Sygn. akt: I C 23/15
Dnia 7 października 2016 roku
Sąd Rejonowy w Głubczycach I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
|
Przewodniczący: |
SSR Krzysztof Chruszczewski |
|
Protokolant: |
sekr. sądowy Barbara Kaźmierczak |
po rozpoznaniu w dniu 23 września 2016 roku
sprawy z powództwa S. K.
przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.
o zapłatę
1. zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki S. K. kwotę 20 000,00 zł (dwadzieścia tysięcy złotych), z ustawowymi odsetkami od dnia 17 lutego 2014 roku do dnia zapłaty.
2. w pozostałym zakresie powództwo oddala.
3. kosztami postępowania w sprawie obciąża pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W..
4. zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powódki S. K. kwotę 2 400,00 zł (dwa tysiące czterysta złotych), tytułem zwrotu poniesionych kosztów zastępstwa procesowego.
5. zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz Sądu Rejonowego w G. kwotę 1 000,00 zł (jeden tysiąc złotych), tytułem brakującej opłaty sądowej od ponoszenia której zwolniona była powódka S. K..
Sygn. akt I C 23/15
Powódka S. K. wystąpiła z pozwem przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W. o zasądzenie od tego pozwanego na jej rzecz kwoty 50 000,00 zł, tytułem zadośćuczynienia związanego z krzywdą jakiej doznała ona na skutek śmierci męża A. K., na podstawie przepisu art. 448 k.c., w związku z przepisem art. 24 k.c.
Pozwany - (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa S. K..
Sąd ustalił:
A. K. był mężem powódki S. K.. A. K. zmarł dnia 9 listopada 2002 roku w Z.. Został potrącony przez samochód F. (...) idąc prawą skrajnią jezdni. Zmarł na miejscu na skutek doznanych w tym wypadku komunikacyjnym obrażeń wewnętrznych. Ustalono, że miał on w trakcie tego zdarzenia 3,00 ‰ alkoholu we krwi.
Pojazd, którym kierował sprawca wypadku był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów w (...) S.A. z siedzibą w W..
Powódka S. K. była bardzo zżyta ze swoim mężem A. K.. Przeżyli razem 42 lata jako małżeństwo i wychowali czworo dzieci. Byli zgodnym małżeństwem.
Nagła śmierć mężą A. K. była dla powódki S. K. głęboko traumatycznym przeżyciem. Mąż zawsze dawał jej oparcie i pocieszenie w ciężkich sytuacjach życiowych.
Po śmierci A. K. zasadniczo linia życia powódki S. K. nie zmieniła się. Nie potrzebowała ona opieki psychologicznej, nie przyjmowała leków, poza ziołowymi środkami uspokajającymi oraz nie zmieniła swoich relacji z innymi osobami. Krzywda odniesiona przez powódkę S. K. na skutek śmierci męża A. K. nie spowodowała przekraczania przez nią zachowań i reakcji emocjonalnych naturalnych dla osób przeżywających żałobę.
/ dowód: niesporne oraz dokumenty k. 13 – 23, 31 oraz 79 - 111, akta Sądu Rejonowego w Głubczycach w sprawie II K (...), akta szkody (...), opinia biegłego J. K. k. 129 – 132, opinia biegłego A. J. k. 164 – 166, zeznania świadka Z. K. k. 187, zeznania świadka G. C. k.192 oraz zeznania powódki S. K. k. 197 /
Sąd zważył, co następuje:
W ocenie Sądu, powództwo S. K. jest uzasadnione, co do zasady zgłoszonego przez nią roszczenia, w oparciu o przepis przepisu art. 448 k.c., w związku z przepisem art. 24 k.c.
Ubezpieczyciel - (...) S.A. z siedzibą w W. odpowiada za zaistniałą wobec S. K. krzywdę jako dłużnik, na podstawie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zawartej z właścicielem samochodu F. (...), który to pojazd spowodował wypadek komunikacyjny w dniu 9 listopada 2002 roku w Z.. /art. 822 k.c./
W ocenie Sądu, wobec treści opinii biegłego psychiatry J. K., biegłego psychologa A. J., zeznań świadków Z. K. i G. C. oraz zeznań powódki S. K., odpowiedzialność ubezpieczyciela (...) S.A. z siedzibą w W. za naruszenie dóbr osobistych powódki S. K. poprzez krzywdę spowodowaną śmiercią osoby bliskiej w wypadku komunikacyjnym, nie budzi żadnych wątpliwości.
Przede wszystkim należy podkreślić, że sam fakt tragicznej śmierci A. K., był dla jego najbliższych, a przede wszystkim bardzo zżytej z nim jego żony S. K., głęboko traumatycznym przeżyciem.
Postępowanie dowodowe wykazało, że powódka G. C. była mocno związana emocjonalnie ze swoim mężem. Byli zgodnym małżeństwem. Przeżyli razem 42 lata jako małżeństwo i wychowali czworo dzieci.
Naprawienie powódce S. K. tej krzywdy, wynikającej ze straty bliskiej osoby może polegać na przyznaniu jej jako pokrzywdzonej stosownej sumy pieniężnej tytułem zadośćuczynienia, która winna jej to wynagrodzić, nie będąc jednocześnie źródłem jej nadmiernego wzbogacenia.
Kwoty „stosownej " ze względu na istotę krzywdy, nie da się wyliczyć w sposób ścisły, matematyczny, a skoro tak, to ustalenie wysokości zadośćuczynienia powinno się opierać jedynie na obiektywnych kryteriach, na podstawie przepisu art. 322 k.p.c.
Kwota ta ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jej wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierną w stosunku do doznanej krzywdy oraz winna być utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.
Uwzględniając powyższe ustalenia i rozważania Sąd uznał, że stosownym zadośćuczynieniem dla powódki S. K. będzie kwota 20 000,00 zł.
Dlatego też w oparciu o przepis 448 k.c., w związku z przepisem art. 24 k.c. Sąd, według swej oceny, zasądził na rzecz powódki S. K. od pozwanego ubezpieczyciela kwotę 20 000,00 zł, tytułem stosownego zadośćuczynienia.
Zdaniem Sądu, kwota 20 000,00 zł przyznana powódce S. K. jest adekwatna do rozmiaru doznanej przez nią krzywdy.
Datę wymagalności należności odsetkowych od zasądzonej kwoty zadośćuczynienia określił Sąd w oparciu o przepis art. 817 § 1 k.c.
Sąd oddalił zgłoszone przez powódkę S. K. roszczenie, ponad zasądzoną w wyroku kwotę zadośćuczynienia uznając, iż wobec ustaleń postępowania dowodowego jest ono bezzasadne i wygórowane.
Oddalając powództwo w tym zakresie Sąd miał także na względzie fakt, iż zgodnie z opinią biegłych psychiatry i psychologa, krzywda odniesiona przez powódkę S. K. na skutek śmierci męża A. K. nie spowodowała przekraczania przez nią zachowań i reakcji emocjonalnych naturalnych dla osób przeżywających żałobę.
Rozstrzygnięcia o kosztach postępowania uzasadnione są treścią przepisów art.100 k.p.c. oraz art.108 k.p.c.