UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. wniósł pozew przeciwko R. Ż., domagając się od pozwanego zapłaty kwoty 23.545,69 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 23 czerwca 2015r. do dnia zapłaty liczonymi od kwoty 20.896,93 zł oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, że w dniu 17 kwietnia 2014r. udzielił pozwanemu pożyczki gotówkowej w wysokości 21.552,63 zł, a pozwany był zobowiązany do jej spłaty zgodnie z harmonogramem spłaty. Pomimo wezwań i monitów pozwany nie wywiązał się z obowiązku spłaty, w związku z czym po upływie terminu, do którego pozwany był zobowiązany uregulować zadłużenie, całość zadłużenia stała się wymagalna z dniem 13 maja 2015r. Pismem z dnia 1 kwietnia 2015r. powód wezwał pozwanego zapłaty wymagalnego zobowiązania. Na dochodzoną należność składają się: należność główna w kwocie 20.896,93 zł, odsetki za okres od dnia 17 kwietnia 2014r. do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg rachunkowych banku w kwocie 2.448,76 zł, koszty, opłaty i prowizje w kwocie 200 zł, a także dalsze odsetki naliczone od dnia następnego po dniu wystawienia wyciągu z ksiąg banku do dnia zapłaty obliczone od kwoty niespłaconego kapitału wg zmiennej stopy procentowej wyznaczonej jako czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym.

(pozew k. 3-5)

Kurator ustanowiony dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego wniósł o oddalenie powództwa w całości, nie kwestionując jednak zasadności złożonego pozwu ani wiarygodności dołączonych do niego dokumentów. Pomimo podjętych czynności kurator nie ustalił miejsca pobytu pozwanego.

(odpowiedź na pozew k. 67-68, protokół rozprawy z dnia 24 stycznia 2017r. k. 89)

Sąd zważył, co następuje:

W dniu 17 kwietnia 2014r. pozwany R. Ż. zawarł z powodem (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. umowę pożyczki gotówkowej nr (...), na mocy której bank udzielił mu pożyczki gotówkowej w wysokości 21.552,63 zł na okres od dnia 17 kwietnia 2014r. do dnia 28 kwietnia 2018r. na warunkach określonych w umowie. Oprocentowanie nominalne pożyczki wynosiło 14 % w stosunku rocznym i było stałe w całym okresie obowiązywania umowy. Całkowita kwota do zapłaty przez pożyczkobiorcę ustalona na dzień zawarcia umowy wynosiła 28.389,60 zł i składały się na nią: całkowita kwota pożyczki w kwocie 15.180 zł oraz koszt pożyczki w postaci: prowizji od udzielonej pożyczki gotówkowej w kwocie 1.200 zł, odsetek umownych w kwocie 6.836,97 zł oraz opłaty za ochronę ubezpieczeniową w kwocie 5.172,63 zł. Zgodnie z § 1 ust. 8 umowy pożyczkobiorca zobowiązał się do terminowej spłaty pożyczki wraz odsetkami w 48 ratach miesięcznych płatnych do dnia 28-ego każdego kolejnego miesiąca. Kwota miesięcznej raty pożyczki powiększona o opłatę za prowadzenie rachunku przez bank wynosiła 591,45 zł, z czego rata stanowiła kwotę 590,54 zł. Za okres opóźnienia w spłacie raty lub jej części bank naliczał odsetki od zadłużenia przeterminowanego (odsetki karne). Stopa odsetek karnych była zmienna i była równa aktualnej na dany dzień wysokości stopy kredytu lombardowego NBP (§ 1 ust. 15). W razie opóźnienia pożyczkobiorcy zapłacie dwóch pełnych rat, bank miał prawo wypowiedzieć umowę z zachowaniem trzydziestodniowego terminu wypowiedzenia po uprzednim wezwaniu pożyczkobiorcy listem zwykłym do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni. Zgodnie z § 1 ust. 16 umowy w przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki bank miał także uprawnienie do podjęcia czynności mających na celu spłatę zaległych należności, przy czym na dzień zawarcia umowy bank stosował monity telefoniczne lub listowne oraz interwencje wyjazdowe. Katalog stosowanych środków monitujących, wysokość opłat oraz zasady stosowania tych czynności, a także podstawę prawną ustalenia wysokości tych kosztów stanowi Tabela opłat i prowizji stanowiący załącznik do umowy.

(dowód: umowa pożyczki gotówkowej k. 76-78 wraz z załącznikami k. 79-84, harmonogram spłaty pożyczki k. 21, Tabela opłat i prowizji k. 78v)

Wobec braku spłaty przez pozwanego rat pożyczki, pismem z dnia 31 marca 2015r. powód wypowiedział umowę pożyczki z zachowaniem 30 - dniowego okresu wypowiedzenia. Wypowiedzenie zostało pozwanemu doręczone w dniu 13 kwietnia 2015r.

(dowód: wypowiedzenie umowy k. 22, dowód doręczenia wypowiedzenia k. 22a)

Aktualne zadłużenie pozwanego z tytułu umowy pożyczki z dnia 17 kwietnia 2014r. wynosi 23.545,69 zł, na co składa się: należność główna w kwocie 20.896,93 zł, skapitalizowane odsetki naliczone za okres od dnia 17 kwietnia 2014r. do dnia 22 czerwca 2015r. w kwocie 2.448,76 zł, a także należne koszty, opłaty i prowizje w łącznej kwocie 200 zł.

(dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych banku k. 20)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd w całości ustalił na podstawie dowodów z dokumentów prywatnych przedłożonych przez powoda w postaci: umowy pożyczki gotówkowej, wypowiedzenia tej umowy wraz z dowodem doręczenia oraz wyciągu z ksiąg rachunkowych banku. W ocenie Sądu orzekającego brak było jakichkolwiek podstaw do odmowy wiarygodności i mocy dowodowej ww. dokumentom, albowiem strona pozwana nie kwestionowała w trybie art. 253 k.p.c. autentyczności tych dokumentów, ani też nie zaprzeczyła, że osoby podpisane pod nimi nie złożyły oświadczeń w nich zawartych.

Podstawę prawną roszczenia powoda stanowił przepis art. 720 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W niniejszej sprawie kurator nieobecnego z miejsca pobytu pozwanego R. Ż. nie zgłosił żadnych merytorycznych zarzutów w stosunku do żądania pozwu, natomiast powód sprostał spoczywającemu na nim ciężarowi dowodu i wykazał roszczenie zarówno co do zasady jak i wysokości. W ocenie Sądu, w świetle przedłożonej dokumentacji, zawarte w pozwie i kolejnych pismach procesowych twierdzenia powoda o istnieniu roszczenia i jego wysokości nie budziły żadnych wątpliwości. Przede wszystkim powód wykazał, że strony łączył stosunek prawny pożyczki wynikający z zawartej przez nie umowy z dnia 17 kwietnia 2014r. Jak wynika z przedłożonego odpisu umowy powodowy bank udzielił pozwanemu R. Ż. pożyczki gotówkowej w wysokości 21.552,63 zł. Zgodnie z umową pozwany był zobowiązany do zwrotu pożyczki w 48 równych miesięcznych ratach w terminie do dnia 28-ego każdego kolejnego miesiąca. Z harmonogramu spłaty wynika, że wysokość pojedynczej raty wynosiła 590,54 zł. Pozwany nie wykonał jednak swojego zobowiązania. W piśmie z dnia 20 grudnia 2016r. powód wskazał, że pozwany dokonał tylko jednej wpłaty na poczet pożyczki w wysokości 1.214 zł. W związku z powyższym powód nabył uprawnienie do wypowiedzenia pożyczki. Zgodnie bowiem z treścią § 1 ust. 17 umowy w razie opóźnienia pożyczkobiorcy zapłacie dwóch pełnych rat, bank miał prawo wypowiedzieć umowę z zachowaniem trzydziestodniowego terminu wypowiedzenia po uprzednim wezwaniu pożyczkobiorcy listem zwykłym do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni. Zdaniem Sądu, powód wykazał, że doszło do skutecznego rozwiązania umowy w myśl cytowanego postanowienia umowy. Z przedłożonego odpisu wypowiedzenia wynika bowiem, że w dniu 31 marca 2015r. powód skierował do pozwanego pismo zawierające oświadczenie o wypowiedzeniu umowy z zachowaniem 30 - dniowego okresu wypowiedzenia. Wypowiedzenie zostało pozwanemu doręczone w dniu 13 kwietnia 2015r., na potwierdzenie czego powód przedłożył dowód doręczenia. W związku z powyższym z upływem okresu wypowiedzenia tj. z dniem 13 maja 2015r. doszło do rozwiązania umowy. Z tą datą cała kwota pożyczki stała się natychmiast wymagalna i powód nabył uprawnienie do naliczania odsetek za opóźnienie od całego zadłużenia przedterminowego w wysokości określonej w § 1 ust. 15 umowy pożyczki tj. w wysokości równej aktualnej na dany dzień wysokości stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym. Nadto, zgodnie z treścią § 1 ust. 16 umowy w przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki bank miał prawo do podjęcia czynności windykacyjnych, w tym kierowania do dłużnika wezwań do zapłaty i monitów. Wysokość kosztów czynności windykacyjnych została określona w załączniku do umowy tj. w Tabeli opłat i prowizji dla czynności związanych z obsługą pożyczki, który również został złożony do akt sprawy przez stronę powodową. Zatem, w świetle przedłożonych dokumentów roszczenie powoda należało uznać za uzasadnione co do zasady.

W ocenie Sądu powód sprostał także ciężarowi dowodu w zakresie wysokości dochodzonego w niniejszej sprawie roszczenia. Na tę okoliczność bank przedłożył bowiem dokument prywatny w postaci wyciągu z ksiąg rachunkowych banku, który nie był kwestionowany przez kuratora pozwanego. Zgodnie z ww. dokumentem na dochodzoną w sprawie należność składa się: należność główna w kwocie 20.896,93 zł, skapitalizowane odsetki umowne i odsetki karne za okres od dnia 17 kwietnia 2014r. do dnia 22 czerwca 2015r. w kwocie 2.448,76 zł, a także należne koszty, opłaty i prowizje w kwocie 200 zł, wyliczone zgodnie z zasadami określonymi w Tabeli opłat i prowizji dla czynności związanych z obsługą pożyczki, stanowiącej załącznik do umowy.

Mając na uwadze wszystkie podniesione powyżej okoliczności – na mocy art. 720 § 1 k.c. – Sąd uwzględnił powództwo w całości i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 23.545,69 zł. Nadto, zgodnie z żądaniem pozwu od kwoty należności głównej tj. od kwoty 20.896,93 zł – na mocy art. 481 § 1 i 2 k.c. – Sąd zasądził odsetki umowne za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 23 czerwca 2015r. do dnia zapłaty. Jednocześnie, z uwagi na nowelizację Kodeksu cywilnego w zakresie art. 481 k.c., która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016r., Sąd zastrzegł, że od dnia 1 stycznia 2016r. zasądzone odsetki za opóźnienie nie mogą przekroczyć wysokości maksymalnych odsetek ustawowych za opóźnienie.

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c. i zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy zasądził od przegrywającego niniejszą sprawę pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.395 zł, na którą składa się opłata sądowa od pozwu w wysokości 1.178 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz zaliczka na poczet wynagrodzenia kuratora w wysokości 1.200 zł.

Przewodniczący:	SSR Joanna Jank
Protokolant:	sekr. sądowy Katarzyna Chachulska

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE