UZASADNIENIE

Oskarżony P. W. (1) stanął pod zarzutem tego, że:

w okresie od nieustalonego dnia maja 2009 roku do nieustalonego dnia listopada 2009 roku w G., gm. B., pow. (...), woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przywłaszczył mienie wchodzące w skład wspólnego majątku w postaci: samochodu osobowego marki M. (...), rok produkcji 1999 o wartości 3000zł, kombajnu rolniczego do ziemniaków marki V. o wartości 4000zł, zestawia komputerowego marki I., w którego skład wchodził: komputer firmy (...), klawiatura, głośniki, myszka, drukarka C., monitor (...)'19, nagrywarka LG, kamera internetowa o łącznej wartości 2100zł, a także wieloczynnościowego robota kuchennego marki B.- model (...) o wartości 420zł i złotej biżuterii w postaci: dwóch zegarków w tym jeden firmy (...) o wartości 560zł, drugi-200zł- oba zdobione cyrkoniami, bransoletki ze złota zdobionej cyrkoniami o wartości 1500zł, dwóch par kolczyków złotych, gdzie jedna z nich posiada wstawkę z białego złota i wzór serca trzymanego przez ręce o wartości 500zł, druga- wisiory z cyrkoniami na końcach o wartości 200zł, trzech złotych pierścionków, w tym jeden z białego i żółtego złota i z perłą o wartości 300 zł, inny z czarnym oczkiem z onyxu umiejscowionym na kształt stożka usypanego z cyrkoni, o wartości 500zł, trzeci z cyrkoniami o wartości 320zł, wszystko o łącznej wartości 13.600zł na szkodę A. W.

to jest o przestępstwa z art. 284§ I. w zw. z art. 12kk

Sąd Rejonowy w Ostrowcu Świętokrzyskim wyrokiem wydanym w dniu 6 marca 2013 r w sprawie sygn. akt IIK 1101/ 10 w ramach czynu zarzucanego w akcie oskarżenia oskarżonego P. W. (2) za winnego tego, że: w okresie bliżej nieustalonym pomiędzy

czerwcem a sierpniem 2009 roku przywłaszczył zestaw komputerowy wraz z klawiaturą, głośnikami, myszką, drukarką, monitorem, kamerą internetowa, o łącznej wartości 2100zł (dwa tysiące sto złotych) na szkodę P. W. (3) i E. W., to jest występku z art. 284§lkk i za to na podstawie art. 284§lkk skazał go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

- na podstawie art. 45§ 1kk orzekł wobec oskarżonego P. W. (1) przepadek na rzecz Skarbu Państwa kwoty 2100zł (dwa tysiące sto złotych) stanowiącej równowartość korzyści majątkowej osiągniętej przez oskarżonego przypisanym mu przestępstwem;

- na podstawie art. 69§1 i 2kk i art. 70§1 pkt 1kk i art. 73§ 1kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego P. W. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 4 (czterech) lat i w okresie tym oddał go pod dozór kuratora sądowego;

- przyznał od Skarbu Państwa na rzecz adwokata R. J. kwotę 1653,12zł (tysiąc sześćset pięćdziesiąt trzy złote dwanaście groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. W. (1) z urzędu;

- na podstawie art. 624§lkpk zwolnił oskarżonego P. W. (1) od ponoszenia kosztów sądowych, którymi obciążył Skarb Państwa.

Apelację od wyroku wniósł obrońca oskarżonego, który zarzucił zaskarżonemu wyrokowi:

1. naruszenie prawa karnego procesowego mianowicie art. 439 § l pkt 9 kpk w zw. z art. 17 § l pkt 9 kpk polegające na skazaniu P. W. (1) za czyn z art. 284 § l k.k. pomimo istnienia negatywnej przesłanki procesowej w postaci braku wniosku o ściganie pokrzywdzonego, co stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą, gdyż przestępstwo to jest ścigane na wniosek pokrzywdzonego, a wniosek składała wyłącznie była żona oskarżonego, a nie jego dzieci, na szkodę których zdaniem oskarżyciela miał je popełnić; koniecznym więc jest, aby taki wniosek złożyły bądź pokrzywdzone dzieci, gdy są pełnoletnie, bądź ich przedstawiciel ustawowy, ale działający w ich imieniu, co powinno być zaznaczone.

Z ostrożności procesowej, gdyby W. Sąd uznał, że nie doszło do naruszenia art. 439 § l pkt 9 kpk w zw. z art. 17 § l pkt 9 kpk zdaniem skarżącego należy podnieść następujące zarzuty :

2. Błąd w ustaleniach faktycznych przyjęty za podstawę orzekania i mający istotny wpływ na jego treść, a polegający na przyjęciu, że oskarżony w okresie bliżej nieustalonym pomiędzy czerwcem a sierpniem 2009 roku popełnił występek z art. 284 § l k.k. pomimo iż jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego w niniejszej sprawie:

oskarżony w okresie bliżej nieustalonym pomiędzy czerwcem a sierpniem 2009 roku nie znajdował się w posiadaniu zestawu komputerowego wraz z klawiaturą, głośnikami, myszką, drukarką, monitorem, kamerą internetową podczas gdy oskarżony zgłosił ich kradzież w dniu 2.06.2009r. a tym samym oskarżony zachowaniem swym nie wyczerpał znamion czynu zabronionego stypizowanego w art. 284 § l k.k.

3. Błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że podczas czynności egzekucyjnych wykonywanych na posesji oskarżonego przez asesora komorniczego K. S. znajdował się spakowany komputer wraz z osprzętem, podczas gdy ustalenia te stoją w sprzeczności z dokumentem w postaci zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa zgłoszonym przez oskarżonego w dniu 2.06.2009r. - karta nr 10 - oraz protokołu zajęcia sporządzonego przez asesora komorniczego, który winien ujmować wszystkie ruchomości mogące być przedmiotem egzekucji, a w którym to protokole brak przedmiotowego zestawu komputerowego co stanowi obrazę przepisów postępowania mająca wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 2 §2 k.p.k. i art. 7 k.pk. , które to uchybienie polega na dowolnej ocenie zgromadzonych dokumentów.

4. Błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu domniemania, że jeżeli na posesji oskarżonego w dniu dokonania czynności egzekucyjnych znajdowały się pudła po sprzęcie komputerowym to w pudłach tych był zestaw komputerowy.

5. Obrazę przepisów postępowania mająca wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 2§2 k.p.k. i art. 7 k.pk. , które to uchybienie polega na dowolnej ocenie zeznań świadka A. B. (W.), którym Sąd daje wiarę w całości w jakiej twierdzi, że oskarżony działał z zamiarem przywłaszczenia zestawu komputerowego podczas gdy zeznania te są niespójne, niejasne i pozostają w sprzeczności ze wskazaniami

wiedzy i doświadczenia życiowego, a wiarygodność
zeznań tego świadka co do przywłaszczenia przez oskarżonego innych przedmiotów w tym np. samochodu M. (...) została podważona w niniejszym postępowaniu przez załączone dokumenty.

Formułując zarzuty jak wyżej skarżący wniósł o zmianę powyższego wyroku i uniewinnienie oskarżonego P. W. (1) od zarzucanego mu czynu z art. 284 § l k.k., ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I Instancji.

Wniósł również o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu według norm przepisanych za obie instancje i oświadczył, że koszty te nie zostały pokryte choćby w części.

Sąd Okręgowy zważył , co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego okazała się o tyle skuteczna o ile doprowadziła do uchylenia rozstrzygnięcia zawartego w punkcie II wyroku w zakresie błędnego orzeczenia o przepadku równowartości osiągniętej przez oskarżonego korzyści majątkowej. Odnosząc się szczegółowo do zarzutów wyartykułowanych przez skarżącego na wstępie podnieść należy, iż pokrzywdzone: P. W. (3) i E. W. złożyły , na etapie postępowania odwoławczego, stosowne wnioski o ściganie i ukaranie oskarżonego za przywłaszczenie zestawu komputerowego o jakim mowa

w zarzucanym czynie (k. 490, 496).

Wbrew zarzutom skarżącego Sąd Rejonowy szczegółowo i wnikliwie przeanalizował zgromadzony przez siebie materiał dowodowy, oraz dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych w zakresie czynu przypisanego oskarżonemu.

Ocena przeprowadzonych dowodów, w tym również zeznań świadka A. B. (W.) nie wykracza poza ramy zakreślone przepisem art. 7 kpk.

Skarżący podnosząc zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, de facto polemizuje z prawidłowymi ustaleniami dokonanymi przez Sąd Rejonowy , nie przytaczając przy tym żadnych racjonalnych argumentów, które byłyby w stanie podważyć tok rozumowania Sądu prowadzący do tych ustaleń. Z spójnych i konsekwentnych zeznań: A. B., P. B., E. B., oraz asesora komorniczego K. S. wynika w sposób oczywisty, iż oskarżony w okresie bliżej nieustalonym pomiędzy czerwcem a sierpniem 2009 r przywłaszczył zestaw komputerowy na szkodę swoich córek: P. i E. W..

Faktem oczywistym jest, iż pokrzywdzona A. B. w dniu 2 czerwca 2009 r. wraz z dziećmi wyprowadziła się z domu , w którym zamieszkiwała wspólnie z oskarżonym, pozostawiając w mieszkaniu m. in. przedmiotowy zestaw komputerowy.

Zestaw ten ujawnił w mieszkaniu oskarżonego pracownik komornika sądowego K. S., który w dniu 3 lipca 2009 r. przybył do domu oskarżonego, celem zajęcia mienia ruchomego, w związku z prowadzoną egzekucją należności alimentacyjnych.

Z zeznań K. S., słusznie uznanych przez Sąd I instancji za wiarygodne wynika w sposób oczywisty, iż nie zajmował on w/w sprzętu na prośbę oskarżonego, który wprost wskazał iż „komputer należy do jego dzieci”. Faktem oczywistym jest również i to, co wynika w sposób bezsporny z zeznań A. B., iż w dniu 31 sierpnia 2009 r, kiedy pokrzywdzona przybyła do G. w asyście policji, przedmiotowego komputera w domu już nie było.

Brak jest jakichkolwiek podstaw ku temu, żeby wbrew twierdzeniom skarżącego, kwestionować walor dowodowy zeznań w/w świadków.

Sąd Rejonowy w sposób wnikliwy ocenił również wyjaśnienia oskarżonego, słusznie uznając je, z przyczyn wskazanych w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku, za konsekwencję przyjętej przez P. W. (1) linii obrony.

Wobec powyższego, wbrew temu co twierdzi skarżący, zarówno oceny dowodów, jak i ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd Rejonowy nie można uznać za błędne.

Sąd Rejonowy w sposób nieprawidłowy orzekł o przepadku na rzecz Skarbu Państwa kwoty stanowiącej równowartość korzyści majątkowej osiągniętej przez oskarżonego.

Zgodnie z treścią art. 45 § 1 kk przepadku nie orzeka się m. in. wówczas, gdy korzyść, lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu, co niewątpliwie winno mieć miejsce w niniejszej sprawie.

Jednakże z uwagi na „kierunek” zaskarżenia wyroku, nie jest możliwa korekta wyroku w tym zakresie.

Biorąc pod uwagę powyższe , na podstawie rt. 437 § 1 kpk orzeczono jak w wyroku.

O wynagrodzeniu należnym obrońcy z urzędu oskarżonego w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U nr 163 poz. 1348 z późniejszymi zmianami).

W oparciu o przepis art. 624 § 1 kpk zwolni ono oskarżonego od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym z uwagi na jego aktualną sytuację rodzinną i majątkową.

(SSO Ewa Opozda- Kałka) (SSO Anna Szeliga) (SSO Zbigniew Karamara)

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE