Sygn. akt VU 182/13
Dnia 23 października 2013 roku
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:
Przewodniczący SSO Beata Łapińska
Protokolant stażysta Bożena Sobczyk
po rozpoznaniu w dniu 9 października 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim
na rozprawie
sprawy z wniosku J. Z.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..
o prawo do emerytury
na skutek odwołania J. Z.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..
z dnia 17 stycznia 2013 r. sygn. (...)
oddala odwołanie.
Sygn. akt VU 182/13
Decyzją z dnia 17 stycznia 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M.. odmówił wnioskodawcy J. Z. prawa do emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ podał, iż wnioskodawca posiadający wymagany 25-letni okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu, nie udowodnił żadnego okresu pracy górniczej, a zatem nie było podstaw do obniżenia jego wieku emerytalnego i przyznania mu prawa do emerytury na podstawie art. 39 i art. 46 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.).
W odwołaniu od tej decyzji, złożonym w dniu 7 lutego 2013 roku J. Z. wnosił o jej zmianę poprzez uwzględnienie wniosku o przyznanie emerytury.
Na rozprawie w dniu 31 maja 2013 roku wnioskodawca sprecyzował odwołanie wnosząc o zaliczenie do pracy górniczej lat 1996-2008, kiedy pracował w (...) S.A. w R. na stanowisku montażysty urządzeń na budowie stacji transportowej.
ZUS wnosił o oddalenie odwołania.
Sąd Okręgowy ustalił co następuje:
J. Z., urodzony w dniu (...), złożył w dniu 19 grudnia 2012 roku wniosek o przyznanie prawa do emerytury.
(dowód: wniosek o emeryturę k. 1-3 w aktach ZUS)
Na dzień złożenia wniosku skarżący posiadał ponad 25-letni staż ubezpieczeniowy. ZUS nie zaliczył do pracy górniczej żadnych okresów zatrudnienia wnioskodawcy.
(okoliczności niesporne)
W okresie od 18 listopada 1975 roku do 31 lipca 2012 roku wnioskodawca był zatrudniony w (...) S.A. (...) Kopalnia (...) w B.. W świadectwie pracy wskazany pracodawca podał, że wnioskodawca wykonywał pracę górniczą w okresie od 1 czerwca 2010 roku do 31 lipca 2012 roku na stanowisku górnika kopalni odkrywkowej (rozporządzenie MIPS z dnia 23 grudnia 1994 roku, dział III, pkt 2, zał. nr 3).
(dowód: świadectwo pracy k. 11a w aktach osobowych)
W trakcie zatrudnienia w ww. zakładzie pracy wnioskodawca w latach 1996-2008 nie pracował stale i pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nakładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych. Nie pracował także pod ziemią na stanowiskach dozoru ruchu oraz kierownictwa ruchu kopalni.
Wnioskodawca pracował we wskazanych wyżej latach jako murarz-tynkarz na budowie stacji transformatorowej. Do jego obowiązków należało betonowanie i murowanie, układanie korytek kablowych i koryt melioracyjnych wylewanie fundamentów pod przenośniki. Pracę wykonywał głównie na zapleczu i przedpolu Kopalni.
W latach 2001-2002 wnioskodawca wykonywał także prace na odkrywce przy układaniu członów taśmowych, ale nie były to prace wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Człony taśmowe były wcześniej składane na przedpolu.
(dowód: angaże w aktach osobowych wnioskodawcy, zeznania świadków J. K. i J. S. k. 30, zeznania wnioskodawcy k. 30 w zw. z k. 19)
Powołana przez pracodawcę Komisja Weryfikacyjna ustaliła, że wnioskodawca w okresach od 18 listopada 1975 roku do 27 grudnia 2006 roku pracował na stanowisku murarza-tynkarza (w tym w okresie od 21 sierpnia 1989 roku do 13 maja 1991 roku kontrakt w Czechosłowacji). Jednocześnie odmówiła zaliczenia tego okresu zatrudnienia do pracy górniczej, wskazując, że wnioskodawca wykonywał wówczas prace budowlane na budowanych obiektach zapleczy socjalnych, produkcyjnych i usługowych poza terenem górniczym, zaś praca na odkrywce w latach 2001-2002 miała charakter doraźny.
(dowód: protokół z posiedzenia Komisji Weryfikacyjnej k. 2 w aktach osobowych wnioskodawcy, pismo (...) k. 22 w aktach sprawy)
Wnioskodawca nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.
(okoliczność niesporna)
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Do sytuacji prawnej wnioskodawcy mają zastosowanie przepisy art. 27 art. 39 i art. 46 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku, o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.)
Przepis art. 27 ww. ustawy stanowi, że ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki:
1. osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn
2. mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.
W myśl art. 39 ubezpieczonemu, urodzonemu przed dniem 1 stycznia 1949 roku, spełniającemu warunek określony w art. 27 pkt 2 i niespełniającemu warunków wymaganych do uzyskania górniczej emerytury na podstawie art. 50a, który ma co najmniej 5 lat:
1) pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, albo
2) pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1 pkt 4 i 5, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego oraz w kopalniach otworowych siarki, wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 pkt 1, obniża się o 6 miesięcy za każdy rok takiej pracy, nie więcej jednak niż o 15 lat.
Stosownie do art. 46 ustawy prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 29, 32, 33 i 39 przysługuje również ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. a przed dniem 1 stycznia 1969 roku, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:
1) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa;
2) warunki do uzyskania emerytury określone w tych przepisach spełnią do dnia 31 grudnia 2008 roku.
Pomiędzy stronami nie było sporu co do tego, iż wnioskodawca posiada co najmniej 25-letni okres składkowy i nieskładkowy.
Spór sprowadzał się do nie zaliczenia przez ZUS do okresu pracy górniczej wnioskodawcy zatrudnienia w latach 1996-2008 w (...) S.A. z siedzibą w B..
W toku niniejszego procesu należało zatem ustalić, czy wnioskodawca w spornym okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował na odkrywce i czy była to praca górnicza, o której mowa art. 50c ust. 1 pkt 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, to jest praca w kopalni węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nakładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych
Zgodnie bowiem z treścią art. 39 ustawy o emeryturach i rentach z FUS tylko wówczas praca górnicza określona w art. 50c ust. 1 pkt 4 będzie powodować obniżenie wieku emerytalnego, gdy świadczona była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce. Z treści art. 39 wynika zatem, że nie każda praca górnicza powodować będzie obniżenie wieku emerytalnego. Jeśli bowiem będzie to praca górnicza świadczona nawet w części wymiaru czasu pracy poza odkrywką, to nie będzie powodować obniżenia wieku zgodnie z treścią art. 39.
W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw do uwzględnienia odwołania wnioskodawcy i przyznania mu prawa do emerytury w obniżonym wieku ze względu na wykonywanie pracy górniczej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce.
Z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków J. K. i J. S., a także samego wnioskodawcy wynika w sposób jednoznaczny, że w latach 1996-2008) wnioskodawca nie pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalni węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nakładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych.
Wnioskodawca pracował we wskazanych wyżej latach jako murarz-tynkarz na budowie stacji transformatorowej. Do jego obowiązków należało betonowanie i murowanie, układanie korytek kablowych i koryt melioracyjnych wylewanie fundamentów pod przenośniki. Pracę wykonywał głównie na zapleczu i przedpolu Kopalni. Co prawda w latach 2001-2002 wnioskodawca wykonywał także prace na odkrywce przy układaniu członów taśmowych, ale nie były to prace wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.
Niemożliwe było także zakwalifikowanie spornego okresu pracy do pracy górniczej na podstawie art. 50c ust. 1 pkt 5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, albowiem wnioskodawca nie wykonywał w tym okresie pod ziemią na stanowiskach dozoru ruchu oraz kierownictwa ruchu kopalni.
Powyższe znajduje potwierdzenie ustaleniach działającej w (...) w B. Komisji Weryfikacyjnej, która ustaliła, że wnioskodawca w okresach od 18 listopada 1975 roku do 27 grudnia 2006 roku (w tym od 21 sierpnia 1989 roku do 13 maja 1991 roku kontrakt w C.) wykonywał prace budowlane na budowanych obiektach zapleczy socjalnych, produkcyjnych i usługowych poza terenem górniczym, a zatem nie ma podstaw zaliczenia tych prac do pracy górniczej. Komisja ustaliła ponadto, że praca na odkrywce w latach 2001-2002 miała charakter doraźny.
Mając zatem na uwadze okoliczność, iż wnioskodawca nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prac na odkrywce w kopalni węgla brunatnego, uznać należało, że nie spełnia on przesłanek do obniżenia wieku emerytalnego z uwagi na wykonywanie pracy górniczej określonej w art. 39 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji.