Sygn. akt I C 1721/16
Dnia 17. listopada 2016 roku
Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Grzegorz Kuriata
Protokolant: sekr. Ewelina Szczepuk
Po rozpoznaniu w dniu 17. listopada 2016 roku w Kłodzku
sprawy z powództwa Gminy Miejskiej N.
przeciwko M. K.
o eksmisję
oddala powództwo.
Strona powodowa zażądała nakazania pozwanej M. K., aby opuściła, opróżniła i wydała jej lokal mieszkalny położony w N. przy ul. (...) oraz zasądzenia od pozwanej kosztów postępowania. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że jest właścicielem nieruchomości – lokalu mieszkalnego, który zajmowany jest przez pozwaną bez tytułu prawnego wobec wypowiedzenia jej najmu z powodu zaległości czynszowych.
Sąd ustalił:
Pismem z dnia 20. października 2014 roku strona powodowa wypowiedziała pozwanej najem lokalu mieszkalnego położonego w N., przy ulicy (...) ze skutkiem na dzień 30. listopada 2014 roku.
(dowód:
- kopia wypowiedzenia – karta 4).
Sąd zważył:
Strona powodowa nie udowodniła zasadność swojego żądania, gdyż nie dochowała warunków skutecznego wypowiedzenia stosunku prawnego.
Warunkiem skuteczności wypowiedzenia najmu z powodu zwłoki w zapłacie czynszu lub innych opłat za używanie lokalu było uprzedzenie pozwanej na piśmie o zamiarze wypowiedzenia i wyznaczenie jej dodatkowego, miesięcznego terminu na spłatę wszelkich należności, co wynika wprost z art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21. czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U.2016.1610). Tymczasem strona powodowa nie przedstawiła sądowi stosownego pisma z potwierdzeniem jego doręczenia pozwanej, a tym samym nie wykazała skuteczności dokonanego pismem z dnia 20. października 2014 roku wypowiedzenia.
Rzeczą domagającego się nakazania wydania mu lokalu mieszkalnego, który był przedmiotem najmu, jest wykazanie po stronie pozwanej braku tytuły prawnego do jego dalszego zajmowania, a więc skuteczności dokonanego wypowiedzenia, co obejmuje wszelkie czynności prawne i faktyczne potwierdzające taką skuteczność. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie na stronie powodowej ciążył obowiązek, tym bardziej, że reprezentowana była przez zawodowego pełnomocnika, dołączenia do pozwu nie tylko samego wypowiedzenia, lecz również pisemnego uprzedzenia i wezwania przewidzianego w art. 11 ust. 2 pkt 2 wskazanej powyżej ustawy, skoro od jego doręczenia pozwanej uzależniona jest skuteczność wypowiedzenia.
Nie jest obowiązkiem sądu czuwanie nad skutecznością podejmowanych przez stronę czynności procesowych, w szczególności zobowiązywanie do przedstawiania dowodów wykazujących podnoszone twierdzenia i zarzuty. Strona postępowania, tym bardziej jeśli reprezentowana jest przez profesjonalnego pełnomocnika, zobowiązana jest do przedstawiania sądowi wszelkich dowodów niezbędnych do udowodnienia swojego żądania. Odnosi się to w szczególności do okoliczności o tak podstawowym znaczeniu, jak wykazanie skuteczności wypowiedzenia stosunku prawnego.
Skoro więc strona powodowa ani w pozwie, ani nawet na rozprawie, nie przedstawiła sądowi dowodu w postaci pisma zawierającego uprzedzenie o zamiarze wypowiedzenia oraz wyznaczenie dodatkowego terminu na spłatę należności, to tym samym nie udowodniła swojego żądania, co musiało skutkować oddaleniem powództwa.