Sygn. akt VU 1022/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2013 roku

Sąd Okręgowy – V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w L.

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Magdalena Pańków

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2013 roku w Legnicy

sprawy z wniosku W. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania W. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 24 maja 2013 roku

znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt V U 1022/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 maja 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił wnioskodawcy W. P. prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że ubezpieczony udowodnił 12 lat, 8 miesięcy i 20 dni takiej pracy, wobec wymaganych 15 lat. Organ rentowy nie uznał wnioskodawcy za pracę w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia od 01 stycznia 1988 r. do 31 grudnia 1998 r. w (...) Sp. z o.o.

ponieważ z przedłożonego zakresu obowiązków oraz charakterystyki nie wynika, iż praca wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach. Zgodnie z informacją zawartą w piśmie z dnia 14 maja 2013 r. wykonywane przez wnioskodawcę prace w szczególnych warunkach stanowiły 90 % czasu w ciągu jednej zmiany. Ponadto, Kierownik Wydziału (...) oraz Wydziału (...) jest stanowiskiem wyższego szczebla. Wiąże się z nim wykonywanie również innych prac, np. o charakterze administracyjno-biurowym. Nie można również uznać, że pracownik zatrudniony na stanowisku kierownika stale pracuje w warunkach, w których nie są zachowane warunki higieniczne. Pracę wymienioną w poz. 24 dział XIV wykaz A wykonują pracownicy niższego szczebla dozoru inżynieryjno-technicznego.

W odwołaniu od powyższej decyzji W. P. wniósł o jej zmianę poprzez przyznanie mu prawa do emerytury oraz zasądzenie od organu rentowego kosztów postępowania sądowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu ubezpieczony stwierdził, iż pracę wymienioną w wykazie A dział XIV, kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie, wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. W. P. podał, iż do zakresu jego obowiązków należały weryfikacja elementów konstrukcyjnych, organizacja i nadzór nad procesami konstrukcji stalowych, procesami spawalniczymi, procesami regeneracji konstrukcji stalowych (...), procesami produkcji części elementów do regeneracji i produkcji konstrukcji (...), kontrola międzyoperacyjna nad jakością i usługami oraz nadzór techniczny nad całością prac spawalniczo-konstrukcyjnych. Wymienione obowiązki wykonywał na obiektach (...) i(...)od 01 października 1988 r. do 31 grudnia 1996 r. oraz (...), (...) i (...), od 01 stycznia 1997 r. do 31 grudnia 1988 r.

W odpowiedzi na powyższe odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie uzasadniając swoje stanowisko jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. P. urodził się (...)r., na dzień 01.01.1999 r. wykazał 27 lat, 3 miesiące i 12 dni okresów składkowych i nieskładkowych i nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Nadto wnioskodawca udowodnił 12 lat, 08 miesięcy i 20 dni wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

dowód: akta ubezpieczeniowe wnioskodawcy.

W świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 22 marca 2013 r. (...) Spółka z o.o. w P. między innymi wskazała, iż w okresach od 01 października 1988 r. do 30 czerwca 1996 r. i od 01 lipca 1996 r. do 31 grudnia 1998 r. W. P. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace: kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji oraz dozór inżynieryjno-techniczny w oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie A, dział XIV, poz. 24 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. na stanowiskach kierownika Wydziału (...) oraz Kierownika Wydziału (...)

dowód: świadectwo, k. 10 akt emerytalnych.

W czasie od 01 października 1988 r. do 30 czerwca 1996 r. W. P. zatrudniony był na stanowisku Kierownika Wydziału (...) i związane z tym stanowiskiem obowiązki wykonywał na obiektach (...) i (...). W okresie zaś od 01 lipca 1996 r. do 31 grudnia 1998 r. ubezpieczony obowiązki Kierownika Wydziału (...) wykonywał nadal na obiektach, nawa: (...) i (...) i ponadto jeszcze na obiekcie (...). Do podstawowych obowiązków ubezpieczonego w powyższych okresach należały weryfikacja elementów konstrukcyjnych, organizacja i nadzór nad procesami konstrukcji stalowych, procesami spawalniczymi, procesami regeneracji konstrukcji stalowych (...), procesami produkcji części elementów do regeneracji i produkcji konstrukcji (...), kontrola międzyoperacyjna nad jakością i usługami oraz nadzór techniczny nad całością prac spawalniczo-konstrukcyjnych.

dowód: charakterystyka stanowiska pracy …., k. 21 akt rentowych.

Na Wydziale (...) wykonywano prace polegające na regeneracji zdemontowanych z maszyn elementów, ich prostowanie, napawanie i wycinanie elementów konstrukcyjnych. Na (...) wykonywano prace polegające na wycinaniu i prostowaniu blach przy użyciu dwóch gilotyn oraz dwóch pras do prostowania blach. Na Spawalni odbywała się regeneracja podzespołów, elementów konstrukcyjnych, napawanie, wycinanie, przygotowanie do roztaczania, przy użyciu palnika i spawarki. Na wydziale (...)wykonywano obróbkę ciężką. Przekazywane ze Spawalni elementy konstrukcyjne były obrabiane, roztaczane przy użyciu wytaczarni. Wykonującemu pracę kierownika Wydziału podlegali pracownicy wykonujący pracę mistrzów i brygadziści.

dowód: zeznanie świadka C. G.; 5:50 – 16:00.

Na połączonej ze (...) (...)jako podstawowe wykonywano części i detale do regeneracji konstrukcji, części do maszyn górniczych, które były regenerowane. Na (...) były wypalarki, nożyce gilotynowe, prasa krawędziowa, prasa do wykrawania płytek, gilotynowa oraz 300-tonowa prasa. Na (...) wycinano palnikiem części zużyte, spawano nowe elementy półautomatami, szlifowano szlifierkami elektrycznymi. Na obróbce mechanicznej wykonywano obróbkę na wytaczarkach.

dowód: wyjaśnienia wnioskodawcy 20:00 – 30:00.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie albowiem ustalenie zaskarżonej decyzji wskazujące na brak wymaganych do najmniej 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach jest uzasadnione.

Zgodnie z treścią przepisu art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 wskazanej ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat - dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 tj. 25 lat dla mężczyzn. Emerytura, o której mowa, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy- w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - ubezpieczonym urodzonym przed 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1. Wiek emerytalny, o którym mowa we wskazanym artykule, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z § 4 tego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Przy czym, zgodnie z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Okresy pracy, o których mowa powyżej, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Zgodnie z § 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. z 1983 r., Nr. 10, poz. 49) okresy zatrudnienia mogą być udowodnione zeznaniami świadków, gdy zainteresowany wykaże, że nie może przedstawić zaświadczenia zakładu pracy.

Przewidziane w § 22 powołanego rozporządzenia ograniczenia dowodowe dotyczą wyłącznie postępowania przed organami rentowymi. W postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych, wnioskodawca może udowadniać okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego (por. wyrok SN z dnia 02.02.1996 r., II URN 3/95, OSNAP 1996/16/239).

W sprawie bezspornym był fakt iż na dzień 01.01.1999 r. wnioskodawca wykazał wymagane 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, w dacie wydania decyzji przez organ emerytalny miał skończone 60 lat, nie był członkiem OFE.

Sporną kwestią wymagają ustalenia Sądu było natomiast to, czy wnioskodawca posiadał nadto 15 lat pracy w szczególnych warunkach; według ustaleń zaskarżonej decyzji wnioskodawca udokumentował 12 lat, 8 miesięcy i 20 dni okresów wykonywania pracy w takich warunkach.

Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczony nie spełnił warunków wskazanych w treści przepisu art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ponieważ nie udokumentował 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Z przyczyn wskazanych w zaskarżonej decyzji organ rentowy nie uznał wskazanego w niej jako wykonywany w szczególnych warunkach okresu wykonywania pracy.

W świetle zebranego w sprawie materiału, w okresie od 01 października 1988 r. do 31 grudnia 1998 r. W. P.z racji zajmowanego stanowiska kierownika Wydziału (...)i Kierownika Wydziału (...)wykonywał pracę polegającą na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny na podległych mu wydziałach. Spośród uznawanych za wykonywane w szczególnych warunkach jako podstawowe na podległych wnioskodawcy wydziałach wykonywane były tylko prace w (...)gdzie wykonywane były prace wymienione w wykazie A, dział XII, poz. 12. Na pozostałych podległych ubezpieczonemu obiektach („(...)” i (...)wykonywane jako podstawowe prace nie są wymienione we wskazanym wyżej wykazie A. (...)Sp. z o.o w P.jest zakładem przemysłu metalowego. Całokształt zebranego w sprawie materiał uzasadnia wniosek, że na podległych wnioskodawcy obiektach (...)i (...)nie wykonywano jako podstawowych żadnej z prac wymienionych w Dziale III wykazu A. Jakkolwiek zatem wnioskodawca wykonywał na podległych mu(...)i(...)pracę polegającą na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno-techniczny, to jednocześnie na wymienionych wydziałach nie są wykonywane jako podstawowe prace wymienione w omawianym wykazie A. Brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że w spornym okresie zatrudnienia ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał wskazywane przez niego prace wymienione w Wykazie A, dział XII, poz. 24.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, Sąd nie podzielił argumentów odwołania i na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c., pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.