UZASADNIENIE

(...) Bank S.A. w W. wniósł w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozew przeciwko T. K. o zapłatę kwoty 7.521,85 zł wraz z odsetkami i kosztami postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że strony zawarły umowę kredytu w dniu 29 marca 2012 r., na podstawie której strona powodowa oddała do dyspozycji pozwanemu określoną w umowie kwotę pieniędzy i zobowiązała pozwanego do przestrzegania warunków określonych w umowie oraz regulaminie i w związku z powyższym pozwany był zobowiązany do co miesięcznego dokonywania wpłat na właściwy rachunek bankowy wskazany w umowie, w ratach, terminach i w wysokości określonej zgodną wolą stron.

Powód podał, ze pomimo ciążącego na pozwanym obowiązku nie dokonywał on płatności w ustalonych kwotach i terminach mimo licznych monitów i wezwań do zapłaty, a strona powodowa wypowiedziała umowę, wzywając jednocześnie pozwanego do zapłaty wymagalnego zadłużenia, ze wskazaniem, iż w przypadku braku wpłaty sprawa zostanie skierowania na drogę postępowania sądowego, a z chwilą wypowiedzenia całe roszczenie stało się wymagalne.

Referendarz Sądowy przy Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie w dniu 24 stycznia 2014 r. w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 2456085/13, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany złożył sprzeciw od opisanego powyżej nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu przyznał, ze zawarł ze strona powodową umowę kredytową w dniu 29 marca 2012 r. celem sfinansowania zakupu odkurzacza marki K. (...). Wskazał, że odkurzacz nabył od T. F., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w Ś..

Pozwany podał, że pismem z dnia 7 kwietnia 2012 r. odstąpił od umowy kupna i w dniu 16 kwietnia 2012 r. wypowiedział umowę kredytu, a zatem sfinansowanie zapłaty ceny stało się bezcelowe. Pozwany przyznał ponadto, że częściowo dokonał spłaty zadłużenia dokonując wpłat w marcu, kwietniu, maju i wrześniu 2013 roku.

Sąd ustalił:

W dniu 28 marca 2012 roku pozwany T. K. zamówił odkurzacz (...) w firmie(...)ustalając finansowanie ceny zakupu w kwocie 8000 zł kredytem.

Dowód: Zamówienie K- 9

W dniu 29 marca 2012 roku zawarta została umowa kredytu- planu ratalnego pomiędzy pozwanym a G. (...) Bank. Umowa przewidywała odstąpienie od niej w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy przez złożenie bankowi albo sprzedawcy pisemnego oświadczenia na adres wskazany we wzorze odstąpienia wręczanym kredytobiorcy. Obowiązkiem kredytobiorcy w przypadku odstąpienia od umowy jest zwrot kwoty wykorzystanego kredytu, nie później niż w terminie 30 dni od dnia złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy. Umowa przewidywała także wypowiedzenie umowy z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia.

Po upływie okresu wypowiedzenia umowy kredytobiorca miał obowiązek niezwłocznego zwrotu wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami należnymi bankowi za okres korzystania z kredytu.

Dowód: - umowa K- 27/ powiększenie okładka/

W dniu 1 kwietnia 2012 roku wystawiona została faktura VAT na kwotę 8 000 złotych.

Dowód: Faktura K- 9

W dniu 18 kwietnia 2012 roku pozwany T. K. nadał listem poleconym dwa pisma. Pierwsze z datą 16.04 na adres G. (...) Banku pismo zwane wypowiedzeniem umowy wskazujące na utracenie przez pozwanego zdolności kredytowej, drugie na adres C. z nieczytelną datą 7 lub 17 kwietnia 2012 roku, bez tytułu.

Dowód: pisma i dowody nadania -K- 10

Po złożeniu pism dotyczących umowy, T. K. nie dokonał zwrotu sprzętu ani nie zwrócił nie wykorzystanego kredytu. W dniu 21 sierpnia 2012 roku bank wypowiedział pozwanemu umowę kredytu w związku z powstaniem zaległości w jego spłacie i wezwał pozwanego do zapłaty.

Dowód: pisma k- 54-59, - pisma K- 10, dowód nadania wypowiedzenia K- 10, wypowiedzenie K- 31, pismo k- 32, wezwanie k- 38

Pismami z lutego i czerwca 2013 roku pozwany składał prośby o nie kierowanie do egzekucji zobowiązania i wydłużenie okresu spłaty oraz dokonał wpłaty 1000 zł i kolejnych spłat w kwotach odpowiadających możliwościom finansowym pozwanego, przy uwzględnieniu innych zobowiązań. W dniu 23 października 2013 roku G. (...) Bank wystawił tytuł na kwotę 7367, 94 zł stanowiącą wysokość nie spłaconego kredytu.

Dowód: - pisma –K - 54-59, wyciąg K- 26,

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje;

Roszczenie zasługuje na uwzględnienie w oparciu o ustalenia stanu faktycznego oraz zgromadzone dowody - treść umowy kredytowej, wezwanie do zapłaty, wypowiedzenie złożone przez stronę powodową i pisma pozwanego.

Nie jest w sprawie sporne, ze strony zawarły umowę, a pozwany nie wywiązał się z jej warunków i pozostaje dłużnikiem strony powodowej. Nie jest też sporne, że pozwany dokonał częściowej spłaty zadłużenia i nadał 18 kwietnia 2012 roku pisma do strony powodowej i firmy (...)..

Pozwany w złożonym sprzeciwie podniósł okoliczność odstąpienia od umowy w dniu 7 kwietnia 2012 roku oraz częściową spłatę zadłużenia.

Istotne w sprawie są warunki zawartej przez strony umowy, jej postanowienia w zakresie terminów odstąpienia od umowy i obowiązków kredytobiorcy.

Pismo pozwanego z kwietnia 2012 roku / z nieczytelna datą – 7 lub 17 kwietnia/ skierowane do C. oraz pismo pozwanego z dnia 16 kwietnia skierowane do (...) Banku, dopiero w dniu 18 kwietnia 2012 roku pozwany T. K. nadał listem poleconym na adres G. (...) Banku (...).

Nadanie przez pozwanego obu pism w dniu 18 kwietnia 2012 roku uniemożliwia przyjęcie, że pozwany zachował 14 dniowy termin przewidziany w paragrafie 10 umowy z dnia 29 marca 2012 roku, na odstąpienie od umowy i nie pozwala na uwzględnienie twierdzeń sprzeciwu.

Cytując powołany przepis umowy :” dla zachowania terminu , o którym mowa w ust. 1 / 14 dni/, wystarczające jest wysłanie oświadczenia przed upływem tego terminu.”

Pozwany wysyłając pismo w dniu 18 kwietnia 2012 roku, przekroczył ustalony umową termin o 6 dni albowiem upłynął on 12 kwietnia 2012 roku

Pozwany prowadził korespondencję ze strona powodową także po wypowiedzeniu umowy przez Bank i po wysłaniu pisma wskazanego w sprzeciwie oraz dokonywał spłat zadłużenia, co wskazuje na zasadne przyjęcie przez stronę powodową, że takim zachowaniem i działaniem wykazał się świadomością istnienia długu, który spłacał.

Tak też stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 23 marca 2004 r. V CK 346/03, wskazując: „Uznanie długu może występować w formie tzw. uznania właściwego i uznania niewłaściwego. Pierwsza forma uznania stanowi nieuregulowaną odrębną umowę ustalającą co do zasady i zakresu istnienie albo nieistnienie jakiegoś stosunku prawnego. Uznanie niewłaściwe jest natomiast określane jako przyznanie przez dłużnika wobec wierzyciela istnienia długu.”

Mając na względzie opisane przepisy i ustalenia Sąd uwzględnił powództwo , o kosztach rozstrzygając na podstawie art. 98 k.p.c.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE