Sygn. akt II Ca 932/16
Dnia 21 listopada 2016 r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Piotr Rajczakowski
Sędziowie: SO Aleksandra Żurawska
SO Maria Kołcz
po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2016 r. w Świdnicy na posiedzeniu niejawnym sprawy na skutek skargi dłużnika (...) Sp. z o.o. w (...) oraz E. K. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 3 października 2016 r., sygn. akt II Cz 953/16, w sprawie na skutek skargi dłużnika (...) Sp. z o.o. w (...)na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kłodzku – H. S., w sprawie KM 10737/11, z wniosku wierzyciela M. P.
p o s t a n a w i a:
odrzucić skargę.
(...)
Skarżący (...)Sp. z o.o. w (...) oraz E. K. wnieśli o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 3 października 2016 r., sygn. akt II Cz 953/16, wydanego na skutek zażalenia dłużnika – skarżącej Spółki, na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 1 sierpnia 2016 ., sygn. akt I Co 1991/15. Jako podstawy wznowienia skarżący wskazali przepisy art. 405 kpc w zw. z art. 403 § 2 kpc.
Sąd Okręgowy zważył. Skarga podlegała odrzuceniu. Przed merytorycznym rozpoznaniem skargi o wznowienie postępowania Sąd bada, czy zostały spełnione określone w art. 410 § 1 kpc konieczne warunki umożliwiające jej rozpoznanie. Zgodnie z treścią powołanego przepisu, Sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie. Postanowienie w tym przedmiocie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Wniesiona w sprawie niniejszej skarga dotyczy postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Okręgowego oddalającym zażalenie dłużnika (...) Sp. z o.o. w S., na postanowienie Sądu pierwszej instancji wydane w wyniku skargi na czynności komornika. Natomiast wznowienia postępowania zakończonego postanowieniem można domagać się tylko na podstawie wskazanej w przepisie art. 401 ( 1) kpc., co wynika z art. 399 § 2 kpc. Gdy więc rozpoznawana skarga dotyczy postępowania zakończonego postanowieniem, a jej podstawą, jak wynika z treści tejże skargi, nie jest przepis art. 401 ( 1) kpc, w myśl którego można żądać wznowienia postępowania również w wypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie, to uznać należy, że skarga była niedopuszczalna. Wreszcie niedopuszczalność skargi wynika także z braku podstaw przytoczonych przez skarżących. Nie wskazali oni bowiem żadnych konkretnych podstaw wznowienia z powołanego w skardze przepisu art. 403 § 2 kpc, w myśl którego można również żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia prawomocnego wyroku, dotyczącego tego samego stosunku prawnego, albo wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
Zupełnie już tylko na marginesie Sąd Okręgowy zauważa, że, wbrew stanowisku skarżących, na postanowienie sądu drugiej instancji wydane w toku postępowania ze skargi na czynności komornika, skarga kasacyjna nie przysługuje (art. 767 4 § 2 kpc), a do pouczania strony o składaniu skarg do sądowych organów Wspólnotowych, brak jest podstaw prawnych.
Mając na uwadze powyższe względy Sąd Okręgowy, na podstawie art. 410 § 1 kpc i powołanych przepisów prawa, orzekł jak w postanowieniu.
(...)