Sygn. akt II K 230/16
Dnia 16 września 2016 r.
Sąd Rejonowy w G. w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący – SSR Tomasz Zieliński
Protokolant – Anna Rogojsza
w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w G.- -----------
po rozpoznaniu w dniu 16 września 2016 roku sprawy
1. P. Ł. (1)
urodz. (...) w G.
syna A. i J. zd. P.
oskarżonego o to, że:
I. W dniu 10 marca 2016 roku w G. wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał substancję psychotropową w postaci
amfetaminy ujętej w wykazie substancji psychotropowych z grupy II-P o wadze 2,997 grama netto;
2C-B ujętej w wykazie substancji psychotropowych z grupy II-P o wadze 0,267 grama netto oraz środki odurzające w postaci konopi innej niż włóknista o wadze 0,945 grama netto przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne
tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dn. 29.07.2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz. U. 2005 r. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 64§1kk
II. W dniu 09 marca 2016 roku w G. wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił D. K. (1) substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 0,453 gama netto, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne
tj. o czyn z art. 59 ust. 3 ustawy z dn. 29.07.2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz. U. 2005 r. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 64§1kk
2. D. K. (1)
urodz. (...) w G.
syna Z. i K. zd. R.
oskarżonego o to, że:
III. W dniu 10 marca 2016 roku w G. wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. 2005 r. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy ujętej w wykazie substancji psychotropowych z grupy II-P o wadze 0,453 grama netto
tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dn. 29.07.2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz. U. 2005 r. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.)
1. Oskarżonego P. Ł. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt I aktu oskarżenia i za to na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64§1kk skazuje go na karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności.
2. Oskarżonego P. Ł. (1) uniewinnia od popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt II aktu oskarżenia zaś kosztami postępowania w tej części na podstawie art. 632 pkt 2kpk obciąża Skarb Państwa.
3. Oskarżonego D. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt III powyższego wyroku, przy czym ustala, że stanowi on wypadek mniejszej wagi przewidziany w art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 34§1 i §1a pkt 1kk, art. 35§1kk skazuje go na karę 4 (cztery) miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 (dwadzieścia cztery) godzin w stosunku miesięcznym.
4. Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa zabezpieczonych, jako dowody rzeczowe:
a/ woreczka foliowego z zamknięciem strunowym wraz z zawartością białego proszku o masie brutto 1,13 grama;
b/ woreczka foliowego z zamknięciem strunowym wraz z zawartością białego proszku o masie brutto 1,07 grama;
c/ woreczka foliowego z zamknięciem strunowym wraz z zawartością białego proszku o masie brutto 1,12 grama;
d/ woreczka foliowego z zamknięciem strunowym wraz z zawartością białego proszku o masie brutto 0,99 grama;
e/ woreczka foliowego z zamknięciem strunowym wraz z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego o masie brutto 1,33 grama;
f/ woreczka foliowego z zamknięciem strunowym wraz z zawartością dwóch tabletek koloru żółtego o masie brutto 0,53 grama;
g/ woreczka foliowego z zamknięciem strunowym wraz z zawartością białego proszku o masie brutto 0,75 grama
zarządzając ich zniszczenie.
5. Zwalnia oskarżonych od uiszczenia opłaty i ponoszenia kosztów sądowych w pozostałym zakresie.
Sygn. akt II K 230/16
Na podstawie wyników rozprawy głównej Sąd ustalił i zważył co następuje:
Mieszkaniec G. oskarżony P. Ł. (1) opuścił zakład karny w dniu 12.01.2016roku po odbyciu:
- kary łącznej dwóch lat pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 14.10.2011roku w sprawie sygn. akt. IIK 370/11 za przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r,. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 13§1kk w zw. z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r,. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65§1kk w zw. z art. 12kk. Wykonanie powyższej kary warunkowo zawieszono tytułem próby na okres lat 5, zaś postanowieniem z dnia 01.03.2013r. SR w G. w sprawie IIKo76/13 zarządzono jej wykonanie ( dowód: odpis wyroku w sprawie IIK 370/11 k. 93-94);
- kary ośmiu miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia 30.07.2012 roku w sprawie sygn. akt. IIK 176/12 za przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r,. o przeciwdziałaniu narkomanii ( dowód : odpis wyroku w sprawie IIK 176/12 k. 59-60).
Orzeczone w powyższych sprawach kary pozbawienia wolności P. Ł. (1) odbył w całości w okresie od 08.03.2014r. do 12.01.2016r. (dowód: odpis wyroku SR w G. sygn. akt II K 176/12 k. 58-59, odpis wyroku SR w G. sygn. akt II K 370/11 k. 93-94, karta karna k. 98-99).Niespełna trzy miesiące po opuszczeniu zakładu karnego w dniu 10 marca 2016r. funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w G. zatrzymali oskarżonego, który jechał z D. K. (1) jego samochodem w pobliżu dworca PKP w G.. W wyniku przeszukania D. K. (1) ujawniono przy nim woreczek foliowy z zapięciem strunowym z zawartością białego proszku, który znajdował się w jego portfelu, który miał przy sobie. Przy przeszukanym P. Ł. (1) znaleziono zaś 4 woreczki foliowe z zapięciem strunowym z zawartością białego proszku, jeden woreczek foliowy z zapięciem strunowym z zawartością suszu roślinnego koloru brunatnego oraz jeden woreczek foliowy z zapięciem strunowym z zawartością 2 tabletek koloru żółtego. Następnie funkcjonariusze dokonali przeszukania mieszkania położonego w G. przy ul. (...) zajmowanego przez oskarżonego P. Ł. (1), nie ujawniając środków odurzających i innych rzeczy, których posiadanie jest zabronione.
Przeprowadzone przez Instytut (...) w B. badania z zakresu chemii wykazały, że nadesłany susz roślinny ujawniony przy oskarżonym P. Ł. w myśl ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii stanowi ziele konopi innych niż włókniste ujęte w wykazie środków odurzających z grupy I-N i IV-N, którego masa netto wynosiła 0,945 g., natomiast w zatrzymanych dwóch tabletkach koloru żółtego stwierdzono obecność 2C-B, który jest środkiem psychotropowym w myśl ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii i znajduje się w grupie II–P wykazu substancji psychotropowych, stanowiących załącznik nr 2 tej ustawy. W proszku koloru białego, który ujawniono przy oskarżonych P. Ł. i D. K. stwierdzono natomiast obecność amfetaminy w postaci soli, która w myśl w/w ustawy należy do substancji psychotropowych z grupy II-P. Masa netto amfetaminy ujawnionej przy P. Ł. wyniosła 2,997 grama, zaś przy D. K. 0,453 grama.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania świadka Ł. S. ( k. 128v-129 oraz 102v-103 w części odczytanej w trybie art. 391§1kpk), wyjaśnienia oskarżonych P. Ł. (3) ( k. 128v) i D. K. (1) ( k. 65-65v w części odczytanej w trybie art. 389§1kpk) oraz pozostały materiał dowodowy ujawniony w toku przewodu sądowego w postaci protokołu użycia testera narkotykowego k. 2-7, protokołu zatrzymania oskarżonego P. Ł. k. 8, protokołu zatrzymania D. K. k. 9, protokołu przeszukania pojazdu V. (...) k. 10-11, protokołu przeszukania osoby P. Ł. k. 12-15, spisu i opisu rzeczy k. 16, protokołu przeszukania mieszkania k. 17-18, protokołu przeszukania oskarżonego D. K. k. 19-20, spisu i opisu rzeczy k. 21, protokołu oględzin rzeczy k. 28-29, opinii k. 39-43, 68-72, opinii k. 44-52, 75-83.
W związku z tym, że z wnioskiem o uzasadnienie wyroku wystąpił tylko oskarżony P. Ł. (1) na podstawie art. 423§1akpk dalszą część uzasadnienia ograniczono do tych tylko części wyroku, które dotyczą jego osoby.
Oskarżony P. Ł. (3) w wyjaśnieniach złożonych podczas rozprawy przyznał się do popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Nie przyznał się natomiast do popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii twierdząc, że nie sprzedał narkotyków współoskarżonemu D. K. (1). Wyjaśnił nadto, że narkotyki, które znaleziono przy nim posiadał na własny użytek. Dodał, że od czterech miesięcy w ogóle nie posiada już narkotyków oraz, że nie jest osobą od nich uzależnioną (wyjaśnienia oskarżonego P. Ł. k. 128v).
Wyjaśnieniom oskarżonego w części, w której przyznał się do popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt I aktu oskarżenia Sąd dał wiarę, gdyż znalazły one potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym w postaci dokumentów i ekspertyzy, które Sąd także uznał za wiarygodne. Posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, co podkreślił Sąd Najwyższy rozstrzygając w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 27.01.2011 roku w sprawie IKZP 24/10 rozbieżności w wykładni prawa występujące w orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego w tym zakresie, jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia. Na podstawie art. 62 powyższej ustawy karany jest, zatem każdy wypadek posiadania środka odurzającego lub substancji psychotropowej „wbrew przepisom ustawy”, a więc zarówno w celu dalszej sprzedaży lub udzielenia ich innej osobie, jak i w celu samodzielnego zażycia, jeżeli co zgodnie podkreśla się w orzecznictwie, sprawca posiada środek odurzający lub substancję psychotropową w ilości pozwalającej, na co najmniej jednorazowe użycie, w dawce dla nich charakterystycznej zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek. W przypadku marihuany za dawkę uznawaną za typową dla odurzenia przyjmuje się z reguły jeden gram (patrz m.in. postanowienie SN z dnia 28.10.2009 roku sygn. akt I KZP 22/09, OSNKW 2009/12/103; wyrok SN z dnia 20.01.2010 roku sygn. akt II KK 289/08, LEX nr 570140; wyrok SN z dnia 11.03.2010 roku sygn. akt IV KK 432/09, LEX nr 583908; postanowienie SN z dnia 03.02.2011 roku sygn. akt III KK 415/10, LEX nr 736758; wyrok SA w Katowicach z dnia 28.07.2011 roku sygn. akt II AKa 244/11, LEX nr 1001368). W przypadku amfetaminy za jedną porcję tego środka przyjmuje się z reguły 0,1 grama (por. wyrok SA w Krakowie z 19.10.2000 r., II AKa 124/00, KZS 2000, Nr 11, poz. 48).
Nie ulega, zatem wątpliwości, że posiadając 0,945 g. grama ziela konopi innych niż włókniste, ujętych w wykazie środków odurzających z grupy I-N i IV-N, substancję psychotropową z grupy II-P w postaci amfetaminy o łącznej wadze netto 2,997 g. oraz substancję psychotropową 2C-B ujętą w wykazie substancji psychotropowych II – P o wadze 0,267 grama netto wbrew przepisom ustawy, oskarżony P. Ł. w pełni wyczerpał znamiona występku art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Posiadana przez P. Ł. marihuana, amfetamina oraz substancja 2C-B, spełnia bowiem nie tylko kryterium przynależności grupowej do związków wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, zawierającym wykaz środków odurzających grupy I-N i IV-N oraz II-P, ale również kryterium ilościowe pozwalające na co najmniej jednorazowe użycie w celu osiągnięcia chociażby potencjalnego efektu odurzenia.
Czynu z art. 62 ust 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii oskarżony P. Ł. (1) dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64§1kk, gdyż o czym była już mowa wyżej wyrokiem SR w G. z dnia 31.07.2012 r. w sprawie sygn. akt II K 176/12 został skazany za przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności zaś wyrokiem tutejszego sądu z dnia 14 października 2013r w sprawie sygn. akt II K 370/11 m. in. za przestępstwo z art. 59 ust 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 13§1 kk w zw. z art. 59 ust 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65§1 kk w zw. z art. 12 kk na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono tytułem próby na okres lat 5 a następnie postanowieniem z dnia 01.03.2013r zarządzono jej wykonanie. Karę 8 miesięcy pozbawienia wolności oskarżony odbył w okresie od 10.07.2013 r. do 08.03.2014 r., zaś karę 2 lat pozbawienia wolności odbył w okresie od 08.03.2014r. do 12.01.2016r. (odpisy wyroków k. 59, k. 93, karta karna oskarżonego k. 99-99v). Tak więc czynu przypisanego mu w niniejszej sprawie, będącego przestępstwem umyślnym, podobnym do tego, za które został skazany w sprawach II K 176/12 i II K 370/11 dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności.
P. Ł. oskarżony został nadto o czyn z art. 59 ust 3 ustawy z dn. 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64§1 kk polegający na tym, że w dniu 09 marca 2016 roku w G. wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił D. K. (1) substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 0,453 grama netto. Od popełnienia tego czynu sąd uniewinnił oskarżonego P. A. Ł., gdyż brak jest w sprawie jakichkolwiek dowodów na to, że P. Ł. udzielił D. K. substancję psychotropową w postaci amfetaminy. Nie potwierdził tego w złożonych wyjaśnieniach również oskarżony D. K. ( k. 65- 65v).
Odnośnie obu zarzucanych oskarżonemu P. Ł. czynów nie wniosły natomiast niczego zeznania Ł. S., który odebrał jedynie samochód zatrzymany przez funkcjonariuszy D. K. (1).
Uznając, że wina i okoliczności popełnienia przez oskarżonego P. Ł. (3) czynu zarzucanego mu w pkt. I aktu oskarżenia, polegającego na posiadaniu substancji psychotropowych i środka odurzającego wbrew przepisom ustawy, nie budzą wątpliwości, sąd na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64§1 kk skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.
Wymierzając powyższą karę sąd miał na uwadze jako okoliczności przemawiające na niekorzyść oskarżonego wysoki stopień jego zawinienia wynikający z popełnienia zarzucanego czynu z winy umyślnej z zamiarem bezpośrednim oraz społecznej szkodliwości wyrażającej się w rodzaju i charakterze zagrożonego i naruszonego dobra, jakim jest narażenie na niebezpieczeństwo zdrowia publicznego oraz indywidualnego, rozmiarze grożącej szkody oraz sposobie i okolicznościach popełnienia. Jako okoliczność przemawiająca na niekorzyść oskarżonego Sąd miał na uwadze również jego karalność za inne przestępstwa ( dowód: dane o karalności k. 98-99).
Poza przyznaniem się do popełnienia zarzucanego czynu, sąd nie dopatrzył się natomiast innych okoliczności, które mogłyby przemawiać na korzyść oskarżonego P. A. Ł..
Zdaniem sądu tak wymierzona kara 6 miesięcy pozbawienia wolności, oscylująca w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, jest współmierna do stopnia zawinienia oskarżonego, społecznej szkodliwości czynu, którego dopuścił się, a także winna osiągnąć cele w zakresie wychowawczego i zapobiegawczego oddziaływania na jego osobę oraz w zakresie szeroko rozumianej prewencji ogólnej w szczególności w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Osiągniecie wobec oskarżonego celów kary, o których mowa wyżej, w szczególności zapobieżenie powrotowi do przestępstwa, mając na uwadze okoliczności popełnienia zarzucanego czynu, zdaniem sądu jest możliwe tylko poprzez orzeczenie surowej kary, jaką niewątpliwie jest kara bezwzględna pozbawienia wolności. Oskarżony swoim zachowaniem wchodząc ponownie w posiadanie środka odurzającego, w niespełna 3 miesiące po opuszczeniu zakładu karnego i odbyciu kar okazał, bowiem rażące lekceważenie porządku prawnego, co dowodzi daleko posuniętego procesu jego demoralizacji. Tak, więc także osiągniecie celów kary w zakresie wychowawczego oddziaływania na jego osobę przemawia za orzeczeniem kary bezwzględnej pozbawienia wolności. Nadmienić należy, iż w sprawie powyższej nie jest możliwe zastosowanie warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, która nie przekroczyła jednego roku, gdyż zachodzi również przesłanka negatywna określona w art. 69§1kk albowiem w czasie popełnienia przestępstwa był on już skazany na karę pozbawienia wolności co było podstawą jego odpowiedzialność w warunkach art. 64§1kk.
Odnośnie zabezpieczonych substancji psychotropowych i środków odurzających orzeczono przepadek na podstawie art. 70 ust. 2 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, zarządzając ich zniszczenie.
Mając na uwadze ustalenia dotyczące aktualnej sytuacji rodzinnej, majątkowej i osiąganych przez oskarżonego dochodów sąd uznając, że zachodzą przesłanki określone w art. 624§1kpk, zwolnił go od uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa opłaty i ponoszenia kosztów sądowych w pozostałym zakresie.