UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 22 kwietnia 2015 roku w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...) Bank (...) S.A. we W. wniósł o zasądzenie od B. R. kwoty 5.007,87 zł. z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku od kwoty 3.225,04 zł. od dnia 17 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej kosztów procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że w dniu 29 czerwca 2009 r. udzielił B. R. w ramach umowy o przyznanie limitu kredytowego i umowy o wydanie i korzystanie z karty kredytowej nr (...) limitu do kwoty 4.500 zł. Pozwana powinna spłacać kredyt w miesięcznych ratach zgodnie z wygenerowanymi wyciągami. Ponieważ pozwana nie wywiązała się ze swojego zobowiązania, całość zadłużenia stała się wymagalna w dniu 18 czerwca 2014 r. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się 3.225,04 zł. tytułem należności głównej, 923,82 zł. tytułem odsetek za okres od 29 czerwca 2009 r. do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg banku oraz 287,68859,01 zł. tytułem kosztów, prowizji i opłat za prowadzenie rachunku.

(pozew- k. 2- 3)

W dniu 28 kwietnia 2015 r. Sąd Rejonowy dla Lublina- Zachód w L. wydał nakaz zapłaty, w którym nakazał pozwanej, aby zapłaciła na rzecz powoda kwotę 5.007,87 zł. z odsetkami umownymi zgodnie z żądaniem pozwu oraz kwotę 63 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu.

(nakaz zapłaty k. 5)

Od powyższego orzeczenia pozwana złożyła sprzeciw, którym zaskarżyła w całości nakaz zapłaty, podnosząc zarzut nieistnienia roszczenia oraz wniosła o zasądzenie kosztów procesu na swoją rzecz. W uzasadnieniu pozwana stwierdziła, że roszczenie powoda jest nie udowodnione tak co do zasady, jak i wysokości.

(sprzeciw k. 6 v.- 7)

Postanowieniem z dnia 10 czerwca 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, z uwagi na złożenie sprzeciwu.

( postanowienie k. 9)

W sprzeciwie złożonym na urzędowym formularz B. R. podtrzymała zarzuty nieistnienia roszczenia oraz jego nie udowodnienia zarówno co do zasady, jak i wysokości.

(sprzeciw k. 42- 45)

Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2016 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi ustanowił dla pozwanej pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata.

( postanowienie k. 77)

W piśmie z dnia 5 września 2016 r. pełnomocnik pozwanej podtrzymał jej dotychczasowe stanowisko w sprawie.

(pismo pełn . pozwanej k. 89)

Do zamknięcia rozprawy stanowisko stron nie uległo zmianie.

(protokół rozprawy - k. 109- 110)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 października 2008 r. (...) Bank S.A. we W. zawarł z B. R. umowę o przyznanie limitu kredytowego nr (...) i umowę o wydanie i korzystanie z karty kredytowej Maxima (...), o tym samym numerze. Powód przyznał pozwanej limit kredytowy do kwoty 4.500 zł. Przy zawarciu umowy B. R. otrzymała tabelę opłat i prowizji dla limitu kredytowego (...).

(umowa o przyznanie limitu kredytowego k. 56- 57, załącznik nr 1 tabela opłat i prowizji k. 59, k. 32).

B. R. wykorzystała odnawialny limit kredytowy w wysokości 3.225,04 zł. Z tytułu opłat za upomnienie listowne, składek ubezpieczeniowych i opłat za prowadzenie rachunku karty zobowiązanie pozwanej wynosi 859,01 zł.

(lista operacji k. 20- 27, tabela opłat i prowizji k. 30- 31, k. 32 regulamin przyznawania i korzystania z limitu kredytowego Furora k. 28- 29)

Pismem z dnia 12 maja 2014 r. (...) Bank (...) S.A. we W. wypowiedział B. R. umowę o limit kredytowy i kartę w związku z brakiem wymaganej spłaty minimalnej przez okres co najmniej 2 miesięcy. Powyższe pismo zostało doręczone pozwanej w dniu 19 maja 2014 r.

(wypowiedzenie umowy o limit kredytowy i kartę k. 34, potwierdzenie odbioru k. 35)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie powołanych wyżej dowodów w postaci dokumentów. Natomiast na rozprawie w dniu 14 listopada 2016 r. Sąd pominął zgłoszony przez B. R. dowód z jej przesłuchania z uwagi na nieusprawiedliwione niestawiennictwo pomimo prawidłowego doręczenia wezwania do stawienia się na rozprawę, pod tym właśnie rygorem.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Powód dochodził od B. R. kwoty 5.007,87 zł. z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku od kwoty 3.225,04 zł. od dnia 17 kwietnia 2015 r. do dnia zapłaty. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się 3.225,04 zł. tytułem należności głównej, 923,82 zł. tytułem odsetek za okres od 29 czerwca 2009 r. do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg banku oraz 287,68859,01 zł. tytułem kosztów, prowizji i opłat za prowadzenie rachunku. Pozwana zakwestionowała powództwo zarówno co do zasady, jak i wysokości.

W ocenie Sądu zarzuty B. R. są bezpodstawne, gdyż strona powodowa sprostała ciążącemu na niej ciężarowi dowodu. (...) Bank (...) S.A. we W. przedstawił zarówno zawartą w dniu 1 października 2008 r. umowę o przyznanie limitu kredytowego nr (...) oraz umowę o wydanie i korzystanie z karty kredytowej Maxima (...), o tym samym numerze, regulamin przyznawana i korzystania z limitu kredytowego, tabelę opłat i prowizji, jak również listę operacji dokonanych przez pozwaną i wyciąg z ksiąg banku. W piśmie procesowym z dnia 9 listopada 2015 r. powód przedstawił dokładne wyliczenie dochodzonych przez siebie kwoty z tytułu należności głównej, odsetek oraz opłat i kosztów. Powyższe wyliczenie znalazło potwierdzenie w załączonej do pozwu listy operacji na rachunku pozwanej. Powód wyjaśnił, że do obsługi karty i limitu przyznanych B. R. został uruchomiony rachunek kredytowy. Pozwana była zobowiązana do wpłacania na ten rachunek wymaganej spłaty minimalnej stanowiącej opłaty, prowizje i odsetki oraz część kwoty wykorzystanego kapitału w terminie wskazanym na comiesięcznym wyciągu. Pomimo powyższego zobowiązania pozwana zaprzestała regularnych wpłat, w związku z czym strona powodowa naliczała karne odsetki w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w skali roku. Ponadto strona powodowa wyjaśniła, że w trakcie trwania umowy stron nastąpił proces migracji kart Maxima (...) na kartę Furora. B. R. poprzez aktywację karty Furora zaakceptowała aneks do umowy.

Strona powodowa miała prawo, oprócz żądania należności głównej, żądać za czas opóźnienia odsetek w umówionej wysokości, jako że zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności, przy czym dłużnik jest w opóźnieniu jeżeli nie spełnia świadczenia w określonym terminie. Jeżeli zaś stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe; jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (art. 481 § 2 k.c.). Tym samym za podstawę rozstrzygnięcia o odsetkach umownych należało przyjąć art. 481 § 1 i 2 k.c. oraz art. 482 § 1 k.c. z uwagi na fakt, iż na objętą żądaniem pozwu kwotę składały się także odsetki w wysokości 923,82 zł. za okres od dnia 29 czerwca 2009 r. do dnia 16 kwietnia 2015 r.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. regulującego zasadę odpowiedzialności stron za wynik procesu. Strona powodowa wygrała proces w całości, a zatem należy się jej od pozwanej zwrot kosztów procesu w łącznej wysokości 97 zł, na którą złożyły się: opłata sądowa od pozwu- 67 zł oraz opłata skarbowa od dwóch pełnomocnictw- 34 zł.

Z uwagi na ustanowienie dla B. R. pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata, Sąd przyznał na rzecz adw. K. F. kwotę 1.476 zł. tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej świadczonej pozwanej.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE