UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 11 maja 2016r A. R. wniósł o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci wyroku Sądu Wojewódzkiego w Wałbrzychu z/ś w Ś. Wydział I Cywilny z dnia 29 styczna 1998r w sprawie sygnatura akt IC 2282/97. Jako uzasadnienie swego roszczenia powód podniósł, iż przez cały czas trwania obowiązku alimentacyjnego sumienie wywiązywał się z nałożonego obowiązku wobec pozwanej M. R. wobec czego spełnił świadczenie w całości a z ostrożności procesowej zasygnalizował zarzut przedawnienia roszczenia pozwanej.

Pozwana M. R. wniosła o oddalenie powództwa podnosząc, iż powód podaje nieprawdziwe okoliczności co do prawidłowej alimentacji na jej rzecz a nadto wskazała , że nie alimentacja powoda skutkowała wystąpieniem przez nią na drogę egzekucji z roszczeniem od 01 stycznia 2007r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana M. R. pochodzi ze związku (...). Urodziła się (...) Wyrokiem z dnia 29 stycznia 1998r Sąd Wojewódzki w Wałbrzychu z/ś w Ś. rozwiązał małżeństwo rodziców pozwanej przez rozwód. Jednocześnie zasadził na rzecz M. R. alimenty w kwocie po 200zł miesięcznie. Alimenty w takiej wysokości na rzecz pozwanej były zasądzone do 14 kwietnia 2015r.

Dowód : akta IC 2282/97

Matka pozwanej po orzeczonym rozwiązaniu małżeństwa z powodem nie występowała o podwyższenie alimentów na rzecz córki ani nie złożyła wniosku o egzekucję zasądzonych po 200zł miesięcznie świadczeń alimentacyjnych na rzecz M. R. . S. R. obecnie S. , miała ustabilizowana sytuację finansową , która pozwalała na samodzielne zaspokajanie potrzeb wówczas małoletniej pozwanej. Pozostawała w związku małżeńskim , utrzymywała się z dochodów męża i z własnej działalności . Nadto jak podała , obawiała się powoda i jego żony.

Dowód: zeznania S. S. k. 78 odwrót;

W dniu 07 stycznia 2015r pozwana M. R. wniosła do Sądu Rejonowego w Wałbrzychu pozew o podwyższenie alimentów do kwoty po 1000zł miesięcznie. W tym postępowaniu, postanowieniem o udzieleniu zabezpieczenia , zobowiązano powoda do alimentacji pozwanej kwotą po 700zł miesięcznie , po czym wysokość tego świadczenia została obniżona przez Sąd Okręgowy w Świdnicy do kwoty 500zł miesięcznie. Powód wywiązał się z niniejszego zobowiązania.

Dowód: akta IV RC 130/15;

W dniu 8 września 2015r powód wniósł pozew do Sądu Rejonowego w Wałbrzychu o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej . W następstwie niniejszego procesu w dniu 29 października 2015r przed Sądem Rejonowym w Wałbrzychu strony zawarły ugodę w której ustalili ustanie obowiązku alimentacyjnego wynikającego z orzeczenia w spawie IC 2282/97 z dniem 31 stycznia 2015r. Jednocześnie powód A. R. zrzekł się zwrotu alimentów zapłaconych na rzecz pozwanej M. R. po 31 stycznia 2015r.

Dowód: protokół zawarcia ugody w sprawie sygnatura

akt IV RC643/15;

Zawarcie przedmiotowej ugody nie kończyło sporu stron. W dniu 18 listopada 2015r matka pozwanej S. S. (2) uzyskała z Sądu Okręgowego w Świdnicy ponowny tytuł wykonawczy w spawie IC 2282/97 , który stanowił podstawę do wszczęcia w dniu 22 kwietnia 2016r egzekucji w zakresie zaległych alimentów na rzecz pozwanej M. R. od powoda A. R. za okres od 01 stycznia 2007r do 31 grudnia 2014r z zasądzonymi odsetkami od 01.01.2007r do dnia zapłaty. Podczas rozprawy sądowej powód A. R. przyznał , iż nie płaci alimentów na rzecz pozwanej przez kilka lat.

Dowód : akta ICo160/15 i Kmp 6/16;

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z treścią art. 840 §1 pkt. 2 kpc dłużnik może żądać w drodze powództwa pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub w części albo ograniczenia , jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie , wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane, gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia ,jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie. Artykuł 840 §1 pkt. 2 k.p.c. stwarza więc podstawę do zwalczania tytułu wykonawczego o ile zaszły zdarzenia prowadzące do wygaśnięcia zobowiązania lub wskutek których zobowiązanie nie może być egzekwowane. Powództwo z art. 840 §.1 pkt.2 kpc jest procesową formą obrony dłużnika, zwalczającego wykonalność prawomocnego wyroku (uchwała Sadu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987roku w sprawie III CZP 91/86,OSN 1988/4/42).

Na podstawie regulacji materialnoprawnych w literaturze rozróżnia się zdarzenia zależne od woli stron (np . spełnienie świadczenia, potrącenie) oraz niezależne od woli stron (m.in. przedawnienie roszczenia, niemożność świadczenia na skutek okoliczności za które dłużnik nie odpowiada).

Przeprowadzone przez sąd postępowanie nie dało podstaw do przyjęcia , iż powód spełnił świadczenie do którego by zobowiązany w wyniku orzeczenia wydanego w sprawie IC 2282/97. Jak bowiem wynika z protokołu przesłuchania A. R. w sprawie I Co 160/15 powód sam przyznał, iż od kilku lat nie płaci alimentów na rzecz pozwanej córki M. R.. Nie wskazał czasokresu ale należałoby przyjąć , iż przedmiotowa nie alimentacja była co najmniej od czasu uzyskania przez pozwaną pełnoletniości lub podjęcia nauki w szkole wyższej. Niezależnie od powyższego, w toku postępowania powód nie przedłożył żądnych dowodów wpłat na potwierdzenie realizacji spoczywającego na nim obowiązku alimentacyjnego do czego jest zobowiązany jest w myśl art. 6 kc (ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która wywodzi z niego skutki prawne ).

Co do zasady świadczenia alimentacyjne - zgodnie z art. 137 § 1 k.r. i op. przedawniają się po upływie trzech lat od momentu ,w którym stały się wymagalne. Świadczenia alimentacyjne na rzecz małoletniej wówczas powódki stały się wymagalne z dniem prawomocności orzeczenia w spawie o rozwód (tj. od dnia 20.02.1998r). Bieg trzyletniego okresu przedawnienia może zostać przerwany przez każdą czynność mającą na celu wyegzekwowanie zaległości. Matka pozwanej nie wystąpiła z wnioskiem o egzekucję zaległych alimentów przed upływem trzech lat od momentu wymagalności pierwszych zasadzonych sądownie alimentów. Gdyby tak się stało, to zaległe alimenty nie uległyby przedawnieniu , ponieważ podjęcie czynności mającej na celu ich egzekucję przerwałby bieg przedawnienia.

Art. 121 k.c. wskazuje , iż bieg terminu przedawnienia nie rozpoczyna się a rozpoczęty ulega zawieszeniu co do roszczeń ,które przysługują dzieciom przeciwko rodzicom przez czas trwania władzy rodzicielskiej. O możliwości stosowania tych uregulowań wobec świadczeń alimentacyjnych przesądza uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 1968roku(sygn. akt III CZP 65/68), stanowiąca, iż zasada ,że w czasie trwania władzy rodzicielskiej bieg przedawnienia co do roszczeń, które przysługują dzieciom przeciwko rodzicom, nie rozpoczyna się a rozpoczęty ulega zawieszeniu ma zastosowanie co do roszczeń alimentacyjnych. Władza rodzicielska zasadniczo przysługuje obojgu rodzicom do czasu uzyskania pełnoletniości przez dziecko . Przedawnienie rozpoczyna się , gdy dziecko ukończy lat 18 , co w sytuacji pozwanej M. R. miało miejsce w dniu 28 kwietnia 2011r. Pozwana nie wystąpiła bezpośrednio po tym dniu z żądaniem alimentacyjnym ani egzekucyjnym. Roszczenie o alimenty na swoją rzecz wystosowała w dniu 19 lutego 2015r w sprawie IV RC 130/15 a wniosek o egzekucję alimentów zaległych za okres od 01.01.2007r do 31 grudnia 2014r wraz z zasądzonymi odsetkami do dnia zapłaty , złożyła do Komornika sadowego w dniu 19 kwietnia 2016r.

Wobec powyższego sąd uznał, iż wobec upływu okresu przedawnienia roszczenia , należy pozbawić wykonalności tytuł wykonawczy w postaci wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 29 stycznia 1998r w sprawie IC 2282/97 za okres od 01 stycznia 2007r do 18 kwietnia 2013r, oddalając powództwo w pozostałej części.

Orzeczenie o kosztach oparto na przepisie art.100 k.p.c.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE