Sygn. akt II K 629/16
Dnia 2 marca 2017 roku
Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym
w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SR Andrzej Janowski
Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Strzelec
przy udziale As. Prok. Rej. w Szczytnie Krzysztofa Batyckiego
po rozpoznaniu na posiedzeniu dnia 2 marca 2017 roku sprawy przeciwko:
M. W., synowi B. i M. z domu K., urodz. (...) w R.
oskarżonemu o to, że:
w dniu 4 sierpnia 2016 roku, w miejscowości S., gm. Ś., woj. (...)- (...), w ruchu lądowym prowadził samochód osobowy marki H. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości (godz. 16.20-0,44 mg/l, godz. 16.39-0,39 mg/l, godz. 16.42 – 0,43 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu),
tj. o czyn określony w art. 178a § 1 kk
I. uznając, że oskarżony M. W. dopuścił się zarzucanego mu czynu, stanowiącego występek z art. 178a §1 k.k. oraz ustalając, że wina i społeczna szkodliwość popełnionego przez niego czynu nie są znaczne, na podstawie art. 66 §1 i §2 k.k. i art. 67 §1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonego warunkowo umarza na okres 1 (jednego) roku tytułem próby;
II. na podstawie art. 67 §3 k.k. i art. 42 §2 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia w ruchu lądowym pojazdów mechanicznych kat. B na okres 3 (trzech) lat i na podstawie art. 63 §4 k.k. zalicza na poczet orzeczonego środka karnego okres rzeczywistego zatrzymania prawa jazdy oskarżonemu od dnia 04.08.2016 r.;
III. na podstawie art. 67 §3 k.k. orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 1.000 (jednego tysiąca) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;
IV. na podstawie art. 624 §1 k.p.k. kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa.
Uznając, że oskarżony M. W. dopuścił się czynu, polegającego na tym, że w dniu 4 sierpnia 2016 roku, w miejscowości S., gm. Ś., woj. (...)- (...), w ruchu lądowym prowadził samochód osobowy marki H. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości (godz. 16.20-0,44 mg/l, godz. 16.39-0,39 mg/l, godz. 16.42 – 0,43 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu), tj. występku z art. 178a §1 k.k., Sąd na podstawie art. 66 §1, §2 k.k. i art. 67 §1 k.k. postępowanie karne wobec oskarżonego warunkowo umarzył na okres 1 (jednego) roku tytułem próby.
Uwzględniając wszystkie okoliczności sprawy Sąd doszedł do wniosku, że przestępstwo oskarżonego nie wymaga wymierzenia mu kary. Sąd w tym względzie dopatrzył się przesłanek z art. 66 §1 k.k. przemawiających za warunkowym umorzeniem postępowania, uznając, że będzie to wystarczające do wdrożenia go do poszanowania porządku prawnego i powstrzyma przed popełnieniem przestępstwa w przyszłości.
Za zastosowaniem tej instytucji przemawiało nade wszystko to, że wina i społeczna szkodliwość czynu oskarżonego nie były znaczne – oskarżony nie dopuścił się przypisanego mu przestępstwa z niskich, zasługujących na potępienie pobudek, logicznie dlaczego zdecydował się kierować pojazdem, nie wyrządził swym czynem żadnej szkody materialnej innym użytkownikom drogi, nie znajdował się w stanie znacznego upojenia alkoholowego, zachowanie oskarżonego nie stworzyło poważnego zagrożenia dla uczestników ruchu drogowego, nie stwierdzono żeby przed zatrzymaniem przez dłuższy czas jeździł samochodem.
Okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości. Oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu, potwierdzając w całości zarzut. Także postawa oskarżonego - który wyraził żal z powodu popełnionego przestępstwa - niekaranego dotąd za przestępstwa (dane o karalności k.9), jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia - oskarżony nie prowadzi pasożytniczego trybu życia, brak było informacji, aby posiadał negatywną opinię w miejscu zamieszkania, nie ma przeszłości kryminalnej, przypisane mu przestępstwo jawi się jako incydentalne w jego życiu - uzasadniają przypuszczenie, że będzie on przestrzegał porządku prawnego w przyszłości, w szczególności nie popełni przestępstwa.
Sąd uznał, iż okres 1 roku próby, będzie wystarczający do weryfikacji postawionej wobec oskarżonego pozytywnej prognozy kryminologicznej.
Dla wzmocnienia wychowawczego celu orzeczenia Sąd na podstawie art. 67 §3 k.k. i art. 42 §2 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny zakazu prowadzenia w ruchu lądowym pojazdów mechanicznych kat. B na okres 3 lat i na podstawie art. 63 §4 k.k. zaliczył na poczet orzeczonego środka karnego okres rzeczywistego zatrzymania prawa jazdy oskarżonemu od dnia 04.08.2016 roku. Sąd uznał, że wyeliminowanie oskarżonego z ruchu drogowego we wskazanym zakresie i na określony czas jest właściwe z uwagi na społeczny wydźwięk i prewencję ogólną. Orzeczony środek karny będzie także dostateczną dolegliwością dla oskarżonego, spełniając swą rolę wychowawczą i prewencyjną wobec niego.
Na podstawie art. 67 §3 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 1.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej – o co sam oskarżony na posiedzeniu za pośrednictwem swego obrońcy wnosił.
O kosztach sądowych orzeczono jak w pkt IV wyroku, obciążając nimi Skarb Państwa z uwagi na trudną sytuację materialną oskarżonego.
Sąd w oparciu o art. 423 §1a k.p.k. ograniczył zakres uzasadnienia do rozstrzygnięcia o orzeczonym warunkowym umorzeniu i konsekwencjach prawnych czynu.