UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 marca 2015 roku (data prezentaty) małoletni powód J. T., reprezentowany przez matkę P. S., wniósł o zasądzenie od pozwanego K. T., na swoją rzecz, alimentów w kwocie 500 zł miesięcznie płatne do 10 – tego dnia każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych /k. 1 – 2/.

Pismem z dnia 20 sierpnia 2015 roku (data prezentaty) pozwany K. T. uznał powództwo o alimenty do kwoty 300 zł miesięcznie /k. 31/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powód J. S. urodził się (...) z nieformalnego związku (...) /k. 4/. Mieszka z matką i jej konkubentem. Podstawowe miesięczne potrzeby dziecka matka małoletniego określiła na kwotę około 500 zł w tym: wyżywienie – 200 zł, ubrania, obuwie, kosmetyki –100 zł, wyjścia szkolne, wycieczki – 50 zł, opłata klasowa – 100 zł, ¼ udział w opłatach mieszkaniowych – 150 zł, wyprawka szkolna 300 zł rocznie. Małoletni jest zdrowym dzieckiem /k. 3, 35/.

Przedstawicielka ustawowa małoletniego, P. S., ma 29 lat. Nie posiada wyuczonego zawodu. Mieszka z partnerem, ich wspólnym 17 – miesięcznym synem D. oraz małoletnim J.. Koszt utrzymania młodszego syna określiła na kwotę 400 zł miesięcznie. Mieszanie jest lokalem kwaterunkowym partnera matki dziecka. P. S. nie percypuje w kosztach jego utrzymania. Utrzymuje się z prac dorywczych, podejmowanych 2 razy w tygodniu, uzyskując dochód w wysokości 1 000 – 1 200 zł. Nie posiada ona majątku oraz zobowiązań finansowych /k. 35/.

Pozwany, K. T., ma 36 lat. Z zawodu jest mechanikiem. Odbywa karę pozbawienia wolności w Areszcie Śledczym W. – S. za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. W przeszłości był już karany za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. (rozbój), trzykrotnie za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k., uporczywe uchylanie się od alimentacji (art. 209 § 1 k.k.), zniszczenie mienia (art. 288 § 1 k.k.) /k. 25 – 26/. Pozwany nie utrzymuje kontaktów z synem, nie przekazuje żadnych środków finansowych na jego utrzymanie. Poza małoletnim powodem posiada na swoim utrzymaniu małoletnią córkę /k. 35/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, a w szczególności: zeznań przedstawicielki ustawowej /k. 34 – 35/, karty karnej pozwanego /k. 25 – 27/, odpowiedzi na pozew /k. 31/.

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 i 3 krio, rodzice mają obowiązek świadczeń względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub, jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Zakres obowiązku alimentacyjnego, zgodnie z treścią art. 135 § 1 i 2 krio, zależy z jednej strony od potrzeb osoby uprawnionej, z drugiej zaś strony od możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Uzasadnione potrzeby dziecka matka określiła na kwotę około 500 zł miesięcznie. Sąd podziela stanowisko matki małoletniego, iż są to jedynie najbardziej podstawowe potrzeby dziecka jak wyżywienie, ubrania, wydatki szkolne czy udział w kosztach utrzymania mieszkania. A przecież małoletni posiada także inne potrzeby niezbędne do prawidłowego rozwoju jak rozrywka, wypoczynek, możliwość brania udziału w wycieczkach szkolnych czy zajęciach dodatkowych. Dlatego też, w ocenie Sądu, realne uzasadnione potrzeby dziecka to koszt około 700 zł miesięcznie.

W ocenie Sądu pozwany powinien łożyć na utrzymanie małoletniego powoda kwotę 400 zł miesięcznie. Matka małoletniego powoda osiąga niskie zarobki, które nie pozwalają jej na zaspokojenie wszystkich uzasadnionych potrzeb dziecka. Pamiętać należy, iż na swoim utrzymaniu posiada także drugie małoletnie dziecko. Sama korzysta z finansowego wsparcia swojego partnera. Przy wymiarze obowiązku alimentacyjnego pozwanego Sąd wziął pod uwagę, iż pozwany posiada na swoim utrzymaniu także drugie małoletnie dziecko. Pobyt pozwanego w Areszcie Śledczym nie uzasadnia jednak przerzucenia większych kosztów utrzymania małoletniego powoda na jego matkę. Powód odbywa karę pozbawienia wolności za przestępstwa umyślne. Kilkakrotnie umyślnie wchodził w konflikt z prawem, nie martwiąc się o przyszłość – także finansową swoich dzieci. Sam pozwany, z racji pozbawienia wolności, nie potrzebuje środków na własne utrzymanie, pozostaje na utrzymaniu Skarbu Państwa. Pamiętać należy, iż całkowity ciężar opieki nad dzieckiem spoczywa na jego matce. Powyższe rozważania, w ocenie Sądu dowodzą, iż wkład finansowy pozwanego to niezbędne minimum, jakim powinien wspierać swojego syna.

Reasumując, na mocy art. 133 § 1 krio i art. 135 § 1 i 2 krio w związku z 138 krio orzeczono, jak w sentencji.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.