Sygn. akt XI GC 849/15
S., dnia 15 listopada 2016 r.
Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,
w składzie:
Przewodniczący: SSR Dariusz Plewczyński
Protokolant: Agata Trawka
po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2016 r. w Szczecinie na rozprawie
sprawy z powództwa M. P.
przeciwko (...) spółce akcyjnej w W.
o zapłatę
I oddala powództwo,
II zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 617 zł (sześćset siedemnaście złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt XI GC 849/15
Sprawa rozpoznawana była w postępowaniu „zwykłym”
Dnia 5 czerwca 2015 roku powód M. P. wniósł przeciwko pozwanej (...) spółce akcyjnej w W. pozew o zapłatę kwoty 1600 złotych wraz z ustawowymi odsetkami, a także złożył wniosek o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych.W uzasadnieniu wskazał, że jego pojazd został uszkodzony w skutek zdarzenia za które odpowiedzialność ponosi sprawca ubezpieczony u pozwanej. Pozwana wypłaciła odszkodowanie częściowo odmawiając dopłaty w pozostałej części.
W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów procesu wg norm przepisanych. Pozwana podtrzymała stanowisko przedstawiane w postępowaniu likwidacyjnym. Wskazała że przyznała odszkodowanie w kwocie łącznej 3917,05zł netto (co stanowi połowę kosztów naprawy), choć są podstawy do uznania, że w ogóle nie powinna ponosić odpowiedzialności, co wynika m.in. z notatki Policji.
W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 16 lipca 2012 r. na ul. (...) w S. doszło do kolizji, której sprawcą był kierujący pojazdem marki V., który przy włączaniu się do ruchu nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa kierującemu samochodem F. (...), który omijał stojącą kolumnę samochodów. Do zdarzenia nie doszło na przejeździe kolejowym bądź przestrzeni bezpośrednio przed przejazdem.
Kierujący pojazdem F. (...) legitymował się umową obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartą z pozwanym zakładem ubezpieczeń.
Dowód:
zgłoszenie szkody z dnia 18.07.2012 r.; k.49v-52
potwierdzenie okoliczności kolizji z dnia 27 lipca 2012 r.; k.53-54
Pismo Policji z 9 października 2012r – k.75
zeznania świadka R. F. k. 102
zeznania świadka R. W. k.102-103
zeznania M. P. k. 103-104
- pisemna opinia biegłego sądowego W. S. i jego ustne wyjaśnienia k.130-148, 170-171
dokumentacja w aktach akt szkody nr 0003948612;
Powód prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą P. (...) M. P. i jest właścicielem pojazdu marki V.. Powód zgłosił pozwanej szkodę. W dniu 17 lipca 2012 r., pozwana sporządziła kalkulację naprawy nr (...), w której określiła koszt naprawy pojazdu powoda na kwotę 4.934,09 zł, jednakże w wydanej przez siebie decyzji pomniejszyła wskazaną kwotę o 50,00% wskazując na przyczynienie się powoda do przedmiotowego zdarzenia. Pomniejszone odszkodowanie wypłacono w dniu 21 września 2012r. Na przelewie wskazano numer (...) przypisany do tej szkody.
Dowód:;decyzja pozwanego z dnia 21 września 2012 r.; k.9
potwierdzenie wykonanej operacji z dnia 21 września 2012 r.; k.10
kalkulacja naprawy nr (...) z dnia 17 lipca 2012 r.; k.20-24
zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON; k.55
wniosek o rozliczenie szkody komunikacyjnej z dnia 19 lipca 2012 r.;k.55v
potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT; k.56
dokumentacja akt szkody nr 0003948612;
Powód nie zgadzając się z decyzją pozwanego zwrócił się do mgr inż. K. S. w celu określenia rzeczywistego zakresu i wysokości kosztów napraw koniecznych pojazdu powoda. W kalkulacji naprawy nr 4/7 z dnia 23 lipca 2012 r. koszt naprawy pojazdu powoda ustalono na kwotę 12.851,66 zł. Za sporządzenie kalkulacji wystawiono fakturę na kwotę 250,00 zł, netto.
Zasadny koszt naprawy pojazdu powoda po zaistniałej kolizji to 14 061,36zł netto.
Dowód: kalkulacja naprawy nr 4/7 z dnia 23 lipca 2012 r.; k.24v-47
- faktura VAT (...)- k.48
- pisemna opinia biegłego sądowego W. S. i jego ustne wyjaśnienia k.130-148, 170-171
W konsekwencji przyznania przez pozwanego zaniżonego odszkodowania, powód zwrócił się do F. S. w celu udzielenia pomocy w dochodzeniu pełnej kwoty odszkodowania.
Pismem z dnia 16 kwietnia 2013 r. pełnomocnik powoda w postępowaniu przedsądowym odwołał się od decyzji pozwanego i wniósł o zapłatę kwoty 8.167,57 zł tytułem pełnej rekompensaty szkody majątkowej w pojeździe powoda, wskazując tym samym na fakt, iż strona powodowa nie uznała przyczynienia się poszkodowanego do przedmiotowego zdarzenia, w związku z czym zastosowane przez Ubezpieczyciela 50,00% obniżenia wartości odszkodowania jest bezzasadne.
Dowód: pełnomocnictwo dla F. S.; k.56
odwołanie z dnia 16 kwietnia 2013 r. k.11-13
dokumentacja z akt szkody nr 0003948612;
Pozwany, po przeprowadzeniu ponownej analizy akt szkodowych uznał, że całkowita szkoda to 7.834,09zł na którą składa się koszt naprawy 7584,09zł i 250zł za sporządzenie opinii prywatnej. Przyznana dopłata w kwocie 2.900,00 zł, również została pomniejszona o 50,00%. Wskazano na przyczynienie się powoda do zdarzenia z dnia 16 lipca 2012 r.
Dowód:
decyzja pozwanego z dnia 23 maja 2013 r.; k.14
decyzja pozwanego z dnia 14 czerwca 2013 r.; k.15
zweryfikowana kalkulacja naprawy nr (...) z dnia 17 lipca 2012 r.; k. 17-19
dokumentacja akt szkody nr 0003948612;
Pismem z dnia 19 września 2013 r. pełnomocnik poszkodowanego w postępowaniu przedsądowym wezwał pozwanego do zapłaty kwoty bezspornej. Pozwany, decyzją z dnia 21 października 2013 r. podniósł, iż powyższa kwota została przekazana na konto pełnomocnika poszkodowanego w postępowaniu przesądowym.
Dowód:
wezwanie do zapłaty z dnia 19 września 2013 r.; k.15-16
decyzja pozwanego z dnia 21 października 2013 r.16v
dokumentacja akt szkody nr 0003948612;
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo jest bezzasadne.
Podstawę prawną żądania pozwu stanowi art. 822 § 1 i 2 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o których mowa w §1, będące następstwem przewidzianego w umowie wypadku, który miał miejsce w okresie ubezpieczenia. Odpowiedzialność pozwanego towarzystwa ubezpieczeń wynikała również z art. 35 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zgodnie z którym, ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. Obowiązkiem odszkodowawczym ubezpieczyciela wobec poszkodowanego są objęte wszelkie postaci szkody wyrządzone tej osobie, a więc zarówno szkody na osobie, jak i szkody na mieniu, co wynika z art. 34 ust. 1 powołanej ustawy.
Stosownie do art. 822 §4 k.c. uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.
Pozwany odpowiada tylko w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierowcy pojazdu mechanicznego. Z bezspornych okoliczności sprawy wynika, że do wypadku doszło na skutek zderzenia dwóch pojazdów, podstawę materialnoprawną dochodzonego przez powoda roszczenia stanowi zatem art. 415 kc w zw. z art. 436 §2 k.c. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 1998r sygn. akt CKU 87/98 opubl. Prok.i Pr. 1999 Nr 3 poz. 31). Przyjęcie jako podstawy art. 435 k.c. w zw. z art. 436 §1 prowadziłoby do tożsamego rozstrzygnięcia.
Z opinii biegłego wynika, że sprawcą zdarzenia był kierujący pojazdem marki V., który przy włączaniu się do ruchu nie zachował szczególnej ostrożności i nie ustąpił pierwszeństwa kierującemu samochodem F. (...). Biegły odnosząc się do zarzutów powoda wyjaśnił, że do zdarzenia nie doszło na przejeździe kolejowym bądź przestrzeni bezpośrednio przed przejazdem, co poparł odwołaniem się do stosownego oznakowania na drodze. W zaistniałej sytuacji kierowcy pojazdu F. (...) nie można przypisać winy, a tym samym odpowiedzialności za zaistniałe zdarzenie. W konsekwencji czego również pozwana nie ma obowiązku zapłaty odszkodowania, co uzasadnia oddalenie powództwa.
Dla porządku wskazać należy, że Sąd dokonał ustaleń w oparciu o częściowo niesporne twierdzenia stron, dowody z dokumentów, dowód z zeznań świadków i powoda oraz dowód z opinii biegłego. Autentyczność i treść dokumentów nie była kwestionowana, strony wyprowadzały z nich jedynie częściowo odmienne wnioski. Kluczowy jest dowód z opinii biegłego. Stosownie do utrwalonych w nauce i orzecznictwie poglądów dowód z opinii biegłego ze względu na swoją specyfikę może być oceniany przez sąd jedynie w płaszczyźnie poprawności logicznej, zgodności z zasadami doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej (por. Wyrok SN z dnia 7 kwietnia 2004r, sygn.akt II CK 572/04, Lex nr 151656). Sąd może oceniać opinie biegłego pod względem fachowości , rzetelności czy logiczności. Może pomijać pomyłki czy błędy rachunkowe. Nie może jednak nie podzielać poglądów biegłego, czy w ich miejsce wprowadzać własnych stwierdzeń (por. wyrok SN z dnia 19 grudnia 1990r sygn. akt I PR 148/90 opubl. Lex nr 5319, OSP 1991/11/300, wyrok SN z dnia 13 października 1987 r., II URN 228/87 opubl. PiZS 1988, nr 7, poz. 62, Komentarz do art.278 kodeksu postępowania cywilnego, [w:] Bodio J., Demendecki T., Jakubecki A., Marcewicz O., Telenga P., Wójcik M.P., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Oficyna, 2008, wyd. III.). W ocenie Sądu biegły sporządził prawidłowo opinię pisemną jak również dodatkowo wyjaśnił jej treść na rozprawie. Przy sporządzaniu opinii biegły uwzględnił materiał dowodowy znajdujący się w aktach sprawy. Biegły odniósł się do pisemnych zarzutów powoda oraz pytań pełnomocnika i wyjaśnił kryteria jakie uwzględniał formułując ostateczne wnioski. Wobec opisanych powyżej okoliczności Sąd uznał opinię za wiarygodną i na jej podstawie dokonał ustaleń. W związku z treścią opinii biegłego zeznania świadków, czy powoda nie mogą prowadzić do odmiennych ustaleń. Dla wyczerpania tematu wskazać należy, że gdyby przyjąć z jakiegoś względu przyczynienie się do kolizji kierowcy F. (...) w 50 % to wówczas powództwo byłoby uzasadnione w całości, gdyż zasadny koszt naprawy ustalony przez biegłego to 14 061,36zł, a pozwana wypłaciła dużo niższą kwotę niż połowa tego kosztu.
Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.).
Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach stanowi art. 98 k.p.c.
Pozwana poniosła następujące koszty: opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17zł i wynagrodzenie pełnomocnika 600zł. Wysokość kosztów wynagrodzenia pełnomocnika ustalono w wysokości stawki minimalnej tj. w kwocie 600zł na podstawie §6 pkt3 w zw. z §2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. 2002, nr 163, poz. 1349 ze zm.).
Pozostała część zaliczki zostanie zwrócona stronie powodowej po uprawomocnieniu się wyroku.
1. (...)
2. (...)
(...)
(...)
3. (...)