WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Joanna Mrozek
Sędziowie:	---
Protokolant:	sekr. sąd Przemysław Baranowski

po rozpoznaniu w dniu 12 września 2016 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank S.A z/s w W.

przeciwko B. P.

o zapłatę

I.  zasądza od B. P. na rzecz (...) Bank S.A z/s w W. kwotę 421.692,64 zł (czterysta dwadzieścia jeden tysięcy sześćset dziewięćdziesiąt dwa złote sześćdziesiąt cztery grosze) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 410.561,26 zł (czterysta dziesięć tysięcy pięćset sześćdziesiąt jeden złotych dwadzieścia sześć groszy) od dnia 31 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 10.972,58 zł (dziesięć tysięcy dziewięćset siedemdziesiąt dwa złote pięćdziesiąt osiem groszy) od dnia 4 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od B. P. na rzecz (...) Bank S.A z/s w W. kwotę 1052,72 zł (jeden tysiąc pięćdziesiąt dwa złote siedemdziesiąt dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 331/16

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2016 r. powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wniósł do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie przeciwko B. P. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym o zapłatę kwoty 421.692,64 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego NBP od kwoty 410.561,26 zł od dnia 31 grudnia 2015 roku do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi od kwoty 10.972,58 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Powód wniósł jednocześnie o zasądzenie od pozwanej zwrotu kosztów procesu (k. 9-11).

W uzasadnieniu powód wskazał, iż pozwana B. P. zawarła z powodem umowę kredytu. Ponieważ kredyt nie został spłacony, pismem z dnia 8 września 2015 roku powód wypowiedział umowę. Zgodnie z wyciągiem z ksiąg bankowych z dnia 30 grudnia 2015 roku, na wymagalne zadłużenie pozwanej składają się niespłacony kredyt – 410.561,26 zł, umowne odsetki kapitałowe – 2778,81 zł, odsetki na opóźnienie w wysokości 10% za okres od 5 czerwca 2015 r. do dnia wystawienia wyciągu – 8.193,77 zł, kwota 158,80 zł tytułem opłat i prowizji.

Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie (k.12).

W odpowiedzi na pozew pozwana B. P. wniosła o rozłożenie kwoty dochodzonego przez powoda roszczenia na możliwie niskie raty (k.105-106). W uzasadnieniu pozwana nie kwestionowała zasadności dochodzonego przez powoda roszczenia. Pozwana podniosła, że pozostaje w trudnej sytuacji finansowej, a do zaciągnięcia kredytu została nakłoniona przez byłego konkubenta, który pozostawił ją z długami.

Powód nie wyraził zgodę na rozłożenie zadłużenia na raty (k.130-131).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 kwietnia 2012 r. pozwana B. P. zawarła z (...) Bank S.A. z siedzibą w W. umowę kredytu hipotecznego nr (...) wraz z aneksem z dnia 29 maja 2014 roku i aneksem z dnia 16 lutego 2015 roku, na mocy której Bank udzielił pozwanej kredytu w kwocie 400.000 zł na zakup i wykończenie lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w W..

W par.1 aneksu z 29 maja 2014 roku powód udzielił pozwanej na okres 6 miesięcy od 20.06.2014 r. do 20.11.2014 r. karencji w spłacie odsetek. Spłaty miesięcznych rat kapitałowych miały być zaliczane na poczet kapitału, przy czym odsetki naliczone w okresie karencji oraz zaległe wierzytelności naliczone do dnia wejścia w życie aneksu zostaną doliczone do kwoty kapitału kredytu.

W par.1 aneksu z dnia 16 lutego 2015 roku strony umowy kredytu dokonały kapitalizacji niewymagalnych wierzytelności poprzez ich doliczenie do kapitału kredytu, który wynosi 403.870,26 zł, postanowiły, że wymagalne wierzytelności z tytułu odsetek umownych, karnych i kosztów naliczone do dnia wejścia w życie aneksu zostaną doliczone do kwoty kapitału kredytu, bank udzielił kredytobiorcy karencji w spłacie rat stałych na okres 1 miesiąca oraz karencji na okres 6 miesięcy od 20.03.2015 r. do 20.08.2015 r. w spłacie raty odsetkowej, która będzie zaliczana w kwocie 995 zł na poczet spłaty kapitału, zaś odsetki naliczone w okresie trwania karencji po jej zakończeniu będą podlegały kapitalizacji i zostaną doliczone do kapitału.

Pozwana nie dokonywała w terminie spłaty rat kredytu, na skutek czego posiada wobec powoda wymagalne zadłużenie w wysokości 421.692,64 zł, w tym niespłacony kapitał 410.561,26 zł, umowne odsetki kapitałowe w wysokości 4,24% od dnia 20 sierpnia 2015 roku do dnia 19 października 2015 roku – 2778,81 zł, odsetki na opóźnienie w wysokości 10% za okres od 5 czerwca 2015r. do dnia 30 grudnia 2015 roku – 8.193,77 zł, kwota 158,80 zł tytułem opłat i prowizji.

Pismem z dnia 8 września 2015 roku, doręczonym pozwanej w dniu 17 września 2015 roku, powód wypowiedział pozwanej umowę kredytu z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia.

Pozwana zamieszkuje w lokalu przy ul. (...) w W.. Na utrzymaniu pozwanej pozostają dwie małoletnie córki, na które pozwana otrzymuje alimenty w wysokości 1500 zł.

Dowody: umowa kredytu k.19-26, aneksy do umowy k.27-29, 30-32, oświadczenie banku o wypowiedzeniu umowy z dowodem doręczenia k.33-36, rozliczenie umowy k.49-63, wyciąg z ksiąg banku – k.18, potwierdzenia przelewu k.119-120, odpisy aktów urodzenia k.121-122

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dokumentów złożonych do akt sprawy. Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd dał wiarę dokumentom, gdyż ich pochodzenie i wiarygodność nie budziły wątpliwości. Okoliczności wskazane przez powoda zostały uznane za bezsporne na zasadzie art.230 k.p.c., albowiem nie zostały przez pozwaną zakwestionowane. Zdaniem Sądu powyższe dowody były wystarczające do rozstrzygnięcia powództwa w niniejszej sprawie. Wyjaśniły one dostatecznie w jakich okolicznościach doszło do powstania wierzytelności powoda względem pozwanej oraz jaka jest wysokość roszczenia powoda. Pozwana nie stawiła się na rozprawie wezwana celem przesłuchania na okoliczność, jak przedstawia się jej sytuacja finansowa, wobec czego Sąd uznał za nieudowodnione twierdzenia pozwanej dotyczące złożonego przez nią wniosku o rozłożenie należności na raty.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Na wstępie należy wskazać, iż powód wykazał swoją legitymację czynną do występowania z roszczeniem o zapłatę w niniejszej sprawie. Potwierdzeniem legitymacji czynnej powoda jest przedstawiona przez niego zawarta pomiędzy stronami umowa kredytu.

Powód udowodnił w toku postępowania zarówno istnienie swojego roszczenia, jak również jego wysokość oraz wymagalność, przedstawiając stosowne dokumenty na poparcie swoich twierdzeń. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie wskazuje, iż bez wątpienia pozwana zawarła z powodem umowę kredytu. Pozwana miała problemy ze spłatą rat kredytu, o czym świadczą aneksy do umowy i oświadczenie o jej wypowiedzeniu. Pozwana nie kwestionowała, że nie wywiązała się ze spłaty zadłużenia obciążającego ją na podstawie zawartej z powodem umowy kredytu. Zgodnie z wyrażoną w art. 6 k.c. zasadą rozkładu ciężaru dowodu w postępowaniu cywilnym powód wykazał w sposób należyty istnienie wymagalnego zobowiązania oraz zakres i podstawę odpowiedzialności pozwanej. Mając powyższe okoliczności na względzie należy uznać żądanie pozwu za zasadne w świetle postanowień zawartej przez strony umowy kredytu oraz art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140 poz. 939), zgodnie z którym przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Żądanie zasądzenia odsetek umownych kapitałowych znajduje uzasadnienie w zapisach § 5 umowy kredytu zmodyfikowanej aneksami oraz treści art.359 k.c. w brzmieniu obowiązującym w dacie ich zawarcia. Sąd orzekł o należnych odsetkach za opóźnienie na podstawie art. 481 k.c. w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy, w związku z zawartymi w niej zapisami dotyczącymi stopy odsetek za opóźnienie. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Sąd zasądził umowne odsetki za opóźnienie zgodnie z żądaniem pozwu od niespłaconej należności głównej od dnia 31 grudnia 2015 r., tj. od dnia następującego po dniu wystawienia wyciągu bankowego oraz odsetki ustawowe od skapitalizowanych odsetek umownych i odsetek za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu, zgodnie z art.482 k.c.

W odniesieniu do wniosku pozwanej o rozłożenie na raty wskazać należy, iż jest on rozpoznawany w oparciu o art. 320 k.p.c., który stanowi, iż w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Z reguły chodzić będzie o okoliczności leżące po stronie pozwanego dłużnika, jego sytuację majątkową, finansową, rodzinną, które czynią nierealnym spełnienie przez niego od razu i w pełnej wysokości zasądzonego świadczenia. W orzecznictwie dominuje zapatrywanie, że szczególnie uzasadnione wypadki zachodzą, jeżeli ze względu na stan majątkowy, rodzinny, zdrowotny spełnienie świadczenia przez pozwanego niezwłoczne lub jednorazowe spełnienie zasądzonego świadczenia przez pozwanego byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione albo narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody” (wyrok SA w Łodzi z dnia 25 stycznia 2013 r., I ACa 1080/12, LEX nr 1313300).

Pozwana nie wykazała istnie szczególnych okoliczności uzasadniających rozłożenie należności na raty, albowiem nie złożyła dowodów potwierdzających jej trudną sytuację materialną. W innej rozpoznawanej przez tutejszy Sąd sprawie IC 369/15 pozwana podnosiła, że była zatrudniona, prowadziła zajęcia z jogi, a ponadto miała szansę na zatrudnienie za wynagrodzeniem w wysokości 2000 zł miesięcznie. Z uwagi na brak aktualnych informacji o sytuacji materialnej pozwanej, Sąd nie uwzględnił jej wniosku o rozłożenie należności na raty.

Podnoszone przez pozwaną w odpowiedzi na pozew okoliczności dotyczące relacji z K. L. pozostają bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. W aneksie z dnia 16 lutego 2015 roku pozwana uznała saldo z tytułu kapitału w wysokości 403.870,26 zł oraz wyraziła w par.1 ust.6 aneksu zgodę na późniejszą kapitalizację, co – wedle oświadczenia pozwanej zawartego w odpowiedzi na pozew, nastąpiło już po rozstaniu z konkubentem. Dołączone przez pozwaną oświadczenie K. L. nie dotyczy kredytu zawartego z powodem. Ponadto pozwana w dalszym ciągu zamieszkuje w lokalu, którego zakup został sfinansowany z kredytu zaciągniętego u powoda.

O kosztach procesu postanowiono na podstawie art. art. 98 § 1 i 3 k.p.c., obciążając nimi stronę przegrywającą sprawę. Całość kosztów procesu to suma 1052,72 zł, na którą składa się opłata od pozwu w kwocie 1000 zł oraz poniesione przez powoda koszty obejmujące opłatę skarbową od pełnomocnictwa i koszty poświadczeń notarialnych w żądanej wysokości 52,72 zł.