Sygn. akt VII K 350/15
Dnia 31 maja 2015 roku
Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny
w składzie:
Przewodniczący: SSR Agnieszka Zielińska
Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Siwek
Prokurator: Marta Bugajska-Sójka, Piotr Budziejewski,
po rozpoznaniu w dniach 22 grudnia 2015 roku, 4 lutego 2016r., 22 marca 2016r.,
24 maja 2016r.
sprawy M. M. (1) s. A. i H. z domu Z., ur. (...) w P.
oskarżonego o to, że:
w grudniu 2013 roku w P., będąc zatrudnionym w firmie (...) z/s w P., bezprawnie usunął z powierzonego mu nośnika informacji w postaci dysku twardego laptopa służbowego H. (...) następujące dane: indywidualne oferty skierowane do konkretnego klienta, oferty ogólne, listę kontaktów i adresów e-mail do osób decyzyjnych w firmach, skrzynkę e-mailową z adresami e-mail do firm oraz adresami, na jakie zostały wysłane oferty, oryginalny system operacyjny W., scenariusze imprez integracyjnych dla konkretnego klienta, ogólne scenariusze imprez integracyjnych, fabrycznie ustawioną partycję R., bazę produktów wprowadzonych do sklepów internetowych, bazę kontaktów do firm podwykonawców oraz bezprawnie usunął z pamięci służbowego telefonu komórkowego S. (...) dane w postaci książki telefonicznej z kontaktami klientów stanowiące zapis istotnej informacji, czym działał na szkodę firmy (...) należącej do S. K. (1)
tj. o czyn z art. 268 § 2 kk
1. na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk, art. 67 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk postępowanie karne w stosunku do oskarżonego M. M. (1) warunkowo umarza na okres próby 1 (jednego) roku;
2. na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk orzeka o obowiązku zapłaty przez oskarżonego M. M. (1) świadczenia pieniężnego w kwocie 300 (trzysta) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;
3. na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 72 § 1 pkt 2 kk orzeka o obowiązku pisemnego przeproszenia oskarżyciela posiłkowego S. K. (1) w terminie 14 (czternastu) dni od dnia uprawomocnienia się wyroku;
4. zasądza od oskarżonego M. M. (1) na rzecz oskarżyciela posiłkowego S. K. (1) kwotę 648 (sześćset czterdzieści osiem) złotych tytułem kosztów związanych z ustanowieniem pełnomocnika z wyboru;
5. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków oraz kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty.
Sygn. akt VIIK 350/15
S. K. (1) w okresie od dnia 1. września 2009 roku do sierpnia 2014 roku prowadził formę (...) w P., która zajmowała się organizowaniem imprez integracyjnych, szkół przetrwania oraz szkoleń wojskowych. M. M. (1) podjął zatrudnienie w tejże firmie na podstawie umowy zlecenia w okresie od kwietnia do lipca 2013 roku. Do jego obowiązków należało pozyskiwanie klientów i przygotowywanie dla nich ofert.
(kopie umów -k. 66-68;
zeznania S. K. -k. 4-4v)
W celu wykonywania swoich obowiązków otrzymała od S. K. laptop służbowy H. (...) oraz telefon komórkowy najpierw marki N. a potem S. (...).
W związku z tym, że oskarżony bardzo dobrze wywiązywał się ze swoich obowiązków pokrzywdzony podpisał z nim umowę o pracę na czas 7 miesięcy tj. od sierpnia 2013 roku do lutego 2014 roku.
Przez cały ten okres M. M. korzystał z przekazanych mu urządzeń. W listopadzie 2013 roku oskarżony na jednej imprez złamał nogę. Z tego względu do końca okresu zatrudnienia przebywał na zwolnieniu lekarskim.
Z uwagi na to, S. K. w grudniu 2013 roku zażądał od oskarżonego zwrotu laptopa służbowego oraz telefonu komórkowego.
Oskarżony na wezwanie pracodawcy zwrócił mu w/w sprzęty ale S. K. po ich uruchomieniu stwierdził, że z dysku w laptopie zostały usunięte następujące dane: indywidualne oferty skierowane do konkretnego klienta, oferty ogólne, listę kontaktów i adresów e-mail do osób decyzyjnych w firmach, skrzynkę e-mailową z adresami e-mail do firm oraz adresami, na jakie zostały wysłane oferty, oryginalny system operacyjny W., scenariusze imprez integracyjnych dla konkretnego klienta, ogólne scenariusze imprez integracyjnych, fabrycznie ustawioną partycję R., bazę produktów wprowadzonych do sklepów internetowych, bazę kontaktów do firm podwykonawców oraz z pamięci służbowego telefonu komórkowego S. (...) dane w postaci książki telefonicznej z kontaktami klientów.
(zeznania S. K. -k. 4-4v; -k. 125v-127)
wyjaśnienia oskarżonego -k.72)
kopie umów -k. 66-68)
Kiedy pokrzywdzony zadzwonił do oskarżonego ten potwierdził, że dane usunął ale po wcześniejszym ich skopiowaniu na inny dysk.
Relację pomiędzy S. K. i oskarżonym stawały się coraz gorsze. Oskarżony twierdził, że nie zostały mu wypłacone pieniądze z tytułu umowy o pracę oraz ekwiwalent za urlop. S. K. z kolei domagał się zwrotu utraconych danych.
Mężczyźni rozmawiali ze sobą telefonicznie oraz za pomocą poczty mailowej i komunikatorów internetowych.
Oskarżony od stycznia 2014 roku kontaktował się z S. K. w sprawie zwrotu skopiowanych danych. Żądał także od pracodawcy wypłaty pieniędzy z tytułu zatrudnienia Po jakimś czasie dane zostały zwrócone pokrzywdzonemu na płytach. W sierpniu 2014 roku S. K. zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej.
(wyjaśnienia oskarżonego -k. 125. -k. 124)
zeznania S. K. -k.124v, -k. 4-4v;
wydruk 16-22;
wydruk 56-58;
transkrypcja -k. 170-176)
M. M. (1) ma 31 lat, posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest elektrykiem, pracuje jako przedstawiciel handlowy z wynagrodzeniem 2.200 złotych, posiada na utrzymaniu jedno dziecko, jest żonaty, posiada mieszkanie i kredyt hipoteczny.
(wyjaśnienia oskarżonego-k.123vv)
Oskarżony nie był karany.
(karta karna -k. 69)
Oskarżony na etapie postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.
Wyjaśnił, że faktycznie był zatrudniony w firmie iwentowej prowadzonej przez S. K. najpierw na umowę zlecenie, a potem na podstawie umowy o pracę na czas określony. Do jego obowiązków należało pozyskiwanie klientów, tworzenie scenariuszy imprez oraz obsługa pozyskanych klientów. Z tego względu został mu przekazany przez pokrzywdzonego służbowy laptop i telefon komórkowy.
W grudniu 2013 roku S. K. zażądał zwrotu w/w sprzętu. Oskarżony podał, że sprzęt zwrócił ale dane z komputera przeniósł na dysk zewnętrzny ponieważ uważał, że gdy wróci do pracy ze zwolnienia lekarskiego nie będzie miał na czym pracować.
W jego ocenie do usunięcia danych z dysku doszło przypadkiem gdy kopiował je na dysk zewnętrzny.
Odnośnie danych komórkowych to podał, że w telefonie było kilka numerów klientów, których dane posiadał pokrzywdzony. Z uwagi na to oraz fakt, że w telefonie miał prywatną korespondencję i zdjęcia usunął je, przywracając ustawienia fabryczne.
Potwierdził, że nie konsultował z pracodawcą usunięcia danych z urządzeń elektronicznych.
Przed Sądem oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podał, że danych nie usunął tylko je skopiował, a po wezwaniu przed S. K. do ich zwrotu zaoferował, że przyniesie je na dysku do biura. Ta propozycja spotkała się jednak z odmową. Takich propozycji było kilka.
Oskarżony podał, że firma posiadła serwer i dlatego S. K. miał dostęp do poczty mailowej.
Oskarżony wyjaśnił, że danych nie skasował tylko je skopiował i zabezpieczył. Zaprzeczył by skanował system W., partycję R. oraz usunął skrzynkę mailową. Odnośnie danych na telefonie komórkowym to podał, że są one do odzyskania poprzez system android.
Wyjaśnił, że podejmował próby zwrócenia danych na płytach ale przesyłki wracały awizowane.
(wyjaśnienia oskarżonego -k.72, -k. 124 )
Sąd Rejonowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i zważył co następuje:
Odnośnie wyjaśnień oskarżonego, który de facto przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu w trakcie postępowania przygotowawczego, a co za tym idzie jego tłumaczenia, iż dane usunął przypadkiem są niewiarygodne. W ocenie Sądu tłem całej sprawy jest to, że w pewnym okresie czasu doszło do nieporozumień pomiędzy nim, a pracodawcą odnośnie rozliczeń finansowych. Skopiowanie danych i ich usunięcie miało być swoistym zabezpieczeniem roszczeń (sąd nie zajmował się tym czy były one słuszne czy nie).
Oskarżony skopiował dane i nie byłoby to karalne gdyby nie fakt, że jednocześnie bez zgody dysponenta czyli swojego pracodawcy dane te po prostu usunął ze sprzętu służbowego. Bez znaczenia jest to czy S. K. te dane posiadał na jakimś innym nośniku oraz oraz bez znaczenia jest tu ilość usuniętych numerów kontaktowych.
Odnośnie zeznań S. K. to zrelacjonował on sytuacje, które miały miejsce w zakresie tego jak wyglądało stwierdzenie braku danych oraz w zakresie późniejszych kontaktów pomiędzy nim, a oskarżonym.
W zakresie oceny zeznań świadków to żona, teściowa i matka pokrzywdzonego podały przed sądem to co same wiedziały w sprawie.
Odnośnie zeznań świadka J. R. to jak sama powiedziała nie miała dokładnie wiedzy jakie dane znajdowały się na laptopie służbowym oskarżonego choć potwierdziła, że wymieniali się danymi współpracując przy wysyłce ofert oraz sporządzaniu scenariuszy imprez.
Za autentyczne uznano nagrania rozmów załączonych na płytach CD.
W ocenie Sądu za wiarygodny uznać należy także pozostały materiał dowodowy, zgromadzony w sprawie jako nie budzący wątpliwości co do swojej prawdziwości i autentyczności.
W ocenie Sądu oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 268 § 2 kk w ten sposób, że w grudniu 2013 roku w P., będąc zatrudnionym w firmie (...) z/s w P., bezprawnie usunął z powierzonego mu nośnika informacji w postaci dysku twardego laptopa służbowego H. (...) następujące dane: indywidualne oferty skierowane do konkretnego klienta, oferty ogólne, listę kontaktów i adresów e-mail do osób decyzyjnych w firmach, skrzynkę e-mailową z adresami e-mail do firm oraz adresami, na jakie zostały wysłane oferty, oryginalny system operacyjny W., scenariusze imprez integracyjnych dla konkretnego klienta, ogólne scenariusze imprez integracyjnych, fabrycznie ustawioną partycję R., bazę produktów wprowadzonych do sklepów internetowych, bazę kontaktów do firm podwykonawców oraz bezprawnie usunął z pamięci służbowego telefonu komórkowego S. (...) dane w postaci książki telefonicznej z kontaktami klientów stanowiące zapis istotnej informacji, czym działał na szkodę firmy (...) należącej do S. K. (1)
Stosownie do treści art. 268 §1 kk karze podlega ten kto, nie będąc do tego uprawnionym, niszczy, uszkadza, usuwa lub zmienia zapis istotnej informacji albo w inny sposób udaremnia lub znacznie utrudnia osobie uprawnionej zapoznanie się z nią.
Stosownie do treści art. 268 § 2 kk jeżeli czyn określony w § 1 dotyczy zapisu na informatycznym nośniku danych, sprawca również karze podlega.
Strona przedmiotowa czynu określonego w art. 268 § 1 k.k. polega na bezprawnym niszczeniu, uszkodzeniu, usunięciu lub zmianie zapisu istotnej informacji bądź w inny sposób udaremnieniu lub znacznym utrudnieniu osobie uprawnionej zapoznania się z nią.
Zmiana zapisu informacji polega na modyfikacji jej treści w porównaniu ze stanem pierwotnym. Udaremnienie zapoznania się z informacją osobie uprawnionej oznacza całkowite uniemożliwienie takiej osobie zrozumienia sensu zapisu informacji. Znaczne utrudnienie może polegać na tym, że odczytanie informacji wymaga dużego nakładu czasu lub wysiłku, bądź też na tym, że informacja, z którą zapoznaje się osoba uprawniona, ma charakter niekompletny lub znacznie zniekształcony (W. Wróbel (w:) Kodeks..., red. A. Zoll, t. II, 2008, s. 1293).
Artykuł 268 k.k. dotyczy jedynie zapisów istotnych informacji. Ocena, czy dana informacja ma charakter istotny, musi być dokonywana w każdym konkretnym przypadku na podstawie kryteriów obiektywnych i subiektywnych (z punktu widzenia osoby uprawnionej do zapoznania się z informacją).
W art. 268 § 2 k.k. przewidziano sankcję za typ kwalifikowany przestępstwa ze względu na okoliczność, że zapis istotnej informacji znajduje się na informatycznym nośniku danych. Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1114) informatyczny nośnik danych to „materiał lub urządzenie służące do zapisywania, przechowywania i odczytywania danych w postaci cyfrowej".
Przepisy art. 268 § 1 i 2 k.k. uzależniają odpowiedzialność karną za bezprawną ingerencję w zapis informacji od wywołania przez sprawcę skutku w postaci udaremnienia lub znacznego utrudnienia osobie uprawnionej zapoznania się z tą informacją. Jednocześnie, w celu ograniczenia zakresu kryminalizacji tego rodzaju zachowań, stawiają warunek, aby była to informacja "istotna".
W ocenie sądu mając na uwadze charakter działalności prowadzonej przez S. K. to dane kontaktowe do klientów miały charakter istotny, tym bardziej, że jak zostało to wykazane przed sądem obecnie w dobie internetu nie jest trudno znaleźć stronę internetową firmy i ogólnie dostępne dane ale dotarcie do osoby decyzyjnej w firmie jest już informacją bardzo cenną i wymaga wysiłku.
Bez znaczenia jest tu również i to, że oskarżony zanim usunął dane to je najpierw skopiował na dysk zewnętrzny. To, że wystąpił potem z ofertą zwrotu miało znaczenie wtórne. Drugorzędne znaczenie miało
tu i to, że S. K. jak sam podał zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej od sierpnia 2014 roku i od tego czasu dane te nie były wykorzystywane.
Mając na uwadze wszystkie okoliczności sprawy w ocenie Sądu zostały spełnione przesłanki do zastosowania środka probacyjnego w postaci warunkowego umorzenia postępowania.
Oskarżony jest osobą pracującą, niekaraną, przyznał się de facto do popełnienia zarzucanego mu czynu, a przestępstwo z art. 268 § 2 kk jest zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3. Okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości, a nadto wina i społeczna szkodliwość nie są znaczne bowiem, co prawda dane zostały usunięte ale potem zwrócone.
Z uwagi na powyższe okoliczności decyzję o warunkowym umorzeniu należało uznać za zasadną.
Biorąc pod uwagę treść art. 67 § 1 kk wyznaczono okres próby na 1 roku. Zastosowany został art. 4 § 1 kk jako, że przepisy w tym zakresie były względniejsze.
Jednocześnie na podstawie art. 67 § 3 kk Sąd orzekał o zasądzeniu świadczenia pieniężnego oraz przeproszeniu pokrzywdzonego w terminie 14 dniu.
Sąd nie orzekał o naprawieniu szkody, bowiem nie został wykazany związek przyczynowo skutkowy pomiędzy działaniem oskarżonego, a szkodą którą próbował przedstawić w sadzie oskarżyciel posiłkowy.
Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70,00 złotych stanowiącą wydatki poniesione w toku postępowania. Złożyły się na nie:
- ryczałt za doręczenie wezwań i pism w postępowaniu przygotowawczym-10 zł i w postępowaniu sądowym -10 zł na podstawie art. 618 § 1 pkt 1 kpk i §1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.06.2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym ( Dz. U. z 2003 roku , Nr 108, poz. 1026 );
- opłata za udzielenie informacji z rejestru skazanych w wysokości 30 złotych, na podstawie art. 618 § 1 pkt 10 kpk i §1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 08 2003 roku w sprawie określenia wysokości opłaty za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego ( Dz. U. z 2003 roku , Nr 151, poz. 1468 ).
Opłatę w wysokości 60 złotych wymierzono na podstawie art. 627 kpk i art. 7 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 roku , Nr 49, poz. 223 z późn. zm.