WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – sekr. sądowy Sylwia Sawicka

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2016 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: R. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 1 czerwca 2016 r., znak: (...)

w sprawie: R. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu R. K. prawo do emerytury od dnia (...)

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt VIU 1919/16

UZASADNIENIE

Ubezpieczony zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił ubezpieczonemu R. K. prawa do emerytury powołując się na przepisy artykułu 184 Ustawy z dnia 17-go grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7-go lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczony nie spełnia wymogów określonych w tych przepisach, bo nie udokumentował wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Ubezpieczony złożył odwołanie od tej decyzji wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury bowiem wskazywał, że pracował w warunkach szczególnych w (...) Kombinacie Budowlanym (...) oraz w Spółdzielni Kółek Rolniczych, a następnie w Spółdzielni Usług Rolniczych w Ł., jako kierowca ciągnika i powołał na te okoliczności świadków. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując dotychczasowe stanowisko i wskazał, że uwzględnił ubezpieczonemu okres pracy w szczególnych warunkach w rozmiarze 4 lat 8 miesięcy i 6 dni. Natomiast nie uwzględnił okresu pracy w (...) Kombinacie Budowlanym (...) od 12-go listopada 1974 do 27-go sierpnia 1976 i od 10-go lipca 1978 do 26-go stycznia 1979 oraz nie uwzględnił okresów pracy w Spółdzielni Usług Rolniczych w Ł. od 1-go marca 1984 do 30-go września 1991 i od 2-go marca 1992 roku do 31-go sierpnia 1993 roku oraz od 1-go października 1993 roku do 30-go listopada 1998 roku. Organ rentowy powołał się na braki w świadectwach wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczony R. K. urodził się (...)roku. Wniosek o emeryturę złożył 21-go kwietnia 2016 roku. Ubezpieczony nie jest członkiem OFE. Organ rentowy ustalił staż ubezpieczonego na 25 lat i 1 dzień okresów składkowych oraz 5 dni nieskładkowych. Sporną w sprawie pozostawała okoliczność, czy ubezpieczony w tych okresach, które w odpowiedzi na odwołanie wskazał organ rentowy pracował w szczególnych warunkach. I Sąd przeprowadził postępowanie na podstawie, którego ustalił następujący stan faktyczny. Ubezpieczony w okresie od 12-go listopada 1974 roku pracował w (...) Kombinacie Budowlanym (...). Został zatrudniony, jako traktorzysta, a uprawnienia do kierowania ciągnikiem uzyskał 16-go lipca 1974 roku. Ubezpieczony pracował, jako kierowca ciągnika do 27-go sierpnia 1976 roku. W latach 76-78 ubezpieczony odbywał służbę wojskową, po której powrócił na poprzednio zajmowane stanowisko od 10-go lipca 1978 i pracował nieprzerwanie nie korzystając z urlopów bezpłatnych do 26-go stycznia 1979 roku, jako kierowca ciągnika stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonując te czynności. Ubezpieczony woził zaprawę, materiały budowlane na różne budowy. Następnie ubezpieczony w okresie od 1-go marca 1984 do 30-go września 1991 i w kolejnym okresie od 2-go marca 1992 do 31-go sierpnia 1993 oraz od 1-go października 1993 do 30-go listopada 1998 pracował, jako kierowca ciągnika w Spółdzielni Kółek Rolniczych w Ł., a następnie u następcy prawnego w Spółdzielni Usług Rolniczych w Ł.. Tam również praca kierowcy ciągnika była stałą pracą ubezpieczonego, którą wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy, co najmniej osiem godzin. Ubezpieczony w tym zakładzie pracował ze świadkami: L. F., J. K. (1), J. K. (2), L. S., J. B. i Z. M., którzy potwierdzili swoimi zeznaniami złożonymi przed Sądem, że widywali ubezpieczonego prawie codziennie, iż wykonywał on stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę kierowcy ciągnika zarówno przy pracach polowych, jak i wykonując usługi transportowe. Okres pracy w (...) Kombinacie Budowlanym (...) potwierdziły zeznania M. T., który również z własnych obserwacji widział ubezpieczonego wykonującego prace kierowcy ciągnika. A więc Sąd Okręgowy ustalił ten stan faktyczny na podstawie zeznań wymienionych wyżej świadków, a także na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach osobowych prowadzonych przez oba zakłady pracy. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków, bo były one spójne zgodne z zeznaniami ubezpieczonego i dlatego również na zeznaniach ubezpieczonego złożonych przed Sądem, Sąd oparł ustalenie stanu faktycznego. Sąd dokonał oceny tego stanu faktycznego w kontekście przepisów artykułu 184 oraz artykułu 32 Ustawy z 17-go grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i Rozporządzenia Rady Ministrów z 7-go lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z artykułem 184 ustęp 1 Ustawy FUS ubezpieczonym urodzonym po dniu 31-szym grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w przepisach, jeżeli w dniu wejścia w życie tej Ustawy osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w artykule 27. W myśl tego przepisu emerytura, o której mowa w ustępie 1 przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do Otwartego Funduszu Emerytalnego. Zgodnie z treścią artykułu 32 ustęp 1 Ustawy o emeryturach i rentach z FUS ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1-go stycznia 1949 roku będącym pracownikami, o których mowa w ustępie 2, 3 zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony 20 w artykule 27 punkt 1. Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w cytowanym wyżej przepisie za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych. Zgodnie z przepisami paragrafu 2 Rozporządzenia wykonawczego do Ustawy Rozporządzenia Rady Ministrów z 7-go lutego 1983 roku okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym Rozporządzeniu są okresy, w których praca w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku, a okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach. W przypadku gdy zainteresowany wykaże, że nie może przedstawić stosownego świadectwa, czy zaświadczenia potwierdzającego okresy wykonywania pracy w szczególnych warunkach z przyczyn od siebie niezależnych, albo, jeżeli takie świadectwo zawiera pewne braki formalne, przepisy Kodeksu postępowania cywilnego, a w szczególności artykuł 472 i 473 kpc umożliwiają ustalenie tych okoliczności w drodze postępowania odwoławczego przed Sądem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych i wtedy taki Sąd może potwierdzić fakt charakteru pracy danego pracownika wszelkimi dostępnymi środkami w tym zeznaniami świadków. Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe pozwala na ustalenie, że zarówno w (...) Kombinacie Budowlanym (...), jak i w Spółdzielni Kółek Rolniczych, a następnie w Spółdzielni Usług Rolniczych w Ł. w okresach wymienionych przez organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie, ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace w warunkach szczególnych w rozumieniu artykułu 32 ustęp 1 Ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z 7-go lutego 1983 roku. Wykonywana przez ubezpieczonego praca kierowcy ciągnika została wymieniona w załączniku A do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7-go lutego 1983 roku w dziale 8 pod pozycją 3. W związku z powyższym skoro ubezpieczony spełnił w dniu, w dniu 12-go maja 2016 roku warunek uzyskania stosownego wieku. Skoro spełnienia innych warunków stażowych i innych warunków organ rentowy nie kwestionował i skoro organ rentowy zaliczył już ubezpieczonemu okres 4 lat 8 miesięcy i 6 dni pracy w szczególnych warunkach, to okresy sporne w niniejszej sprawie łącznie z tymi okresami uznanymi już przez organ rentowy, dają okres ponad 15-letni zatrudnienia w warunkach szczególnych uprawniający do przyznania prawa do wcześniejszej emerytury. W związku z powyższym Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego zmienił zaskarżoną decyzję przyznając prawo ubezpieczonemu R. K. do emerytury od dnia(...)roku. W punkcie 2 wyroku Sąd orzekł o braku odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji z uwagi na sformalizowany przebieg postępowania przed organem rentowym i występujące w tym postępowaniu ograniczenia dowodowe, co przekładało się na konieczność przeprowadzenia przed Sądem niezbędnych dowodów, w tym dowodów z przesłuchania świadków i przeprowadzenia też dowodów z dokumentów z akt osobowych, co uzasadniało ustalenie braku odpowiedzialności organu rentowego na podstawie artykułu 118 ustęp 1 a Ustawy o emeryturach i rentach z FUS.