Sygn. akt VIII U 1974/16
Decyzją z dnia 13 lipca 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził w punkcie 1 decyzji, że A. P. (1), z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, to jest emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 29 marca 2016 roku do dnia 22 czerwca 2016 roku. W punkcie 2 decyzji stwierdził, że A. P. (1) podlega obowiązkowym ubezpieczeniom to jest emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 23 czerwca 2016 roku.
(decyzja k. 59-60 akt ZUS)
A. P. (1) odwołał się od powyższej decyzji, w zakresie punktu 1, gdzie zakwestionowano podleganie przez niego ubezpieczeniom społecznym od 29 marca 2016 roku do dnia 22 czerwca 2016 roku.
(odwołanie k. 2)
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, przytaczając argumentację jak w uzasadnieniu skarżonej decyzji.
(odpowiedź na odwołanie k. 17)
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:
A. P. (1), od dnia 29 marca 2016 roku rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej, polegającej na prowadzeniu taksówki osobowej. Z tego tytułu uzyskał odpowiedni wpis do Centralnej Ewidencji i (...) Działalności Gospodarczej RP. Również z tym dniem dokonał zgłoszenia do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.
W związku z zamiarem prowadzenia działalności, wnioskodawca złożył do urzędu skarbowego wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej i decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego Ł., z dnia 8 kwietnia 2016 roku, otrzymał zgodę na uiszczanie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, opłacanego w formie karty podatkowej na rok 2016.
Dowód: wpis k 3, dokument k 4, decyzja k 5-6
A. P. (1), w dniu 1 marca 2016 roku, zawarł umowę z Urzędem Pracy o dofinansowanie w formie przyznania jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej. Aneksem z dnia 28 kwietnia 2016 roku przedłużono wnioskodawcy termin na złożenie rozliczenia do dnia 30 czerwca 2016 roku. W ramach tej pomocy otrzymał kwotę 23.370 złotych, która została mu wypłacona w dniu 8 marca 2016 roku. W zamian za to, wnioskodawca zobowiązał się do rozpoczęcia działalności do dnia 29 marca 2016 roku.
Wniosek o dofinansowanie A. P. złożył w dniu 25 stycznia 2016 roku.
Dowód: umowa k 9-11, aneks k 8
W dniu 23 maja 2016 roku wnioskodawca zakupił samochód osobowy marki A. (...) w komisie w K., za cenę 24.000 złotych. Samochodu poszukiwał już od około 2 i pół miesięcy, jednak nie mógł od razu znaleźć pojazdu w dobrym stanie i za odpowiednią cenę.
Dowód: przesłuchanie wnioskodawcy k 27 odwrót, faktura k 12
Decyzją z dnia 24 maja 2016 roku dokonano czasowej rejestracji pojazdu. W dniu 20 czerwca 2016 roku wnioskodawca zakupił kasę fiskalną i taksometr, zaś w dniu następnym dokonał legalizacji sprzętu.
W dniu 23 czerwca 2016 roku wnioskodawca uzyskał licencję na wykonywanie zawodu taksówkarza.
Dowód: decyzja k 13, faktura k 14, dokument k 15, licencja k 16
Wnioskodawca był chory w okresie od 27.04 do 06.05. 2016 roku, ale nie nabył prawa do zasiłku chorobowego.
Okoliczność bezsporna
Sąd Okręgowy ocenił i zważył, co następuje:
Odwołanie jest zasadne.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt. 5 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z dnia 13 października 1998 r. (tekst jednolity Dz. U. z 2009 r., Nr 205, poz. 1585, ze zm.) osoby fizyczne, prowadzące pozarolniczą działalność na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu.
Z mocy art. 11 ust. 2 ubezpieczeniu chorobowemu osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają dobrowolnie na swój wniosek.
Okres podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom określa przepis art. 13 pkt. 4, zgodnie z którym osoby prowadzące pozarolniczą działalność obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają w okresie od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.
W rozpoznawanej sprawie spór dotyczył tego, czy ubezpieczony, A. P. (1), faktycznie z dniem 29 marca 2016 r. rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej, co skutkowało obowiązkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tego tytułu.
Odnosząc się do powyższej kwestii wskazać w pierwszej kolejności należy na definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Działalnością gospodarczą w rozumieniu tej ustawy jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. W orzecznictwie przyjmuje się, że cechami działalności gospodarczej są: 1) zawodowy (a więc stały) charakter, 2) związana z nią powtarzalność podejmowanych działań, 3) podporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania i 4) uczestnictwo w obrocie gospodarczym /por. uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 6 grudnia 1991 r., sygn. III CZP 117/91, opubl. OSNCP 1992 nr 5, poz. 65/. Przesłanka wykonywania działalności gospodarczej w sposób ciągły nie jest rozumiana jako konieczność jej wykonywania bez przerwy, lecz jako zamiar powtarzalności określonych czynności w odróżnieniu od ich przypadkowości, sporadyczności lub okazjonalności. Przyjmuje się zatem, że działalność gospodarcza z założenia jest działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany i nastawioną na nieokreślony z góry okres, a ponadto związana jest z nią konieczność ponoszenia przez przedsiębiorcę ryzyka gospodarczego.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowany jest przy tym pogląd, że istnienie wpisu do ewidencji nie przesądza o faktycznym prowadzeniu działalności gospodarczej, jednakże prowadzi do domniemania prawnego, według którego osoba wpisana do ewidencji, która nie zgłosiła zawiadomienia o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej, jest traktowana jako prowadząca taką działalność. Domniemanie to może być obalone w drodze przeprowadzenia przeciwdowodu, który obciąża stronę twierdzącą o faktach przeciwnych twierdzeniom, wynikającym z domniemania. Do sfery ustaleń faktycznych należy, czy działalność gospodarcza rzeczywiście jest wykonywana, czy też zaprzestano jej prowadzenia lub w ogóle nie podjęto, co powoduje wyłączenie z obowiązku ubezpieczenia.
W ocenie Sądu Okręgowego, w świetle poczynionych ustaleń faktycznych organ rentowy bezzasadnie uznał, że w spornym okresie wnioskodawca nie wykonywał działalności gospodarczej. Należy zauważyć, że jeszcze w styczniu 2016 roku wnioskodawca zaczął ubiegać się o dofinansowanie na prowadzenie działalności gospodarczej, które uzyskał w marcu 2016 roku. Od dnia 29 marca 2016 roku, to jest od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności A. P. podejmował czynności, zmierzające do faktycznego realizowania zamierzonej działalności. Okoliczność, że nie kupił samochodu w ciągu kilku dni, jakby tego oczekiwał ZUS, nie przesądza o tym, że wnioskodawca nie zamierzał prowadzić działalności. Aby zakupić pojazd, trzeba mieć pieniądze, a te wnioskodawca uzyskał w ramach umowy z Urzędem Pracy. Kolejnym etapem jest poszukiwanie odpowiedniego auta. W tym zakresie Sąd dał w pełni wiarę wnioskodawcy, że zakup używanego pojazdu, w dobrym stanie, nie jest łatwym zadaniem. Pojazd został kupiony dopiero pod koniec miesiąca maja. Zakup samochodu warunkował możliwość ubiegania się o licencję na prowadzenie taksówki, którą wnioskodawca uzyskał od dnia 23 czerwca 2016 roku. Dopiero od tego dnia A. P. mógł zacząć zarabiać w ramach wykonywania działalności gospodarczej.
Sąd zupełnie nie zgadza się z argumentacją ZUS, że przed dniem 23 czerwca 2016 roku wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej. Oczywistym dla Sądu jest, że prowadzenie i wykonywanie działalności wiąże się z określonymi, powtarzalnymi czynnościami i zarobkowaniem. Organ rentowy stracił jednak z pola widzenia bardzo istotną okoliczność, a mianowicie, że wymogi prawne zmuszają przyszłego przedsiębiorcę do podjęcia szeregu działań oraz do złożenia szeregu dokumentów i wniosków, aby móc skutecznie tę działalność prowadzić. Gdyby wnioskodawca nie zarejestrował działalności gospodarczej, to nie otrzymałby dotacji, nie mógłby zakupić samochodu (a wiadomo, że podmiot gospodarczy nabywa pojazd na innych warunkach niż zwykły klient), nie mógłby zakupić kasy fiskalnej i taksometru no i oczywistym jest, że nie uzyskałby licencji na prowadzenie taksówki.
To, że wszystkie te czynności zostały rozłożone przez wnioskodawcę w czasie, nie podważa faktu wykonywania działalności gospodarczej od dnia 29 marca 2016 roku.
Na marginesie Sąd zauważa także, ze wnioskodawca był w spornym okresie chory, ale nie miał jeszcze prawa do zasiłku chorobowego, więc nie zachodzi podejrzenie próby wyłudzenia świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Po dopełnieniu wszystkich formalności, wnioskodawca zaczął jeździć taksówką i nadal to robi.
Podsumowując, zarzuty ZUS okazały się bezpodstawne i dlatego orzeczono jak w sentencji wyroku. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w punkcie 1 bowiem tylko w tej części została zaskarżona. Punkt 2 decyzji potwierdza podleganie ubezpieczeniom społecznym po dniu 22 czerwca 2016 roku.
odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi ZUS, wypożyczając akta rentowe.