Sygn. akt II K 114/16
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:
L. O. skazany został m.in. prawomocnymi wyrokami:
1) Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 05.03.1985r. w sprawie V K 804/84 za czyn z art. 208d.k.k. na karę 7 lat pozbawienia wolności oraz na karę grzywny 500.000 złotych,
2) Sądu Wojewódzkiego w Gorzowie Wlkp. z dnia 04.03.1992r. w sprawie II K 98/91 za czyn z art.201§1 d.k.k. i inne, popełnione w sierpniu 1991r. na kary łączne 5 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę 3.000.000 złotych,
3) Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 10.06.2005r. w sprawie XXIII K 305/05 łączącego kary ze spraw VI K 1423/03, II K 588/03, V K 2037/03, II K 268/03 i XXIII K 1825/04 – na karę łączną 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,
4) Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 07.12.2004r. w sprawie XXIII K 1814/04 za czyn z art.278§1 k.k. na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,
5) Sądu Rejonowego z Poznaniu –Poznań Stare Miasto z dnia 27.11.2015r. w sprawie VIII K 695/15 za czyn z art.242§3 k.k. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,
6) Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 05 maja 2016r. w sprawie II K 977/15 za czyn z art. 270§1 k.k. i inne, popełnione w dnu 01 grudnia 2013r. na karę roku pozbawienia wolności,
Dowód:
- informacja z Krajowego Rejestru Karnego - k.14-17,
- odpisy wyroków –k.19, 45-52, 72, 85,
- akta spraw II K 977/15, II K 98/91, V K 804/84, XXIII K 305/05, XXIII K 1814/04, VIII K 695/15,
Skazany L. O. obecnie przebywa w zakładzie karnym w K.. Jego zachowanie zostało ocenione jako poprawne, był czterokrotnie karany dyscyplinarnie , został za to dwudziestopięciokrotnie nagrodzony regulaminowo. W stopniu bardzo dobrym dba o porządek w celi mieszkalnej , jak również o higienę osobistą. W oddziale mieszkalnym funkcjonuje bez zastrzeżeń , relacje ze współosadzonymi układa właściwie, uchodzi za osobę koleżeńską oraz lubianą. W stosunku do przełożonych przyjmuje postawę regulaminową , zawsze grzeczny oraz uprzejmy. Skazany przynależy do nieformalnych struktur więziennych podkultury przestępczej, nie obserwowano jednak negatywnych zachowań skazanego na tym tle. Wobec czynów popełnionych jak i życia przed osadzeniem w warunkach izolacji wypowiada się w sposób krytyczny. Utrzymuje kontakt zewnętrzny w formie korespondencji , rozmów telefonicznych oraz widzeń z konkubiną, córką i szwagrem . W trakcie pobytu nie przejawiał zachowań agresywnych.
Dowód:
- opinia z jednostki penitencjarnej wraz z obliczeniem kary –k. 74-77, 91-92,
Sąd zważył, co następuje:
Materiał dowodowy w niniejszej sprawie stanowiły dokumenty z akt sprawy, których autentyczność nie budzi wątpliwości, a także informacje z Krajowego Rejestru Karnego, a nadto dokumenty w postaci odpisów wyroków. Ustalony na ich podstawie stan faktyczny nie budzi wątpliwości. Żaden z przeprowadzonych dowodów nie był przez strony kwestionowany, a z urzędu sąd nie dostrzegł podstaw do ich kwestionowania.
Zgodnie z art. 85 k.k. , w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 lipca 2015r. ( dwa z wyroków będących podstawą orzekania uprawomocniły się po tej dacie, a przepisy obowiązujące aktualnie, jawią się z mocy art.4 k.k. jako względniejsze, z uwagi na możliwość orzeczenia kary łącznej co do wielkości kar tego rodzaju orzeczonych wobec skazanego, podlegających wykonaniu i jeszcze nie wykonanych), jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Według natomiast paragrafu drugiego tego przepisu, podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu , z zastrzeżeniem art.89 k.k., w całości lub części kary lub kary łączne za przestępstwa o których mowa w paragrafie pierwszym.
Mając na względzie cytowane wyżej przepisy Sąd ustalił, iż kary pozbawienia wolności z wyroków opisanych na wstępie tj.V K 804/84, II K 98/91 , XXIII K 305/05, XXII K 1814/04, VIII K 695/15 i II K 977/15 podlegają wykonaniu i nie zostały jeszcze do dnia rozpoznania wniosku wykonane w całości. Niemniej Sąd miał na względzie również brzmienie artykułu 85§3 k.k., który stanowi, iż jeżeli po rozpoczęciu a przed zakończeniem wykonywania karty lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu , orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu. Z treści natomiast wyroku wydanego w sprawie VIII K 695/15 wynika, iż skazany L. O. popełnił czyn z tej sprawy w czasie odbywania kar ze spraw II K 98/91, V K 804/84, XXIII K 305/05 oraz XXIII K 1814/04, co zatem, wyłącza możliwość połączenia kary ze sprawy wskazanej na wstępie z karami z tych spraw. Pozostałe wymienione sprawy podlegały zatem łączeniu w oparciu o obowiązujące aktualnie przepisy ( kary tylko z pierwszych czterech spraw podlegały by zasadom uprzednio obowiązującym , co nie byłoby korzystne dla skazanego) , i tak zakreślone granice postępowania o wydanie wyroku łącznego objęły zatem skazania na w/w kary .
Sąd Okręgowy łącząc skazania opisane w części wstępnej wyroku łącznego połączył kary pozbawienia wolności odpowiednio: 7 lat , 5 lat, 6 lat i 6 miesięcy, roku i 6 miesięcy, oraz roku i orzekł wobec skazanego karę łączną przy zastosowaniu mieszanej zasady asperacji to jest w wymiarze 16 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności . Przy wymierzaniu ww. kary łącznej pozbawienia wolności Sąd miał na względzie dyrektywy wypływające z treści art. 86 k.k., które stanowią, że karę łączną należy wymierzyć w granicach od najwyższej z kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak granic określonych przepisami prawa - w przypadku kary pozbawienia wolności 20 lat. Poruszał się więc od najwyższej z poszczególnych wymierzonych skazanemu kar , to jest 7 lat pozbawienia wolności, do ich sumy, to jest 21 lat, ograniczonych ustawowo do lat 20. Sąd, orzekając karę łączną w warunkach wyroku łącznego, kierował się względami takimi, jak przy orzekaniu kary łącznej w wypadku jednoczesnego osądzenia kilku czynów. Jednocześnie wymierzając karę łączną nie rozstrzygał ponownie o stopniu społecznej szkodliwości i winie poszczególnych przestępstw, lecz rozważał przedmiotowy i podmiotowy związek zachodzący pomiędzy realnie zbiegającymi się przestępstwami, mając w szczególności na względzie podobieństwa i różnice rodzajowe poszczególnych przestępstw, podobieństwo zamiaru i motywów działania oraz czas pomiędzy poszczególnymi przypisanymi czynami. Zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymi skazaniami. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo - podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione. Sąd kładł przy tym nacisk na cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma odnieść kara w stosunku do skazanego.
Wymierzając karę łączną Sąd zastosował metodę mieszaną, uwzględniając okoliczności, które ustawodawca nakazał badać przy wydawaniu wyroku łącznego, a wskazane w art. 571 k.p.k. Na tej decyzji Sądu zważył przede wszystkim fakt, iż czyny popełnione przez skazanego są skierowane przeciwko różnym dobrom chronionym prawem, biorąc również pod uwagę ich wielość oraz znaczny okres czasu ich popełniania ( na przestrzeni blisko 30 lat). Zdaniem Sądu za zastosowaniem tej zasady w orzekaniu wskazanej kary łącznej przemawiają wymienione powyżej relacje przedmiotowe i czasowe między poszczególnymi czynami. Przy wymiarze kary łącznej Sąd zważył również na pozytywne zachowanie skazanego w jednostce penitencjarnej. Zastosowana zasada w niniejszej sprawie pozwala najpełniej oddać w nowo orzeczonej karze łącznej podniesione okoliczności. Kara przy zastosowaniu pełnej absorpcji była by w realiach niniejszej sprawy quasi darowaniem skazanemu kilkunastu lat pozbawienia wolności orzeczonych prawomocnymi wyrokami i do dnia dzisiejszego nieodbytych.
Sąd, kierując się powyższymi zasadami, z uwzględnieniem treści art.86 k.k. połączył orzeczone wobec skazanego kary grzywny ze spraw V K 804/84 i II K 98/91.
W ocenie Sądu, tak ukształtowane kary łączne należycie odzwierciedla całą kryminalną zawartość i społeczną szkodliwość objętej nią przestępczej aktywności skazanego i uwzględniają wymogi prewencji szczególnej i generalnej, biorąc pod uwagę wymiary kar jednostkowych w połączonych sprawach, uznając, iż orzeczony jej wymiar spełnia cele i zadania postawione tej karze, jak też uwzględnia okoliczności dotyczące osoby skazanego, jego aktualną sytuację rodzinną i materialną.
Na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu okres kar odbytych oraz okresy uprzednio zaliczone na ich poczet, zgodnie z obliczeniem administracji jednostki penitencjarnej, której rzetelności nie kwestionował.
Sąd pozostawił do odrębnego wykonania pozostałe rozstrzygnięcia wynikające z połączonych wyroków.
Natomiast na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia wydatków postępowania, uznając, że jego sytuacja materialna i życiowa, oraz fakt długotrwałej izolacji, przemawia za takim rozstrzygnięciem.