Sygn. akt 1913/16
Decyzją z dnia 7 lipca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych
II Oddział w Ł. przyznał R. H. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 8 marca 2016 roku. Doręczając wnioskodawcy decyzję, organ rentowy załączył kartę przebiegu zatrudnienia, w której wskazano okres składkowy w wymiarze 39 lat i 15 dni oraz okres nieskładkowy wymiarze 6 miesięcy i 3 dni. Do okresów ubezpieczenia nie uwzględniono wnioskodawcy okresu nauki w Policealnym Studium Zawodowym, od 1 września 1972 do 16 czerwca 1974 roku.
Decyzja oraz karta przebiegu zatrudnienia - akta ZUS
R. H. nie zgodził się z powyższym stanowiskiem ZUS, wnosząc o uwzględnienie okresu nauki w Policealnym Studium Zawodowym do stażu ubezpieczeniowego.
Odwołanie k 2
Organ emerytalny wniósł o oddalenie odwołania.
Odpowiedź na odwołanie k 3
Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił, co następuje:
R. H. urodził się w dniu (...).
Decyzją z dnia 7 lipca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. przyznał wnioskodawcy prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 8 marca 2016 roku. ZUS wskazał, że okres składkowy ubezpieczonego ustalono w wymiarze 39 lat i 15 dni oraz okres nieskładkowy wymiarze 6 miesięcy i 3 dni.
W dniu 1 września 1972 roku wnioskodawca rozpoczął naukę w dwuletnim Policealnym Studium Zawodowym w Ł., przy ul. (...). Jednocześnie R. H. trenował czynnie piłkę nożną w Klubie Sportowym (...).
Wnioskodawca zawarł, w dniu 1 września 1972 roku umowę z Zakładami (...). Na jej mocy Zakłady zobowiązały się do praktycznego szkolenia na Wydziale Przędzalnia (...) w zawodzie przędzarza przez okres nauki w Studium. Szkolenie odbywało się w wymiarze sześciu godzin tygodniowo przez okres pierwszego roku, zaś przez okres trzeciego i czwartego semestru w wymiarze 6 godzin przez dwa dni w tygodniu. W tym czasie wnioskodawca otrzymywał sześćset złotych miesięcznie. R. H. zobowiązał się, po zakończeniu nauki w Studium, podjąć pracę w Zakładach na okres co najmniej 3 lat.
Zakłady im. (...) potwierdziły wnioskodawcy w indeksie odbywanie praktyk w pierwszym roku nauki, w wymiarze 4 tygodni.
W dniu 16 czerwca 1974 roku wnioskodawca ukończył naukę w szkole, z wynikiem pozytywnym.
Pod koniec okresu nauki wnioskodawca przeniósł się do Zakładów (...) na praktyczną naukę zawodu. Było to związane z tym, że patronem Klubu (...), w którym trenował R. H., były właśnie Zakłady (...), zaś Zakłady (...) patronowały (...).
Zakłady (...) wystawiły wnioskodawcy, w dniu 19.10.1987 roku, świadectwo pracy, z którego wynika, że od 1 września 1972 roku odbywał w tych Zakładach szkolenie praktyczne na zasadach wskazanych w zawartej umowie.
We wniosku o nagrodę jubileuszową z 1993 roku, Zakłady (...) uwzględniły wnioskodawcy okres nauki jako okres zatrudnienia.
Wnioskodawca chodził na praktyki i z tego tytułu otrzymywał stałą kwotę wynagrodzenia. Po zakończeniu nauki podjął pracę w Zakładach (...).
Dowód: umowa – k 64 w aktach osobowych, zaświadczenie z P. - k 66 akt osobowych, świadectwo pracy - k 63 akt osobowych, wniosek o nagrodę jubileuszową oraz opinia prawna– k 61 i k 65 odwrót akt osobowych, kopia indeksu k 17-18, kopia dyplomu k 19, zeznania świadka G. W. k 30, zeznania świadka A. K. k 30, przesłuchanie wnioskodawcy k 31
Wcześniej, to jest decyzją z dnia 30 czerwca 2014 roku, ZUS odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury w oparciu o art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z FUS. Wskazano wówczas, że na dzień 1 stycznia 1999 roku wnioskodawca nie udowodnił 25 lat ogólnego stażu pracy, jak też nie wykazał, aby przez 15 lat pracował w szczególnych warunkach.
R. H. złożył odwołanie do Sądu, jednak prawomocnie zostało oddalone.
Sąd wskazał wówczas, że łączny staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy, na dzień 1 stycznia 1999 roku wynosi 24 lata i 8 miesięcy – przy uwzględnieniu okresu praktycznej nauki zawodu w Policealnym Studium, wraz z okresem wykonywania pracy w Zakładach (...). Ustalenia te potwierdził Sąd Apelacyjny w Łodzi.
Okoliczność bezsporna – akta sprawy VIII U 2649/14 i III AUa 689/15
Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje.
Odwołanie jest zasadne.
W rozpoznawanej sprawie okoliczność przyznania R. H. prawa do świadczenia przedemerytalnego nie budzi sporu. Wnioskodawca spełnił wszystkie przesłanki, o których mowa w ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych i od dnia 8 marca 2016 roku nabył prawo do tego świadczenia.
Kwestią sporną w niniejszej sprawie stał się staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy. R. H. żądał bowiem uwzględnienia przy wyliczeniu tego stażu, okresu praktycznej nauki zawodu w Policealnym Studium Zawodowym, od 01.09.1972 do 16.06.1974 roku.
Na wstępie rozważań podkreślenia wymaga fakt, że w spornym okresie R. H. był już osobą pełnoletnią, a zatem nie miały do niego zastosowania przepisy o pracy i szkoleniu młodocianych w zakładach pracy. Zdaniem Sądu niniejsza sprawa powinna być jednak rozstrzygana przy uwzględnieniu ustawy z dnia 2 lipca 1958 roku o nauce zawodu, przyuczaniu do określonej pracy i warunkach zatrudnienia młodocianych w zakładach pracy oraz o wstępnym stażu pracy (Dz.U z 21.07.1958). Przepisy art. 19 do 22 odnoszą się bowiem do zatrudniania pracowników rozpoczynających pracę w danym zawodzie, bez względu na wiek.
Zgodnie z art. 19 tej ustawy, pracownicy tacy są zobowiązani do odbycia wstępnego stażu pracy, którego czas trwania nie może przekraczać 2 lat. Praca jest wykonywana za odpłatnością i musi być poprzedzona zawarciem umowy z zakładem pracy, który przyjął taką osobę na naukę zawodu (art. 22 ustawy).
W rozpoznawanej sprawie poza sporem jest okoliczność, że wnioskodawca zawarł z Zakładami im. (...), umowę praktycznego szkolenia na Wydziale Przędzalnia (...) w zawodzie przędzarza przez okres nauki w Studium. Szkolenie odbywało się w wymiarze sześciu godzin tygodniowo przez okres pierwszego roku, zaś przez okres trzeciego i czwartego semestru w wymiarze 6 godzin przez dwa dni w tygodniu. W tym czasie wnioskodawca otrzymywał sześćset złotych miesięcznie. Zakłady im. (...) potwierdziły wnioskodawcy w indeksie odbywanie praktyk w pierwszym roku nauki, w wymiarze 4 tygodni, jak też wystawiły świadectwo pracy, które znajduje się w aktach osobowych, załączonych do sprawy.
Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe potwierdziło stanowisko wnioskodawcy. Świadkowie przyznali, że uczniowie Studium byli dzieleni na dwie grupy, z czego jedna miała praktyki w Zakładach (...), a druga w Zakładach (...). Ponadto za wiarygodne Sąd przyjął twierdzenia samego wnioskodawcy, który zeznał, że trenował wówczas piłkę nożną w Klubie (...), którego patronem były Zakłady (...) a nie (...), gdzie go skierowano na praktyczną naukę zawodu. Stąd prawdopodobnie powstało pewne zamieszanie, związane z przejściem wnioskodawcy do U.-u i podjęciem tam pracy. Nie oznacza to jednak, w ocenie Sądu, że należy zdyskwalifikować okres praktycznej nauki zawodu w Zakładach (...), za którą wnioskodawca otrzymywał stałe, miesięczne wynagrodzenie.
W świetle powyższego niezrozumiałym dla Sądu jest to, że organ rentowy odmawia uwzględnienia spornego okresu jako okresu ubezpieczeniowego – składkowego. Wnioskodawca udowodnił, że zawarł umowę o praktyczną naukę zawodu, która to umowa kreowała wzajemne prawa i obowiązki stron.
Sad Okręgowy pragnie w tym miejscu odnieść się do zapatrywania Sądu Najwyższego, wyrażonego w uzasadnieniu wyroku i z dnia 28 czerwca 2016 roku (I UK 256/15). Sąd Najwyższy wskazał tam, że dla uznania okresu zatrudnienia wykonywanego przed wejściem w życie ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z FUS, za okres składkowy w rozumieniu art.6 ust.1 pkt 2 i art.6 ust.2 tej ustawy, nie jest wymagane wykazanie opłacania przez pracodawcę składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne Chodzi o to, aby w postępowaniu zostało wykazane, czy nauka była faktycznie pobierana przy równoczesnym zatrudnieniu ubezpieczonego. Decydujące znaczenie ma to, czy nauczający zawodu był pracodawcą, czy nauczycielem.
W niniejszej sprawie postępowanie wykazało, że wnioskodawca miał z zakładem pracy, indywidualną umowę, kreującą określone prawa i obowiązku stron. Nie mamy do czynienia z zawarciem umowy pomiędzy szkołą a zakładem pracy, w którym wnioskodawca, jako uczeń, odbywał praktyki. W tej sprawie, to zakład zobowiązał się wobec wnioskodawcy, że nauczy go zawodu przędzarza, zaś wnioskodawca, po zakończeniu nauki, podejmie zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy, w tym zakładzie. Wszystko zaś odbywało się za wynagrodzeniem, płatnym co miesiąc w stałej wysokości.
Przepis art. 7 ust. 3 cyt. ustawy o świadczeniach przedemerytalnych stanowi, że do wniosku o świadczenie przedemerytalne dołącza się dowody wymagane do ustalenia prawa do emerytury oraz jej wysokości, określone przepisami ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Mając powyższe na uwadze Sąd stanął na stanowisku, że wnioskodawca miał prawo do skorygowania, w drodze odwołania od decyzji ZUS o przyznaniu świadczenia przedemerytalnego, faktycznego stażu ubezpieczeniowego i dlatego, na podstawie art. 477 14 § 2 kpc, uwzględnił odwołanie.
Zarządzenie: odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy i pełn. ZUS z pouczeniem, wypożyczając akta rentowe