Sygn. akt VI Ka 769/16
Dnia 19 października 2016 r.
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :
Przewodniczący: SSO Beata Tymoszów
Sędziowie: SO Ludmiła Tułaczko
SO Anita Jarząbek - Bocian (spr.)
protokolant: p.o. protokolant sądowy Agnieszka Karpińska
przy udziale prokuratora Józefa Gacka
po rozpoznaniu dnia 19 października 2016 r. w Warszawie
sprawy S. D. syna T. i H., ur. (...) w W.
skazanego wyrokiem łącznym
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie
z dnia 31 marca 2016 r. sygn. akt III K 914/15
I. zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że:
1. karę pozbawienia wolności orzeczoną w pkt II łagodzi do 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy;
2. środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczone wyrokami opisanymi w punktach: 2 i 5 komparycji wyroku, na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2015 poz.396) oraz art. 90 § 2 kk
w związku z art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem
1 lipca 2015 r., łączy i orzeka wobec skazanego łączny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat;
II. w pozostałym zakresie tenże wyrok utrzymuje w mocy;
III. zwalnia skazanego od wydatków w postępowaniu odwoławczym, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.
SSO Beata Tymoszów SSO Ludmiła Tułaczko SSO Anita Jarząbek - Bocian
Sygn. akt VI Ka 769/16
Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie w sprawie o sygn. akt III K 914/15 wyrokiem łącznym z dnia 31 marca 2016 roku połączył skazanemu S. D. kary jednostkowe orzeczone w sprawach o sygn. akt III K 1337/09, II K 1165/08 oraz III K 1218/11 i wymierzył mu karę łączną 4 lat pozbawienia wolności. W pozostałym zakresie postępowanie w sprawie wydania wyroku łącznego umorzył. Zwolnił skazanego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania.
Od powyższego wyroku apelację w zakresie orzeczenia o karze wniósł obrońca skazanego i zarzucił rażącą niewspółmierność tejże kary, polegającą na wymierzeniu w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności kary łącznej bezwzględnego pozbawienia wolności w wymiarze 4 lat, która to kara łączna ukształtowana na zasadzie zbliżonej do kumulacji nie odpowiada dyrektywom wymiaru kary łącznej oraz nie uwzględnia w należytym stopniu okoliczności dotyczących osoby skazanego, a mających wpływ na ograniczenie wysokości przedmiotowej kary łącznej. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania albo o jego zmianę poprzez wymierzenie S. D. kary łącznej w wymiarze 3 lat pozbawienia wolności.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Apelacja obrońcy skazanego okazała się trafna co do zasady i tym samym skutkowała zmianą zaskarżonego wyroku m.in. poprzez złagodzenie wymierzonej skazanemu kary łącznej, jednak nie w zakresie wnioskowanym przez skarżącego.
Wymiar kary łącznej powinien uwzględniać związek podmiotowo-przedmiotowy pomiędzy popełnionymi przestępstwami, w szczególności odstęp czasowy między nimi oraz katalog dóbr prawnych naruszonych tymi przestępstwami, ale także okoliczności mające miejsce już po wydaniu jednostkowych wyroków, takie jak zachowanie się skazanego w czasie odbywania kary. Kara łączna z jednej strony nie powinna dążyć do premiowania wielokrotnego popełniania przestępstw, z drugiej zaś powinna należycie odzwierciedlać prognozę kryminologiczną skazanego.
W ocenie Sądu Odwoławczego, Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił związek podmiotowo-przedmiotowy pomiędzy poszczególnymi czynami, ustalając, że nie był on ścisły, wszak S. D. był skazany za przestępstwa godzące w różne dobra prawne (bezpieczeństwo w komunikacji, wiarygodność dokumentów, mienie), popełniane ponadto w dużych odstępach czasowych, łącznie na przestrzeni trzech lat. Tak luźny związek podmiotowo-przedmiotowy wyklucza właściwie zastosowanie zasady absorpcji przy wymiarze kary łącznej, co zresztą zauważył nawet obrońca skazanego. Jednakże wymierzona przez Sąd Rejonowy kara łączna tak dalece zbliżona do kumulacji kar (4 lata pozbawienia wolności przy górnej granicy 4 lata i 4 miesiące pozbawienia wolności) wydaje się nie uwzględniać w należyty sposób wszystkich dyrektyw wymiaru kary łącznej, w tym pozytywnej prognozy kryminologicznej płynącej z opinii o skazanym wydanej w dniu 15 września 2015r. przez dyrektora Aresztu Śledczego W.-G. (k.109-110). Z opinii tej wynika, że S. D. w warunkach izolacji penitencjarnej, w której przebywa od 20 grudnia 2014 roku zachowuje się bardzo dobrze, był wielokrotnie nagradzany regulaminowo i nie był karany dyscyplinarnie. Co prawda skazany deklaruje przynależność do podkultury przestępczej, ale nie odnotowano negatywnych zachować z tym związanych. Jednocześnie krytycznie odnosi się do popełnionych przestępstw. Z opinii tej można zatem wywnioskować, że proces resocjalizacji S. D. przebiega prawidłowo i tym samym zasłużył on na pewne korzyści związane z wydaniem wyroku łącznego. Podkreślić oczywiście należy, że sama opinia o skazanym była niewystarczająca do złagodzenia wymiaru kary łącznej do wnioskowanych przez obrońcę w apelacji 3 lat pozbawienia wolności, byłaby ona bowiem zbyt łagodna w stosunku do luźnego związku podmiotowo-przedmiotowego, o którym była mowa wcześniej. Regulaminowe zachowanie skazanych podczas obywania kary pozbawienia wolności powinno być normą i co do zasady jego wpływ na wymiar kary łącznej winien być marginalny ale z drugiej strony wyróżniające się zachowanie – a zatem tak jak ma to miejsce w rozpoznawanym przypadku - winno zostać docenione i to właśnie ta okoliczność skutkowała złagodzeniem kary łącznej pozbawienia wolności do 3 lat i 6 miesięcy.
Sąd Okręgowy z urzędu dostrzegł także potrzebę orzeczenia łącznego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Wobec skazanego S. D. taki środek karny został orzeczony w sprawach III K 1337/09 w wymiarze 2 lat oraz III K 1218/11 w wymiarze 5 lat. Związek podmiotowo-przedmiotowy jest tutaj zdecydowanie bliższy, środki karne były bowiem wymierzane w obu sprawach za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Sąd Odwoławczy uwzględnił to, jak również wyżej wymienioną opinię i uznał, że wystarczające dla osiągnięcia swoich celów, będzie wymierzenie łącznego środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w wymiarze 5 lat, a więc przy zastosowaniu zasady absorpcji. Przy wyborze sposobu połączenia środka karnego Sąd Odwoławczy miał również na względzie kierunek wywiedzionego w sprawie środka odwoławczego (wyłącznie na korzyść skazanego).
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Okręgowy orzekł jak w części dyspozytywnej wyroku.
|
SSO Beata Tymoszów |
SSO Ludmiła Tułaczko |
SSO Anita Jarząbek-Bocian |