Sygn. akt VIII U 1512/15
Dnia 18 marca 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSR del. Renata Stańczak |
|
Protokolant: |
Anna Krzyszkowska |
po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2016 r. w Gliwicach
sprawy S. W. ( (...))
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
o prawo do emerytury
na skutek odwołania S. W.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
z dnia 20 sierpnia 2015 r. nr (...)
zmienia zaskarżoną decyzje w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu S. W. prawo do emerytury poczynając od dnia 3 sierpnia 2015 roku.
(-) SSR del. Renata Stańczak
Sygn. akt VIIIU 1512/15
Decyzją z dnia 20.08.2015r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu S. W. ( (...) ) prawa do emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w związku z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, gdyż ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. nie udowodnił wymaganego 15 – letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a jedynie 13 lat, 2 miesiące i 27 dni.
Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych po uprzednim zaliczeniu do takiej pracy okresu zatrudnienia w (...) w latach 1993 - 1998, kiedy to wykonywał pracę na stanowisku malarza konstrukcji stalowych w macierzystym zakładzie pracy, a czasami wyjeżdżał serwisować urządzenia na kopalnie i wtedy pracę wykonywał w przodku.
Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji. Jednocześnie organ rentowy wskazał, iż do pracy w warunkach szczególnych zaliczył ubezpieczonemu okres jego zatrudnienia w Fabryce (...) Spółce Akcyjnej w T. od dnia 06.05.1980r. do dnia 01.08.1993r. w charakterze malarza konstrukcji stalowych ( z wykazu A działu III poz.72 ) oraz, iż nie uwzględnił do takiej pracy okresu wnioskowanego przez ubezpieczonego jw., gdyż ubezpieczony nie przedłożył na ten okres świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
Ubezpieczony S. W. urodził się w dniu (...) Na dzień 01.01.1999r. legitymuje się 25 - letnim okresem składkowym i nieskładkowym.
W dniu 06.08.2015r. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury, w rozpoznaniu którego organ rentowy w dniu 20.08.2015r. wydał decyzję zaskarżoną omówioną na wstępie.
Ubezpieczony od dnia 06.05.1980r. jest zatrudniony w Fabryce (...) Spółce Akcyjnej w T. ( byłej (...) Fabryce (...) ).
Z załączonego przez ubezpieczonego do odwołania zaświadczenia z dnia 30.10.2013r. wynika, iż ubezpieczony podczas tego zatrudnienia zajmował kolejno następujące stanowiska:
- od dnia 06.05.1980r. do dnia 01.08.1993r. – malarza konstrukcji stalowych na Wydziale Montażowym,
- od dnia 02.08.1993r. do dnia 31.10.1998r. – ślusarza – montera pod ziemią w D. Serwisu i (...) – Wydziale Serwisu i (...) – Oddziale Serwisu,
- od dnia 01.11.1999r. do dnia 28.02.2010r. – spawacza – ślusarza montera pod ziemią,
- od dnia 01.03.2010r. do nadal – ślusarza montera pod ziemią.
W okresie od dnia 06.05.1980r. do dnia 01.08.1993r. ubezpieczony pracował na Wydziale Montażowym przy obudowach górniczych. Praca tam odbywała się na trzy zmiany, przy czym na każdej zmianie pracownicy zajmowali się tym samym. Ubezpieczony w tym czasie zajmował się szlifowaniem i czyszczeniem, a następnie malowaniem minią elementów obudów, które następnie były montowane w całość przez innych pracowników. Malowanie to odbywało się przy użyciu pistoletów. Tak przygotowane elementy były przekazywane do magazynu wyrobów gotowych, a potem na kopalnie. Od dnia 02.08.1993r. ubezpieczonemu zmieniono nazwę stanowiska pracy, co wiązało się z tym, że ubezpieczony został dodatkowo przypisany do Serwisu. Faktycznie jednak od dnia 02.08.1993r. i przez cały okres sporny do dnia 31.10.1998r. ubezpieczony wykonywał generalnie taką samą pracę, co w okresie wcześniejszym od dnia 06.05.1980r. do dnia 01.08.1993r., czyli pracę szlifierza i malarza konstrukcji stalowych, przy czym dodatkowo przeciętnie dwa razy w miesiącu, jako osoba wchodząca w skład Serwisu, zajmował się usuwaniem awarii obudów, na kopalni pod ziemią. Serwis jw. powstał kiedy firma (...) przejęła całą hydraulikę siłową do obudów i wtedy pod własnym szyldem, jako kompletne urządzenia wysyłała te obudowy na kopalnie. W skład Serwisu wchodziła grupa pracowników o dużych umiejętnościach: malarzy, ślusarzy, szlifierzy, hydraulików siłowych. Do Serwisu został zakwalifikowany także ubezpieczony. Praca tego Serwisu polegała na tym, że jak kopalnia zawiadomiła o usterce, to Serwis usterkę tę usuwał. Wymagało to za każdym razem zjechania na dół kopalni, gdyż obudowy występowały zawsze na ścianie, przy czym zazwyczaj awarie usuwane były podczas równocześnie prowadzonego wydobycia. Te awarie dotyczyły zazwyczaj hydrauliki siłowej i aby je usunąć trzeba było zdemontować siłownik, zdjąć go z obudowy, wymienić uszczelkę i znowu zamontować. W tym celu pracownicy Serwisu, w tym ubezpieczony zjeżdżali się pod ziemię o godzinie 6 rano i następnie wyjeżdżali o godzinie 14. Wcześniej przechodzili kurs na stacji ratownictwa górniczego w zakresie BHP, który trwał około tygodnia i kończył się egzaminem.
Pracę taką ubezpieczony świadczył faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.
Z tytułu wykonywania takiej pracy ubezpieczony otrzymywał mleko oraz dodatek za pracę w warunkach szkodliwych.
Razem z ubezpieczonym pracowali P. K. i W. P., który był kierownikiem Serwisu.
Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego, Zakładowej Umowy Zbiorowej i Zakładowych Układów Zbiorowych Pracy, Regulaminu Pracy obowiązujących w Fabryce (...) S.A., zeznań świadków P. K. i W. P., a także zeznań ubezpieczonego ( protokół elektroniczny z rozpraw z dnia: 03.12.2015r. czas 00:14:58 – 00:47:12, z dnia 25.01.2016r. czas 00:03:36 – 00:17:41 ).
Sąd dał wiarę zeznaniom słuchanych w sprawie świadków oraz ubezpieczonego, gdyż były one rzeczowe, logiczne, szczegółowe, zasadniczo zgodne ze sobą oraz korespondujące z treścią zgromadzonej w sprawie dokumentacji. Świadkowie pracowali razem z ubezpieczonym w spornym okresie jego zatrudnienia i stąd niewątpliwie posiadają szczegółową wiedzę na temat miejsca i charakteru wykonywanej przez niego pracy.
Sąd zważył, co następuje.
Odwołanie ubezpieczonego S. W. zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2015r., poz. 748 ) oraz w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zm.) prawo do emerytury przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31.12.1948r., który:
ukończył 60 lat,
udokumentował do dnia 31.12.1998r. 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych wymienionej w wykazie A stanowiącym załącznik do ww. rozporządzenia,
nie przystąpił do OFE albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE za pośrednictwem ZUS, na dochody budżetu państwa,
W myśl § 2 w.w. rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.
W świetle utrwalonego orzecznictwa sądowego dla oceny, czy pracownik pracował w szczególnych warunkach nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego stanowiska tylko rodzaj rzeczywiście powierzonej pracy ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 26.06.2015r. sygn. akt III AUa 168/15 LEX nr 1761793 ).
W rozpoznawanej sprawie spór sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. posiada wymagany 15 – letni okres pracy w warunkach szczególnych, a konkretnie, czy istnieją podstawy do zaliczenia do takiej pracy spornego okresu zatrudnienia ubezpieczonego w Fabryce (...) Spółce Akcyjnej w T. od dnia 02.08.1993r. do dnia 31.10.1998r.
Zdaniem Sądu wyniki przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego pozwalają na przyjęcie, iż ubezpieczony w powyższym okresie spornym generalnie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w warunkach szczególnych wymienioną w stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. wykazie A dziale III poz.72 i 78 – „ malowanie minią ” oraz „ szlifowanie (…) wyrobów i narzędzi metalowych oraz polerowanie mechaniczne ”.
Ubezpieczony w tym czasie wykonywał taką samą pracę, co w okresie wcześniejszym od dnia 06.05.1980r. do dnia 01.08.1993r., który to okres organ rentowy zaliczył do pracy w warunkach szczególnych.
Ubezpieczony zajmował się szlifowaniem, a następnie malowaniem minią elementów obudów górniczych. Sporadycznie, bo przeciętnie dwa razy w miesiącu był kierowany do kopalni celem usunięcia awarii obudów, a w szczególności siłowników. Wymagało to za każdym razem zjechania na dół kopalni, gdyż obudowy występowały zawsze na ścianie, przy czym zazwyczaj awarie te usuwane były podczas prowadzonego równocześnie wydobycia.
Należy zauważyć, iż także pracę wykonywaną przez ubezpieczonego w ramach Serwisu, a polegającą na usuwaniu awarii obudów pod ziemią, można zakwalifikować do pracy w warunkach szczególnych z wykazu A działu I poz.1 - „ prace pod ziemią ”.
Okoliczności powyższe dotyczące rzeczywiście wykonywanej pracy przez ubezpieczonego potwierdzają w szczególności zeznania słuchanych w sprawie świadków P. K. i W. P., a także korespondujące z nimi zeznania ubezpieczonego.
Podkreślić należy, iż w doktrynie i orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że wykonywanie równocześnie pracy – w ramach pełnego wymiaru czasu pracy – na dwóch różnych stanowiskach, na których zatrudnienie zaliczane jest do prac w szczególnych warunkach, podlega uwzględnieniu przy ustalaniu prawa do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 27.01.2015r. III AUa 386/14 ).
Bez znaczenia dla rozpoznania sprawy pozostaje fakt, że ubezpieczony nie przedłożył w organie rentowym za okres sporny świadectwa pracy w szczególnych warunkach. Fakt wykonywania takiej pracy został wykazany w postępowaniu sądowym za pomocą innych dowodów. W postępowaniu odwoławczym przed Sądem nie obowiązują bowiem ograniczenia dowodowe jakie występują w postępowaniu o świadczenia emerytalno-rentowe przed organem rentowym, a Sąd może ustalić okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość jak: okresy zatrudnienia, w tym wykonywanie pracy w warunkach szczególnych, za pomocą wszelkich środków dowodowych, przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10.03.1984r. III UZP 6/84, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21.09.1984r. III UZP 48/84, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 07.12.2006r., I UK 179/06, LEX nr 342283).
Po zaliczeniu ww. okresu spornego do pracy w warunkach szczególnych uznanej przez organ rentowy, ubezpieczony na dzień 01.01.1999r. legitymuje się wymaganym 15 – letnim okresem takiej pracy. W takiej sytuacji, gdy pozostałe przesłanki prawa do świadczenia były bezsporne, Sąd stwierdził, iż ubezpieczony spełnia wszystkie konieczne warunki nabycia prawa do dochodzonego świadczenia.
Mając powyższe na uwadze, kierując się uregulowaniami prawnymi powołanymi na wstępie rozważań, Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia(...) tj. od ukończenia wieku emerytalnego 60 lat ( zgodnie z art.100 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS ).
(-) SSR del. Renata Stańczak