Sygn. akt VIII U 1206/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSR del. Magdalena Kimel

Protokolant:

Korneliusz Jakimowicz

po rozpoznaniu w dniu 07 grudnia 2016 r. w Gliwicach

sprawy G. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o podleganie obowiązkowi ubezpieczenia społecznego

na skutek odwołania G. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 25 maja 2016 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, że ubezpieczony G. G. nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jako twórca w okresie od 01.07.2000 r do 27.12.2000, od 16.07.2001 r.

(-) SSR del. Magdalena Kimel

Sygn. akt VIII U 1206/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 25 maja 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w Z. stwierdził, że G. G. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jako twórca w okresie od 01.07.2000 do 27.12.2000, od 16.07.2001 r.

W odwołaniu ubezpieczony domagał się zmiany decyzji wskazując, że od 1992 r do dnia dzisiejszego nie prowadzi działalności artystycznej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko. Podnosząc, że działalność artystyczna prowadzona była na podstawie umów o dzieło, bądź po telefonicznym uzgodnieniu (bez umowy) z organizatorem koncertu. Odwołujący złożył wyjaśnienia, które niczego do sprawy nie wniosły.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 14.10.2015 r Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowił stwierdzić nieważność decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 06 maja 2015 r jako wydanej z naruszeniem art. 156 § 1 pkt 3 kpa i zmienił decyzję Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców z dnia 11.09.1981 r poprzez uznanie, że G. G. rozpoczął działalność artystyczną jako muzyk, pianista od dnia 01 marca 1967 r.

Polska Agencja (...) w dniu 04.05.2013 r wydała zaświadczenie, z którego wynika, że ubezpieczony współpracując z Agencją na podstawie umowy cywilnoprawnej w zakresie realizacji kontraktów, wyjeżdżał na występy artystyczne za granicę w celu realizacji kontraktów pracy w charakterze muzyk w latach: od 01.4-31.10.1971, od 01.01-31.03.1972 – NRD, od 01.10.1973- 30.11.1974, od 01.02.1975- 31.08.1976- Finlandia, od 01.07.1977- 31.05.1978Finlandia, Norwegia, od 01.04.1979 – 31.08.1980, od 01.01- 31.07.1981 NRD,01.03- 30.04.1987, 01.12.1989 – 31.01.1990 Norwegia.

G. G. miał zarejestrowaną działalność gospodarczą pod nr

- V/19/91 od 27.07.1991 z datą rozpoczęcia 22.07.1991, która wykreślona została z dniem 23.06.1992 r (przedmiot działalności: działalność rozrywkowa /granie na dancingach/,

- II/84/90 od 08.02.1990 r z datą rozpoczęcia 15.02.1990 , która wykreślona została z dniem 23.10.1996 r (przedmiot działalności: handel niekoncesjonowany artykułami spożywczymi, mięsem, wędlinami, art. drobiarskimi, piekarniczymi, cukierniczymi, warzywami- owocami, wyrobami tytoniowymi, artykułami przemysłowymi.

/dowód: zaświadczenie Prezydenta Miasta G. k 3/

G. G. dokonał zgłoszenia do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego, rentowych, wypadkowego i obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego,

- w okresie od 01.01.1999 r do 30.06.2000 z tytułu prowadzenia działalności jako twórca,

- w okresie od 28.12.2000 do 15.07.2001 z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej TAXI w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej nr (...).

Ubezpieczony w zeznaniach podatkowych wykazał przychody za lata 2000,2001,2003 z tytułu działalności wykonywanej osobiście, w tym umowy o dzieło i zlecenie, z lata 2002,2003,2004,2007 z tytułu praw autorskich i innych praw.

G. G. w okresach od 01.07.2000 do 27.12.2000 i od 16.07.2001 nie prowadził działalności artystycznej, twórczej. Sporadycznie grał koncerty jako pianista, ale wówczas zawierał umowy o dzieło, umowy zlecenia opiewające na niewielkie kwoty rzędu 150-200 zł.

/dowód: zeznania ubezpieczonego G. G. k 14, akta rentowe/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o akta rentowe, zeznania ubezpieczonego G. G..

Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego albowiem zeznania te były jasne, logiczne, wyczerpujące i korelujące z zebranym materiałem dowodowym tj dokumentacją zgromadzoną w aktach rentowych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 8 ust 6 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009, Nr 205, poz. 1585 ze zm). za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych, a także twórcę i artystę.

Zgodnie z art. 8 ust. 7 ustawy za twórcę uważa się osobę, która tworzy dzieła w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, urbanistyki, literatury pięknej, sztuk plastycznych, muzyki, fotografiki, twórczości audiowizualnej, choreografii, lutnictwa artystycznego oraz sztuki ludowej, będące przedmiotem prawa autorskiego.

Stosownie do art. 13 pkt 4 ustawy systemowej twórcy i artyści z tytułu wykonywanej działalności podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym oraz ubezpieczeniu wypadkowemu od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności.

Podkreślić należy, że uznanie działalności za twórczą lub artystyczną i ustalenie daty jej rozpoczęcia, zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie powołania Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców oraz szczegółowego określenia jej zadań, składu i trybu działania (Dz. U. Nr 27, poz. 250; dalej: rozporządzenie), następuje w formie decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców, działającej przy ministrze właściwym do spraw kultury.

Twórca, który otrzymał decyzję Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców, zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych dokonuje - zgodnie z art. 36 ust. 4a u.s.u.s. - w terminie 7 dni. Jak wynika z art. 47 ust. 1a u.s.u.s., twórcy przesyłają deklaracje rozliczeniowe i imienne raporty miesięczne oraz opłacają składki za okres wykonywania działalności twórczej przed dniem wydania decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców w terminie opłacania składek za miesiąc, w którym otrzymali decyzję.

Ubezpieczony dokonał zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych w okresach od 01.01.1999 r do 30 czerwca 2000 r z tytułu prowadzenia działalności jako twórca. W okresie objętym decyzją zgłoszenia z tytułu działalności twórczej nie dokonał.

Jak wskazano powyżej uznanie działalności za twórczą lub artystyczną i ustalenie daty jej rozpoczęcia nie następuje automatycznie, ale w formie decyzji wydanej przez Komisję do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców, która działa przy ministrze właściwym do spraw kultury.

Decyzją z dnia 14.10.2015 r Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowił stwierdzić nieważność decyzji Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 06 maja 2015 r jako wydanej z naruszeniem art. 156 § 1 pkt 3 kpa i zmienił decyzję Komisji do Spraw Zaopatrzenia Emerytalnego Twórców z dnia 11.09.1981 r poprzez uznanie, że G. G. rozpoczął działalność artystyczną jako muzyk, pianista od dnia 01 marca 1967 r.

Należy podkreślić, że obowiązkowi ubezpieczeń społecznych podlega osoba faktycznie prowadząca działalność twórczą (a więc wykonująca tę działalność) w sposób regularny, ciągły, a nie osoba która uznana została za twórcę, artystę na mocy decyzji Komisji ds. (...) Emerytalnego (...).

Z zeznań ubezpieczonego wynika, że w okresie objętym decyzją nie prowadził działalności twórczej, natomiast jeśli sporadycznie grał koncerty to wówczas zawierał umowy zlecenia i umowy o dzieło. Ubezpieczony zatem nie prowadził działalności twórczej w sposób ciągły uzasadniający objęcie go ubezpieczeniem społecznym w spornym okresie. Ciągłość w działalności twórczej to powtarzalność czynności odróżniająca tę działalność od jednostkowych umów cywilnoprawnych (umowy o dzieło, umowy zlecenia) oraz zamiar prowadzenia działalności w dłuższym okresie czasu.

Jeżeli twórca nie prowadzi działalności to nie podlega ubezpieczeniom ZUS. Na gruncie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, twórcę traktuje się za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność. Sąd Najwyższy niejednokrotnie podkreślał, że obowiązkowi ubezpieczeń społecznych podlega osoba faktycznie prowadząca działalność gospodarczą (a więc wykonująca tę działalność), a nie osoba jedynie figurująca w ewidencji działalności gospodarczej na podstawie uzyskanego wpisu, która działalności tej nie prowadzi (nie wykonuje - zob. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 13 listopada 2008 r., II UK 94/08, Lex nr 960472; dnia 21 czerwca 2001 r., II UKN 428/00, OSNAPiUS 2003 Nr 6, poz. 158; z dnia 11 stycznia 2005 r., I UK 105/04, OSNP 2005 Nr 13, poz. 198; z dnia 25 listopada 2005 r., I UK 80/05, OSNP 2006 nr 19-20, poz. 309; z dnia 30 listopada 2005 r., I UK 95/05, OSNP 2006 nr 19-20, poz. 311; z dnia 19 marca 2007 r., III UK 133/06, OSNP 2008 nr 7-8, poz. 114).

Mając na uwadze powyższe, ponieważ w okresie objętym decyzją ubezpieczony nie prowadził działalności jako twórca, Sąd na mocy art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł, jak w sentencji wyroku.

(-) SSR del Magdalena Kimel