Sygn. akt: II K 12/16
Dnia 27 stycznia 2017 roku
Sąd Rejonowy w Legionowie w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący SSR Urszula Salwin-Kowalczyk
Protokolant – Monika Malanowska
w obecności Prokuratora – Anny Jeznach-Żeromskiej
po rozpoznaniu dnia –12 grudnia 2016 roku , 24 stycznia 2017 roku
sprawy Ł. M. (1) , s.A. i E. z d. S. , urodz. (...) w Ł.
oskarżonej/ ego o to, że: w dniu 10 i 11 września 2013 roku w miejscowości L. , woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru , jedenastokrotnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w łącznej kwocie 44.100 zł. na szkodę K. S. w ten sposób , że dokonywał ich wypłaty uprzednio skradzionymi kartami kredytowymi stanowiącymi własność K. S. , przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne ,
tj. o czyn z art. 278§1 i 5 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art.64§1 kk
orzeka
I.oskarżonego Ł. M. (1) w ramach zarzucanego mu czynu uznaje winnym tego , że w dniu 10 i 11 września 2013 roku w miejscowości L. , woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób , że uprzednio skradzionymi kartami kredytowymi wraz z pinem jedenastokrotnie dokonał wypłaty z bankomatów pieniędzy na łączną kwotę 44.100 zł. na szkodę K. S. przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne , tj. czynu z art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art.64§1 kk i za tak przypisany mu czyn na podstawie art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art.64§1 kk skazuje go , a na podstawie art.279§1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności;
II.na podstawie art.46§1 kk orzeka od oskarżonego obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego K. S. kwoty 44.100 (czterdzieści cztery tysiące sto złotych) ;
III.na podstawie art.624§1 kpk zwalnia oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania przejmując je na rachunek Skarbu Państwa;
IV.zasądza ze Skarbu Państwa na rzecz adw. P. Ż. kwotę 420 (czterysta dwadzieścia ) złotych plus należny podatek VAT tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu.
Sygn. akt: II K 12/16
Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Pokrzywdzony K. S. jest Prezesem Zarządu Spółki (...) Sp. z o.o. z siedziba w L. . Jest upoważniony do jednoosobowej reprezentacji w/w Spółki. Na portalu randkowym dla osób homoseksualnych w/w zapoznał oskarżonego Ł. M. (1) , który następnie w dniach od 9 września 2013 roku do 10 września 2013 roku przebywał u niego w domu w L. . Podczas tego pobytu oskarżony Ł. M. (1) wykorzystując nieuwagę pokrzywdzonego dokonał zaboru z jego portfela firmowych kart kredytowych V. P. oraz (...) S.A. , jak również kartki , gdzie były zapisane PIN-y do w/w kart. Następnie z karty V. P. dokonał w dniu 10 września 2013 roku z bankomatu w W. przy Al.(...) następujących wypłat:
- o godzinie 8.24 – kwotę 4.000 zł.;
- o godzinie 8.27 –kwotę 4.000 zł.;
- o godzinie 8.28 – kwotę 4.000 zł.;
- o godzinie 8.31 – kwotę 4.000 zł.;
- o godzinie 8.52 – kwotę 4.000 zł.
Następnego zaś dnia , 11 września 2013 roku z bankomatu (...) na K. w W. dokonał kolejnych wypłat:
- o godzinie 00.20 – kwotę 4.000 zł.;
- o godzinie 00.22 – kwotę 4.000 zł.
Tego samego dnia z bankomatu przy Al.(...) w W. wypłacił:
- o godzinie 00.29 – kwotę 4.000 zł.;
- o godzinie 00.31 – kwotę 4.000 zł.;
- o godzinie 00.34 – kwotę 4.000 zł.
Oskarżony Ł. M. (1) w dniu 10 września 2013 roku również z karty (...) S.A. wypłacił z bankomatu w W. przy Al.(...) Dworzec Centralny o godzinie 8.22 kwotę 4.100 zł. Łącznie oskarżony z w/w kart wypłacił kwotę 44.100 zł. Pokrzywdzony z uwagi , iż pieniądze zostały wypłacone z rachunków jego Spółki i wobec tego , że ich nie odzyskał , zwrócił Spółce w/w kwotę z własnych oszczędności.
Oskarżony Ł. M. (1) wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach III Wydział Karny z dnia 16 kwietnia 2007 roku , sygn.akt : III K 385/07 został skazany za czyny z art.278§1 kk na karę łączna 1 roku pozbawienia wolności , którą odbywał w okresie od 23.02.2009 roku do 27.06.2009 roku oraz od 27.01.2007 roku do 25.09.2007 roku.
Powyższy stan faktyczny , Sąd ustalił w oparciu o : wyjaśnienia oskarżonego Ł. M. (1) /k-123-124,156-157,187, 119-120/ , zeznania pokrzywdzonego K. S. /k- 1-5,44-45,46-48,120-121/, wydruki /k-10-19/, pisma /k-30-31,146/, protokoły oględzin /k-34-39/, wydruki /k-14-16/, opinię /k-66-73/, wyroki z obliczeniami kar /k-137-139,141-141v, 143-143v, /.
Oskarżony Ł. M. (2) słuchany zarówno na etapie postępowania przygotowawczego , jak i na rozprawie przed Sądem przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił , że podczas pobytu u pokrzywdzonego z jego portfela ukradł karty kredytowe oraz zapisany na kartce PIN do nich. Następnie z różnych bankomatów na terenie W. wpłacił z nich łączną kwotę 44.100 zł. Oskarżony okazał skruchę oraz chęć naprawienia wyrządzonej szkody.
Sąd zważył , co następuje:
Materiał dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie dał podstawy do uznania oskarżonego Ł. M. (1) winnym popełnienia zarzucanego mu czynu. Oskarżony przyznał się do winy, a Sąd dał wiarę jego wyjaśnieniom , albowiem mają potwierdzenie w materiale dowodowym zgromadzony w przedmiotowej sprawie . I tak pokrzywdzony K. S. zeznał , że zapoznał oskarżonego na portalu randkowym dla osób homoseksualnych . Z w/w spędził w swoim domu w L. noc i dzień w okresie od 9 września 2013 roku do września 2013 roku . W nocy z 10 na 11 września 2013 roku otrzymał telefon z (...) Bank z zapytaniem o autoryzację dokonanych transakcji z jego karty. Dopiero wówczas w/w stwierdził , że z portfela zostały skradzione mu karty kredytowe V. P. oraz (...) S.A. W portfelu była też kartka z zapisanymi PIN- mi do w/w kart. Pokrzywdzony po sprawdzeniu stanu kont , stwierdził , że z banku (...) została wypłacona kwota 40.000 zł. , a z banku (...) S.A. kwota 4.100 zł. Pokrzywdzony zeznał też , że powyższe kwoty zostały wypłacone z rachunków firmowych Spółki (...) Sp. z o.o. , której jest Prezesem . Z uwagi jednak , iż nie odzyskał skradzionych mu pieniędzy , musiał zwrócić Spółce w/w kwotę z własnych oszczędności.
Sąd dał wiarę zeznaniom w/w pokrzywdzonego , albowiem mają one pokrycie w materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie . Nadto ,zostały potwierdzone w opinii sporządzonej przez biegłego z zakresu badań zapisów wizualnych .
Sąd dał wiarę tej opinii , albowiem została sporządzona zgodnie z jego wiedzą i sztuką , nadto nie była przez żadną ze stron kwestionowana.
Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty te zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mający logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .
Mając na względzie powyższe , Sąd uznał , ze wina oskarżonego jest bezsporna oraz że została mu udowodniona w toku przedmiotowego postępowania karnego .
Ł. M. (1) został oskarżony o to , że : w dniu 10 i 11 września 2013 roku w miejscowości L. , woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru , jedenastokrotnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w łącznej kwocie 44.100 zł. na szkodę K. S. w ten sposób , że dokonywał ich wypłaty uprzednio skradzionymi kartami kredytowymi stanowiącymi własność K. S. , przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne ,
tj. o czyn z art. 278§1 i 5 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art.64§1 kk
Sąd jednak w ramach zarzucanego mu czynu uznał go winnym tego , że : że w dniu 10 i 11 września 2013 roku w miejscowości L. , woj. (...) działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób , że uprzednio skradzionymi kartami kredytowymi wraz z pinem jedenastokrotnie dokonał wypłaty z bankomatów pieniędzy na łączną kwotę 44.100 zł. na szkodę K. S. przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne , tj. czynu z art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art.64§1 kk
Sąd podzielił bowiem pogląd zawarty w wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 9 lipca 2014 roku , sygn..akt : II AKa 180/14 , z którego wynika , że kod jako swoisty i niepowtarzalny klucz elektroniczny zabezpieczający dostęp do konta bankowego danej osoby za pośrednictwem bankomatu wraz z karta bankomatową stanowią przeszkodę do zawładnięcia mieniem innej osoby. Pokonanie takiej przeszkody przez posłużenie się przez sprawcę skradzionej karty bankomatowej wraz z kodem ( kluczem elektronicznym ) w celu pobrania wbrew jej woli pieniędzy z bankomatu , wyczerpuje znamiona kradzieży z włamaniem w rozumieniu art. 279§1 kk .
Włamanie polega bowiem na przełamaniu zabezpieczeń, chroniących przedmiot czynności wykonawczej przed kradzieżą. Najczęściej sprowadza się ono do ich fizycznego przełamania. Przesłanką uznania pomieszczenia za "zamknięte" jest zarówno jego zamknięta konstrukcja, jak i zaopatrzenie w specjalne przeszkody utrudniające dostęp do wnętrza (bramy, zamki w drzwiach, kłódki, plomby, mechanizmy szyfrowe itp.). Rodzaj zabezpieczenia, jego skuteczność czy łatwość pokonania nie ma jednak znaczenia dla stwierdzenia włamania, jeżeli tylko z charakteru zabezpieczenia wynika zamiar użytkownika niedopuszczenia do niego niepowołanych osób . W tym zakresie Sąd podzielił stanowisko Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 8 października 2002 roku , sygn. akt: VII Aka 505/02 z którego wynika , że istota włamania sprowadza się nie tyle do fizycznego uszkodzenia lub zniszczenia bariery chroniącej dostęp do rzeczy , lecz polega na zachowaniu , którego podstawową cechą jest nieposzanowanie woli dysponenta rzeczy zabezpieczenia jej przed innymi osobami. Przy czym, istotą zabezpieczenia nie jest uczynienie całkowicie niemożliwym dostępu osobom nieuprawnionym do zabezpieczonego przedmiotu w taki sposób , iż dostęp ten możliwy jest jedynie dzięki zastosowaniu siły fizycznej lub specjalnych środków technicznych , lecz stworzenie zewnętrznej bariery jednoznacznie sygnalizującej , że celem jej zainstalowania było wykluczenie dostępu do tych przedmiotów przez osoby nieuprawnione. Podobne stanowisko zajął Sąd Apelacyjny w Warszawie z dnia 25.10.2005 r. zgodnie z którym, pojęcie włamania jest rozumiane bardzo szeroko , gdyż do jego istoty należy wdarcie się do zamkniętego pomieszczenia.
Bez wątpienia oskarżony , swoim zachowaniem przepisanym mu przez Sąd wyczerpał znamiona w/w przepisu , przy czym czyn ten stanowi czyn ciągły o jakim mowa w art.12 kk. Bez wątpienia też oskarżony działał w warunkach art. 64§1 kk , albowiem wyrokiem Sądu Rejonowego w Gliwicach III Wydział Karny z dnia 16 kwietnia 2007 roku , sygn.akt : III K 385/07 został skazany za czyny z art.278§1 kk na karę łączna 1 roku pozbawienia wolności , którą odbywał w okresie od 23.02.2009 roku do 27.06.2009 roku oraz od 27.01.2007 roku do 25.09.2007 roku.
Z tych też względów , Sąd na podstawie art. 279§1 kk skazał oskarżonego na karę 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności.
Wymierzona oskarżonemu bezwzględna kara pozbawienia wolności- w ocenie Sądu- jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu , którego się dopuścił , uwzględnia także element prewencji ogólnej , jak i szczególnej.
Ustalając wymiar kary , jako okoliczności obciążające Sąd wziął pod uwagę uprzednia karalność oskarżonego /k-175-75v /, natomiast jako okoliczności łagodzące –przyznanie się do winy , okazanie skruchy i wyrażenie chęci naprawienia wyrządzonej szkody.
Z uwagi , iż szkoda nie została naprawiona , Sąd na podstawie art.46§1 kk zobowiązał oskarżonego do jej naprawienia w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 44.100 zł. Zdaniem Sądu będzie to słuszna dolegliwość za popełnione przez niego przestępstwo.
Na podstawie art. 624 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania , przejmując je na rachunek Skarbu Państwa , albowiem biorąc pod uwagę , jego iż przebywa w Zakładzie Karnym obciążenie nimi byłoby dla niego zbyt uciążliwe.
O kosztach wynagrodzenia adwokackiego , Sąd orzekł na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w spr. opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielanej z urzędu (Dz. U. Nr 163 , poz. 1348 z poź. zm.).