie XC 1779/14 ma na celu w ocenie Sądu przede wszystkim odwleczenie w czasie momentu przymusowej egzekucji oczywistych i bezspornych zobowiązań pozwanych wobec powódki.

Wobec powyższego, Sąd na mocy art. 4 ust.4 i 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych [ Dz.U. z 2013r. poz.1222 t.j.] w związku z art. 353 § 1 kodeksu cywilnego, zasądził kwotę dochodzoną pozwem, solidarnie od pozwanych na rzecz powódki, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu.

Sąd zasądził od pozwanych na rzecz powódki zwrot kosztów procesu, obejmujących opłatę sądową, oraz koszty zastępstwa procesowego wg norm przepisanych, w tym opłatę skarbową od dokumentu pełnomocnictwa procesowego, po myśli art. 98 § 1-3 kodeksu postępowania cywilnego.