UZASADNIENIE

P. W. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. nr 179 z dnia 10 maja 2013 r., wnosząc o jej uchylenie i rozstrzygnięcie merytoryczne wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W uzasadnieniu podał, że zarejestrował w dniu 22 10 2010 r. jednoosobową działalność gospodarczą. Z tytułu tej działalności podlegał tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu. Zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania działalności złożył w dniu 29 10 2001 r. Nie podjął jednak żadnych działań -nie uzyskał przychodów i nie poniósł kosztów. Zatem działalność gospodarcza faktycznie nie była wykonywana. Ponownie zarejestrował działalność w dniu 25 09 2006 r., jednocześnie nie prowadził w okresie 60 miesięcy kalendarzowych poprzedzających podjęcie działalności innej działalności pozarolniczej. W tym stanie faktycznym ubezpieczony ma wątpliwość, czy powinien opłacać składki na ubezpieczenie społeczne od podstawy wymiaru nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia. Pierwotnie dokonał zgłoszenia do ZUS z preferencyjnym kodem ubezpieczenia. Jednak w wyniku weryfikacji ZUS, odwołujący dokonał korekty zgłoszenia i dopłacił różnicę składek. Z uwagi na treść art. 18 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wnioskodawca powziął wątpliwość co do prawidłowości dokonanych rozliczeń. Stąd wniosek o dokonanie interpretacji.

Na rozprawie w dniu 10 października 2013 r. pełnomocnik odwołującego argumentował, że potrzeba interpretacji przepisów jest nadal aktualna pomimo, że ubezpieczony nie jest przedsiębiorcą. Skutki dotyczące wysokości składki nadal będą występować, bowiem wiążą się z rozliczeniem konta odwołującego, który może wystąpić o zwrot składek do ZUS lub złożyć wniosek o zaliczenie ich na poczet przyszłych składek.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. wniósł o oddalenie odwołania.

Zaskarżoną decyzją z dnia 10 maja 2013 r. odmówił wnioskodawcy dokonania pisemnej interpretacji przepisów w zakresie prawa do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej od podstawy wymiaru nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia. Istotą wydania decyzji o odmowie udzielenia interpretacji w przedmiotowej pozostają ustalenia faktyczne oraz analiza wniosku płatnika, która wskazuje, że zapytanie wnioskodawcy dotyczy zaistniałego przeszłego stanu faktycznego, a płatnik składek w związku wyrejestrowaniem działalności w dniu 31 grudnia 2010 r. utracił już status przedsiębiorcy. Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej przyznaje prawo do wydania pisemnej interpretacji wyłącznie przedsiębiorcy w rozumieniu tej ustawy. Art. 10 tej ustawy w ust.2 wskazuje, że wniosek o wydanie pisemnej interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych doszedł do wniosku, że zapytanie odwołującego nie daje podstaw do wydania interpretacji, gdyż jej wydanie ma dotyczyć osoby nie będącej przedsiębiorcą a także odnosi się do zdarzeń przeszłych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

P. W. prowadził jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 22 października 2000 r. do 29 października 2001 r.

W dniu 25 września 2006r. odwołujący ponownie zarejestrował działalność gospodarczą, nie prowadząc w okresie 60 miesięcy poprzedzających zgłoszenie wniosku innej działalności pozarolniczej.

Decyzją z dnia 10 maja 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił wnioskodawcy dokonania pisemnej interpretacji przepisów w zakresie prawa do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej od

podstawy wymiaru nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia( k. 8-9 akt ZUS).

Powyższy stan faktyczny nie był sporny i został ustalony na podstawie niekwestionowanych dokumentów i okoliczności faktycznych przyznanych przez obie strony. Wątpliwości dotyczyły oceny prawnej zgłoszonego wniosku, bowiem organ rentowy stanął na stanowisku, że ubezpieczonemu nie przysługuje prawo do interpretacji przepisów dotyczących składki na ubezpieczenie społeczne osób prowadzących działalność gospodarczą, skoro nie jest już przedsiębiorcą, a ponadto interpretacja ma dotyczyć zdarzeń zaistniałych w przeszłości. Wniosek skarżącego nie spełnia zaś tych wymogów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne.

P. W. oparł wniosek skierowany do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na przepisach art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej( tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz.672 ) zwanej dalej u.s.d.g. W świetle ww. przepisów przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych. W sprawach interpretacji przepisów dotyczących składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych właściwym organem będzie Zakład Ubezpieczeń Społecznych (art. 68 ust. 1 pkt. 1 lit. c ustawy z dnia 13 10 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych , tekst jedn. Dz.U. z 2009 r., Nr 205, poz. 1585).

W ocenie Sądu Okręgowego, zwrot „zaistniały stan faktyczny" należy interpretować jako stan faktycznie zaistniały, bez znaczenia pozostaje w tym

zakresie moment jego powstania. Podstawą mogą być zdarzenia z zakresu działalności gospodarczej przedsiębiorcy mające miejsce w przeszłości, gdy rzutują na obecną sytuację prawną i mogą rodzić określone roszczenia odwołującego np. w sferze wysokości składek na ubezpieczenie społeczne. Sąd meriti podzielił w tym zakresie wykładnię dokonaną przez Sąd Apelacyjny w Katowicach z dnia 5 maja 2010 r., w sprawie III AUa 3404/09, LEX nr 686888. Sąd ten skonstatował, że „ użyte w art. 10 ust. 2 ustawy z 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (w brzmieniu nadanym mu przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 lipca 2008r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888)) określenie "zaistniałego stanu faktycznego" należy rozumieć w taki sposób, iż nie jest istotne, kiedy ów stan faktyczny powstał. Istotne znaczenie ma natomiast to, aby ów stan faktyczny zaistniał rzeczywiście, a skutki jego zaistnienia nadal (tj. również w dacie zgłoszenia wniosku o interpretację) wymagały dokonania interpretacji przepisów, które w ramach subsumcji mają być stosowane w odniesieniu do tego stanu faktycznego".

Wyłącznie uprawnionym do wystąpienia z wnioskiem o pisemną interpretację jest przedsiębiorca w rozumieniu art. 4 u.s.d.g. albo jego przedstawiciel. Z okoliczności sprawy wynika, że P. W. nie jest już przedsiębiorcą, bowiem nie prowadzi w rozumieniu ustawy działalności jako osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną oraz w formie spółki cywilnej. Zatem nie legitymowany podmiotowo do wystąpienia z wnioskiem o interpretację przepisów prawa.

Ponadto uprawnienie przedsiębiorców do żądania interpretacji przepisów w zakresie składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne powstało po nowelizacji ustawy o swobodzie działalności gospodarczej tj. ustawą z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888). Zmiany dotyczące art. 10 ust. lweszły w życie dnia 20 września 2008 r. Zatem w ocenie Sądu interpretacje odnośnie wysokości czy podstawy wymiaru

składek na ubezpieczenie społeczne mogą odnosić się wyłącznie do stanów faktycznych zaistniałych nie wcześniej niż w dniu wejścia w życie w wymienionej ustawy z dnia 10 lipca 2008 r., tj. w dniu 20 września 2008 r. (vide: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z 2 grudnia 2011 r., sygn. akt VII SA/Wa 1644/11, LEX nr 1155885).

Wniosek złożony przez odwołującego dotyczył stanu faktycznego zaistniałego przed dniem wejścia ww. ustawy, tj. przed 20 września 2008 r., bowiem skarżący powziął wątpliwość co do wysokości podstawy wymiaru składek od daty wznowienia działalności gospodarczej a więc 25 września 2006 r. Co do zasady, nie podlega więc interpretacji.

Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie art. 477¹⁴ §1 k.p.c. Sąd Okręgowy odwołanie oddalił.

SSO Hanna Parzybut- Dan

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE