UZASADNIENIE

Powód D. G. wystąpił z pozwem przeciwko pozwanej o zapłatę kwoty 11.580,00 zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu , przy czym z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w postaci zwichnięcia , skręcenia i naderwania stawów i wiązadeł na poziomie szyi, której doznał w wyniku kolizji drogowej spowodowanej przez sprawcę ubezpieczonego u pozwanego w zakresie ubezpieczonego od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych , kwoty 10.000,00 zł , tytułem zwrotu kosztów leczenia kwoty 823,59 zł oraz tytułem kosztów dojazdu do placówek medycznych kwoty 756,00 zł .

Pozwana Č. S. z siedzibą w P. , prowadząca działalność w Polsce jako (...) Spółka Akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Nie kwestionowała swojej odpowiedzialności wynikającej z umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawartej ze sprawcą kolizji drogowej. Przyznała że tytułem zadośćuczynienia przyznała powodowi 2.000,00 zł , tytułem zwrotu kosztów leczenia kwotę 693,21 zł i tytułem kosztów dojazdu do placówek medycznych kwotę 87,02 zł. Podniosła że u powoda stwierdzono wyłącznie bóle , niewielkie ograniczenie ruchomości kręgosłupa i wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych , natomiast nie stwierdzono żadnych fizykalnych zmian pourazowych w obrębie głowy i kręgosłupa związanych ze zdarzeniem. Zgłaszane przez powoda dolegliwości mają charakter subiektywny i nie są potwierdzone wynikami obiektywnych badań specjalistycznych , ewentualne dolegliwości mogły trwać wyłącznie do kilku tygodni od dnia zdarzenia. Powód nie wymagał hospitalizacji , a dokumentacja medyczna pochodzi w większości z okresu kilku miesięcy po zdarzeniu. Dokumentacja medyczna z okresu bezpośrednio po zdarzeniu jest nieliczna , co świadczy o braku odczuwania dolegliwości . Z dokumentacji nie wynika aby powód odbywał leczenie ambulatoryjne czy przebywał na zwolnieniu lekarskim . Przyznana kwota zadośćuczynienia jest adekwatna do krzywdy jakiej doznał powód. Odnośnie kosztów leczenia , poza kwotą przyznaną , nie są zasadne , skoro powód przedłożył faktury i rachunki na łączną kwotę 693,21 zł i taką też kwotę przyznano . Natomiast roszczenie powoda odnośnie kosztów dojazdu do placówek medycznych również nie jest zasadne ponad kwotę 87.02 zł , która przyznano , choćby w oparciu o dokumenty. Wniosła też zastrzeżenie odnośnie daty wymagalności odsetek ustawowych , bowiem ewentualne odsetki ustawowe winny być naliczone najwcześniej od dnia wydania wyroku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) córka powoda P. G. prowadziła samochód , powód był pasażerem. W S. przy ul. (...) w chwili kiedy córka powoda skręcała w boczną ulicę w lewo, nadjechał samochód marki A. , którego kierowca wymijając samochód kierowany przez córkę powoda uderzył w niego w lewy bok . Powód następnego dnia po kolizji po tym , gdy zaczął wymiotować , udał się do lekarza POZ , który stwierdził zwichnięcie , skręcenie i naderwanie stawów i wiązadeł na poziomie szyi , zlecił badanie rtg i skierowanie do specjalisty lekarza ortopedy . Lekarz ortopeda potwierdził rozpoznanie lekarza POZ , z uwagi na skręcenie kręgosłupa szyjnego zlecił kołnierz półsztywny na okres 8 tygodni i dalsze leczenie w poradni chirurgii urazowo – ortopedycznej i zlecił zażywanie leków. Przez ten okres pozwany miał założony gorset a po jego zdjęciu był poddawany zabiegom rehabilitacyjnym w terminie od 21.VII – 1.VIII.2014r. Przez ten okres był pod opieką lekarską i kilkakrotnie bywał u lekarza .

Korzystał też z terapii psychologicznej w okresie od 14 lutego do 9 czerwca 2014r. , psycholog stwierdziła u powoda zaburzenia lękowe depresyjne – adaptacyjne i zaleciła konsultację psychiatryczną .

Powód poddał się leczeniu psychiatrycznemu , leczy się do dnia dzisiejszego.

/ dowód: dokumentacja lekarska k. 16 – 21 , 37 – 39 , zaświadczenie dot. zabiegów rehabilitacyjnych k. 28 , rachunki gabinetu psychologicznego k.29 – 31, 127 – 128 , zaświadczenie k.36, historia zdrowia i choroby k. 41 - 45 , 106 – 108 /.

Z tytułu kosztów leczenia powód poniósł kwotę 677,58 zł .

/ dowód: paragony k. 14 , rachunki k. 29 – 31, faktury k. 33 – 34 /.

Powód jeździł do placówek medycznych : na kontrole wielokrotnie do poradni ortopedycznej , do kliniki (...) na zabiegi rehabilitacyjne , na terapię psychologiczną , psychiatryczną i wówczas korzystał z taksówek , autobusów , grzecznościowo podwoził też sąsiad.

Powód bezpośrednio po wypadku nie mógł sam ubrać się czy umyć się , wymagał pomocy , której udzielały mu matka i córka , odczuwał ból głowy . W związku z przebytym wypadkiem powód odczuwa bóle szyi i barku , wówczas zażywa lek K. , zdarzają się zaniki pamięci, cierpiał na depresję , odczuwał strach przed wychodzeniem z domu , odczuwa też lęk przed jazdą samochodem.

/ dowód: wyjaśnienia powoda k. 120 – 122/.

Pozwana wypłaciła powodowi kwotę 693,21 zł tytułem kosztów leczenia , na podstawie rachunków i faktur przedłożonych przez powoda .

Natomiast tytułem kosztów dojazdów do placówek medycznych wypłaciła powodowi kwotę ryczałtową 87,02 zł. Pozwana uwzględniła przy tym iż powód odbył przejazdy w łącznej wysokości 196 km , przy średnim spalaniu 8/100 i średniej cenie paliwa 5,50 zł , opierając się na dokumentacji medycznej.

/ bezsporne , odpowiedź na pozew k. 87 /.

Na wniosek obu stron został dopuszczony dowód z opinii biegłego chirurga , przy czym na wniosek powoda na okoliczność : ustalenia obrażeń doznanych przez powoda w wypadku z 5.II.2014r. , określenia rozmiaru cierpień występujących przy tego typu urazach i powstałego w związku z tym stopnia uszczerbku na zdrowiu powoda.

Natomiast na wniosek pozwanej na okoliczność tego czy powód choruje na inne schorzenia mogące mieć wpływ na jego obecny stan zdrowia fizycznego i psychicznego , czy wszystkie schorzenia powoda są skutkiem wypadku z 5.Ii.2014r. , w jakim stopniu inne schorzenia powoda , nie związane z wypadkiem , mają wpływ na jego obecny stan zdrowia , które z przedstawionych przez powoda kosztów leczenia są uzasadnione i pozostają w związku z leczeniem będącym następstwem zdarzenia.

Biegły M. K. ustalił iż obrażenia doznane przez powoda a związane z urazem skrętnym kręgosłupa odcinka szyjnego kręgosłupa skutkowały powstaniem długotrwałego uszczerbku na zdrowiu pod postacią zespołu bólowego odcinka szyjnego kręgosłupa z przewagą objawów korzonkowych. Określił długotrwały uszczerbek na zdrowiu na 5% . Zaznaczył przy tym iż powód doznał uciążliwości związanych z unieruchomieniem , przez okres 3 – 5 dni występował u powoda ostry ból związany z uszkodzeniem mięśni , więzadeł . Stwierdził też biegły iż koszty związane z wydaniem zaświadczeń o rehabilitacji są uzasadnione. W chwili badania nie stwierdził biegły aby występowały ograniczenia w funkcjonowaniu powoda , mających związek ze zdarzeniem z 5.II.2014r.

/ dowód: opinia biegłego k. 149 – 151 /.

Sąd zważył, co następuje.

bezsporne jest iż roszczenie powoda dotyczy zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę , jakiej doznał w wyniku wypadku drogowego z 5.II.2014r. , w oparciu o przepis art. 445§1 , jak też związane z tym koszty leczenia i koszty dojazdu do placówek medycznych.

Przepis art. 445 § 1 kc stanowi iż w przypadku uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia poszkodowanego wywołanego czynem niedozwolonym sąd może przyznać odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Powyższy przepis pozostawia sądowi określenie „odpowiedniej sumy „ tytułem zadośćuczynienia , obecnie w orzecznictwie akcentuje się kompensacyjną funkcję zadośćuczynienia , w świetle której jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej lecz musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość.

Zasadniczym kryterium jest rozmiar krzywdy , jakiej doznał powód. W swoim orzecznictwie Sąd Najwyższy podkreśla że wysokość zadośćuczynienia uzależniona jest od całokształtu ujawnionych okoliczności , a w szczególności czasu trwania cierpień fizycznych i psychicznych , trwałości skutków wypadku jak też wieku poszkodowanego oraz prognozy na przyszłe życie powoda. Ocena tego rodzaju kryteriów zależy od okoliczności danej sprawy a wiadomą rzeczą jest że do każdej sprawy należy podejść indywidualnie , bowiem w każdej sprawie występują szczególne , właściwe tylko dla niej okoliczności faktyczne.

Należy podnieść iż zadośćuczynienie w wysokości 2.000,00 zł przyznane przez pozwanego powodowi jest niewielkie i nie rekompensuje rozmiaru krzywdy doznanej przez powoda. Powód doznał uszczerbku na zdrowiu ustalonego przez biegłego w wysokości 5% , a z uwagi na doznane obrażenia przez 3 - 5 dni odczuwał ostry ból związany z uszkodzeniem mięśni , więzadeł , a więc delikatnych części ciała . Wymagał długotrwałego usztywnienia kręgosłupa bo aż przez okres 8 tygodni i spożywania leków przeciwbólowych . Leczenie tego typu wiązało się z dużymi uciążliwościami związanymi z unieruchomieniem kręgosłupa szyjnego, powód był też rehabilitowany . U powoda powstał długotrwały uszczerbek na zdrowiu w postaci zespołu bólowego odcinka szyjnego kręgosłupa z przewagą objawów korzonkowych. Do chwili obecnej odczuwa dolegliwości bólowe przy prostowaniu kręgosłupa szyjnego , ulgę przynosi pozycja zgięciowa.

Wprawdzie w dniu badania powoda , biegły nie stwierdził trwałych zmian w odcinku szyjnym kręgosłupa związanych ze zdarzeniem , nie stwierdził też żadnych ograniczeń w funkcjonowaniu powoda , jak też nie stwierdził aby obrażenia , których doznał powód, upośledziły jego zdolności lokomocyjne a w związku z tym mógł poruszać się samodzielnie i korzystać ze środków transportu publicznego. Jednak bezpośrednio po zdarzeniu powód nie mógł samodzielnie ubrać się czy umyć , przy tych czynnościach pomagała mu córka i matka, korzystał też terapii psychologicznej i psychiatrycznej , przy czym do tej pory korzysta z terapii psychiatrycznej.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności , jak też wiek powoda , należało uznać iż zadośćuczynienie , którego domaga się powód / 10.000,00 zł / , jest adekwatne do stopnia uszczerbku na zdrowiu, rozmiaru krzywdy i cierpień których doznał.

Natomiast nie uwzględniono roszczenia powoda , dotyczącego kosztów leczenia i kosztów dojazdu do placówek medycznych .

Powód udokumentował pobyt w wielu placówkach medycznych i jak wynika z odpowiedzi na pozew , pozwany wskazując daty , placówki medyczne i ilość kilometrów które uwzględnił i przyjął iż łącznie przejazdy wyniosły 196 km , przy średniej cenie za paliwo 5,50 zł i średnim spalaniu 8/100 , w kwocie 87,02 zł. Natomiast ponad tę kwotę , roszczenie z pozwu w wysokości 756,02 zł powód nie udokumentował , zaznaczył przy tym że wszystkie dokumenty dot. przejazdów załączył do akt i takie same dokumenty przedłożył pozwanej Nie potrafił też wskazać sposobu wyliczenia tej kwoty a był reprezentowany przez fachowego pełnomocnika procesowego.

Podobnie niezasadne jest roszczenie dotyczące kosztów leczenia .

Zgodnie z art. 444§1 kc poszkodowany może domagać się w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia , wszelkich wynikłych z tego powodu kosztów , przy czym zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry potrzebną sumę na koszty leczenia .

Powód załączył do akt rachunki i faktury dotyczące kosztów leczenia i taką samą dokumentację przedłożył pozwanej . Z tych dokumentów wynika że na koszty leczenia powód wydał kwotę 695,19 zł , natomiast pozwana przyznała powodowi z tego tytułu kwotę 693,21 zł , czyli w kwocie zbliżonej do wartości rachunków i faktur. Wobec tego powód nie udokumentował roszczenia z tego tytułu na kwotę dochodzoną pozwem tj. 823,59 zł i tak jak w przypadku kosztów dojazdów nie potrafił wyliczyć tych kosztów.

Mając na uwadze powyższe , należało orzec jak w wyroku , a w pozostałej części powództwo oddalić.

Powód domagał się zasądzenia odsetek ustawowych od dnia wniesienia pozwu / art.481§1 kc. . Pozwana wniosła zastrzeżenie odnośnie daty wymagalności odsetek ustawowych , wskazując iż ostatecznie wysokość ewentualnego zadośćuczynienia zostanie ustalona przez sąd i z datą powinny być uwzględnione odsetki ustawowe.

Zarzuty te są zasadne , bowiem w razie ustalenia wysokości zadośćuczynienia , uzasadnione jest przyznanie odsetek dopiero od chwili wyrokowania / vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30.10.2003r., IV CK 130/02 LEX nr 82273/, stąd zasądzono odsetki od daty wydania wyroku , z uwzględnieniem zmiany obowiązującej od 1.I.2016r.

O kosztach orzeczono w myśl art. 108§1 , 100 , 98 i 99 kpc oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.IX.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu / t. j. Dz. U. 2013r. , poz. 461 ze zm. / - §6 pkt. 4 . Powód wygrał proces w 86,5 % , wobec tego należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda koszty procesu proporcjonalnie do stopnia przegranego procesu.

Na podstawie ustawy z 28.VII.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych / t. j. Dz.U. 2014r. poz. 1025 z późn.zm. /- art. 83 ust.2 w zw. z art. 113 ust. 1 należało ściągnąć od pozwanego koszty sądowe związane z nieuiszczoną opłatą sądową , od której powód został zwolniony .

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE