UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 lipca 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M.. odmówił D. C. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy podał, że wnioskodawca jest zdolny do pracy zarobkowej, a zatem brak jest podstaw do przyznania świadczenia.

Od powyższej decyzji wniósł odwołanie w dniu 3 sierpnia 2012 roku D. C..

ZUS wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

D. C. urodził się w dniu (...). Ma wykształcenie podstawowe. W okresie aktywności zawodowej pracował jako piekarz i ogrodnik.

(okoliczności niesporne)

W dniu 27 kwietnia 2012 roku D. C. złożył wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(dowód: wniosek o rentę k. 1-2 w aktach ZUS)

Orzeczeniem z dnia 14 czerwca 2012 roku lekarz orzecznik ZUS stwierdził, iż wnioskodawca jest zdolny do pracy zarobkowej.

(dowód: orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 14 czerwca 2012 roku z dokumentacją medyczną k. 15, 13 w aktach ZUS)

D. C. wniósł sprzeciw od powyższego orzeczenia, w wyniku czego sprawę skierowano na komisję lekarską ZUS, która w dniu 9 lipca 2012 roku, wydała orzeczenie zgodne z opinią lekarza orzecznika ZUS. Po ponownym badaniu zdiagnozowano u wnioskodawcy: wodogłowie leczone operacyjnie i zespół pustego siodła tureckiego leczony substytucyjnie.

(dowód: orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 9 lipca 2012 roku z dokumentacją medyczną k. 21, 12 w aktach ZUS)

Aktualnie u wnioskodawcy występują następujące schorzenia:

⚫: nadciśnienie tętnicze;
⚫: stan po neuroendoskopowej wentrikulotomii komory III mózgu powodu wodogłowia niekomunikującego w 2010 roku;
⚫: zespół pustego siodła bez objawów niedoczynności przysadki;
⚫: subkliniczna niedoczynność tarczycy wyrównana L-tyroksyną;
⚫: bóle głowy (w wywiadzie);
⚫: rwa barkowa lewostronna;
⚫: krótkowzroczność obu oczu;
⚫: niedowidzenie oka lewego;
⚫: różnowzroczność;
⚫: stan po odwarstwieniu siatkówki oka lewego;
⚫: praktyczna jednooczność.

Stopień zaawansowania powyższych schorzeń nie czyni wnioskodawcy niezdolnym do pracy zarobkowej. Obecnie jest on zdolny do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami.

(dowód: opinie biegłych lekarzy kardiologa L. D. i E. D. k. 14, neurologa B. M. k. 25-26, neurologa A. N. k. 34-35, okulisty D. P. k. 42-44 oraz specjalisty z zakresu medycyny pracy J. G. k. 54-56 w aktach sprawy)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Z kolei przepisy art. 12 ust. 2 i 3 stanowią, że całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji oraz po drugie możliwości wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 ust. 1).

Stosownie do treści art. 57 ust. 1 powyższej ustawy renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1) jest niezdolny do pracy,

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt 10 lit. a), pkt 11-12, 13 lit. a), pkt 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Analiza zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do oczywistego wniosku, że wnioskodawca nie spełnia przesłanki określonej w art. 57 ust. 1 pkt 1 powołanego przepisu.

Dla ustalenia, czy D. C. jest niezdolny do pracy w rozumieniu przepisów cyt. ustawy Sąd dopuścił dowód z pisemnej opinii biegłych lekarzy kardiologa L. D. endokrynologa E. D. neurologa B. M. i okulisty D. P. a także biegłego z zakresu medycyny pracy J. G., którego zadaniem była całościowa ocena stanu zdrowia wnioskodawcy, uwzględniająca wszystkie zdiagnozowane schorzenia i ich wpływ na zdolność do wykonywania pracy zarobkowej.

Z uwagi na kwestionowanie opinii neurologicznej sporządzonej przez biegłą B. M. konieczne stało się dodatkowo dopuszczenie w trybie art. 286 k.p.c. dowodu z opinii kolejnego biegłego z zakresu neurologii A. N..

Opinie opracowane przez wskazanych wyżej biegłych, Sąd ocenia jako jasne, pełne, logiczne i należycie uzasadnione. Biegli sporządzili opinie po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną wnioskodawcy, jak również po przeprowadzeniu jego osobistego badania. Określili w opiniach, na jakie schorzenia cierpi obecnie wnioskodawca.

W zgodnej ocenie wszystkich biegłych charakter i nasilenie występujących u wnioskodawcy schorzeń nie powoduje niezdolności do pracy.

W ocenie biegłej kardiolog L. D. występujące u wnioskodawcy nadciśnienie tętnicze, bez potwierdzonych badaniami dodatkowymi zmian narządowych, wymaga kontroli i włączenia leków hipotensyjnych, jednakże nie powoduje niezdolności do pracy.

Z kolei biegła endokrynologE. D. stwierdziła, iż występująca u wnioskodawcy łagodna niedoczynność tarczycy kontrolowana leczeniem substytucyjnym oraz zespół pustego siodła bez objawów niedoczynności przysadki nie czynią wnioskodawcy niezdolnym do pracy.

Również w ocenie biegłej okulisty D. P. obecny stan narządu wzroku wnioskodawcy nie uzasadnia orzeczenia niezdolności do pracy. Przyczyną niepełnosprawności narządu wzroku jest praktyczna jednooczność spowodowana obniżeniem ostrości wzroku oka lewego z powodu różnowzroczności. Oko prawe wnioskodawcy ma zachowaną prawidłową ostrość wzroku oraz prawidłowe pole widzenia. W związku z wadą refrakcji, którą wnioskodawca posiada od dzieciństwa oraz z przebytym odwarstwieniem siatkówki przeciwwskazana jest praca na wysokości i praca wymagająca wysiłku fizycznego. Inne prace wnioskodawca może natomiast wykonywać.

Tożsamy wniosek postawiła w swojej opinii biegła neurolog B. M. W opinii biegła wskazała, że wnioskodawca wymaga kontynuacji leczenia rehabilitacyjnego i neurologicznego, jednakże jego obecny stan zdrowia nie powoduje niezdolności do pracy.

Opinia biegłej neurolog B. M. znajduje pełne potwierdzenie w opinii kolejnego biegłego z zakresu neurologii A. N., który również uznał, że wnioskodawca jest zdolny do pracy zarobkowej. W badaniu neurologicznym nie stwierdzono u wnioskodawcy objawów ogniskowego uszkodzenia układu nerwowego, objawów korzeniowych i ubytkowych oraz istotnej dysfunkcji narządów ruchu. Z badania NMR głowy wynika, że u wnioskodawcy osiągnięto korzystny efekt zabiegu neurochirurgicznego, tj. neuroendoskopowej wentrikulotomii komory III mózgu powodu wodogłowia niekomunikującego.

Dokonując całościowej oceny stanu zdrowia wnioskodawcy biegły z zakresu medycyny pracy J. G. stwierdził, iż występujące u wnioskodawcy schorzenia nie ograniczają jego zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. W opinii biegły wskazał, że wnioskodawca posiada wykształcenie podstawowe, a zatem niski poziom formalnych kwalifikacji. Zdaniem biegłego wnioskodawca może wykonywać dowolne prace fizyczne, z profilaktycznym przeciwwskazaniem do wykonywania ciężkie pracy fizycznej, pracy kierowcy, na wysokości oraz obsługi niebezpiecznych maszyn będących w ruchu. Pozostałe dowolne prace o charakterze produkcyjnym, handlowym i usługowym wnioskodawca może z powodzeniem wykonywać.

Dowód z opinii biegłych nie został w sposób skuteczny zakwestionowany w toku postępowania. Do podważenia opinii nie mogą prowadzić zarzuty podniesione przez wnioskodawcę na rozprawach w dniach 25 marca 2013 roku, 5 września 2013 roku oraz 12 listopada 2013 roku, które sprowadzają się w istocie do twierdzenia, iż nie zgadza się on z opiniami biegłych, gdyż inaczej ocenia swój stan zdrowia. Takie zarzuty nie mogą prowadzić do podważenia opinii sporządzonych przez specjalistów o niekwestionowanym poziomie wiedzy, specjalistów praktyków z doświadczeniem klinicznym. Dodać należy, iż wbrew twierdzeniom wnioskodawcy opinie neurologiczne sporządzone przez biegłych B. M. i A. N. nie są sprzeczne, ani jednostronne. Wbrew twierdzeniom wnioskodawcy ww. biegli nie wskazali w ogóle w opiniach, jakich prac nie może wykonywać wnioskodawca z uwagi na stan zdrowia. Ograniczenia takie wynikają z opinii biegłej okulisty D. P. P. która podniosła, że przeciwwskazane jest wykonywanie przez wnioskodawcę pracy na wysokości i pracy wymagającej wysiłku fizycznego. Z kolei biegły z zakresu medycyny pracy J. G. stwierdził, że wnioskodawca może wykonywać dowolne prace fizyczne, z przeciwwskazaniem profilaktycznym do ciężkiej pracy fizycznej, pracy kierowcy, na wysokości oraz przy obsłudze niebezpiecznych maszyn będących w ruchu. Żaden z biegłych nie stwierdził zatem, jak twierdzi wnioskodawca, że nie może on wykonywać pracy w wysokich temperaturach.

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z przepisami art. 12 i nast. powołanej na wstępie ustawy – renta przysługuje osobom, które całkowicie lub częściowo utraciły zdolność do pracy, przy czym częściowa utrata zdolności do pracy zarobkowej nie jest równoznaczna z niemożnością wykonywania dotychczasowego zatrudnienia. Występuje ona dopiero wówczas, gdy ubezpieczony utracił w znacznym stopniu zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Dopiero zatem zmiana zawodu w ramach posiadanych kwalifikacji i brak rokowań odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu dają podstawę do przyznania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (por. Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 13 października 2009 roku, II UK 106/09, LEX nr 558589, z dnia 8 maja 2008 roku, I UK 356/07, OSNP 2009/17-18/238, z dnia 11 stycznia 2007 roku, II UK 156/06, OSNP 2008/3-4/45 oraz z dnia 25 listopada 1998 roku, II UKN 326/98, OSNAP 2000/1/36).

Występujące u 37-letniego wnioskodawcy schorzenia, na obecnym etapie zaawansowania, nie prowadzą do istotnego naruszenia sprawności organizmu będącego przesłanką orzeczenia niezdolności do pracy. Mimo ich występowania D. C. ma zachowaną zdolność do wykonywania pracy zarobkowej na poziomie posiadanych kwalifikacji.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie art. 477¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE