UZASADNIENIE

Powód (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą we W. wniósł pozew przeciwko R. K., domagając się zasądzenia od niej kwoty 32.067 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 14.518,72 zł od dnia 10 września 2015r. do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi od kwoty 17.548,28 zł od dnia 10 września 2015r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że zobowiązanie pozwanej wynika z umowy kredytu konsolidacyjnego zawartej w dniu 18.08.2008r. z (...) Bank S.A. Z uwagi jednak na brak spłaty przez pozwaną zobowiązania uprzedni wierzyciel wypowiedział umowę, a następnie wystawił bankowy tytuł egzekucyjny. Egzekucja nie doprowadziła jednak do wyegzekwowania całej należności. W dniu 4 marca 2015r. powód nabył sporną wierzytelność.

/ pozew z załącznikami k. 3 - 6/

W dniu 7 marca 2016r. w sprawie o sygn. akt I Nc 1524/15 referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, uwzględniając w całości roszczenie zawarte w pozwie.

/ nakaz zapłaty k. 70/

W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty pozwana zaskarżyła go w całości wnosząc o oddalenie powództwa z uwagi na przedawnienie roszczenia, albowiem powód nie nabył praw wynikających z wydanego bankowego tytułu egzekucyjnego. Ponadto wskazała, iż nie została zawiadomiona o cesji wierzytelności ani też powód nie wzywał jej do zapłaty, a zatem powództwo jest przedwczesne.

/ sprzeciw k. 73 – 74/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18 sierpnia 2008r. pozwana R. K. zawarła z (...) Bank Spółką Akcyjną w K. umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego, na mocy której pozwana pożyczyła kwotę 14.518,72 zł, która miała zostać spłacona w ratach miesięcznych.

/okoliczność bezsporna: umowa pożyczki k. 59 – 61, aneks k. 62/

Wobec braku realizacji postanowień umowy, (...) Bank Spółka Akcyjna w K. pismem z dnia 27 sierpnia 2009r. wypowiedział przedmiotową umowę, a następnie w dniu 17 października 2009r. wystawił przeciwko pozwanej bankowy tytuł egzekucyjny na kwotę 15.786,79 zł wraz z dalszymi odsetkami. Postanowieniem z dnia 12 marca 2010r. w sprawie o sygn. akt VII Co 1329/10 Sąd Rejonowy w Gdyni nadał powyższemu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzulę wykonalności, ograniczając egzekucję do kwoty 28.516,24 zł.

(okoliczność bezsporna: wypowiedzenie k. 63, bankowy tytuł k. 64, postanowienie k 65)

W dniu 7 czerwca 2010r. (...) Bank Spółka Akcyjna w K. w oparciu o powyższy tytuł wykonawczy złożył wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko pozwanej, które toczyło się przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Gdyni K. M. w sprawie o sygn. akt KM 718/10 i które postanowieniem z dnia 27 grudnia 2013r. zostało umorzone wobec stwierdzenia bezskuteczności dalszej egzekucji.

(okoliczność bezsporna: akta Km 718/10: wniosek k. 1, postanowienie k. 155)

W dniu 4 marca 2015r. powód nabył wierzytelność przysługującą wyżej wskazanemu Bankowi w stosunku do pozwanej.

(dowód: umowa przelewu k. 26 - 34)

Sąd zważył, co następuje:

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, Sąd uznał, że dokumenty złożone do akt sprawy, a także znajdujące się w aktach egzekucyjnych komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gdyni K. M. o sygn. KM 718/10 mają walor autentyczności, zaś fakt ich sporządzenia nie był kwestionowany przez żadną ze stron, dlatego też Sąd uznał je za w pełni wiarygodne.

Powód w niniejszym postępowaniu domagał się zapłaty od pozwanej kwoty 32.067 zł wraz z odsetkami określonymi szczegółowo w pozwie, w związku z brakiem spłaty zobowiązania wynikającego z umowy kredytu gotówkowego zawartej w dniu 18 sierpnia 2008r. z uprzednim wierzycielem tj. (...) Bank S.A. w K.. Powództwo zostało zatem oparte na treści art. 509 k.c. w zw. z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. prawo bankowe.

W sprawie bezspornym było przy tym, że pozwana zawarła umowę pożyczki z pierwotnym wierzycielem tj. (...) Bank S.A., jak również, że nie spłaciła zobowiązania w terminie. Ponadto przyznała również, iż został wystawiony przeciwko niej bankowy tytuł egzekucyjny w oparciu o który została wszczęta egzekucja. Pozwana zarzuciła jednak, iż powództwo jest przedwczesne, gdyż nie otrzymała od powoda żadnego zawiadomienia o cesji wierzytelności ani też wezwania do zapłaty, a nadto podniosła zarzut przedawnienia.

W pierwszej kolejności Sąd zważył, iż okoliczność, że pozwana jak twierdzi nie otrzymała wezwania do zapłaty czy zawiadomienia o cesji nie ma wpływu na wymagalność niniejszego roszenia ani skuteczność umowy cesji. Jak wynika bowiem z treści umowy kredytu, do zbycia wierzytelności nie była wymagana zgoda pozwanej jako dłużnika, ani też przejście to nie jest zależne od jej wiedzy czy zawiadomienia. Nadto powód przedłożył potwierdzenie nadania do pozwanej przesyłek, listem poleconym zawierających powyższe pisma. Powyższe nie prowadzi jednak do uwzględnienia niniejszego żądania, albowiem w ocenie Sądu doszło do przedawnienia roszczenia.

W sprawie nie ulegało wątpliwości, że zastosowanie ma 3 letni termin przedawnienia, o jakim mowa w art. 118 k.c., albowiem sporna wierzytelność pozostawała w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej przez bank. Ponadto zgodnie z art. 120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. W realiach niniejszej sprawy nastąpiło to w dniu 27 sierpnia 2009r. tj. z momentem wypowiedzenia przedmiotowej umowy przez uprzedniego wierzyciela, albowiem z tą chwilą cała należność wynikająca z niespłaconej umowy kredytu stała się wymagalna. Pozew zaś w niniejszej sprawie został złożony w dniu 10 września 2015r., a zatem po upływie 3 letniego terminu przedawnienia.

Podkreślić jednak należy, że przeciwko pozwanej, w związku z brakiem spłaty przedmiotowej pożyczki, został wydany przez uprzedniego wierzyciela bankowy tytuł egzekucyjny, któremu Sąd nadał następnie klauzulę wykonalności. Ponadto w oparciu o powyższy tytuł wszczęto egzekucję. W związku z tym rozważyć należało, czy nie doszło do przerwania biegu przedawnienia jak wskazywała strona pozwana. Zgodnie z art. 123 pkt. 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Nie ulega przy tym wątpliwości, że zarówno złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bakowemu tytułowi egzekucyjnemu, jak i wszczęcie postępowania egzekucyjnego na podstawie takiego tytułu wykonawczego przerywa na podstawie art. 123 § 1 pkt 1 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. bieg przedawnienia jako czynność przedsięwzięta bezpośrednio w celu egzekwowania roszczeń. Natomiast rozpoczęcie na nowo biegu przedawnienia następuje bądź z chwilą prawomocnego zakończenia postępowania klauzulowego, bądź z chwilą zakończenia postępowania egzekucyjnego, w tym jego umorzenia (art. 826 k.p.c.) a wyjątek stanowi umorzenie na podstawie art. 823 lub 825 pkt 1 k.p.c. albo zwrot wniosku, które niweczą materialnoprawne skutki przerwy przedawnienia (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2015 r., III CZP 103/14, OSNC z 2015 r., nr 12, poz. 137).

Sąd w niniejszej sprawie zważył przy tym, że w razie cesji wierzytelności na nabywcę przechodzi ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, wszystkie właściwości, przywileje i braki, a więc ustawodawca zakłada identyczność wierzytelności cesjonariusza z wierzytelnością cedenta (art. 509 § 2 k.c.). Jak również że co do zasady, nabywca wstępuje w sytuację prawną cedenta, w tym również w zakresie przedawnienia, zbycie wierzytelności jest bowiem irrelewantne dla jego biegu. Jak wskazał jednak Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 29 czerwca 2016r. (III CzP 29/16, lex nr 2067028) i który to pogląd Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela, w przypadku wierzytelności objętej bankowym tytułem wykonawczym sytuacja prawna cesjonariusza kształtuje się odmiennie od sytuacji prawnej nabywcy wierzytelności objętej innym tytułem wykonawczym. Uprawnienie do wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego przysługiwało bowiem jedynie bankom i tylko na ich rzecz mogła być nadana klauzula wykonalności. Nadanie klauzuli na rzecz cesjonariusza nie będącego bankiem nie było dopuszczalne, a zatem fundusz sekurytyzacyjny, który nie mógł się powołać na bankowy tytuł egzekucyjny musiał uzyskać nowy tytuł wykonawczy w drodze procesu sądowego i dopiero na jego podstawie egzekwować roszczenie. Ponadto podkreślić należy, iż przerwanie biegu przedawnienia na podstawie art. 123 § 1 pkt 1 k.p.c. następuje, co do zasady, tylko pomiędzy stronami postępowania, jeżeli z istoty łączącego je stosunku prawnego wynika, że są materialnie zobowiązane lub uprawnione, a więc skutek przerwania zachodzi tylko w podmiotowych i przedmiotowych granicach czynności podjętej przez wierzyciela (wyrok SN z dnia 19 listopada 2014 r., II CSK 196/14),

Mając powyższe rozważania na uwadze oraz ustalony stan faktyczny, nie ulega wątpliwości, iż na skutek złożenia wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułu egzekucyjnemu wystawionemu w dniu 17 października 2009r. a następnie wszczęcia egzekucji, bieg przedawnienia nie został przerwany w stosunku do powoda. Jeszcze raz bowiem należy podkreślić, że czynność wszczęcia postępowań egzekucyjnych przez bank wywołuje materialnoprawny skutek przerwy biegu przedawnienia jedynie w stosunku do wierzyciela objętego bankowym tytułem wykonawczym, natomiast nabywca wierzytelności nie będący bankiem, nawet jeżeli nabycie nastąpiło po umorzeniu postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 k.p.c. i rozpoczęciu biegu terminu przedawnienia w stosunku do banku na nowo, nie może się powołać na przerwę biegu przedawnienia wywołaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego przez pierwotnego wierzyciela będącego bankiem. Wyjątkowość przywileju wystawiania bankowego tytułu egzekucyjnego prowadzi do wniosku, że skoro nie może on być podstawą egzekucji na rzecz innych osób, niż w nim wskazane za wyjątkiem następstwa prawnego po stronie wierzyciela innego banku, to również materialnoprawne skutki wszczęcia postępowania egzekucyjnego jako czynności wierzyciela - banku prowadzącej do przerwy biegu przedawnienia dotyczą wyłącznie tego wierzyciela i nie dotyczą nabywcy nie będącego bankiem. W konsekwencji zdaniem Sądu trzy letni termin przedawnienia upłynął z dniem 27 sierpnia 2012r., a tym samym wniesiony w dniu 10 września 2015r. pozew był spóźniony, a objęte nim roszczenie podlegało oddaleniu, jako przedawnione. Z tych też względów Sąd na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy prawo bankowe z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz.U. Nr 140, poz. 939 z późn. zm.) zw. z art. 509 k.c. oraz art. 118 k.c. orzekł jak w sentencji.

O kosztach Sąd orzekł w punkcie II wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. i uznając, iż powód przegrał postępowanie, obciążył go całością kosztów procesu powstałych w niniejszej sprawie uznając je jednocześnie za uiszczone.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE