UZASADNIENIE

Strona powodowa – (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w pozwie z dnia 20 maja 2016 r., skierowanym przeciwko W. J., wniosła o zasądzenie na jej rzecz kwoty 317.354,12 zł wraz z odsetkami umownymi od kwoty 286.782,73 zł w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od 19 maja 2016 r. do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

(pozew – k. 3-4).

W dniu 24 czerwca 2016 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do Sądu Okręgowego w Łodzi.

(postanowienie, k. 5).

W uzupełnieniu pozwu strona powodowa podtrzymała żądanie pozwu.

(pozew, k. 11-12).

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym z dnia 4 sierpnia 2016 r. Sąd Okręgowy w Łodzi orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz, k. 53).

W dniu 26 sierpnia 2016 r. pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty z dnia 4 sierpnia 2016 r. zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa. Pozwany podniósł, że w związku z trudną sytuacją materialną nie jest w stanie spłacić całości zadłużenia, które w miarę możliwości stara się spłacać.

(sprzeciw, k. 58).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13 kwietnia 2012 r. pomiędzy (...) Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W., a B. J. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą (...) B. J. z siedzibą w Ł., została zawarta umowa pożyczki hipotecznej dla małych i średnich przedsiębiorstw nr (...).

(umowa, k. 16-19)

Strony ustaliły, iż kwota pożyczki wyniesie 320.000 zł (§1 umowy) i będzie oprocentowana w stosunku rocznym, według zmiennej stopy procentowej, a stopa oprocentowania będzie równa wysokości stawki referencyjnej powiększonej o marżę (...) SA (§ 4 umowy).

Pożyczkobiorca zobowiązał się do spłaty kapitału i odsetek pożyczki w ratach annuitetowych, płatnych w terminie 15 dnia każdego miesiąca kalendarzowego, z zastrzeżeniem ust. 5 (§ 8 ust. 1). Zgodnie z § 12 ust. 1 umowy niespłacenie przez Pożyczkobiorcę w terminie kapitału i odsetek pożyczki albo ich części spowoduje, że niespłacona kwota staje się zadłużeniem przeterminowanym i wymagalnym. Natomiast zgodnie z § 17 umowy w przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki lub jej części (...) SA pobierze odsetki od niespłaconej kwoty za okres od dnia następującego po dniu, w którym powinna nastąpić splata do dnia dokonania spłaty, według zmiennej stopy procentowej przewidzianej dla kredytów przeterminowanych, przeterminowanej pożyczki hipotecznej dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz kredytów i Pożyczki hipotecznej dla małych i średnich przedsiębiorstw postawionych, po upływie terminu wypowiedzenia, w stan natychmiastowej wymagalności, na cele gospodarcze i mieszkaniowe, określonej w uchwale Zarządu (...) SA obowiązującej w okresach, za które oprocentowanie jest naliczane i podawanej do wiadomości Klientom w Komunikacie (...)SA udostępnionym w lokalach oddziałów, niezależnie od innych form powiadomienia. Stopa oprocentowania należności przeterminowanych może ulegać zmianie w okresie obowiązywania umowy w zależności od sytuacji gospodarczej i zmian na rynku pieniężnym, a zwłaszcza od zmian stopy rezerw obowiązkowych banków oraz zmian stóp procentowych NBP, ustalonych przez Radę Polityki Pieniężnej. Przedmiotowa stopa procentowa w dniu zawarcia umowy wynosiła 24% w stosunku rocznym.

Spłata pożyczki została zabezpieczona m.in. poprzez poręczenie cywilne współmałżonka kredytobiorcy – W. J. (§ 20 ust. 1 pkt 3 umowy).

(umowa, k. 16-19; oświadczenie o poddaniu się egzekucji, k. 20).

W dniu 13 kwietnia 2012 r. W. J. poddał się egzekucji na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego jako poręczyciel B. J. w zakresie roszczeń powoda wynikających z tytułu umowy nr (...) pożyczki hipotecznej dla małych średnich przedsiębiorstw w kwocie 320.000 zł.

(oświadczenie o poddaniu się egzekucji, k. 20).

B. J. zmarła 25 grudnia 2015 r.

(okoliczności bezsporne).

Wezwaniem z dnia 21 kwietnia 2016 r., doręczonym w dniu 2 maja 2016 r. powód, w związku z wypowiedzeniem warunków spłaty umowy z dnia 13 kwietnia 2012 r., wezwał pozwanego W. J. do zapłaty kwoty 315.232,71 zł.

(wezwanie, k. 14; potwierdzenie odbioru, k. 14 v.-15).

W dniu 13 maja 2016 r. (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wystawiła wyciąg z ksiąg bankowych nr (...).

W treści wyciągu wskazano, że (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na podstawie ksiąg stwierdza, że na dzień 13 maja 2016 r. figuruje w nich wymagalne zadłużenie wobec W. J. odpowiedzialnego z tytułu umowy pożyczki nr (...) z dnia 13 kwietnia 2012r. Nadto wskazano, że na wymagalne zadłużenie składa się: - niespłacona należność główna w wysokości 286.782,73 zł, odsetki skapitalizowane w wysokości 0 zł; odsetki w wysokości 30.048,54 zł naliczone do 13 maja 2016r. (włącznie) od kwoty niespłaconej należności głównej. Nadto poinformowano, że dalsze należne odsetki od dnia 14.05.2016r. do dnia zapłaty naliczane będą od kwoty 286.782,73 zł według zmiennej stopy procentowej obowiązującej na dany okres w (...) SA, która na dzień 13 maja 2016r. wynosi 10 % w stosunku rocznym

Wyciąg został podpisany przez dwóch pracowników banku, którzy byli do tego uprawnieni na podstawie pełnomocnictw.

(wyciąg z ksiąg rachunkowych, k. 13; pełnomocnictwa, k. 22-23; odpis KRS, k. 25-48).

Zadłużenie W. J. wobec powoda wynosiło na dzień 13 maja 2016 r. łącznie kwotę 316.961,27 zł.

(wyciąg z ksiąg rachunkowych, k. 13; pełnomocnictwa, k. 22-23; odpis KRS, k. 25-48).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzone w aktach sprawy dokumenty nie budzące wątpliwości co do ich wiarygodności.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie w całości.

Materialną podstawą roszczenia objętego żądaniem pozwu stanowiło oświadczenie o udzieleniu poręczenia z dnia 13 kwietnia 2012 r.

Zgodnie z art. 876 § 1 k.c. przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. W myśl art. 876 § 2 k.c. oświadczenie poręczyciela powinno być pod rygorem nieważności złożone na piśmie.

W przedmiotowej sprawie strona pozwana nie kwestionowała powództwo ani co do zasady ani co do wysokości. W szczególności pozwany nie zakwestionował wskazanych w wyciągu ksiąg bankowych wynik obliczeń jego zadłużenia. Pozwany podnosił jedynie, że nie jest w stanie uregulować zobowiązań z uwagi na ciężką sytuację materialną, która pogorszyła się po śmierci jego żony.

W tym miejscu wskazać również należy, że strona powodowa nie przedstawiła wyłącznie wyciągu z ksiąg bankowych i nie stanowił on jedynego dowodu w sprawie. W toku postępowania przedłożone zostały dokumenty w postaci umowy pożyczki, oświadczenia o poddaniu się egzekucji przez pozwanego, wezwania do zapłaty. Dokumenty te dowodzą solidarnej (art. 881 k.c.) odpowiedzialności zarówno samego pożyczkobiorcy jak i samego pozwanego, który złożył oświadczenie o poręczeniu.

Podkreślenia wymaga, że żądana przez powoda kwota jest również niższa od kwoty pożyczki, co pośrednio potwierdza, że powód dokonał zaliczeń ewentualnych spłat kredytu przez pożyczkobiorcę. Nadto nie ma też wątpliwości w przedmiotowej sprawie, co do świadomość pozwanego o istnieniu zobowiązania.

Mając na względzie brzmienie art. 881 k.c. oraz treść oświadczenia o poddaniu się egzekucji, nie może ulegać wątpliwości, że pozwany odpowiada solidarnie z pożyczkobiorcą za zobowiązanie kredytowe zaciągnięte na podstawie umowy pożyczki z dnia 13 kwietnia 2012 r.

Wskazać należy, że solidarna odpowiedzialność poręczyciela nie ma charakteru subsydiarnego względem odpowiedzialności samego dłużnika. Przepisy prawa, ani treść samej umowy poręczenia, nie uzależniają możliwości domagania się spłaty zobowiązania względem poręczyciela, od uprzedniego przeprowadzenia bezskutecznego postępowania egzekucyjnego wobec dłużnika głównego. W przedmiotowej sprawie zaś dłużnik główny – B. J. zmarła w grudniu 2015 r.

Z tych wszystkich względów Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 317.354,12 zł, uwzględniając powództwo w całości.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c., a z uwagi na to, że odsetki były w umowie pożyczki określone, Sąd zasądził je w żądanej przez powoda wysokości tj. w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, nie więcej niż wysokość odsetek maksymalnych, od kwoty jaką żądał powód w pozwie i za okres przez niego żądany.

Z uwagi na to, że żądanie powoda zostało uwzględnione w całości, sąd o kosztach procesu rozstrzygnął na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Koszty poniesione przez stronę powodową wyniosły łącznie 15.936 zł (opłata od pozwu -15.868 zł) oraz kwotę 68 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictw. Ponieważ strona pozwana przegrała proces w całości, sąd zasądził od niej na rzecz powoda kwotę 15.936 zł tytułem zwrotu kosztów procesu oraz kwotę 68 zł tytułem zwrotu kosztów pełnomocnictw.