WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2017 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Jacek Witkowski
Protokolant	sekr. sądowy Monika Świątek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2017 r. w S.

odwołania Z. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 27 lipca 2016 r. Nr (...)

w sprawie Z. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 746/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27.07.2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy Z. Z. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887) w zw. z par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8 poz. 43 ze zm.) albowiem wnioskodawca nie wykazał 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach na dzień 1.01.1999 r. Do stażu pracy w tym charakterze nie został zaliczony okres zatrudnienia w zakładzie (...) S. A. w W. od 2.01.1986 r. do 31.12.1998 r., gdyż ubezpieczony nie przedstawił świadectwa pracy wykonywanych w szczególnych warunkach.

Od decyzji tej odwołanie złożył Z. Z., który wnosił o jej zmianę i przyznanie mu prawa do emerytury w wieku obniżonym. Odwołujący się argumentował, iż w okresie zatrudnienia w (...) w W. wykonywał prace montażowe, rozruchowe i serwisowe urządzeń będących w ruchu. Prace te wykonywał m. in. na terenie kotłowni, elektrowni i w innych zakładach. Pracodawca ubezpieczonego już nie istnieje.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie powołując się na argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony Z. Z., ur. (...), złożył w dniu 30.06.2016 r. wniosek do pozwanego Oddziału ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Pozwany organ rentowy na podstawie przedłożonych dokumentów oraz dokumentacji znajdującej się w aktach o ustalenie kapitału początkowego i o świadczenie przedemerytalne, przyjął za udowodnione na dzień 1.01.1999 r. okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 27 lat, 3 miesięcy i 6 dni, w tym 9 lat i 13 dni zatrudnienia w warunkach szczególnych. Mianowicie, był to okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w W. od 1.10.1974 r. do 31.12.1985 r. Pozwany ZUS nie zaliczył do tej kategorii zatrudnienia pracy, jaką wykonywał ubezpieczony w okresie od 2.01.1986 r. do 31.08.2000 r. w Przedsiębiorstwie (...) w W., gdzie ubezpieczony był zatrudniony jako elektromonter. Z. Z. nie przedstawił świadectwa pracy w szczególnych warunkach. W związku z tym, pozwany ZUS przyjął, że wnioskodawca nie spełnia jednego z warunków do uzyskania prawa do emerytury w wieku obniżonym zawartym w przepisie par. 4 ust. 1 pkt 3 cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. Zaskarżoną decyzją z dnia 27.07.2016 r. Zakład odmówił przyznania ubezpieczonemu prawa do wnioskowanego świadczenia (k. 14 a. e.).

W toku postępowania odwoławczego ubezpieczony popierał swoje odwołanie, domagając się zaliczenia okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w W. od 2.01.1986 r. do 31.12.1998 r. jako pracy w warunkach szczególnych.

Sąd Okręgowy ustalił, iż Przedsiębiorstwo (...) w W. zajmowało się produkcją i montażem urządzeń z zakresu automatyki przemysłowej. Urządzenia te służyły do sterowania procesami technologicznymi i były montowane w przemyśle chemicznym, energetycznym, cukrowniczym, mleczarskim i innych (zeznania świadka K. K. k. 30v-31 a. s.).

Ubezpieczony Z. Z. był zatrudniony na stanowisku elektromontera na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Wykonywał on swoją pracę głównie w terenie, będąc oddelegowany do konkretnego zakładu celem wykonania montażu urządzeń sterowniczych. Większość czynności, którą wykonywał, polegała na układaniu kabli między urządzeniami sterowniczymi. Urządzenia te były instalowane w szafkach, gdzie zakładano mierniki ciśnienia i temperatury, przepływomierze. Urządzenia te były zarówno elektroniczne jak i pneumatyczne. Na terenie danego zakładu montowana była centrala sterownicza, od której prowadzone były kable i urządzenia. Większość prac była wykonywana wewnątrz budynków produkcyjnych, a cześć prac była prowadzona na zewnątrz, pomiędzy budynkami (zeznania ubezpieczonego k. 14v i 32 a. s.). Przez te wszystkie lata ubezpieczony pracował w dziale serwisu. Oprócz układania urządzeń w ramach kontraktów, dział serwisu również naprawiał urządzenia, które były uprzednio ułożone. Rodzaj prac, które wykonywał ubezpieczony, był szeroki, w zależności od typu przedsiębiorstwa, w którym były instalowane urządzenia sterujące procesem produkcji (zeznania świadków A. G., S. M. k. 15-15v, J. P. k. 31v).

W ocenie Sądu Okręgowego, przeprowadzone dowody osobowe pozwalają na ocenę, iż charakter pracy, którą wykonywał ubezpieczony w okresie zatrudnienia w wymienionym przedsiębiorstwie, nie należy do kategorii pracy w warunkach szczególnych. Rodzaj prac, które kwalifikują się do wymienionej kategorii zawarty jest w wykazie A, załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. Zdaniem Sądu, zakładanie urządzeń sterujących proces technologiczny nie należy do wspomnianej kategorii prac. Czynności te były bardzo różnorodne, jak wynika z zeznań ubezpieczonego jak i świadków. Było to związane ze specyfiką danego przedsiębiorstwa. Na podstawie zeznań świadków można przyjąć, iż większość prac, które wykonywał ubezpieczony, była związana z układaniem kabli wewnątrz hal produkcyjnych. Kable te były układane na ścianach. Urządzenia, które były instalowane były elektroniczne i pneumatyczne. Pracodawca nie wystawił ubezpieczonemu świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych w 2000 r. Ubezpieczony nie wskazał przepisów, które powinny być jego zdaniem zastosowane. Załączone przez niego świadectwa pracy w szczególnych warunkach dotyczące innych pracowników (k. 21-23 a. s.), dotyczą innych rodzajów prac. Dokumenty te są nieprzydatne do oceny pracy ubezpieczonego.

W tej sytuacji Sąd Okręgowy przyjął, iż sporny okres zatrudnienia ubezpieczonego nie należy do kategorii zatrudnienia w warunkach szczególnych i tym samym nie wykazał on jednej z przesłanek do uzyskania uprawnień do emerytury w wieku obniżonym. Warunkiem uzyskania prawa do wcześniejszej emerytury jest bowiem nie tylko ukończenie wieku 60 lat i wykazania 25-letniego okresu ubezpieczeniowego na dzień 1.01.1999 r., ale również warunek co najmniej 15-letniego zatrudnienia w warunkach szczególnych w myśl par. 4 ust. 1 pkt 3 cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. oraz spełnienie przesłanek z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia i ocenę prawną, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ par. 1 kpc orzekł jak w sentencji.