UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 października 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., po rozpoznaniu wniosku z dnia 21 września 2016 roku, odmówił R. K. (1) prawa do emerytury pomostowej z uwagi na to, że nie udowodnił on przepracowania 15 lat w warunkach szczególnych w rozumieniu ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy, powołując się na dyspozycję art. 4 ustawy pomostowej, podał, że ubezpieczony po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 tej ustawy. Wskazał też, że nie zaliczył do stażu pracy ubezpieczonego w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia od 12 stycznia 2009 roku do 30 kwietnia 2011 roku z tytułu zatrudnienia w S. M. W., gdyż pracodawca nie zgłosił ubezpieczonego do ZUS jako pracownika zatrudnionego w warunkach szczególnych i nie opłacił za niego składki na Fundusz Emerytur Pomostowych.

R. K. (1), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika – adwokata, odwołał się od tej decyzji, domagając się jej zmiany i przyznania mu prawa do emerytury pomostowej od 1 września 2016 roku oraz zasądzenia na jego rzecz od organu rentowego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wg norm przepisanych. Wskazał, że to pracodawca ponosi odpowiedzialność za niezgłoszenie go do ZUS jako pracownika zatrudnionego w warunkach szczególnych i podkreślił, że po 31 grudnia 2008 roku pracował w warunkach szczególnych w przedsiębiorstwie (...), na dowód czego zawnioskował o przesłuchanie świadków oraz powołał się na treść świadectwa pracy z 30 kwietnia 2011 roku.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podał, że praca ubezpieczonego wykonywana w spółce (...) w S. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 3,5 tony nie jest pracą wskazaną w załączniku nr 1 czy 2 do ustawy o emeryturach pomostowych, a zatem ubezpieczony nie spełnia przesłanki z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych. Podkreślił, że wprawdzie spółka (...) przedłożyła zestawienie stanowisk pracy, które według niej są pracami wskazanymi w załączniku nr 1 poz. 38 do ustawy o emeryturach pomostowych, jednak zauważył też, że mimo to spółka ta nie wystawiła ubezpieczonemu zaświadczenia o wykonywaniu przez niego pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. K. (1) urodził się w dniu (...). Wniosek o emeryturę pomostową złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddziale w S. w dniu 21 września 2016 roku.

Według stanu z daty złożenia wniosku o emeryturę pomostową R. K. legitymował się udowodnionym okresem składkowym i nieskładkowym wynoszącym ogółem 36 lat, 10 miesięcy i 23 dni, z czego 29 lat, 1 miesiąc i 20 dni przepracował w warunkach szczególnych w rozumieniu ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS. W chwili składania wniosku o emeryturę pomostową nie pozostawał w zatrudnieniu.

Bezsporne, a nadto dowody – dokumenty w aktach ZUS.

W okresach od 2 września 1974 roku do 28 lutego 1990 roku oraz od 1 czerwca 1990 roku do 5 stycznia 2007 roku R. K. (1) był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w Miejskim Przedsiębiorstwie (...) w S. (obecnie po przekształceniach - R. sp. zo.o. w S.).

W trakcie tego zatrudnienia ubezpieczony od 26 października 1977 roku do 16 października 1979 roku odbywał zasadniczą służbę wojskową, a po jej zakończeniu podjął pracę u dotychczasowego pracodawcy z dniem 2 listopada 1979 roku.

W początkowym okresie zatrudnienia, tj. od 2 września 1974 roku do 13 września 1974 roku, R. K. (1) pracował na stanowisku mechanika napraw pojazdów samochodowych, a następnie - od 14 września 1974 roku do 28 lutego 1990 roku oraz od 1 czerwca 1990 roku do 5 stycznia 2007 roku - na stanowisku kierowcy. Pracując jako kierowca R. K. zajmował się wyłącznie kierowaniem samochodami ciężarowymi o ładowności pow. 3,5 tony i wywozem przy ich pomocy nieczystości komunalnych. Przez pierwsze lata pracy wszystkie wywożone odpady i śmieci ładował przy tym ręcznie na przyczepę i również ręcznie rozładowywał na wysypisku. W tym czasie jeździł z ładowaczem, który razem z nim ładował i rozładowywał śmieci. Dopiero w latach 90-tych ubiegłego wieku w przedsiębiorstwie zaczęto używać kontenerów do wywozu nieczystości. R. K. jeździł wówczas swoim pojazdem sam, bez ładowacza i prace związane z załadunkiem i rozładunkiem nieczystości wykonywał osobiście. Wywóz śmieci przy użyciu kontenera odbywał się w ten sposób, że przedsiębiorstwo podstawiało kontener na wszelkiego rodzaju nieczystości (komunalne i przemysłowe, oprócz niebezpiecznych odpadów) do klienta (np. jednorazowo kontenery na gruz oraz w wyznaczonych dniach według ustalonego harmonogramu pojemniki na śmieci komunalne pod osiedlami, domami.) Jadąc po odbiór śmieci komunalnych ubezpieczony stawiał pusty kontener obok kontenera, który miał zabrać, ale wcześniej musiał ubić nogami śmieci znajdujące się w tym kontenerze, pozbierać te rozsypane dookoła, nałożyć plandekę, założyć łańcuchy i dopiero wówczas mógł jechać na wysypisko. Ponieważ na wysypisku śmieci nie zawsze wypadały z kontenera, szczególnie w okresie zimowym kiedy zamarzały, ubezpieczony musiał wygarniać je z przechylonego kontenera. Wszystkie te prace wykonywał wówczas sam.

Dowody:

- świadectwo pracy z 08.01.2007r. - k. 9 i 12 plik I akt ZUS,

- świadectwa pracy w warunkach szczególnych - k. 10,11,13 plik I akt ZUS oraz 30,31 akt sprawy,

- odpis książeczki wojskowej - nienumerowana karta akt osobowych,

- wyjaśnienia R. K. - zapis a-v rozprawy z 15.12. (...). oraz protokół - k. 32-32v akt sprawy.

Po wejściu w życie ustawy o emeryturach pomostowych spółka (...) utworzyła wykaz stanowisk pracy, na których jest wykonywana praca w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze, której wykonywanie uprawnia do emerytury pomostowej. W wykazie tym ujęto pracę na stanowiskach: kierowcy, kierowcy – ładowacza, ładowacza, kierowcy – operatora ładowarki, operatora ładowarki - ładowacza, wskazując, że jest to praca wykonywana zgodnie z załącznikiem nr 1 poz. 38 do ustawy o emeryturach pomostowych, tj. praca przy wywozie nieczystości stałych i płynnych oraz praca na wysypiskach i wylewiskach nieczystości związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym.

Dowód: pismo (...) sp. z o.o. z 12.12.2016r. - k. 29 akt sprawy.

W okresie od 12 stycznia 2009 roku do 30 kwietnia 2011 roku R. K. (1) był zatrudniony w S. w należącym do M. W. przedsiębiorstwie: S. W. Śmieci i (...). Pracując w tym zakładzie pracy ubezpieczony, tak jak u poprzedniego pracodawcy, zajmował się wyłącznie wywozem odpadów komunalnych i przemysłowych. Faktycznie pracował jako kierowca śmieciarki - jeździł samochodem ciężarowym marki J., a następnie M. o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Ubezpieczony jeździł tymi pojazdami sam, bez ładowacza; sam też wykonywał prace związane z załadunkiem i rozładunkiem kontenerów ze śmieciami i nieczystościami stałymi. Dowody:

- umowa o pracę z 12.01.2009r. - k. 23 akt sprawy,

- świadectwa pracy z 30.04.2011r., k. 17 -18 i 19 plik I akt ZUS,

- wyjaśnienia R. K. - zapis a-v rozprawy z 15.12. (...). oraz protokół - k. 32-32v akt sprawy,

- zeznania świadka M. W. - zapis a-v rozprawy z 15.12. (...), protokół k. 32v-33 akt sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się uzasadnione. Rozstrzygając niniejszą sprawę sąd podzielił bowiem stanowisko ubezpieczonego, iż posiada on wymagany okres pracy w warunkach szczególnych i tym samym spełnia wszystkie warunki wymagane do nabycia prawa do emerytury pomostowej, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 965 ze zm.).

Dokonując ustaleń faktycznych sąd oparł się na dokumentach, w tym w szczególności znajdujących się w aktach ZUS O/S., archiwalnych aktach osobowych R. K. z okresu jego zatrudnienia w spółce (...) oraz pisemnych wyjaśnieniach przedstawicieli tejże spółki. Autentyczność dokumentów nie była przez strony kwestionowana i nie budziła wątpliwości sądu. Zostały one sporządzone w sposób zgodny z przepisami prawa, przez uprawnione do tego osoby, w ramach ich kompetencji oraz w sposób rzetelny, stąd też zostały uznane za miarodajne. Za pełni wiarygodne sąd uznał również zeznania świadka M. W. i samego ubezpieczonego. Wszystkie te dowody wzajemnie się potwierdzają i uzupełniają, są one wiarygodnym źródłem ustaleń faktycznych. Wynika z nich w sposób jasny w jakich okresach, jaką pracę i w jakich warunkach wykonywał R. K. (1).

Zgodnie z treścią przepisu art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych, prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2) ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3) osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4) ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5) przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7) nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Równocześnie, zgodnie z art. 49 powołanej ustawy, prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

W niniejszej sprawie bezsporne było to, iż ubezpieczony na dzień złożenia wniosku o emeryturę pomostową legitymował się wymaganym wiekiem emerytalnym, wykazał przebycie co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz na dzień złożenia wniosku emerytalnego nie pozostawał w stosunku pracy. Istota sporu sprowadzała się w tej sytuacji do rozstrzygnięcia, czy R. K. spełnia pozostałe przesłanki warunkujące przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej, tj. czy ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat oraz czy przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS lub też czy po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Zgodnie z treścią przepisu art. 3 ust. 1 powoływanej ustawy, prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Stosownie zaś do art. 3 ust. 3 ustawy, prace o szczególnym charakterze to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy. O spełnieniu warunku wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy przesądza zatem okoliczność, czy prace są wymienione w załączniku 1 lub 2 do ustawy.

Po przeprowadzeniu w sprawie postępowania dowodowego sąd uznał, iż w dacie złożenia wniosku o emeryturę pomostową ubezpieczony spełnił wszystkie warunki do przyznania przedmiotowego świadczenia, określone w art. 4 ustawy o emeryturach pomostowych. Wykazał bowiem nie tylko, że przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, ale i że praca ta zarazem była pracą, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych. Dodatkowo R. K. udowodnił, że w warunkach szczególnych pracował również po dniu 31 grudnia 2008r., wykonując prace o których mowa w art. 3 ust. 1 przywoływanej ustawy.

I tak, należy wskazać, że w toku postępowania przed organem rentowym ubezpieczony przedłożył świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 11 września 2013 roku (k. 10, 13 plik I akt ZUS), wystawione przez pracodawcę – (...) sp. z o.o. w S.. W dokumentach tych pracodawca podał, że ubezpieczony podczas zatrudnienia w tym przedsiębiorstwie w okresach od 14 września 1974 roku do 28 lutego 1990 roku i od 1 czerwca 1990 roku do 5 stycznia 2007 roku, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o ładowności powyżej 3,5 tony, na stanowisku kierowcy wymienionym w wykazie A, dziale VIII, poz. 2, pkt 1, stanowiącym załącznik do zarządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 1 lipca 1983r. w sprawie stanowisk pracy w zakładach resortu administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach, uprawniające do niższego wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytury lub renty inwalidzkiej. Charakter zatrudnienia ubezpieczonego w ww. okresach i rodzaj wykonywanych przez niego wówczas prac, jednoznacznie wynika również z pozostałej dokumentacji, w szczególności znajdującej się w aktach osobowych ubezpieczonego, a nadto z zeznań samego R. K.. Z dowodów tych wynika bowiem jednoznacznie, iż faktycznie w okresach wskazanych w świadectwach wykonywania pracy w warunkach szczególnych ubezpieczony przez cały czas wykonywał obowiązki kierowcy samochodu ciężarowego, przystosowanego do wywozu odpadów komunalnych i przemysłowych, zajmując się wyłącznie wywozem nieczystości stałych na wysypiska. Ponadto, w toku niniejszego postępowania, na żądanie sądu spółka (...) wystawiła w dniu 12 grudnia 2016 roku zaświadczenie potwierdzające, że praca na stanowiskach: kierowcy, kierowcy – ładowacza, ładowacza, kierowcy – operatora ładowarki, operatora ładowarki - ładowacza, została wpisana do ewidencji stanowisk pracy, na których jest wykonywana praca w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w (...) Sp. z o.o. w S., których wykonywanie uprawnia do emerytury pomostowej zgodnie z załącznikiem nr 1 poz. 38 do Ustawy o emeryturach pomostowych, tj. prace przy wywozie nieczystości stałych i płynnych oraz prace na wysypiskach i wylewiskach nieczystości związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym.

Przedsiębiorstwo powyższe wystawiło również kolejne świadectwa wykonywania przez ubezpieczonego pracy w warunkach szczególnych w okresach od 14 września 1974 roku do 28 lutego 1990 roku i od 1 czerwca 1990 roku do 5 stycznia 2007 roku w trakcie zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. w S. poświadczające, że stanowisko na którym pracował ubezpieczony - kierowcy samochodu ciężarowego pow. 3,5 tony – jest wymienione w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. (wykaz A dział VIII poz. 2 pkt 1) oraz załączniku do zarządzenia do zarządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 1 lipca 1983r. w sprawie stanowisk pracy w zakładach resortu administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach, uprawniające do niższego wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytury lub renty inwalidzkiej, a także w załączniku nr 1 poz. 38 do ustawy o emeryturach pomostowych – tj. prace przy wywozie nieczystości stałych i płynnych oraz prace na wysypiskach i wylewiskach nieczystości związane z bardzo ciężkim wysiłkiem fizycznym. Należy zarazem podkreślić, iż dokument o takiej samej treści został już przez tę spółkę wystawiony wcześniej, w dniu 19 września 2016 roku; dokument ten R. K. (1) złożył w organie rentowym (stanowi on kartę 14 pliku I akt ZUS), jednak nie został on przez ten organ wzięty pod uwagę.

W ocenie sądu powyższe dowody potwierdzają jednoznacznie, że w okresach od 14 września 1974 roku do 28 lutego 1990 roku i od 1 czerwca 1990 roku do 5 stycznia 2007 roku ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych, o której mowa w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. - wykaz A dział VIII poz. 2 oraz punkcie 1 załącznika do zarządzenia nr 24 Ministra-Kierownika Urzędu Gospodarki Morskiej z dnia 15 sierpnia 1983 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu gospodarki morskiej, a także w załączniku nr 1 poz. 38 do ustawy o emeryturach pomostowych. Powyższe stanowi już więc samodzielną przesłankę przyznania R. K. prawa do emerytury pomostowej, skoro omawiany okres zatrudnienia jest dłuższy niż 15 lat.

Dodatkowo, co tym dobitniej potwierdza słuszność stanowiska odwołującego, ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika też, że R. K. wykonywał pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach pomostowych także po dniu 31 grudnia 2008 r. W trakcie bowiem zatrudnienia w okresie od 12 stycznia 2009 roku do 30 kwietnia 2011 roku w należącym do M. W. przedsiębiorstwa (...), wykonywał on identyczną co w czasie zatrudnienia w spółce (...) pracę na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego wywożącego nieczystości stałe na wysypiska. Ubezpieczony nie może ponosić przy tym negatywnych skutków nieopłacania za niego przez tego pracodawcę składek na Fundusz Emerytur Pomostowych. Dla potrzeb ubiegania się o to świadczenie istotne jest bowiem wyłącznie to, czy praca w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach pomostowych byłą czy nie była faktycznie wykonywana, nie zaś to, opłacono związane z tym składki. Organ rentowy ma bowiem pełne prawo wyegzekwowania tych składek od zobowiązanego pracodawcy.

W tym stanie rzeczy sąd uznał, że odwołanie jest zasadne, wobec czego na mocy powołanych przepisów w zw. z art. 477¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję, przyznając R. K. (1) prawo do emerytury pomostowej począwszy od dnia 1 września 2016 roku. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych prawo do emerytury pomostowej powstaje bowiem z dniem spełnienia warunków wymaganych do nabycia tego prawa. Stosownie zaś do treści art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych, świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów oraz fakt, iż z okoliczności niniejszej sprawy wynika, że wszystkie przesłanki uprawniające R. K. (1) do przyznania prawa do emerytury pomostowej zostały spełnione w dniu osiągnięcia przez niego 60 roku życia, tj. 29 sierpnia 2016 roku, jednak stosowny wniosek złożył on w ZUS dopiero we wrześniu, sąd orzekł o przyznaniu prawa do świadczenia od pierwszego dnia miesiąca, w którym został złożony wniosek. O powyższym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach postępowania sąd orzekł w pkt II wyroku zgodnie z przepisem art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Na koszty te złożyło się wyłącznie wynagrodzenie pełnomocnika ubezpieczonego, będącego adwokatem. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika sąd ustalił w oparciu o przepis § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r., poz. 615) w brzmieniu obowiązującym w dacie złożenia odwołania od skarżonej decyzji, zasądzając od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, tj. w wysokości dwukrotnej stawki minimalnej, uznając ją za adekwatną z uwagi na stopień zawiłości sprawy i nakład pracy pełnomocnika.

Przewodnicząca:	SSO Monika Miller-Młyńska
Protokolant:	stażysta Michał Maśnik

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE