Sygn. akt: X C 2266/15 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Maria Żuchowska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Elżbieta Jakubowska

po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) Spółka Akcyjna w G.

przeciwko H. P.

o zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanej H. P. na rzecz powoda (...) Spółka Akcyjna w G. kwotę 671,62 zł (sześćset siedemdziesiąt jeden złotych sześćdziesiąt dwa grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwot i dat :

- 25,78 zł od dnia 19 czerwca 2015r.,

- 28,41 zł od dnia 27 lutego 2015r.,

- 54,68 zł od dnia 28 października 2014r.,

- 52,22 zł od dnia 13 sierpnia 2014r.,

- 27,11 zł od dnia 6 listopada 2014r.,

- 224,30 zł od dnia 3 kwietnia 2014r.,

- 107,46 zł od dnia 30 listopada 2013r.,

- 69,50 zł od dnia 24 września 2013r.,

- 82,16 zł od dnia 2 sierpnia 2013r.,

z uwzględnieniem zmian stopy procentowej odsetek ustawowych, do dnia zapłaty;

II.  nie obciąża pozwanej kosztami procesu poniesionymi przez powoda..

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 31 lipca 2015 r. powodowa (...) spółka akcyjna
w G. domagała się zasądzenia na jej rzecz od pozwanej H. P. kwoty 671,62 zł z ustawowymi odsetkami od poszczególnych kwot i dat, do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu. Uzasadniając żądanie, strona powodowa podniosła, że pozwana była odbiorcą energii elektrycznej na podstawie umowy sprzedaży energii. Z tego tytułu były wystawione faktury za zużycie energii w wysokościach i terminach dochodzonych pozwem.

Nakazem zapłaty wydanym dnia 28.08.2015 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym Sąd Rejonowy Lublin Zachód w Lublinie nakazał pozwanej, aby zapłaciła stronie powodowej kwotę dochodzoną pozwem wraz z żądanymi odsetkami oraz kwotę 210,30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Wskazany nakaz zapłaty został uchylony wobec niemożności doręczenia pozwanej odpisu nakazu – korespondencja wróciła z adnotacją, że „adresat przebywa w szpitalu psychiatrycznym”. Postanowieniem Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie z dnia 09.10.2015r. przekazano sprawę Sądowi Rejonowemu w Toruniu.

W uzupełnionym pozwie strona powodowa podtrzymała powództwo i przedłożyła dokumenty na poparcie twierdzeń pozwu. Wobec dalszego nieodbierania korespondencji przez pozwaną pod adresem zameldowania i nie wskazania przez powoda aktualnego adresu pozwanej, postanowieniem z dnia 07.03.2016r. postępowanie zostało zawieszone. Pismem z dnia 23.05.2016r. powód wskazał adres pobytu pozwanej w Domu Pomocy Społecznej w (...), gm. L., w związku z czym postanowieniem z dnia 28.06.2016r. podjęto postępowanie.

Na rozprawie dnia 09.11.2016 r. pozwana stawiła się wraz z przedstawicielem (...) , w którym przebywa i wniosła o rozłożenie należności na raty w kwotach po 10 zł oraz umorzenie odsetek wobec bardzo trudnej sytuacji materialnej.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 15.05.2001 r. H. P. zawarła z Zakładem (...) w T., umowę o świadczenie usług przesyłowych i sprzedaży energii elektrycznej.

Okoliczność bezsporna, a ponadto dowód:

Umowa z dnia 15.05.2001 r. – k. 31-33

Powód dostarczał energię zgodnie z umową, na okoliczność czego wystawiane były faktury. Pozwana nie uiściła należności wynikających z faktur na łączną kwotę 671,62zł, wystawianych w okresie od lipca 2013r. do czerwca 2016r.

Okoliczność bezsporna oraz dowód:

- faktury – k.34-52,

W dniu 19.06.2015r. powód wystawił pozwanej wezwanie przedsądowe na kwotę 671.62 zł, wynikająca z nieopłaconych faktur, płatną w terminie 7 dni. Pozwana nie uiściła należnej kwoty.

Dowód: - wezwanie przedsądowe – k.28

Pozwana obecnie przebywa w Domu Pomocy Społecznej w M.. Otrzymuje rentę w kwocie 700 zł, przy czym, po potrąceniach komorniczych i kosztów związanych z utrzymaniem w (...), pozwanej pozostaje kwota 45 zł miesięcznie

Okoliczność niezaprzeczona

Sąd zważył, co następuje:

Między stronami pozostawało bezsporne istnienie umowy o świadczenie usług przesyłowych i sprzedaży energii elektrycznej. Również wysokość należności dochodzonej pozwem okazała się bezsporna, bowiem pozwana wniosła o rozłożenie należności na raty w kwotach po 10 zł i umorzenie odsetek, a zatem uznała powództwo. Bezsporne było również to, że pozwana od dłuższego czasu przebywa w domu Pomocy Społecznej w M., bowiem powód we wniosku o podjęcie postępowania, podał ten adres pozwanej.

Dokumenty, z których przeprowadzono dowód, stanowiły wiarygodny środek dowodowy, gdyż ich rzetelność i autentyczność nie zostały w toku procesu podważone.

Pozwaną i powoda łączyła umowa o świadczenie usługi sprzedaży i dystrybucji energii elektrycznej zawarta na podstawie ustawy z dnia 10.04.1997r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2006r. nr 89 , poz. 625 ze zm.). W związku z powyższym, na podstawie art. 4 i następne ustawy Prawo Energetyczne oraz art. 353 k.c., powództwo zasługiwało na uwzględnienie, o czym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku.

W myśl art. 320 k.p.c., w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub
o opróżnienie pomieszczenia - wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia. Celem unormowania art. 320 k.p.c. jest umożliwienie realnego zaspokojenia wierzyciela przez dłużnika, znajdującego się w określonej sytuacji ekonomicznej, rodzinnej lub zdrowotnej. Rozłożenie długu na raty ma też umożliwić prawidłowe i skuteczne wyegzekwowanie go. W rozpoznawanej sprawie nie było możliwe rozłożenie długu na raty według propozycji pozwanej, gdyż przewidywała ona zbyt odległy termin spłaty należności, co byłoby nieuzasadnionym działaniem na szkodę powoda, który wywiązał się z umowy w sposób należyty. Dlatego też, Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanej o rozłożenie należności na raty. W ocenie Sadu, nie było również podstaw do uwzględnienia wniosku pozwanej o umorzenie odsetek od powstałej zaległości. Dochodzenie odsetek, zdaniem Sądu, od powstałej zaległości również było również zasadne, zgodne z prawem i nie naruszało zasad współżycia społecznego O odsetkach za opóźnienie od poszczególnych faktur orzeczono więc na podstawie art. 481 k.c.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie II sentencji wyroku na podstawie
art. 102 k.p.c. zgodnie z zasadą słuszności. H. P. jest osobą nieporadną, która obecnie przebywa w Domu Pomocy Społecznej. Nie pracuje, otrzymuje niewielką rentę, której po potrąceniu innych należności pozostaje jej na życie kwota 45 zł miesięcznie. Zdaniem Sądu, sytuacja materialna pozwanej jest wyjątkowo trudna. Dodatkowo, po uprawomocnieniu się wyroku, pozwana będzie musiała zapłacić powodowi należność zasądzoną w przedmiotowej sprawie z odsetkami. W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie wystąpił szczególnie uzasadniony wypadek uzasadniający odstąpienie od obciążenia pozwanej kosztami procesu.