UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 24 września 2015 roku powód Skarb Państwa – K. (...) w G. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. kwoty 6 390,80 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 12 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż w dniu 04 czerwca 2014 roku strony zawarły umowę numer (...), której przedmiotem było wykonanie przez pozwanego konserwacji i serwisu bram przesuwnych, garażowych i szlabanów wjazdowych w kompleksach administrowanych przez powoda.

Powód wskazał, że pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. wywiązywał się z postanowień umownych nienależycie bądź wcale, gdyż serwisy bram i szlabanów nie były wykonywane w terminach określonych umową, zastrzeżenia budziła też jakość świadczonych usług, czego przykładem było całkowite zamknięcie szlabanu wjazdowego na teren kompleksu (...) (G. W.) i nie podjęcie żadnych działań przez pozwanego w celu uruchomienia szlabanu, nadto – brak przekazywania protokołów stanu technicznego i w konsekwencji uniemożliwienie powodowi sporządzenia dokumentacji do zlecenia usunięcia awarii, nieodbieranie telefonów przez przedstawicieli pozwanego oraz brak reakcji na zgłaszane zastrzeżenia, a także przedłużający się, trwający powyżej 30 dni, okres realizowania napraw.

Z uwagi na powyższe, po dokonaniu pisemnych dwóch ostrzeżeń, pismem z dnia 21 lipca 2015 roku powód odstąpił od umowy i wezwał pozwanego do zapłaty przewidzianej w umowie kary umownej w kwocie odpowiadającej 10% wartości umowy, tj. kwoty 6 390,80 złotych.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. wniósł o oddalenie powództwa w całości podnosząc zarzut braku podstaw do odstąpienia od umowy z przyczyn leżących po stronie pozwanego oraz zarzut braku objęcia umową obowiązków napraw awarii przez pozwanego, a jedynie konserwacji i serwisów, wobec czego brak jest podstaw do zarzucania pozwanemu nieprawidłowego realizowania postanowień umowy.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż zawarta z powodem umowa nie obejmowała napraw – poza drobnymi, które usuwane były na podstawie odrębnego zlecenia, a wybór wykonawcy odbywał się w drodze przetargu, który pozwany nie zawsze wygrywał; niemniej jednak podstawą naprawy było zawsze odrębne od umowy zlecenie. Pozwany zaprzeczył, ażeby nieprawidłowo wykonywał swoje obowiązki, czego dowodem miały być zapłacone przez powoda faktury, do których trzeba było dołączyć, potwierdzony przez właściwego dla danego kompleksu kierownika oryginał protokołu odbioru. Pozwany zawsze takie potwierdzenia otrzymywał i nigdy żaden z kierowników nie zgłaszał do pozwanego żadnych uwag, czy zastrzeżeń.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 04 czerwca 2014 roku pomiędzy Skarbem Państwa – K. (...) a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. zawarta została umowa numer (...), której przedmiotem była konserwacja i serwis bram przesuwnych, garażowych i szlabanów wjazdowych w kompleksach administrowanych przez K. (...).

Umowa została zawarta na czas oznaczony, do dnia 31 grudnia 2015 roku.

Wykonawca – (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. zobowiązał się do ponoszenia wszystkich kosztów związanych z realizacją umowy oraz należytego i terminowego wykonania usługi, zaś zamawiający – do terminowego regulowania zobowiązań finansowych wobec wykonawcy, udostępniania obiektów i urządzeń podlegających usłudze będącej przedmiotem niniejszej umowy oraz potwierdzenia odbioru wykonania usługi będącej przedmiotem niniejszej umowy (§ 3 umowy).

Zgodnie z stanowiącym integralną część umowy szczegółowym opisem przedmiotu zamówienia, przedmiotem umowy było wykonanie usługi konserwacji i serwisu bram przesuwnych, garażowych i szlabanów wjazdowych w kompleksach administrowanych przez K. (...), tj. w kompleksach obsługiwanych przez Sekcję (...) Infrastruktury: G. O., G. W., G. P., H. oraz w kompleksie obsługiwanym przez Grupę Zabezpieczenia G..

Konserwacja i serwis urządzeń obejmował stały nadzór nad całokształtem działania urządzeń, miał gwarantować utrzymanie urządzeń w ruchu ciągłym w sposób zapewniający niezawodne i prawidłowe ich funkcjonowanie, a w szczególności zapewnienie bezpieczeństwa użytkownikom, za które wykonawca ponosi pełną odpowiedzialność.

Umowa przewidywała, że usługa konserwacji miała być wykonywana w określonych w umowie terminach i w określonym w umowie zakresie. Ponadto wykonawca zobowiązał się m. in. do wystawiania z każdej usługi konserwacji na piśmie protokołu z wyszczególnieniem wykonania wszystkich wymaganych czynności konserwacyjnych, uzyskania potwierdzenia wykonania prac konserwacyjnych i serwisu od kierownika SOI/GZ właściwego dla miejsca wykonania usługi, wykonywania usługi konserwacji w godzinach od 8:00 do 15:00, uzgodnienia dnia tygodnia/miesiąca, w które będzie wykonywana usługa konserwacji i serwisu z kierownikiem SOI/GZ właściwym dla miejsca wykonania usługi, zapewnienia w cenie usług drobnych materiałów konserwacyjnych (zużywalnych), a także do „zapewnienia stałego serwisu tj. przyjazdu w terminie 24 godzin od telefonicznego zgłoszenia przez kierownika SOI/GZ awarii urządzenia. Wskazanie (w formie protokołu stanu technicznego wraz z szacunkową wyceną naprawy) sposobu usunięcia awarii. Usunięcia drobnych uszkodzeń wykraczających poza zakres prac konserwacyjnych, jak również kwalifikujących urządzenie do naprawy lub remontu”.

umowa numer (...) – k. 10-14 akt

W dniu 18 lutego 2015 roku plutonowy D. O. stwierdził, iż szlaban wjazdowy na teren kompleksu (...) obsługiwanego przez Sekcję (...) Infrastruktury G. W. nie jest sprawny, o czym niezwłocznie poinformował swojego przełożonego.

W dniu 10 marca 2015 roku przedstawiciele (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. sporządzili protokół stanu technicznego wskazując na konieczność wymiany ramienia szlabanu z mocowaniem z listwą ledową i obudowy mocowania szlabanu i wskazując szacunkowy koszt naprawy na 1 990 złotych brutto.

Nie został sporządzony protokół awarii, nie przeprowadzono również procedury mającej na celu wyłonienie podmiotu zobowiązanego do naprawy awarii szlabanu.

Na przełomie maja i czerwca 2015 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. został poinformowany o nadal nie działającym szlabanie wjazdowym w tym kompleksie. Przedstawiciele zamawiającego kilkukrotnie próbowali zdiagnozować usterkę. Mimo podjętych czynności, m. in. sprawdzeniu centrali sterującej urządzenia ZL 37, nie udało się, bez demontażu szlabanu, ustalić przyczyny jego nie działania. Wobec braku możliwości wskazania sposobu usunięcia usterki i tym samym oszacowania ewentualnego kosztu naprawy, pismem z datą w nagłówku „dnia 08 czerwca 2015 roku” zatytułowanym ekspertyza, (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. poinformował o tym K. (...).

zeznania świadka D. O. – protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2016 roku – k. 206-208 akt (zapis cyfrowy 00:28:11-01:02:31), twierdzenia pozwanego – protokół rozprawy z dnia 03 czerwca 2016 roku – k. 232-235 akt (B. S. – zapis cyfrowy 00:50:02-01:32:41 oraz J. G. – zapis cyfrowy 01:32:41-02:12:32), pismo kierownika Sekcji (...) Infrastruktury G. W. z dnia 01 kwietnia 2015 roku – k. 19 akt, pismo (ekspertyza) – k. 76 akt, protokół stanu technicznego – k. 75 akt

Pismem z datą w nagłówku „dnia 31 marca 2015 roku” kierownik Sekcji (...) Infrastruktury G. W. – W. M. złożył meldunek do Szefa Infrastruktury K. (...), w którym wskazał, że w ostatnim czasie znacznie obniżył się poziom usług świadczonych przez firmę (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J., albowiem serwisy bram nie są wykonywane w terminach, zaś szlaban wjazdowy na teren kompleksu (...) jest nieczynny od dwóch tygodni, nadto nie otrzymał on protokołu stanu technicznego tego szlabanu, co uniemożliwia mu sporządzenie dokumentacji niezbędnej do zlecenia usunięcia awarii.

Ponownie pismem z datą w nagłówku „dnia 01 kwietnia 2015 roku” kierownik Sekcji (...) Infrastruktury G. W. – W. M. złożył meldunek do Szefa Infrastruktury K. (...), w którym wskazał, że serwisy bram nie są wykonywane w terminach określonych umową, zaś szlaban wjazdowy na teren kompleksu (...) jest nieczynny od ponad dwóch tygodni, wskazując jednocześnie, iż telefonicznego zgłoszenia awarii dokonał on w dniu 04 marca 2015 roku, zaś pierwsza wizyta serwisanta miała miejsce w dniu 10 marca 2015 roku, z tym, że nie otrzymał on protokołu stanu technicznego tego szlabanu, co uniemożliwia mu sporządzenie dokumentacji niezbędnej do zlecenia usunięcia awarii.

meldunek – k. 18, 19 akt

Z uwagi na złą jakość i nieterminowość wykonywania usług, jak również trudności w kontaktowaniu się z przedstawicielami (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J., Szef Infrastruktury K. (...) skierował do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. pismo z datą w nagłówku „dnia 02 kwietnia 2015 roku” stanowiące pierwsze ostrzeżenie przewidziane w umowie.

pismo – k. 20 akt

Pismem z datą w nagłówku „dnia 28 kwietnia 2015 roku” plutonowy D. O. złożył do Szefa Infrastruktury K. (...) meldunek – sprawozdanie miesięczne przeprowadzone w dniach od 10 kwietnia 2015 roku do dnia 24 kwietnia 2015 roku, w którym wskazał, że niesprawny jest szlaban wjazdowy oraz pilot otwierając bramę przesuwną do kompleksu, prosząc o interwencję, gdyż naprawa szlabanu przez firmę (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. trwa już od dnia 18 lutego 2015 roku.

Pismem z datą w nagłówku „dnia 22 czerwca 2015 roku” kierownik Sekcji (...) Infrastruktury G. W. – W. M. złożył meldunek do Szefa Infrastruktury K. (...), w którym wskazał, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. nie podjęła żadnych działań mających na celu usprawnienie szlabanu wjazdowego na teren kompleksu (...). Nadto nie został on poinformowany o przyczynie awarii, terminie usunięcia, nie przedstawiono też protokołu stanu technicznego urządzenia.

Pismem z datą w nagłówku „dnia 24 czerwca 2015 roku” kierownik Sekcji (...) Infrastruktury G. O. – Z. P. złożył meldunek do Szefa Infrastruktury K. (...), w którym wskazał, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. nienależycie oraz nieterminowo wykonuje swoje usługi, nie dotrzymuje 24 godzinnego terminu od telefonicznego zgłoszenia, co powoduje zbyt długie oczekiwanie na naprawy i dostarczenie protokołu stanu technicznego wraz z szacunkową wyceną usunięcia awarii, po zgłoszeniu awarii nie powiadamiają kiedy przyjadą i czy awaria została usunięta.

Pismem z datą w nagłówku „dnia 24 czerwca 2015 roku” kierownik Sekcji (...) Infrastruktury G. P. – T. W. złożył meldunek do Szefa Infrastruktury K. (...), w którym wskazał, że realizacja umowy numer (...) nie przebiega zgodnie z zapisami umowy, dokumenty o powstaniu awarii nie wpływają do Sekcji (...) Infrastruktury, a naprawa trwa powyżej 30 dni, nadto Sekcja (...) Infrastruktury nie otrzymała kopii pomiarów ochronnych z konserwacji numer 3.

zeznania świadka D. O. – protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2016 roku – k. 206-208 akt (zapis cyfrowy 00:28:11-01:02:31), meldunek – k. 25, 26, 27, 28 akt

Z uwagi na powyższe skargi na nieterminowość oraz obniżenie poziomu świadczonych usług Komendant Komendy (...) skierował do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. pismo z datą w nagłówku „dnia 25 czerwca 2015 roku” stanowiące drugie ostrzeżenie przewidziane w umowie.

pismo – k. 29 akt

Pismem z datą w nagłówku „dnia 07 lipca 2015 roku” plutonowy D. O. złożył do Szefa Infrastruktury K. (...) meldunek – sprawozdanie miesięczne przeprowadzone w dniach od 15 czerwca 2015 roku do dnia 22 czerwca 2015, w którym wskazał, że niesprawny jest szlaban wjazdowy i wyjazdowy oraz pilot otwierający bramę przesuwną do kompleksu, prosząc o interwencję, gdyż naprawa szlabanu wjazdowego przez firmę (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. trwa już od dnia 18 lutego 2015 roku.

meldunek – k. 31 akt

Z uwagi na nieterminowość oraz obniżenie poziomu świadczonych usług Komendant Komendy (...) pismem z datą w nagłówku „dnia 21 lipca 2015 roku” odstąpił od umowy numer (...) i wezwał (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. do zapłaty kary umownej w wysokości 6 390,80 złotych.

pismo – k. 32 akt

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. usługę konserwacji bram przesuwnych, garażowych i szlabanów wjazdowych w kompleksach administrowanych przez K. (...) wykonywała co do zasady w terminach określonych w umowie. Brak było zastrzeżeń co do terminowości (za wyjątkiem kompleksu G. W., gdzie w jednym przypadku usługa konserwacji opóźniona była o miesiąc, za co wykonawca zapłacił karę umowną), jak i jakości podejmowanych czynności.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. usługę serwisu bram przesuwnych, garażowych i szlabanów wjazdowych w kompleksach administrowanych przez K. (...) – w zakresie przewidzianym umową, wykonywała w sposób należyty. Odnośnie jakości drobnych napraw nie było zastrzeżeń, nie było również w przypadku większych awarii problemów z otrzymaniem protokołów stanu technicznego, które wykonawca przekazywał najpóźniej w ciągu 1 – 2 dni. Protokół stanu technicznego był podstawą do sporządzenia przez K. (...) protokołu awarii, który był zaś podstawą do wszczęcia odpowiedniej procedury z zakresu zamówień publicznych mających prowadzić do wyłonienia podmiotu zobowiązanego do usunięcia tej awarii.

Usunięcie awarii odbywało się na podstawie odrębnej umowy zlecenia z określonym w tej umowie terminem i zakresem obowiązków.

zeznania świadka Z. P. – protokół rozprawy z dnia 29 stycznia 2016 roku – k. 206-208 akt (zapis cyfrowy 01:02:31-01:30:46), twierdzenia pozwanego – protokół rozprawy z dnia 03 czerwca 2016 roku – k. 232-235 akt (B. S. – zapis cyfrowy 00:50:02-01:32:41 oraz J. G. – zapis cyfrowy 01:32:41-02:12:32), zeznania świadka W. S. – protokół rozprawy z dnia 29 marca 2016 roku – k. 219-223 akt (zapis cyfrowy 00:02:02-00:22:09), zeznania świadka T. W. – protokół rozprawy z dnia 29 marca 2016 roku – k. 219-223 akt (zapis cyfrowy 00:22:44-00:43:40), zeznania świadka L. B. – protokół rozprawy z dnia 29 marca 2016 roku – k. 219-223 akt (zapis cyfrowy 01:12:14-01:30:42), zeznania świadka M. L. – protokół rozprawy z dnia 29 marca 2016 roku – k. 219-223 akt (zapis cyfrowy 01:31:19-01:42:51), zeznania świadka M. T. – protokół rozprawy z dnia 29 marca 2016 roku – k. 219-223 akt (zapis cyfrowy 01:43:17-01:50:18), zeznania świadka Z. D. – protokół rozprawy z dnia 03 czerwca 2016 roku – k. 232-235 akt (zapis cyfrowy 00:03:53-00:28:16), zeznania świadka A. B. – protokół rozprawy z dnia 03 czerwca 2016 roku – k. 232-235 akt (zapis cyfrowy 00:28:40-00:49:01)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wskazanych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania oraz w oparciu o zeznania świadków: D. O., Z. P., T. W., W. S., W. M., A. B., Z. D., L. B., M. L. i K. T., a także na podstawie dowodu z przesłuchania strony pozwanej – członków zarządu pozwanego: J. G. i B. S..

Dowody w postaci dokumentów, w tym protokół stanu technicznego z dnia 10 marca 2015 roku (k. 75 akt), uznane zostały przez Sąd za wiarygodne w całości, albowiem nie budziły one zastrzeżeń Sądu co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, tym bardziej, że ich moc dowodowa nie była negowana przez żadną ze stron, wobec czego Sąd nie znalazł podstaw do odmowy dania im wiary.

Odnosząc się do zeznań świadka W. S. pełniącego funkcję Szefa Infrastruktury K. (...), jakkolwiek Sąd ocenił je jako wiarygodne i znajdujące potwierdzenie w materiale dowodowym w postaci dokumentów sporządzanych przez tego świadka (pismo z dnia 02 kwietnia 2015 roku stanowiące tzw. pierwsze ostrzeżenie), to jednakże uznał je za nieprzydatne dla ustalenia istotnych w sprawie okoliczności, albowiem wszystkie informacje dotyczące sposobu realizowania postanowień umowy przez pozwanego były temu świadkowi znane wyłącznie z relacji innych osób – jego podwładnych – świadków w niniejszej sprawie.

Oceniając zeznania świadków: L. B. i K. T., Sąd uznał je za spójne i wiarygodne opierając na nich swe ustalenia w zakresie, w jakim świadkowie ci wskazywali na procedury obowiązujące u powoda związane z obiegiem dokumentów i rozliczeniami finansowymi. Zeznania świadka M. L. Sąd uznał za nie mające znaczenia dla ustalenia okoliczności spornych w niniejszej sprawie, za wyjątkiem potwierdzenia przez świadka faktu złożenia przez pozwanego świadkowi L. B. pisma zatytułowanego „ekspertyza”, co miało miejsce w obecności świadka.

Zeznania świadka D. O. Sąd ocenił jako spójne i wiarygodne oraz zgodne z pozostałym materiałem dowodowym w zakresie faktu zaistnienia awarii szlabanu wjazdowego w lutym 2015 roku w kompleksie G. W. oraz faktu jego nie naprawienia. Za wiarygodne Sąd uznał także w pełni zeznania świadka A. B., który wskazywał, iż na terenie kompleksu G. nie było żadnych zastrzeżeń odnośnie terminowości i jakości konserwacji, a także w przypadku usługi serwisu – odnośnie jakości („ drobne rzeczy naprawiali”, „ nie było problemów z otrzymaniem protokołu stanu technicznego, który dostawałem najpóźniej w ciągu 2 dni”), czy terminowości – świadek ten zeznawał bowiem, że przedstawiciele pozwanego wskazywali czas, kiedy przyjadą, czasem zdarzało się wprawdzie, że nie można było się do nich dodzwonić, ale zawsze w ciągu około godziny oddzwaniali.

Zeznania świadka Z. D., który nadzorował realizację umów na terenie kompleksu G. O., Sąd uznał za wiarygodne, logiczne i spójne. Świadek ten jednoznacznie wskazywał, iż przedstawiciele pozwanego nie byli zobowiązani do dokonywania napraw, za wyjątkiem napraw drobnych, zaś te obowiązki (drobne naprawy) wykonywali w sposób prawidłowy; odnośnie terminowości świadek wskazywał, że po zgłoszeniu awarii przedstawiciele pozwanego przyjeżdżali tego samego lub następnego dnia, wskazywali czas przyjazdu, zaś gdy miał on ulec zmianie – informowali o tym, jak również o fakcie zakończenia naprawy, czasem jedynie był utrudniony z nimi kontakt telefoniczny. Okoliczności te znajdują potwierdzenie w zeznaniach innego świadka (A. B.) oraz w twierdzeniach członków zarządu pozwanego, którzy bezpośrednio realizowali umowę. Sąd zaś za nieprzydatne dla ustalenia okoliczności spornych w sprawie uznał zeznania tego świadka (Z. D.) dotyczące wskazywanego przez niego czasu, w ciągu którego miała nastąpić reakcja pozwanego – 1 godzina, stoi to bowiem w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym, a w szczególności z treścią umowy, w której czas ten jest określony na 24 godziny, przy czym Sąd miał na uwadze, iż świadek ostatecznie przyznał, iż nie pamięta szczegółowych zapisów umowy.

Odnosząc się natomiast do zeznań świadków: W. M., T. W. i Z. P. Sąd co do zasady uznał je za niewiarygodne, albowiem były one sprzeczne z treścią pism – meldunków sporządzanych przez te osoby, będących podstawą ostrzeżeń kierowanych do pozwanego i ostatecznie – odstąpienia od umowy.

Pismem z datą w nagłówku „dnia 24 czerwca 2015 roku” kierownik Sekcji (...) Infrastruktury G. P. – T. W. złożył Szefowi Infrastruktury K. (...) meldunek, w którym wskazał, że realizacja umowy numer (...) nie przebiega zgodnie z zapisami tej umowy, dokumenty o powstaniu awarii w urządzeniach nie wpływają do Sekcji (...) Infrastruktury, a realizacja napraw trwa powyżej 30 dni, nadto Sekcja (...) Infrastruktury nie otrzymała kopii pomiarów ochronnych z konserwacji numer 3. Tymczasem, podczas zeznań składanych w czasie rozprawy, świadek ten wskazał, że po zgłoszeniu przez niego telefonicznie awarii urządzenia, przedstawiciele pozwanego przyjeżdżali w miarę szybko, następnego dnia, najpóźniej za 2 dni, wskazując termin przyjazdu i dotrzymując go, usterka zaś była przez nich usuwana, a w razie, gdy była to większa awaria – sporządzali protokół stanu technicznego. Jednocześnie świadek był świadomy, iż usunięcie tej większej awarii wymagało wyłonienia podmiotu do tego zobowiązanego w ramach dodatkowego trybu – przetargu, czy zamówienia z wolnej ręki.

Pismem z datą w nagłówku „dnia 24 czerwca 2015 roku” kierownik Sekcji (...) Infrastruktury G. O. – Z. P. złożył meldunek do Szefa Infrastruktury K. (...), w którym wskazał, że pozwany nienależycie oraz nieterminowo wykonuje swoje usługi, nie dotrzymuje 24 godzinnego terminu od telefonicznego zgłoszenia, co powoduje zbyt długie oczekiwanie na naprawy i dostarczenie protokołu stanu technicznego wraz z szacunkową wyceną usunięcia awarii, po zgłoszeniu awarii nie powiadamia zaś, kiedy przyjedzie i czy awaria została usunięta.

Jednocześnie w czasie przesłuchania świadek ten wskazał, iż po telefonicznym zgłoszeniu awarii przedstawiciele pozwanego przyjeżdżali w ciągu 8 – 24 godzin (czasem później, co jednakże było spowodowane np. niedostępnością części), usuwali drobną awarię lub w przypadku awarii większej – sporządzali protokół stanu technicznego. Powyższe twierdzenia świadka stoją zatem w wyraźnej sprzeczności z treścią sporządzonego przez samego świadka pisma z dnia 24 czerwca 2015 roku. Sąd oceniając zeznania świadka wskazującego na brak natychmiastowej reakcji pozwanego, miał również na uwadze przeświadczenie świadka (błędne) o obowiązującym pozwanego 4 godzinnym czasie reakcji.

Oceniając natomiast zeznania świadka W. M. – kierownika Sekcji (...) Infrastruktury G. W. Sąd uznał je za wiarygodne w zakresie, w jakim świadek ten wskazywał na około miesięczne opóźnienie pozwanego w wykonaniu jednej z usług konserwacji na tym kompleksie, znalazło to bowiem potwierdzenie w zeznaniach świadka K. T., której obowiązkiem było naliczenie za to opóźnienie kary umownej zgodnie z postanowieniami umowy i która to kara została przez pozwanego zapłacona.

Co najmniej dwukrotnie świadek W. M. składał do Szefa Infrastruktury K. (...) meldunki, w których wskazywał na brak przekazania przez pozwanego protokołu stanu technicznego awarii szlabanu wjazdowego na teren jego kompleksu i brak naprawy tego szlabanu. Jednocześnie okoliczność braku takiego protokołu nie znajduje potwierdzenia w sprawie, albowiem pozwany złożył do akt (k. 75 akt) protokół stanu technicznego z dnia 10 marca 2015 roku, w którym przedstawiciele (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. wskazali na konieczność wymiany ramienia szlabanu z mocowaniem z listwą ledową i obudowy mocowania szlabanu oraz szacunkowy koszt naprawy – 1 990 złotych brutto.

Nadto, świadek W. M. wskazywał, że w innych przypadkach awarii oczekiwanie na protokół stanu technicznego wynosiło około 2 tygodni, co w ocenie Sądu nie znajduje potwierdzenia w żadnym w zgromadzonych w sprawie dowodów.

Sąd uznał za logiczne i spójne twierdzenia członków zarządu pozwanego B. S. i J. G., którzy osobiście realizowali przedmiotową umowę i w świetle całego zebranego w sprawie materiału dowodowego nie znalazł podstaw do uznania ich twierdzeń za niewiarygodne, tym bardziej, że znajdowały one potwierdzenie w zeznaniach świadków.

Członkowie zarządu pozwanego wskazywali bowiem przede wszystkim na zakres ich obowiązków wynikających z przedmiotowej umowy, tj. konserwację i serwis obejmujący jedynie drobne naprawy. Co do pozostałych napraw – odbywało się to już na podstawie odrębnego zlecenia, przy czym ich obowiązkiem było jedynie sporządzenie protokołu stanu technicznego będącego podstawą uruchomienia procedury zamówienia z wolnej ręki lub przetargu. Pozwany wskazywał, że taki protokół stanu technicznego był zawsze sporządzany i to w terminie nie przekraczającym 2 dni, co wynikało np. z konieczności ustalenia ceny danej części, jako, że protokół obejmował również szacowany koszt naprawy. Pozwany potwierdził także, iż czasem nie odbierał telefonów, ale zawsze oddzwaniał, co znalazło potwierdzenie w zeznaniach świadków, którzy wskazywali, iż nie zdarzył się przypadek braku reakcji pozwanego. Jednocześnie, co Sąd uznał za wiarygodne, pozwany wskazywał, iż niemożność niezwłocznego odebrania telefonicznego zgłoszenia związana była np. z wykonywaną w tym czasie inną pracą lub przebywaniem w miejscach o ograniczonym zasięgu sygnału telefonicznego (np. podziemne parkingi).

Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 03 czerwca 2016 roku Sąd oddalił wniosek pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. o zobowiązanie powoda do przedłożenia ogłoszeń o przetargach na naprawy bram i szlabanów objętych umową z pozwanym, a poprzedzonych protokołami awarii sporządzonymi przez pozwanego, wykazania listy podmiotów, które wygrywały przetargi na naprawy urządzeń w okresie realizacji umowy przez pozwanego wraz ze wskazaniem, kiedy i jakich napraw dokonał dany podmiot, przedłożenia not odsetkowych, którymi obciążył pozwanego ze wskazaniem, czego dotyczą, przedłożenia wszystkich protokołów końcowych oraz ocen stanu technicznego przekazywanych przez pozwanego uznając, iż dokumenty te nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

W niniejszej sprawie powód Skarb Państwa – K. (...) domagał się zasądzenia od pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. kwoty 6 390,80 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 12 sierpnia 2015 roku do dnia zapłaty tytułem kary umownej w związku z odstąpieniem powoda od umowy numer (...).

W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Poza sporem pozostawało, iż strony łączyła zawarta w dniu 04 czerwca 2014 roku umowa numer (...), której przedmiotem była konserwacja i serwis bram przesuwnych, garażowych i szlabanów wjazdowych w kompleksach administrowanych przez K. (...). Niesporne było również, iż po dwóch pisemnych ostrzeżeniach, z uwagi na nieterminowość oraz obniżenie poziomu świadczonych usług Komendant Komendy (...) pismem z datą w nagłówku „dnia 21 lipca 2015 roku” odstąpił od umowy numer (...) i wezwał pozwanego (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. do zapłaty kary umownej w wysokości 10% wartości umowy, tj. kwoty 6 390,80 złotych.

Zgodnie z treścią art. 483 k.c. można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna). Stosownie zaś do treści art. 484 k.c. w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody. Żądanie odszkodowania przenoszącego wysokość zastrzeżonej kary nie jest dopuszczalne, chyba że strony inaczej postanowiły. Jeżeli zobowiązanie zostało w znacznej części wykonane, dłużnik może żądać zmniejszenia kary umownej; to samo dotyczy wypadku, gdy kara umowna jest rażąco wygórowana (§ 2).

Zgodnie z zapisem § 6 punkt 1 e umowy zawartej przez strony, oprócz przypadków wymienionych w kodeksie cywilnym, zamawiającemu przysługuje prawo odstąpienia od umowy m. im. jeżeli mimo dwóch pisemnych ostrzeżeń ze strony zamawiającego, wykonawca nie wykonuje przedmiotu zamówienia zgodnie z umową lub w inny sposób zaniedbuje obowiązki umowne. Odstąpienie od umowy powinno nastąpić w formie pisemnej pod rygorem nieważności i musi zawierać uzasadnienie (punkt 2). Stosownie zaś do treści § 5 punkt 1 a umowy – wykonawca zapłaci zamawiającemu karę umową za odstąpienie od umowy przez zamawiającego z przyczyn, za które zamawiający nie ponosi odpowiedzialności, w wysokości 10% wynagrodzenia umownego za przedmiot umowy. Strony zastrzegają sobie prawo do dochodzenia odszkodowania przekraczającego wysokość kar umownych do wysokości rzeczywiście poniesionej szkody (punkt 3).

Możliwość domagania się kary umownej jest niezależna od poniesionej szkody, jak wskazał bowiem Sąd Najwyższy w uchwale siedmiu sędziów z dnia 06 listopada 2003 roku (sygn. akt III CZP 61/03, OSNC 2004, nr 5, poz. 69) obowiązek zapłaty kary umownej ciąży na dłużniku także wówczas, gdy wierzyciel nie poniósł żadnej szkody. Jednakże to na wierzycielu niewątpliwie spoczywa obowiązek wykazania faktu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania i w ocenie Sądu powód tego faktu nie wykazał.

W niniejszej sprawie przedmiotem umowy łączącej strony była konserwacja i serwis bram przesuwnych, garażowych i szlabanów wjazdowych w kompleksach administrowanych przez K. (...).

Odnosząc się do usługi konserwacji wskazać należy, iż z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy wynikało jednoznacznie, iż poza jednym przypadkiem na kompleksie G. W. (za co naliczono pozwanemu karę umowną), usługa konserwacji urządzeń była wykonywania przez pozwanego w sposób terminowy i prawidłowy.

Odnosząc się natomiast do usługi serwisu, to wskazać należy, iż w jego ramach mieściły się tzw. drobne naprawy. Z zeznań wszystkich świadków jednoznacznie wynikało, że naprawy te były wykonywane bez zastrzeżeń ze strony użytkowników urządzeń i kierowników poszczególnych Sekcji (...) Infrastruktury. Z kolei natomiast w przypadku innej awarii niż drobna, obowiązkiem pozwanego wynikającym z umowy było nie jej naprawienie, lecz opisanie zaistniałej usterki, wskazanie sposobu jej usunięcia i szacowanego kosztu naprawy oraz sporządzenie zawierającego te informacje protokołu stanu technicznego będącego dla powoda podstawą sporządzenia protokołu awarii i wszczęcia procedury z zakresu zamówień publicznych. W tym przypadku również, wbrew treści meldunków, z zeznań świadków wynikało, że takie protokoły stanu technicznego były przez pozwanego zawsze sporządzane i przekazywane kierownikowi Sekcji (...) Infrastruktury lub upoważnionemu przez niego pracownikowi, zazwyczaj od razu, nie później jednak niż w ciągu dwóch dni, co było spowodowane np. koniecznością ustalenia u producenta ceny części, którą należało wymienić, a co było niezbędne do prawidłowego oszacowania kosztów naprawy. Należy mieć przy tym na uwadze, iż postanowienia umowy łączącej strony nie precyzują terminu, w jakim przedmiotowy protokół powinien być sporządzony. Jego sporządzenie powinno zatem nastąpić niezwłocznie, przy czym w ocenie Sądu nie sposób w świetle zgromadzonego materiału dowodowego przypisać zwłoki pozwanemu w tym zakresie. Nie znajduje jednocześnie potwierdzenia w materiale dowodowym twierdzenie kierownika Sekcji (...) Infrastruktury G. W. W. M., że czas oczekiwania na protokół stanu technicznego wynosił czasami dwa tygodnie, zaś w przypadku awarii szlabanu wjazdowego na teren kierowanego przez niego kompleksu w ogólne nie został sporządzony, co uniemożliwiło mu podjęcie dalszych czynności celem zlecenia naprawy. Jak wynika z materiału dowodowego taki protokół stanu technicznego został sporządzony przez pozwanego w dniu 10 marca 2015 roku ze wskazaniem sposobu usunięcia awarii szlabanu i szacowanym kosztem naprawy. Nic nie stało zatem na przeszkodzie sporządzeniu przez powoda protokołu awarii i przeprowadzeniu w tym przypadku procedury zamówienia z wolnej ręki celem wyłonienia podmiotu, któremu zlecona zostanie naprawa. Tymczasem taka procedura nie została wszczęta, szlaban nie został naprawiony – jednakże okoliczność ta w ocenie Sądu nie może obciążać pozwanego – pozwany wywiązał się bowiem w tym zakresie ze swojego obowiązku sporządzając protokół stanu technicznego już w dniu 10 marca 2015 roku. Jednocześnie nie sposób uznać braku należytej staranności przy wykonywaniu przedmiotu umowy również w tym kontekście, że pozwany ponownie został poinformowany o awarii tego szlabanu na przełomie maja i czerwca 2015 roku oraz o próbach jego naprawy przez inne podmioty (w tym firmę zajmującą się instalacjami alarmowymi u powoda). Pozwany podjął kilkukrotnie próby zdiagnozowania usterki i naprawy, w tym polegające na sprawdzeniu przez producenta centrali sterującej tego urządzenia, jednakże jako, że nie był w stanie, bez demontażu szlabanu, ustalić przyczyny nie działania tego szlabanu, sporządził pismo z dnia 08 czerwca 2015 roku zatytułowane ekspertyza, wskazując, że przyczyną mogą być nieoryginalne podzespoły i akcesoria. Wprawdzie umowa nie przewidywała tego typu dokumentu, jednakże w ocenie Sądu należy mieć na uwadze, iż zgodnie z umową protokół stanu technicznego został już sporządzony w marcu 2015 roku, zaś awaria ta nie była nową awarią, lecz nadal tą samą (od lutego 2015 roku), co zdaniem Sądu wyklucza w tym przypadku konieczność ponownego sporządzenia przez pozwanego protokołu stanu technicznego, zaś jego niesporządzenie w tych okolicznościach nie może obciążać pozwanego.

Zakres obowiązków pozwanego wynikający z umowy numer (...) kończył się z chwilą sporządzenia przez niego protokołu stanu technicznego wskazującego sposób usunięcia awarii i jego szacunkowy koszt. Czas od tego momentu do momentu wyłonienia podmiotu zobowiązanego do naprawy i samej naprawy awarii, był już zaś zależny nie od pozwanego na podstawie umowy numer (...), lecz od procedur zależnych od powoda i podmiotu, który uzyskał zlecenie na naprawę takiej awarii. W ocenie Sądu większość świadków, a tym bardziej zatem użytkowników poszczególnych urządzeń, nie znała nie tylko wymaganego od pozwanego czasu reakcji na awarię, ale i zakresu jego obowiązków, a zatem w ocenie Sądu mogło to rodzić w nich mylne przekonanie o odpowiedzialności pozwanego za przedłużające się naprawy. Z tego też względu zeznania świadków oraz ich meldunki w zakresie nieterminowości pozwanego i przedłużających się napraw Sąd uznał za niewiarygodne.

Z treści umowy łączącej strony wynika, że zgłoszenie awarii powinno nastąpić telefonicznie, zaś pozwany jest zobowiązany do przyjazdu w ciągu 24 godzin. Świadkowie zeznawali, że dość często mieli trudności w telefonicznym skontaktowaniu się z pozwanym, przy czym członkowie zarządu pozwanego wyjaśniali – czemu Sąd dał wiarę – że było to spowodowane wykonywaniem w tym czasie innej pracy, której nie można było przerwać, czy przebywaniem w miejscach o ograniczonym zasięgu sygnału telefonicznego (np. w podziemnych parkingach). Mając powyższe na uwadze, jak również zeznania świadków, z których wynikało, iż pozwani zawsze reagowali na zgłoszenie telefoniczne, oddzwaniali w ciągu kilku godzin, jak również i brak zapisu w umowie o konieczności niezwłocznego odebrania telefonu od powoda, w ocenie Sądu nie sposób przypisać również i w tym zakresie pozwanemu nienależytego wykonywania umowy.

Odnośnie wykonywania przez pozwanego obowiązku przyjazdu w ciągu 24 godzin, to z zeznań świadków, ale i także z twierdzeń członków zarządu pozwanego wynikało, że zdarzały się przypadki przekraczania tego terminu przez pozwanego, jednakże nie stanowiące w ocenie Sądu rażącego naruszenia wymaganej od pozwanego staranności w tym zakresie. Jak bowiem wskazywali świadkowie – po telefonicznym zgłoszeniu awarii pozwany przyjeżdżał w miarę szybko, następnego dnia, za 2 dni (świadek T. W.), w jednostkowych jedynie przypadkach pozwany miał kilkudniowe opóźnienie (świadek W. M.); również i świadek Z. P., wbrew swoim twierdzeniom zawartym w meldunku, zeznawał, że pozwany przyjeżdżał w ciągu 8-24 godzin. Jednocześnie z twierdzeń członków zarządu pozwanego potwierdzających zeznania świadków w tym zakresie wynikało, że opóźnienia te były spowodowane np. weekendem i brakiem osoby upoważnionej na danym kompleksie, gdzie zaistniała awaria, w obecności i za zgodą której pozwany mógł dostać się na teren kompleksu i rozpocząć swoje czynności.

Jednocześnie wskazać należy, iż pozwany realizował przedmiotową umowę od czerwca 2014 roku, zaś meldunki kierowników poszczególnych Sekcji (...) Infrastruktury zawierające uwagi odnośnie terminowości i jakości czynności podejmowanych przez pozwanego sporządzone zostały przez nich dopiero w okresie marzec – czerwiec 2015 roku, co oznacza, iż w poprzednim okresie świadczenie usług przez pozwanego nie budziło żadnych zastrzeżeń. Nadto, brak jest w aktach sprawy jakichkolwiek dowodów wskazujących na nienależyte realizowanie przez pozwanego umowy w okresie pomiędzy tzw. drugim ostrzeżeniem z dnia 25 czerwca 2015 roku a oświadczeniem powoda o odstąpieniu od umowy z dnia 21 lipca 2015 roku – powód nie przedłożył bowiem na okoliczność nieprawidłowości w realizowaniu przez pozwanego umowy w tym czasie żadnych dokumentów, w tym w postaci, tak jak poprzednio, meldunków poszczególnych kierowników Sekcji (...) Infrastruktury, za wyjątkiem meldunku plutonowego D. O. z dnia 07 lipca 2015 roku wskazującego na nadal niesprawny szlaban wjazdowy, z tym, że ze względów przedstawionych powyżej w ocenie Sądu okoliczność ta nie mogła obciążać pozwanego. Mając także na uwadze twierdzenia świadków, że awarie nie zdarzały się często, jak i fakt, że meldunki, poza meldunkiem kierownika Sekcji (...) Infrastruktury G. W., zawierają jedynie ogólne stwierdzenia, bez wskazania konkretnych przypadków naruszenia przez pozwanego obowiązków wynikających z umowy oraz uwzględniając rozważania zawarte w powyższej części uzasadnienia, w ocenie Sądu, powód Skarb Państwa – K. (...) nie wykazał, że pozwany wykonywał swoje obowiązki wynikające z umowy numer (...) w sposób nienależyty lub nie wykonywał ich wcale. Zarzuty dotyczące nieterminowości i nieprawidłowości podejmowanych przez pozwanego czynności nie znalazły bowiem potwierdzenia w zebranym materialne dowodowym, zaś przyznane przez pozwanego i wskazywane przez świadków przypadki trudności w skontaktowaniu się z pozwanym i przyjazdu pozwanego po upływie 24 godzin od zgłoszenia telefonicznego w kontekście przyczyn takiego opóźnienia, zdaniem Sądu, nie dają podstaw do przypisania pozwanemu naruszenia należytej staranności przy wykonywaniu przedmiotowej umowy.

Wobec powyższego Sąd w punkcie I wyroku z dnia 15 czerwca 2016 roku, na podstawie art. 483 k.c. w związku z art. 471 k.c. a contrario, oddalił powództwo.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108. k.p.c. w zw. z § 6 pkt 4 w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 461) w punkcie II wyroku zasądził od powoda jako strony przegrywającej niniejsze postępowanie na rzecz pozwanego kwotę 1 217 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Przewodniczący:	SSR Justyna Supińska
Protokolant:	sekr. sąd. Magdalena Czapiewska

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE