UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 grudnia 2015 roku. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przyznał R. C. emeryturę poczynając od dnia od 5 listopada 2015 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej.

W odwołaniu od powyższej decyzji, złożonym w dniu 21 grudnia 2015 roku. R. C. podniosła, iż sposób wyliczenia wysokości emerytury jest nieprawidłowy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił, co następu je:

R. C. urodzona w⁷ dniu (...) 1955 roku. ukończyła 60 lat i 9 miesięcy w 2015 roku. nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego (dowód: wniosek o emeryturę k. 1-3 akt emerytalnych).

Decyzją z dnia 13 czerwca 2002 roku. organ rentowy ustalił kapitał początkowy wnioskodawczyni na dzień 1 stycznia 1999 roku. Do ustalenia kapitału początkowego (...) Oddział w T. przyjął:

-: podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 665,14 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1982 roku do 31 grudnia 1991 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 54.48%. Podstawę kapitału początkowego ustalono w⁷ wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 54.48% przez kwotę 1220.89 zł tj. kwotę bazową określoną w ustawie emerytalnej.
-: okresy składkowe wynoszące łącznie 19 lat i 11 miesięcy oraz nieskładkowe wynoszące łącznie 2 lata i 9 miesięcy,
-: współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 roku - wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego dla wnioskodawczyni wyniósł 85.55%. Współczynnik ten służy do obliczenia części 24% kwoty bazowej. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01 zł.

- średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat wyniosło 209 miesięcy. Kapitał początkowy ustalony na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniósł (...).39 zł. (dowód: decyzja o ustaleniu kapitału początkowego k. 33-35 akt kapitału początkowego)

W dniu 16 lutego 2007 roku skarżąca wniosła o ponowne przesłanie decyzji o ustaleniu kapitału początkowego, wskazując, że decyzję z 13 czerwca 2002 roku zgubiła. (dowód: protokół k. 37 akt kapitału początkowego)

Decyzją z dnia 1 grudnia 2015 roku, ZUS ponownie ustalił kapitał początkowy wnioskodawczym. Do ustalenia wartości kapitału początkowego ZUS przyjął:

-: podstawy wymiaru kapitału początkowego w kwocie 680,65 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1982 roku do 31 grudnia 1991 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 55.75%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w⁷ wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 55,75% przez kwotę 1220.89 zł tj. kwotę bazową określoną w ustawie emerytalnej.
-: okresy składkowe wynoszącego łącznie 19 lat, 11 miesięcy i 10 dni oraz. okresy nieskładkowe wynoszące łącznie 5 miesięcy, 19 dni i 2 lata. 6 miesięcy, 8 dni sprawowania opieki nad dzieckiem tj. 30 miesięcy. Okresy opieki nad dzieckiem zostały przeliczone przy zastosowaniu art. 174 ust. 2a ustawy emerytalnej tj. przy zastosowaniu przelicznika 1.3 za każdy rok.
-: współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 roku -wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego dla wnioskodawczym wynoszących 85,55%. Współczynnik ten służy do obliczenia części 24% kwoty bazowej. Wysokość 24% kwoty bazowej wyniosła 293,01 zł,
-: średnie dalsze trwanie życia wyrażone w' miesiącach dla osób w wieku 62 lat wyniosło 209 miesięcy. Kapitał początkowy ustalony na dzień 1 stycznia 1999 roku wniósł (...).82 zł. (dowód: decyzja k. 44 akt kapitału początkowego)

W dniu 6 listopada 2015 roku skarżąca złożyła wniosek o przyznanie prawa do emerytury (dowód: wniosek k. 1-3 akt emerytalnych).

Decyzją z dnia 2 grudnia 2015 roku. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przyznał wnioskodawczym prawo do emerytury poczynając od dnia 5

listopada 2015 roku. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wyplata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 3108,14 zł. Kwota zwaloryzowana kapitału początkowego wynosi 308801.53 zł. Średnie dalsze trwanie życia wynosi 254,70 miesięcy. Wyliczona kwota emerytury wynosi 1224.62 zł. Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami art. 26 ustawy emerytalnej (dowód: decyzjo k. 17 akt emerytalnych)

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następu je:

odwołanie nie jest zasadne.

Zgodnie z treścią art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz.U. z 2016 r. poz. 887) emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183.

W myśl art. 25 ustawy o emerytalnej podstawę obliczenia emerytury, stanowi kwota składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175.

Tym samym podstawę emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składki i kapitału początkowego zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego kwota składki zaewidencjonowana na koncie wnioskodawczym z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 3.108,14 zł. zaś kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 308.801.53 zł średnie dalsze trwanie życia wynosi 254,70 miesięcy.

Mając na uwadze powyższe wartości ZUS prawidłowo określił wysokość emerytury wskazując, że stanowi ona kwotę 1224.62 zł = ( (...),14 + 308801,53)/254.70 miesięcy.

Wbrew twierdzeniom wnioskodawczyni organ rentowy ustalił i przyjął prawidłowe elementy wysokości emerytury obliczonej na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej.

Dodatkowo tylko należy podnieść, iż przy wyliczeniu wysokości emerytury na podstawie art. 26 ustawy okresy składkowe i nieskładkowe nic stanowią podstawy wyliczenia wysokości tej emerytury. Są one wyłącznie uwzględniane przy kapitale początkowym, którego wysokość jest ustalana w odrębnym postępowaniu i na podstawie odrębnej decyzji.

Zgodnie z art. 183 ustawy emerytalnej emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 r., z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie przepisów art. 46 lub 50, o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego albo złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2009, wynosi:

1) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

2. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1. która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2010. wynosi:

1) 70% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 30% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

3. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2011. wynosi:

1) 55% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 45% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

4. Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1. która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2012, wynosi:

1) 35% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 65% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

Natomiast emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1. która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013 albo 2014. wynosi:

1) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

Do ponownego ustalenia wysokości emerytury, o której mowa w ust. 1-5, z tytułu podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym po dniu przyznania emerytury stosuje się art. 108. Zgodnie zaś z treścią art. 53 Emerytura wynosi:

1) 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych.

3) po 0.7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych - z uwzględnieniem art. 55.

2. Przy obliczaniu emerytury okresy, o których mowa w' ust. 1 pkt 2 i 3, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy.

3. Emeryturę, której podstawę wymiaru stanowi podstawa wymiaru świadczenia, o którym mowa w' art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, oblicza się od tej samej kwoty bazowej, którą ostatnio przyjęto do ustalenia podstawy' wymiaru, a następnie emeryturę podwyższa się w ramach waloryzacji przypadających do dnia nabycia uprawnień do emerytury.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się, jeżeli zainteresowany po nabyciu uprawnień do świadczenia, którego podstawę wymiaru wskazał za podstawę wymiaru emerytury, podlegał co najmniej przez 30 miesięcy ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

5. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio, jeżeli podstawę wymiaru emerytury stanowi podstawa wymiaru emerytury przyjętej do obliczenia świadczenia przedemerytalnego.

Mając powyższe na uwadze należało uznać zaskarżoną decyzję za prawidłową. Podważeniu prawidłowości wyliczeń organu rentowego nie może bowiem służyć odwołanie wnioskodawczym, w którym wniosła ona o dokonanie weryfikacji wyliczeń organu rentowego. Wnioskodawczym bowiem kwestionując przedmiotową decyzję nie przedstawiła żadnych merytorycznych zarzutów mogąc podważyć wydaną decyzję, ani dowodów, które mogłyby podważyć istniejące i przyjęte do obliczeń wysokości świadczenia dokumenty znajdujące się w aktach emerytalnych i kapitałowych. Przy braku innych dokumentów, które pozwoliłyby przyjąć inne dane do obliczeń wysokości świadczenia, wnioskodawczym nie mogła skutecznie podważyć prawidłowości tych wyliczeń. Organ rentowy przy tym w toku postępowania w sposób szczegółowy odniósł się do wszystkich zgłaszanych uwag wnioskodawczym.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 9 sierpnia 2012 roku w sprawie sygn. akt III AUa 699/12 trafnie wskazał, że zgłoszenie wniosku o emeryturę po raz pierwszy dopiero po ukończeniu powszechnego wieku emerytalnego spowoduje konieczność obliczenia świadczenia z zastosowaniem tzw. reguł mieszanych na podstaw ie art. 183 ustawy emerytalnej lub według nowych zasad na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej, tzw. emerytura mieszana z art. 183 dotyczyć będzie osób. które osiągną wiek emerytalny w latach 2009-2013, a jej obliczenie nastąpi w części na podstawie art. 53, a w części na podstawie art. 26 ustawy, o ile osoby te nie przystąpią do otwartego funduszu emerytalnego. Sam przepis art. 183 ustawy emerytalnej nie obejmuje natomiast ubezpieczonych, którzy pobierali już emeryturę na podstawie art. 46 lub 50 ustawy emerytalnej. Skoro zatem art. 183 ustawy emerytalnej wyłącza z zakresu swego obowiązywania osoby pobierające wcześniejszą emeryturę na podstawie starych zasad z mocy art. 46 lub 50 ustawy emerytalnej, tym bardziej należy uznać za słuszną argumentację, że osobom tym nic będzie obliczana emerytura według nowych zasad z art. 26 ustawy emerytalnej.

W przypadku wnioskodawczymi nie mogą mieć zastosowania przepisy i procedury liczenia emerytury, które mogłyby mieć zastosowanie do liczenia emerytury roczników wcześniejszych. Tryb mieszany określony w art. 183 ustawy emerytalnej ma zastosowanie do osób. które najpóźniej osiągnęły wiek emerytalny w 2014 roku i wtedy dla tych osób emerytura obliczana jest na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej w 20% i art. 26 ustawy emerytalnej w 80%. W przypadku wnioskodawczymi nie może mieć zastosowania, bowiem wiek emerytalny, który dla wnioskodawczyni wynosi 60 lat i 9 miesięcy zgodnie z art. 24 ustawy emerytalnej ten wiek osiągnęła w 2015 roku, nie może mieć zastosowania też art. 53 ustawy emerytalnej, albowiem miał on zastosowanie do osób. które spełniły warunki określone w art. 46 ustawy emerytalnej do końca grudnia 2008 roku, a więc osiągnęły wiek 55 lat i 30 lat ubezpieczenia, jeśli chodzi o kobiety do tej daty i również tego warunku wnioskodawczyni nie spełnia.

W tym stanie sprawy Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawce art. 47714 § 1 k.p.c., oddalił odwołanie R. C., jako bezzasadne.

WYROK

UZASADNIENIE