UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w O. pozwem z dnia 22 marca 2016r. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki Komandytowej w J. nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym kwoty 4.653,71 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 123 zł od dnia 2 czerwca 2015r. do dnia zapłaty, od kwoty 615 zł od dnia 21 sierpnia 2015r. do dnia zapłaty, od kwoty 738 zł od dnia 22 września 2015r. do dnia zapłaty, od kwoty 430,50 od dnia 22 października 2015r. do dnia zapłaty, od kwoty 1.906,50 zł od dnia 5 listopada 2015r do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że nabył od firmy (...) we W. w następstwie przelewu wierzytelności (art.509 k.c.), wierzytelności wobec pozwanego, wynikające z tytułu nieuiszczenia kwoty, której dotyczy pozew, a która wynika z faktur VAT. Wierzytelność w wysokości 3.813 zł wierzytelności głównej wynika z usług, natomiast kwota 840,71 zł wynika z art. 10 ustawy z dnia 8 marca 2013r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. O fakcie zawarcia umowy o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń nr (...)/(...)/ (...)/(...)/ (...)/(...) pozwany został zawiadomiony.

Do pozwu załączono umowę o przelewie wierzytelności z załącznikami, zawiadomienie dłużnika o przelewie, wezwanie do zapłaty i faktury VAT.

W dniu 31 marca 2016r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu.

Nakaz zapłaty stracił moc w wyniku wniesienia przez pozwanego w ustawowym terminie sprzeciwu od nakazu zapłaty. W sprzeciwie pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Sprzeciw został wniesiony co do całości nakazu. Pozwany zaprzeczył aby zlecił cedentowi usługi wyszczególnione w fakturach VAT wskazanych przez powoda i że były one dostarczone pozwanemu. Pozwany zarzucił, że powód nie wykazał treści umowy łączącej strony ani spełnienia przez niego świadczenia. Pozwany nie zgłosił w sprzeciwie żadnych wniosków dowodowych.

Doręczając odpis sprzeciwu od nakazu zapłaty Przewodnicząca zobowiązała powoda do ustosunkowania się do jego treści w terminie dwutygodniowym.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał stanowisko zawarte w pozwie oraz wniósł o przesłuchanie świadków na okoliczność warunków współpracy pomiędzy cedentem i pozwanym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

L. P. prowadzi od 25 lat działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług transportowo - dźwigowych. Od siedmiu lat obsługuje pozwanego, który wykonuje usługi brukarskie i budowlane. Pozwany wielokrotnie wynajmował od niego samochody z dźwigami. Zlecał transport, załadunek, rozładunek różnego rodzaju materiałów. Umowy były zawierane jedynie ustnie na podstawie telefonicznych zamówień. Od kilku lat L. P. stosuje te same ceny, przeliczając koszty dojazdu i roboczogodzin. Za każdym razem jego wynagrodzenie było ustalane w czasie rozmowy telefonicznej. Od dłuższego czasu wynagrodzenie się nie zmieniało, bo zlecenia dotyczyły tych samych tras. Nigdy pozwany nie kwestionował wysokości tego wynagrodzenia. Do każdej wystawionej faktury była załączona karta drogowa, na której wskazana jest trasa. Karta drogowa podpisywana jest w imieniu pozwanego przez majstrów na budowie. Przez siedem lat współpracy pozwany nigdy nie kwestionował jego usług, nigdy nie odesłał faktury. W stosunku do ostatnich faktur obiecywał zapłatę, czekał jedynie na przelew.

Dowód: zeznania świadka L. P. (00:10:30 – 00:28:40 minuta

rozprawy z dnia 9.11.2016r.)

W dniu 11 maja 2015r. L. P. wystawił wobec pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 676,50 zł z tytułu załadunku, transportu i rozładunku walca na trasie B. – J.. Termin zapłaty ustalono na dzień 1 czerwca 2015r.

Dowód; faktura VAT nr (...) z 11.05.2015 (k.12 akt)

W dniu 29 lipca 2015r. pracownik pozwanego na stanowisku kierowcy T. Z. wykonał transport kontenerów lub innych urządzeń na zlecenie pozwanego. Przewoził walec z J. do W..

Dowód: zeznania świadka T. Z. (00:18:52 - 00:21:43

minuta rozprawy z dnia 11.01.2017r.), karta drogowa (k. 73 akt)

W dniu 30 lipca 2015r. L. P. wystawił wobec pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 615 zł z tytułu załadunku, transportu i rozładunku walca na trasie J. - W.. Termin zapłaty ustalono na dzień 20 sierpnia 2015r.

Dowód; faktura VAT nr (...) z 30.07.2015 (k.13 akt)

W dniu 27 sierpnia 2015r.przewieziono cztery kontenery na trasie P. (...). Kontenery przewiózł pracownik L. P., kierowca K. S.. Doszło do przesunięcia budowy i trzeba było przenieść kontenery stanowiące zaplecze dla pracowników pozwanego i na potrzeby jego biura.

Dowód: karta drogowa (k. 72 akt), zeznania świadka K. S.

(00:23:01- 00:28:06 minuta rozprawy z dnia 11.01.2017r.)

W dniu 31 sierpnia 2015r. L. P. wystawił wobec pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 738 zł z tytułu załadunku, transportu i rozładunku czterech sztuk kontenerów na trasie P. – (...) Termin zapłaty ustalono na dzień 21 września 2015r.

Dowód; faktura VAT nr (...) z 31.08.2015 (k.14 akt)

W dniu 24 września 2015r. kierowca L. L., K. S. przewoził walec drogowy z ulicy (...) na (...).

Dowód: karta drogowa (k. 71 akt), zeznania świadka K. S.

(00:25:35- 00:27:44 minuta rozprawy z dnia 11.01.2017r.)

W dniu 30 września 2015r. L. P. wystawił wobec pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 430,50 zł z tytułu załadunku, transportu i rozładunku walca na trasie (...). Termin zapłaty ustalono na dzień 21 października 2015r.

Dowód; faktura VAT nr (...) z 30.09.2015 (k.15 akt)

T. W., pracownik L. P. obsługuje dźwig samochodowy. Przewoził na zlecenie pozwanego kontenery i walec z W., z ul. (...) do siedziby pozwanego do J.. Sporządził dokument karty drogowej w dniu 9 października 2015r.

Dowód: karta drogowa z 9.10.2015r. (k. 70 akt), zeznania świadka T.

W. (00:10:40 – 00:00:18:52 minuta rozprawy z dnia

11.01. 2017r.)

W dniu 14 października 2015r. L. P. wystawił wobec pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 1.906,50 zł z tytułu załadunku, transportu i rozładunku dwóch sztuk kontenerów na trasie W. – J. (samochód + przyczepa), załadunku, transportu i rozładunku walca, kostki brukowej na trasie W. – J. oraz załadunku, transportu i rozładunku dwóch sztuk kontenerów na trasie K. (...) (zwrot do R.). Termin zapłaty ustalono na dzień 4 listopada 2015r.

Dowód; faktura VAT nr (...) z 14.10.2015 (k.16 akt)

W dniu 24 lutego 2016r. L. P. przeniósł na rzecz powoda wierzytelność przysługującą mu względem pozwanego w łącznej kwocie 3.813 zł. Powód zawiadomił w tym dniu pozwanego o przelewie wierzytelności.

Dowód: umowa o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji

roszczeń nr (...)/(...)/ (...)/(...)/ (...)/(...) z dnia 24 lutego

2016r. z załącznikiem (k. 5 - 9 akt), zawiadomienie dłużnika o

przelewie wierzytelności (k. 18 - 19 akt)

W dniu 25 lutego 2016r. powód wezwał pozwanego do zapłaty załączając zawiadomienie o przelewie wierzytelności.

Dowód: wezwanie do zapłaty (k. 10 – 11 akt)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie powołanych wyżej dokumentów, zeznań świadków L. P., T. W., K. S. i T. Z..

Pozwany nie wykonał zobowiązania Sądu do przedłożenia ksiąg handlowych, rejestru zakupów VAT za okres od października do listopada 2015r. Nie wykazał, że nie zaksięgował załączonych do pozwu faktur.

Sąd zważył co następuje:

Pozwany zawarł z L. P. umowę o świadczenie usług, do której, zgodnie z art. 750 Kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

Pozwany zaprzeczył zasadności roszczeń powoda jednakże postępowanie dowodowe wykazało, że wszystkie czynności wykonywane były przez cedenta na każdorazowe ustne zlecenie upoważnionych pracowników pozwanego i nie mogło dojść do sytuacji, że cedent wykonywał jakiekolwiek czynności bez zlecenia pozwanego.

Faktura VAT jest jedynie dokumentem rozliczeniowo – księgowym, ale potwierdza również warunki umowy łączącej strony. Pozwany nie kwestionował prawidłowości wystawionych dokumentów. W sprzeciwie od nakazu zapłaty zakwestionował ich otrzymanie. Nie zostało to jednak udowodnione. Pozwany wbrew zobowiązaniu Sądu nie przedstawił rejestrów VAT i ksiąg handlowych, co może oznaczać, że wbrew swoim twierdzeniom zaksięgował faktury wystawione przez cedenta.

Prawidłowość kwot należności wynikających z faktur została ponadto potwierdzona kartami drogowymi i zeznaniami świadków, którzy osobiście wykonywali zlecone usługi.

Powód stał się wierzycielem pozwanego na skutek przelewu wierzytelności.

Zgodnie bowiem z art. 509 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Odpowiedzialność pozwanego względem powoda z tytułu przelanej wierzytelności jest taka sama jak wobec cedenta L. P..

Uprawnienie powoda do domagania się od pozwanego poniesionych kosztów windykacji wynika zaś z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 2013r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. z 28.03.2013r. poz. 203). Ustawa ta wprowadza dwa rodzaje kosztów windykacji jakich może żądać od dłużnika wierzyciel niezależnie od wysokości niezapłaconej wierzytelności. Pierwsze są kosztami zryczałtowanymi i wynoszą równowartość 40 euro, przeliczonych na złote według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne stało się wymagalne (art. 10 ust. 1 ustawy). Równowartość 40 euro należy się wierzycielowi za każdym razem kiedy dłużnik przekroczy termin zapłaty ustalony w umowie bądź na fakturze, niezależnie od rzeczywiście poniesionych kosztów. Drugi rodzaj kosztów, to koszty ponad równowartość 40 euro (art. 10 ust. 2 ustawy).

Roszczenie powoda podlegało więc w całości uwzględnieniu, zarówno w zakresie roszczenia głównego, jak i odsetek od kwot wynikających z faktur VAT.

Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (art. 481 § 1 k.c.).

Orzeczenie o kosztach postępowania wydano na podstawie wynikającej z art. 98 k.p.c., zasady odpowiedzialności za wynik sprawy i obciążono nimi w całości przegrywającego spór pozwanego. Na koszty, których zwrot należy się powodowi od pozwanego złożyła się opłata sądowa od pozwu w kwocie 100 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika powoda ustalone w kwocie 1.200 zł w oparciu o § 2 pkt.3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z dnia 5 listopada 2015r. poz. 1840) wraz z opłatą skarbową w wysokości 17 zł od pełnomocnictwa, powiększone o wynikające ze spisu kosztów koszty dojazdu na rozprawy w dniach 9 listopada 2016r. i 11 stycznia 2017r. w wysokości 91,92 zł.

/-/SSR Magdalena Berczyńska-Bruś

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE