UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 czerwca 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. – po rozpoznaniu wniosku Z. C. z dnia 8 czerwca 2015r. – odmówił wnioskodawcy przyznania emerytury, ponieważ do dnia 1 stycznia 1999r. nie udowodnił on wymaganych 15 lat pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (brak świadectw potwierdzających wykonywanie prac w szczególnych warunkach). Na podstawie dowodów dołączonych do wniosku i uzyskanych w wyniku przeprowadzonego postępowania organ rentowy przyjął natomiast za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999r. okresy:

-: nieskładkowe w wymiarze 4 lat, 9 miesięcy i 15 dni,
-: składkowe w wymiarze 20 lat, 5 miesięcy i 19 dni,
-: stażu sumarycznego w wymiarze 25 lat, 3 miesięcy i 4 dni.

Odwołanie od tej decyzji wniósł ubezpieczony Z. C. domagając się jej zmiany i przyznania prawa do emerytury. Odwołujący twierdził, że wykonywał prace w szczególnych warunkach w wielu przedsiębiorstwach, które już nie istnieją, i że spełnia warunki nabycia prawa do emerytury: ukończył wiek emerytalny wynoszący 60 lat, posiada okres wymagany do emerytury w wymiarze 25 lat, w tym 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Na okoliczność charakteru pracy wykonywanej przez niego w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. wnosił o przesłuchanie świadków. Ponadto powoływał się on na świadectwa pracy, znajdujące się w posiadaniu organu rentowego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania, powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje:

Ubezpieczony Z. C. (urodz. (...)) w dniu 27 maja 2015r. złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddziale w B. wniosek o emeryturę. W treści wniosku (pkt II ppkt 2) wskazał on, iż nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony posiadał okres uprawniający do emerytury w wymiarze 25 lat 3 miesięcy i 4 dni (okoliczności niesporne).

Spór dotyczył tego, czy ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. legitymuje się co najmniej 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2016r., poz.887 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejściu w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz,

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27.

Ust.2 art.184 stanowi z kolei, iż emerytura, o której mowa w ust.1 przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W art.27 ust.1 pkt 2 powołanej ustawy mówi się o okresie składkowym i nieskładkowym wymaganym do nabycia prawa do emerytury w wymiarze 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Przypomnieć w tym miejscu należy, iż ust.2 art.32 ustawy emerytalnej wskazuje, że dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w ust.1 za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.

Przepis art.184 ust.1 ustawy emerytalnej mówiąc o dotychczasowych przepisach odnosi się do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r., Nr 8, poz.43 z późn. zm.). Przepisy te stanowią w § 3 i § 4, że za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudnienia” uważa się okres wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „ wymaganym okresem zatrudnienia ” uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełni łącznie następujące warunki:

-: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,
-: ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

§ 2 ust.1 powołanego rozporządzenia stwierdza, że okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Z kolei w § 2 ust.2 tego rozporządzenia wskazano, że okresy pracy, o których mowa w ust.1, stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust.2 rozporządzenia lub w świadectwie pracy.

Mając na uwadze powyższy obowiązek pracodawcy, pamiętać jednak należy, iż brak świadectwa pracy wykonywanej w szczególnych warunkach nie przekreśla ustalenia, że tego rodzaju praca była wykonywana. W szczególności ubezpieczony może wykazywać innymi środkami dowodowymi, że praca świadczona była w szczególnych warunkach. W postępowaniu z zakresu ubezpieczeń społecznych stosuje się te same reguły dowodzenia, jak w zwykłym procesie cywilnym. Brak zapisu w świadectwie pracy co do wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie przesądza, że pracownik takiej pracy nie wykonywał. Ubezpieczony ma bowiem wszechstronne możliwości udowodnienia faktu świadczenia pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przy zastosowaniu różnorakich środków dowodowych, w tym również za pomocą zeznań świadków (tak m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 28 sierpnia 2015r. III AUa 1374/14 – LEX nr 1842682).

W rozpoznawanej sprawie powód Z. C., nie dysponując świadectwami pracy, potwierdzającymi fakt wykonywania przez niego pracy w szczególnych warunkach oraz świadectwami wykonywania tego rodzaju prac, twierdził że na dzień 1 stycznia 1999r. (dzień wejścia w życie ustawy emerytalnej) legitymuje się wymaganym okresem pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 15 lat. Okresy te wskazał w swoim piśmie procesowym z dnia 4 października 2015r. (k.29 – 30 akt sprawy). Były to następujące okresy:

1) od 20 sierpnia 1972r. do 28 marca 1973r. w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...)w S. na stanowisku spawacza (7 miesięcy i 10 dni) oraz w tym samym Przedsiębiorstwie od 12 maja 1978r. do 21 maja 1978r. (10 dni) na stanowisku operatora żurawia – łącznie 7 miesięcy i 20 dni;

2) od 1 grudnia 1975r. do 6 lutego 1976r. (2 miesiące i 6 dni) w Przedsiębiorstwie (...) na stanowisku spawacza;

3) od 9 lutego 1976r. do 11 listopada 1976r. (9 miesięcy i 2 dni) w Przedsiębiorstwie (...) na stanowisku maszynisty żurawia wieżowego;

4) od 23 listopada 1976r. do 8 sierpnia 1977r. (7 miesięcy i 16 dni) oraz od 12 stycznia 1978r. do 11 maja 1978r. (4 miesiące i 1 dzień) – łącznie 11 miesięcy i 17 dni – we (...) Kombinacie (...) we W. (później (...) Kombinat Budowlany we W.) na stanowisku operatora żurawia wieżowego;

5) od 8 sierpnia 1977r. do 11 stycznia 1978r. (5 miesięcy i 5 dni) w Przedsiębiorstwie (...) we W. na stanowisku operatora żurawia wieżowego;

6) od 22 maja 1978r. do 14 czerwca 1982r. (4 lata i 24 dni) w Przedsiębiorstwie (...) w P. na stanowisku operatora żurawia wieżowego;

7) od 15 czerwca 1982r. do 12 września 1983r. w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. na stanowisku spawacza oraz od 13 września1983r. do 10 stycznia 1990r. w tym samym Przedsiębiorstwie na stanowisku operatora żurawia wieżowego (łącznie 7 lat 6 miesięcy i 27 dni);

8) od 18 stycznia 1990r. do 31 sierpnia 1992r. na stanowisku operatora żurawia wieżowego (z tym, iż w okresie od 19 sierpnia 1991r. do 31 sierpnia 1992r. powód korzystał z urlopu wychowawczego) – bez okresu urlopu wychowawczego: 1 rok 7 miesięcy i 2 dni.

W zakresie powyższych twierdzeń powoda Sąd Okręgowy na podstawie dowodów z zeznań świadków L. M., H. P. i M. B. (e-protokół rozprawy k.126), dowodu z przesłuchania powoda Z. C. (e-protokół rozprawy k.100 i k.145) oraz dowodów z dokumentów zebranych w aktach organu rentowego oraz w aktach osobowych ubezpieczonego dotyczących jego zatrudnienia w:

-: Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S.,
-: Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S.,
-: Przedsiębiorstwie (...) w D.,
-: (...) Przedsiębiorstwie (...) we W. (następnie (...) Kombinat Budowlany we W.),
-: Przedsiębiorstwie (...) we W.,
-: Przedsiębiorstwie (...) w P.,
-: (...) Kombinacie Budowlanym (...) Zakładzie (...) w B.

ustalił, że ubezpieczony Z. C.: w okresie od 20 sierpnia 1972r. do 29 marca 1973r. (7 miesięcy i 10 dni) zatrudniony był na stanowisku spawacza w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. i pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przy spawaniu. W Przedsiębiorstwie tym ubezpieczony ukończył kurs spawacza elektrycznego. W okresie odbywania tego kursu (który ukończył w grudniu 1972r.) ubezpieczony także pracował przy pracach spawalniczych stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Zaświadczenie z dnia 31 sierpnia 1972r. potwierdza, iż został on przeszkolony w zakresie szczegółowych przepisów bhp dotyczących prac spawalniczych i otrzymał książeczkę spawacza łukowego (zaświadczenie w aktach osobowych dotyczących zatrudnienia w PBR w S.). Zatrudnienie ubezpieczonego na stanowisku spawacza od 20 sierpnia 1972r. do 28 marca 1973r. potwierdza także wpis na str.82 i 83 jego legitymacji ubezpieczeniowej (k.17 akt rentowych powoda). Dowody z tych dokumentów potwierdzają zatem zeznania powoda co do rodzaju pracy oraz wymiaru czasu pracy w tym Przedsiębiorstwie.

Następnie powód zatrudniony został w Przedsiębiorstwie (...) Oddziale (...) w D. na stanowisku spawacza. W Przedsiębiorstwie tym w okresie od 1 grudnia 1975r. do 6 lutego 1976r. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (2 miesiące i 6 dni) w spawalni przy budowie Huty (...). Zatrudnienie ubezpieczonego na stanowisku spawacza potwierdzają dokumenty: świadectwa pracy z 6 lutego 1972r., umowa o pracę na okres próbny z 1 grudnia 1975r. oraz umowa o pracę z dnia 15 grudnia 1975r. na czas nieokreślony.

W okresie od 9 lutego 1976r. do 11 listopada 1976r. (9 miesięcy i 2 dni) ubezpieczony Z. C. zatrudniony był na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w Przedsiębiorstwie (...) w D. Zarządzie K. na stanowisku pomocnika operatora żurawia, a następnie po zdobyciu w dniu 20 lipca 1976r. formalnego uprawnienia do obsługi ciężkich maszyn budowlanych i drogowych o specjalności: żurawie wieżowe zaczął prace jako operator żurawia wieżowego. Do momentu zdobycia tych uprawnień pracował on pod nadzorem operatora żurawia, wykonując tę samą pracę co operator.

(dowody: przesłuchanie ubezpieczonego – e-protokół rozprawy k.100 i k.145); odpis uprawnienia z dnia 20 lipca 1976r. wystawionego dla powoda przez Komisję Egzaminacyjno – Kwalifikacyjną – k.2 akt osobowych powoda dotyczących jego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) we W.; świadectwo pracy z 11 listopada 1976r. – k.28 akt organu rentowego dotyczących kapitału początkowego ubezpieczonego)

Następnym okresem pracy ubezpieczonego było zatrudnienie we (...) Kombinacie (...) (następnie (...) Kombinacie Budowlanym we W.) od 23 listopada 1976r. do 8 sierpnia 1977r. (7 miesięcy i 16 dni) oraz od 12 stycznia 1978r. do 11 maja 1978r. (4 miesiące i 1 dzień) – łącznie 11 miesięcy i 17 dni - na stanowisku operatora żurawia wieżowego w pełnym wymiarze czasu pracy. Ubezpieczony pracował w tych okresach przy budowie domów z wielkiej płyty.

(dowody: przesłuchanie powoda k.100 i 145, dokumenty z akt osobowych powoda dotyczących zatrudnienia w tym przedsiębiorstwie). W umowach o pracę z 22 listopada 1976r. i 6 grudnia 1976r. oraz w świadectwach pracy z dnia 8 sierpnia 1977r. i 11 maja 1978r. stanowisko pracy powoda zostało określone przez powyższego pracodawcę jako „ślusarz – operator żurawia wieżowego”, jednak faktycznie Z. C. wykonywał w okresach zatrudnienia we (...) Kombinacie (...) ( (...) Kombinacie (...)) stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę na stanowisku operatora żurawia wieżowego. Nie posiadał on bowiem kwalifikacji w zawodzie ślusarza, gdyż kończył on zasadniczą szkołę zawodową w zawodzie monter wewnętrznych instalacji budowlanych (vide: przesłuchanie ubezpieczonego – e-protokół rozprawy k.145; odpis świadectwa ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej – w aktach osobowych powoda dotyczących jego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...)w S.).

W okresie przerwy w pracy we (...) Kombinacie Budowlanym we W. od 8 sierpnia 1977r. do 11 stycznia 1978r. (5 miesięcy i 5 dni) Z. C. zatrudniony został na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w Przedsiębiorstwie (...) we W. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku operatora żurawia wieżowego. Okoliczność tę potwierdzają dokumenty z akt osobowych powoda prowadzonych przez powyższe Przedsiębiorstwo: umowa o pracę z 8 sierpnia 1977r. oraz świadectwo pracy z 11 stycznia 1978r., jak również pisemna opinia o pracy powoda z 17 grudnia 1977r. oraz dowód z przesłuchania ubezpieczonego.

W kolejnym okresie zatrudnienia od 12 maja 1978r. do 21 maja 1978r. (10 dni) ubezpieczony był po raz drugi pracownikiem Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) w S., zatrudnionym formalnie jako operator żurawia jednak faktycznie tego rodzaju pracy nie wykonywał, gdyż Przedsiębiorstwo to nie zakupiło jeszcze w tym okresie żurawia wieżowego (przesłuchanie powoda e-protokół rozprawy k.100).

W okresie od 22 maja 1978r. do 14 czerwca 1982r. (4 lata i 24 dni) ubezpieczony zatrudniony był na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy w Przedsiębiorstwie (...) w P., na stanowisku operatora żurawia wieżowego. Pracę tego rodzaju wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

(dowody: dokumenty w aktach osobowych ubezpieczonego prowadzonych przez tego pracodawcę: świadectwo pracy z 14 czerwca 1982r., umowa o pracę z 22 maja 1978r.; zeznania świadków M. B. i H. P. – e-protokół przesłuchania świadka w drodze pomocy sądowej k.126; przesłuchanie powoda k.100 i 145 a.s.)

W Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w K. Zakładzie (...) w S. (następnie Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) w S.) ubezpieczony Z. C. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w następujących okresach i na następujących stanowiskach:

-: od 15 czerwca 1982r. do 31 sierpnia 1983r. jako ślusarz – spawacz, wykonując stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace przy spawaniu elektrycznym,
-: od 1 września 1983r. do 31 października 1983r. ubezpieczony pracował w ramach obowiązującego go normy czasu pracy (w ramach pełnego etatu) zarówno przy spawaniu, jak i jako operator żurawia wieżowego;
-: od 1 listopada 1983r. do 10 stycznia 1990r. pracował wyłącznie jako operator żurawia wieżowego, z tym, iż w okresie od 28 listopada 1988r. do 31 grudnia 1988r. pracował na tym stanowisku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na budowach eksportowych w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej w miejscowościach B. i E. (jako pracownik (...) K. Zakładów (...)).

Łącznie okres tego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w K. Zakładzie (...) w S. – następnie w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. oraz na budowach eksportowych w byłej NRD wyniósł 7 lat 6 miesięcy i 26 dni.

(dowody: odpisy dokumentów dotyczących zatrudnienia ubezpieczonego na budowach eksportowych w NRD – karta od 13 do 15 akt rentowych powoda oraz w aktach kapitału początkowego; dokumenty w aktach osobowych powoda dotyczących zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w K., następnie Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) w S.; zeznania świadków: L. M. i H. P. – e-protokół przesłuchania świadków w drodze pomocy sądowej k.125; przesłuchanie powoda k.100 i 145 – e-protokół rozprawy)

Ubezpieczony pracował ponadto w (...) Kombinacie Budowlanym (...) w B. Zakładzie (...) na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku operatora żurawia wieżowego w okresie od 18 stycznia 1990r. do 18 lipca 1994r., z tym iż w okresie od 19 lipca 1991r. do 18 lipca 1994r. korzystał z urlopu wychowawczego. W związku z tym okres efektywnej pracy powoda w tym kombinacie na stanowisku operatora żurawia wieżowego wyniósł 1 rok 7 miesięcy i 2 dni – od 18 stycznia 1990r. do 18 lipca 1991r.

(dowód: dokumenty z akt osobowych powoda dotyczących jego zatrudnienia w (...) w B.; przesłuchanie powoda k.100 i 145 – e-protokół rozprawy)

Dokonując subsumpcji powołanych wyżej przepisów prawa materialnego do ustalonych okoliczności faktycznych sprawy Sąd Okręgowy zaliczył do okresów pracy w szczególnych warunkach ubezpieczonego następujące okresy:

1) od 20 grudnia 1972r. do 28 marca 1973r. prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym (załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. – wykaz A dział XIV poz.12 – w dniu 20 grudnia 1972r. powód zdobył uprawnienia do spawania elektrycznego – odpis z książeczki spawacza w aktach osobowych Przedsiębiorstwa Budownictwa (...) w S.) – 3 miesiące i 10 dni;

2) od 1 grudnia 1975r. do 6 lutego 1976r. (2 miesiące i 6 dni) praca przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym w Przedsiębiorstwie (...) w D. – wykaz A dział XIV poz.12;

3) od 23 listopada 1976r. do 8 sierpnia 1977r. (7 miesięcy i 16 dni) oraz od 12 stycznia 1978r. do 11 maja 1978r. (4 miesiące i 1 dzień) – łącznie 11 miesięcy i 17 dni we (...) Kombinacie (...) we W. (następnie we (...) Kombinacie Budowlanym we W.) na stanowisku operatora żurawia wieżowego – wykaz A dział V poz.3 – prace maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych; stanowiący załącznik nr 1 do zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983r. wykaz A dział V w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych pozycjia 3 „Maszyniści maszyn transportu pionowego” pkt 5: maszynista żurawi wieżowych;

4) od 9 sierpnia 1977r. do 11 stycznia 1978r. (5 miesięcy i 4 dni) w Przedsiębiorstwie (...) we W. na stanowisku operatora żurawia wieżowego – wykaz A dział V poz.3 oraz załącznik do zarządzenia resortowego jak powyżej w pkt 3;

5) od 22 maja 1978r. do 14 czerwca 1982r. (4 lata i 24 dni) w Przedsiębiorstwie (...) w P. na stanowisku operatora żurawia wieżowego – wykaz A dział V, poz.3 oraz załącznik do zarządzenia resortowego jak powyżej w pkt 3;

6) od 15 czerwca 1982r. do 10 stycznia 1990r. w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w K. Zakładzie (...) w S. (następnie w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S.) oraz na budowach eksportowych w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej, z tym, że:

-: od 15 czerwca 1982r. do 31 sierpnia 1983r. prace na stanowisku spawacza przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym – wykaz A dział XIV poz.12,
-: od 1 września 1983r. do 31 października 1983r. prace na stanowisku spawacza przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym – wykaz A dział XIV poz.12 oraz wykonywane jednocześnie w ramach dobowej normy czasu pracy, prace na stanowisku operatora żurawia wieżowego – wykaz A dział V, poz.3 oraz załącznik do zarządzenia resortowego jak powyżej w pkt 3,
-: od 1 listopada 1983r. do 10 stycznia 1990r. na stanowisku operatora żurawia wieżowego w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. (wcześniej w K.) oraz na budowach eksportowych w byłej NRD od 28 listopada 1988r. do 31 grudnia 1989r. jako pracownik Zakładów (...) K.) – wykaz A dział V poz.3 oraz załącznik do rozporządzenia resortowego jak powyżej w pkt 3 – łącznie 7 lat 6 miesięcy i 26 dni;

7) od 18 stycznia 1990r. do 18 lipca 1991r. (1 rok 7 miesięcy i 2 dni) w (...) Kombinacie Budowlanym (...) w B. na stanowisku operatora żurawia wieżowego – wykaz A dział V poz.3 oraz załącznik nr 1 do zarządzenia resortowego jak powyżej w punkcie 3.

Po zsumowaniu okresów zatrudnienia powoda wskazanych punktach od 1 do 6 jego sumaryczny staż pracy w szczególnych warunkach wynosi na dzień 1 stycznia 1999r. 15 lat i 29 dni. Powód zatem spełnił wymóg posiadania na dzień wejścia w życie obecnie obowiązującej ustawy emerytalnej (art.184 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r.) wymóg legitymowania się 25 letnim okresem zatrudnienia wymaganym do nabycia prawa do emerytury, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Dodatkowo w tym miejscu Sąd Okręgowy wskazuje, iż w jego ocenie do powyższego stażu pracy ubezpieczonego w szczególnych warunkach w wymiarze 15 lat i 29 dni powinien zostać także zaliczony okres jego pracowniczego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w D. Zarządzie K. od 9 lutego 1976r. do 11 listopada 1976r. Ubezpieczony bowiem w tym okresie pracował na stanowisku operatora żurawia (od dnia 20 lipca 1976r. – kiedy zdobył uprawnienia do zajmowania tego rodzaju stanowiska pracy), a wcześniej był pomocnikiem operatora żurawia, wykonując taką samą pracę jak operator – stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Świadectwo pracy z dnia 11 listopada 1976r. (k.28 akt kapitału początkowego) wskazuje, iż w okresie od 9 lutego 1976r. do 11 listopada 1976r. ubezpieczony zajmował dwa stanowiska: ślusarza remontowego i maszynisty żurawia. Skoro w trakcie tego właśnie zatrudnienia ubezpieczony zdobył kwalifikacje do wykonywania zawodu operatora żurawi wieżowych (k.2 akt osobowych dotyczących jego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) we W.), to zasady doświadczenia życiowego wskazują, iż musiał on wykonywać stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę operatora żurawia wieżowego także gdy był zatrudniony jako pracownik operatora – w ramach praktycznego opanowania umiejętności obsługi tej ciężkiej maszyny budowlanej. Dlatego dowód z przesłuchania powoda, w którym podawał on powyższe okoliczności Sąd Okręgowy uznał w tym zakresie za wiarygodny. Natomiast z całą pewnością powód wykorzystywał zdobyte kwalifikacje do obsługi żurawi wieżowych od 20 lipca 1976r. , tj. od zdania egzaminu na operatora żurawi wieżowych.

Oceniając wiarygodność i moc zebranych w sprawie dowodów Sąd Okręgowy dostrzegał, iż okresy świadczenia przez ubezpieczonego pracy w szczególnych warunkach wykazane zostały w toku procesu różnymi środkami dowodowymi (dokumenty i ich odpisy, zeznania świadków oraz przesłuchanie powoda), które tworzyły spójną całość i wzajemnie się potwierdzały. Powyższe ustalenia faktyczne dokonane zostały nie tylko na podstawie dowodów z zeznań świadków i strony odwołującej się, ale także po skonfrontowaniu ich treści z obszernym materiałem dowodowym zebranym w dostarczonych do akt sprawy akt osobowych. Sąd Okręgowy nie znalazł przy tym sprzeczności pomiędzy tymi dwoma grupami środków dowodowych i w tym kontekście uznał, iż wszystkie zebrane dowody dawały podstawę do dokonania wskazanych powyżej ustaleń faktycznych.

Powyższe motywy uzasadniały zatem zmianę zaskarżonej decyzji na podstawie art.477¹⁴ § 2 K.p.c. (w związku z powołanymi wyżej przepisami prawa materialnego) poprzez przyznanie ubezpieczonemu prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach od dnia 1 maja 2015r., to jest od pierwszego dnia miesiąca, w którym złożył on wniosek o to świadczenie. W tym dniu spełnił on bowiem – jak już wcześniej wskazano – wszystkie warunki konieczne do nabycia emerytury.

W punkcie II wyroku Sąd Okręgowy nie stwierdził odpowiedzialności organu rentowego, o której mowa w art.118 ust.1a ustawy emerytalnej. Istotne dla rozstrzygnięcia sporu okoliczności faktyczne ustalone były bowiem w toku procesu na podstawie dowodów, które nie były znane organowi rentowemu w postępowaniu administracyjnym, natomiast powód nie przedłożył dowodów ze świadectw pracy lub świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach, które odpowiadałyby wymaganiom formalnym wskazanym w rozporządzeniu Rady Ministrów z 7 lutego 1983r.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE