POSTANOWIENIE

Dnia 10 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Hanna Woźniak
Protokolant	sekr. sądowy Jagoda Mazur

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017 r. w Wąbrzeźnie na rozprawie

sprawy z wniosku W. K., T. K.

z udziałem Z. K., A. K.

o zasiedzenie

postanawia:

1.  stwierdzić, że W. K.syn L.i A.nabył w drodze zasiedzenia niezabudowana nieruchomość gruntową rolną składającą się z działek nr (...)o łącznej powierzchni (...)ha położona w K.gmina D., dla której Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie prowadzi księgę wieczystą nr Kw (...)- z dniem 16 czerwca 2008r.,

2.  w pozostałej części wniosek o zasiedzenie oddalić,

3.  ustalić, że koszty postępowania między stronami znoszą się wzajemnie,

4.  odstąpić od pobrania nieuiszczonej przez wnioskodawców części opłaty od wniosku.

SSR Hanna Woźniak

Sygn. akt I Ns 215/16

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2015r. W.i T. K.złożyli wniosek o stwierdzenie, że nabyli we wspólności ustawowej ona z dniem 16 czerwca 2008r. przez zasiedzenie własność nieruchomości rolnej o pow. (...)ha i (...)ha położonej w K., zapisanej w kw nr (...)oraz (...)Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie.

Uczestnicy A. K. i Z. K. wnieśli o oddalenie wniosku o zasiedzenie.

W piśmie procesowym z dnia 08 listopada 2016r. pełnomocnik wnioskodawców sprecyzował wniosek w ten sposób, iż chodzi o zasiedzenie przedmiotowych nieruchomości (bądź udziału ¾ części w ich własności) jedynie przez W. K..

Sąd ustalił, co następuje:

Umową o przekazaniu własności i posiadania gospodarstwa rolnego zawartą (...). przed Naczelnikiem Gminy w D. L. K.przekazał synowi W. K.gospodarstwo rolne o pow. 6,40 ha zapisane w księdze wieczystej nr (...). Z treści umowy wynika, że przekazywane gospodarstwo stanowiło wspólność ustawową małżeńską L.i A.małż. K.(dowód: kserokopia umowy – k.3-4 ).

11 listopada 1978r. W. K. ożenił się z T. F., która wspólnie z nim pracowała w gospodarstwie przejętym od ojca (bezsporne).

Wraz z przekazaną ziemią o pow.(...)ha L. K.przejął do współkorzystania także zabudowaną domem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi działkę o pow.(...)ha zapisaną w księdze wieczystej nr (...). Razem z nim i jego żoną z tej zabudowanej nieruchomości korzystali rodzice W. K., a po śmierci L.– już tylko sama A. K.. Uczestnik Z. K.po skończeniu szkoły i założeniu własnej rodziny wyprowadził się z K.. A. K.uprawiała na własne potrzeby część ogrodu położonego na działce o pow. 0,24 ha oraz trzymała swoje ruchomości w zabudowaniach gospodarczych. Dom mieszkalny podzielony był do użytkowania według wspólnych uzgodnień stron (dowód: zeznania świadków: J. S.i R. T.– nagranie protokołu rozprawy z 25 października 2016r. od 00:07:07 do 00:51:56 oraz K. P.i E. P.– nagranie protokołu rozprawy z 09 grudnia 2016r. od 00:05:01 do 00:33:31, zeznania stron – nagranie protokołu rozprawy z 10 stycznia 2017r. od 00:05:13 do 00:51:58).

W. K. uważany był powszechnie w oczach sąsiadów oraz w oczach władz gminnych za pełnoprawnego właściciela nieruchomości przekazanej mu przez ojca. W. K. decydował, co będzie uprawiane w gospodarstwie, opłacał podatki, zawierał umowy dotyczące sprzedaży płodów rolnych, brał kredyty w Banku Spółdzielczym na prowadzenie gospodarstwa, na swój koszt dokonywał niezbędnych remontów. Nawet w okresie swego krótkiego pobytu w Niemczech miał stały kontakt telefoniczny z żoną i udzielał jej wskazówek w sprawach związanych z gospodarstwem. Władze Gminy wszelkie potrzebne dokumenty wystawiały na W. K. (dowód: zeznania świadków: J. S. i R. T. – nagranie protokołu rozprawy z 25 października 2016r. od 00:07:07 do 00:51:56 oraz K. P. i E. P. – nagranie protokołu rozprawy z 09 grudnia 2016r. od 00:05:01 do 00:33:31, zeznania stron – nagranie protokołu rozprawy z 10 stycznia 2017r. od 00:05:13 do 00:51:58, odpisy dokumentów – k.98-148).

W księgach wieczystych kw nr (...)na dzień umowy o przekazaniu własności i posiadania gospodarstwa rolnego jako właściciele wpisani byli A.i L. K.na prawach wspólności ustawowej (dowód: akta ksiąg wieczystych (...)oraz (...) Sądu Rejonowego w Wąbrzeźnie).

Na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po L. K.z dnia (...). współwłaścicielami gospodarstwa rolnego o pow. (...)ha, dla którego prowadzone są księgi wieczyste (...), zostali W. K.i A. K.po ½ części (fakt znany sądowi z urzędu ze sprawy I Ns (...)tut. Sądu).

Sąd zważył, co następuje:

Sąd dał wiarę zeznaniom stron oraz wszystkich świadków słuchanych w sprawie. Zeznania te są logiczne, spójne, wzajemnie się pokrywają i uzupełniają, znajdują oparcie we wskazaniach logiki i doświadczenia życiowego.

Sąd dał wiarę treści dokumentów i ich kserokopii złożonych do akt sprawy, gdyż żadna ze stron nie zgłaszała wątpliwości co do ich autentyczności.

Istotą zasiedzenia jest trwanie w sposób nieprzerwany i przez odpowiednio długi czas określonego stanu faktycznego polegającego na posiadaniu cudzej rzeczy i władaniu nią tak, jakby się było jej właścicielem. W zależności od istnienia u samoistnego posiadacza złej lub dobrej wiary ustawodawca zróżnicował okresy potrzebne do zasiedzenia na 30 i 20 lat.

Na podstawie ustalonego stanu faktycznego można stwierdzić, że W. K.był niewątpliwie samoistnym posiadaczem gruntu rolnego o pow. (...)ha przekazanego mu umową z (...). przez ojca. Samodzielnie na nim gospodarzył, opłacał podatki, był uważany przez sąsiadów za prawowitego właściciela. Sąd przyjął, że z prawnego punktu widzenia W. K.był jednak posiadaczem w złej wierze, gdyż zarówno z zapisów w księdze wieczystej, jak i z treści samej umowy przekazania wynikało, że jego ojciec nie mógł sam rozporządzić gospodarstwem rolnym, gdyż nie był jego wyłącznym właścicielem. Do skutecznego rozporządzenia prawem własności do gospodarstwa niezbędne było także oświadczenie A. K.jako współwłaścicielki. W potocznym znaczeniu nie można zarzucić W. K.żadnego zaniedbania z jego strony: miał pełne prawo działać w zaufaniu do organu władzy, jakim był Naczelnik Gminy. W oczach wnioskodawcy, młodego wówczas mężczyzny, nie mającego przygotowania prawniczego, to Naczelnik Gminy odpowiadał za prawidłowe sporządzenie umowy i zebranie wszystkich potrzebnych dokumentów. Niemniej, w świetle przepisów prawa, Sąd nie mógł uznać, że W. K.był posiadaczem w dobrej wierze, dlatego stwierdził zasiedzenie nieruchomości po upływie 30 (a nie 20) lat użytkowania.

Natomiast co do nieruchomości o pow. (...)ha zabudowanej domem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi nie można mówić o samoistnym jej posiadaniu, bowiem cały czas posiadanie to W. K.dzielił z matką A. K.. Ponad wszelką wątpliwość zeznawali o tym świadkowie i same strony. Nieruchomość ta nie była objęta umową z (...). Z tych względów w ocenie Sądu ta nieruchomość, aczkolwiek jest składnikiem gospodarstwa rolnego, podlega normalnym regułom dziedziczenia po śmierci L. K..

Z tych wszystkich względów na podstawie art.172§3 kc orzeczono jak w pkt.1 i 2 postanowienia.

O kosztach orzeczono w myśl art.520§1 kpc.

SSR Hanna Woźniak