Sygnatura akt: XI GC 961/16
Dnia 28 listopada 2016 roku
Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy
w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki
Protokolant: starszy sekretarz sądowy Weronika Szymczuk - Dąbkowska
po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2016 roku w Szczecinie
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) spółka akcyjna w Ł.
przeciwko J. K.
o zapłatę
1. oddala powództwo;
2. zasądza od powoda (...) spółka akcyjna w Ł. na rzecz pozwanego J. K. kwotę 1.217 (jeden tysiąc dwieście siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sygnatura akt: XI GC 961/16
Sprawa rozpoznana w postępowaniu uproszczonym
Powód (...) spółka akcyjna w Ł. złożył pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko J. K. o zapłatę kwoty 3.414,87 złotych wraz z odsetkami, wnosząc o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu (karta2).
Postanowieniem z dnia 24 czerwca 2016 roku sprawę przekazano do rozpoznania tutejszemu sądowi (karta 6).
W piśmie złożonym w trybie art. 505 37 k.p.c. powódka wniosła o zasądzenia od pozwanego wyżej wymienionej kwoty z odsetkami ustawowymi od dnia 2 czerwca 2016 roku. Powódka twierdziła, że zawarła z pozwanym umowy ubezpieczenia a pozwany miał obowiązek opłacać składki ubezpieczenia. Pozwany składek tych nie opłacił i nie odpowiedział na wezwanie do zapłaty.
W odpowiedzi na pozew (karta 43) pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Wskazał na nieistnienie zobowiązania, wskazał, że nie zawierał – nie podpisywał wbrew twierdzeniom pozwu, spornej umowy, nie przedłużał jej. Wyjaśnił, że nigdy nie był posiadaczem ani właścicielem pojazdu o numerze rejestracyjnym (...) w umowie do akt złożonej nie ma zaś danych pozwanego. Pozwany nie zawierał nigdy umowy dotyczącej przedmiotowego pojazdu. Z tytułu przedłożonych polis pozwany nie dokonał żadnych spłat. Podniósł zarzut przedawnienia.
Na rozprawie strony nie stawiły się.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Sporządzone zostało pismo „wezwanie do zapłaty” zawierające dane osobowe J. K..
Dowód:
- wezwanie, karta 16;
W dniu 6 lutego 2012 roku L. C. zawarł z (...) spółka akcyjna w Ł. umowę ubezpieczenia pojazdu marki (...) o numerze rejestracyjnym (...).
Niesporne a ponadto dowód:
- umowa, karta 17;
L. C. sprzedał wymieniony pojazd J. K. w dniu 17 września 2012 roku.
D.:
- faktura, karta 19;
Sporządzono dokument pokrycia ubezpieczenia, gdzie jako właściciela pojazdu (...) wymienia się J. K.. Składki na ubezpieczenie wymienione w tym piśmie wynosiły 561 i 562 złote.
Dowód:
- pismo, karta 18;
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo okazało się niezasadne. Część argumentów podniesionych w odpowiedzi na pozew skutkowała oddaleniem powództwa.
Przepis art. 805 § 1 k.c. stanowi, że przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.
Art. 6 k.c. stanowi, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie zaś z art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Stosownie do art. 229 i 230 k.p.c. nie wymagają dowodu fakty przyznane przez stronę przeciwną oraz te fakty, co do których strona przeciwna nie wypowiedziała się i – mając na uwadze wyniki całej sprawy – można je uznać za przyznane. Pozwany przeczył, że zawarł opisaną w pozwie umowę.
Nie może zejść z pola widzenia fakt, że podstawą odpowiedzialności pozwanego miało być zdarzenie opisane w pozwie, z którego pozwany wywodził określone skutki prawne. Zdarzeniem tym miało być zawarcie (podpisanie) umowy ubezpieczenia między stroną powodową a pozwanym. W toku całego postępowania powód nie przedłożył żadnej umowy, którą podpisał (zawarł) z powodem pozwany J. K.. Przedmiotem dowodu sąd twierdzenia o faktach, na okoliczności w pozwie podniesione (twierdzenia o faktach) powód przedstawił kilka dowodów, w tym żadnego na okoliczność poparcie zasadności twierdzenia o „zawarciu umowy między stronami, w której pozwany zobowiązał się do opłacania określonych składek”. Warto zaakcentować różnicę w wysokości składek ubezpieczenia określonych w umowie (karta 17), gdzie składki te określono odpowiednio na kwotę 496 złotych i 248 złotych., oraz w dokumencie prywatnym (wydruku komputerowym), gdzie wysokość tych składek określono łącznie na kwotę 1.123 złote, przy czym nie wiadomo, z czego ta kwota wynika.
Okoliczności tej zaprzeczył zaś pozwany, wymagała ona zatem udowodnienia stosownie do wyżej przytoczonych norm.
Sąd nie rozważał istnienia innej podstawy faktycznej żądania, o ile bowiem sąd nie jest związany podstawą prawną wskazaną przez stronę o tyle jest związany podstawą faktyczną. Podstawa faktyczna, a zatem fakt zawarcia umów między powodem a pozwanym nie została wykazana przez powoda.
W zakresie ubezpieczenia pojazdu T. (o którym mowa jest w wezwaniu do zapłaty) pozwany zaprzeczył podpisanie z powodem jakichkolwiek umów, w tym tejże, zaś do akt sprawy do chwili zamknięcia rozprawy, powód nie złożył dokumentu ubezpieczenia tego pojazdu z którego to faktu wywodzi skutki prawne wynikające z normy art. 805 k.c.
Na marginesie sąd wskazuje, że gdyby uznać zasadność roszczenia powoda, zarzut przedawnienia w części roszczeń dochodzonych w niniejszej sprawie nie mógłby zostać uwzględniony. Wymagalność rzekomych składek, co przyznał pozwany, następowała w dniu odpowiednio 8 czerwca 2013 roku, 17 czerwca 2013 roku, 12 lipca 2013 roku, pozew zaś złożono w dniu 2 czerwca 2016 roku, stąd przed upływem terminu przedawnienia tych należności. Zasadny okazałby się zarzut przedawnienia w zakresie jednej ze składek opisanych w wezwaniu – w kwocie 1.488 złotych, której termin wymagalności przypadać miał na dzień 12 lutego 2013 roku, stąd trzyletni okres przedawnienia w myśl treści art. 819 § 1 k.c. upłynął przed złożeniem pozwu – bo z końcem dnia 12 lutego 2016 roku.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Pozwany sprawę wygrał, zaś na poniesione przez niego koszty składa się wynagrodzenie pełnomocnika zawodowego ustalone w oparciu o treści normy § 2 pkt 3 rozporządzenia z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych w brzmieniu na dzień 2 czerwca 2016 roku (data złożenia pozwu), oraz opłata od pełnomocnictwa (karta 46).
1. (...)
2. (...)
3. (...)