UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6 sierpnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 22 lipca 2015 r. ubezpieczony został uznany za częściowo niezdolnego do pracy do 31 maja 2016 r., a niezdolność powstała 12 września 2014 r. Na wymagane 5 lat w dziesięcioleciu przed dniem zgłoszenia wniosku tj. w okresie od 3 kwietnia 2005 r. do 2 kwietnia 2015 r. ubezpieczony udowodnił łącznie 4 lata, 3 miesiące i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 3 lata, 2 miesiące i 13 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 8 miesięcy i 12 dni okresów nieskładkowych, które zgodnie z art. 5 ust. 2 zostały ograniczone do 1/3 udowodnionych okresów składkowych i przyjęte w wymiarze 1 rok i 25 dni. Na wymagane 5 lat w dziesięcioleciu przed dniem powstania niezdolności do pracy, tj. w okresie od 12 września 2004 r. do 11 września 2014 r. wnioskodawca udowodnił łącznie 4 lata, 7 miesięcy i 4 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 3 lata, 5 miesięcy i 10 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 8 miesięcy i 12 dni okresów nieskładkowych, które zgodnie z art. 5 ust. 2 zostały ograniczone do 1/3 udowodnionych okresów składkowych i przyjęte w wymiarze 1 rok, 1 miesiąc i 24 dni. Niniejszą decyzją uchylono decyzję z dnia 22 czerwca 2015 r.

(decyzja – k. 47 akt ZUS)

Od decyzji ZUS odwołanie w dniu 7 września 2015 r. złożył wnioskodawca J. S., który wskazał, że orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS jest dla niego krzywdzące.

(odwołanie – k. 2)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując argumenty tożsame co w zaskarżonej decyzji.

(odpowiedź na odwołanie – k. 3)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca J. S. urodził się (...) Z zawodu jest technikiem mechanikiem obróbki skrawaniem. Ubezpieczony prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu, gastronomii, krawiectwa, pracował jako referent. Od 2013 r. jest bezrobotny.

(okoliczności bezsporne)

Na wymagane 5 lat w dziesięcioleciu przed dniem zgłoszenia wniosku tj. w okresie od 3 kwietnia 2005 r. do 2 kwietnia 2015 r. ubezpieczony udowodnił łącznie 4 lata, 3 miesiące i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 3 lata, 2 miesiące i 13 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 8 miesięcy i 12 dni okresów nieskładkowych, które zgodnie z art. 5 ust. 2 zostały ograniczone do 1/3 udowodnionych okresów składkowych i przyjęte w wymiarze 1 rok i 25 dni.

/wyliczenia ZUS – k. 46 akt ZUS/

Na wymagane 5 lat w dziesięcioleciu przed dniem powstania niezdolności do pracy, tj. w okresie od 12 września 2004 r. do 11 września 2014 r. wnioskodawca udowodnił łącznie 4 lata, 7 miesięcy i 4 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 3 lata, 5 miesięcy i 10 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 8 miesięcy i 12 dni okresów nieskładkowych, które zgodnie z art. 5 ust. 2 zostały ograniczone do 1/3 udowodnionych okresów składkowych i przyjęte w wymiarze 1 rok, 1 miesiąc i 24 dni.

/wyliczenia ZUS – k. 45 akt ZUS/

W dniu 3 kwietnia 2015 r. ubezpieczony złożył wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(wniosek – k. 1 – 4 akt ZUS)

Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 12 maja 2015 r. rozpoznano u ubezpieczonego tętniaka aorty wstępującej, nadciśnienie tętnicze, epizod depresji umiarkowany, (...), dnę moczanową, chorobę wrzodową w wywiadzie. W badaniu obrazowym stwierdzono u badanego aortę wstępującą szerokości 5,2 mm bez cech rozwarstwienia. Lekarz orzekł, że obecny stopień naruszenia organizmu uzasadnia orzeczenie częściowej okresowej niezdolności do pracy. Za datę powstania częściowej niezdolności do pracy przyjęto datę wykonania ECHO serca z rozpoznaniem tętniaka aorty tj. 12 września 2014 r.

(orzeczenie Lekarza Orzecznika – k. 29 akt ZUS, k. 19 – 20 dokumentacji medycznej)

Decyzją z dnia 22 czerwca 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Lekarz Orzecznik ZUS z dnia 22 lipca 2015 r. ubezpieczony został uznany za częściowo niezdolnego do pracy do 31 maja 2016 r., a niezdolność powstała 12 września 2014 r. Na wymagane 5 lat w dziesięcioleciu przed dniem zgłoszenia wniosku tj. w okresie od 3 kwietnia 2005 r. do 2 kwietnia 2015 r. ubezpieczony udowodnił łącznie 4 lata, 3 miesiące i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 3 lata, 2 miesiące i 13 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 8 miesięcy i 12 dni okresów nieskładkowych, które zgodnie z art. 5 ust. 2 zostały ograniczone do 1/3 udowodnionych okresów składkowych i przyjęte w wymiarze 1 rok i 25 dni. Na wymagane 5 lat w dziesięcioleciu przed dniem powstania niezdolności do pracy, tj. w okresie od 12 września 2004 r. do 11 września 2014 r. wnioskodawca udowodnił łącznie 4 lata, 7 miesięcy i 4 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 3 lata, 5 miesięcy i 10 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 8 miesięcy i 12 dni okresów nieskładkowych, które zgodnie z art. 5 ust. 2 zostały ograniczone do 1/3 udowodnionych okresów składkowych i przyjęte w wymiarze 1 rok, 1 miesiąc i 24 dni. Niniejszą decyzją uchylono decyzję z dnia 22 czerwca 2015 r.

(decyzja – k. 31 akt ZUS)

W dniu 8 lipca 2015 r. ubezpieczony złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS.

(wniosek – k. 32 akt ZUS)

Przywrócono wnioskodawcy termin do złożenia sprzeciwu i ubezpieczony złożył sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS.

(sprzeciw – k. 22 dokumentacji medycznej)

Komisja lekarska rozpoznała u ubezpieczonego tętniaka aorty wstępującej w okresie wydolności krążenia, nadciśnienie tętnicze poddające się leczeniu (...), zaburzenia lękowo – depresyjne łagodne, dnę moczanową. Ubezpieczony leczy się w (...) od 9 września 2014 r. z powodu epizodu depresyjnego. Ma wizyty co miesiąc. Jest pod opieką kardiologiczną. W badaniu przedmiotowym był wydolny oddechowo i krążeniowo, sprawny ruchowo. Bez istotnych odchyleń w badaniu neurologicznym. Analiza dokumentacji, kwalifikacje zawodowe oraz badanie przedmiotowe wykazały naruszenia sprawności w stopniu częściowej niezdolności do pracy, powstałej od daty wykonania echo serca wykazującego poszerzenie aorty do 5,2 cm. Komisja orzekła, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do 31 maja 2016 r., częściowa niezdolność do pracy powstała w dniu 12 września 2014 r.

(orzeczenie Komisji Lekarskiej – k. 43 akt ZUS, opinia lekarska – k. 37 – 39 dokumentacji medycznej)

W konsekwencji powyższego orzeczenia organ rentowy decyzją z dnia 6 sierpnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. (decyzja – k. 47 akt ZUS)

U wnioskodawcy rozpoznano tętniaka aorty wstępującej, nadciśnienie tętnicze leczone farmakologicznie (wyrównane), zespół depresyjny, przewlekłe zapalenie oskrzeli, torbiele nerki prawej, zaburzenia lipidowe, nikotynizm w wywiadzie (obecnie nie pali), zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych, w wywiadzie zespół zależności alkoholowej (hospitalizacja w Klinice (...) w 2014 r.). Niewątpliwie wnioskodawca pomimo relatywnie dobrego ogólnego stanu jest obciążony poważnymi schorzeniami kardiologicznymi. Ma rozpoznane nadciśnienie tętnicze oraz tętniak aorty wstępującej. Co ważne nie jest po przebytym zawale serca, brak danych na uszkodzenie mięśnia sercowego (zachowana wydolność serca). Ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy od 12 września 2014 r. do 31 grudnia 2016 r. Początek niezdolności do pracy przypada na dzień 12 września 2014 r. tj. na datę badania ECHO – tj. USG serca. W badaniu tym stwierdzono tętniaka aorty wstępującej o wymiarze 52 mm. Dodatkowo oceniana funkcja skurczowa mięśnia LK w zakresie normy. Rozpoznawany tętniak aorty wstępującej wykryty był już dużo wcześniej. Są opisy w badaniu ECHO z 2011 r. o tętniaku aorty wstępującej o wymiarze 46 mm. Schorzenie postępuje. USG serca jest badaniem pomocniczym, większość tętniaków jest bezobjawowa niezależnie od wielkości. Występowanie tętniaka powoduje znaczne ryzyko, w przypadku pęknięcia nastąpi zgon danej osoby. Natomiast do czasu pęknięcia może występować bezobjawowo i nie narusza sprawności organizmu. Ocena – dotyczy jednak powstania niezdolności do pracy – która nie jest tożsama z istnieniem rozpoznania chorobowego w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. Nie sam fakt istnienia tętniaka świadczy o ewentualnej częściowej niezdolności do pracy ale upośledzenie funkcji organizmu w jego skutek. Tym bardziej, iż są wzmianki o trwającym u wnioskodawcy około 40 dni ciągu alkoholowym w 2014 r. – hospitalizacja w Klinice (...). Tego typu ciągi alkoholowe powodują, iż w tym okresie nie są przyjmowane żadne leki, często jest nieregulowane ciśnienie tętnicze i jego znaczne skoki – i wówczas następuje znaczna nieodwracalna progresja choroby (w tym przypadku np. powiększenie wymiaru tętniaka aorty).W 2014 r. wymiary lewego przedsionka są dużo większe, w 2013 r. był w normie. Nastąpiło zwiększenie grubości ściany lewej komory serca co również świadczy o zaburzeniu ciśnienia w okresie wcześniejszym co mogło być związane z pobytem w szpitalu i odstawieniem leków przeciwciśnieniowych. W badaniu z 2016 r. wymiar lewej komory był jeszcze gorszy.

(opinia lekarza biegłego sądowego kardiologa dr n. med. R. G. – k. 42 – 45, pisemna opinia uzupełniająca – k. 57 – 58, pisemna opinia uzupełniająca – k. 80, ustna opinia uzupełniająca z dnia 11 stycznia 2017 r. – 00:01:26 – 00:23:34 – płyta CD – k. 111)

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń w oparciu o załączone akta organu rentowego, dokumenty oraz opinię biegłego kardiologa.

W ocenie Sądu opinia biegłego jest w pełni wiarygodna. Została bowiem sporządzona przez biegłego o specjalności właściwej z punktu widzenia schorzeń wnioskodawcy w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej oraz wyniki przeprowadzonych badań własnych wnioskodawcy. Biegły rozpoznał u ubezpieczonego tętniaka aorty wstępującej, nadciśnienie tętnicze leczone farmakologicznie (wyrównane), zespół depresyjny, przewlekłe zapalenie oskrzeli, torbiele nerki prawej, zaburzenia lipidowe, nikotynizm w wywiadzie (obecnie nie pali), zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych, w wywiadzie zespół zależności alkoholowej.

Biegły uznał, że z powodu naruszenia sprawności organizmu wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy zgodnej z poziomem wykształcenia i kwalifikacji zawodowych od 12 września 2014 r. do 31 grudnia 2016 r. wskazał, że początek niezdolności do pracy przypada na dzień 12 września 2014 r. tj. na datę badania ECHO – tj. USG serca.

Biegły kardiolog w swojej opinii zgodził się z orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS co do częściowej okresowej niezdolności do pracy. Podkreślenia wymaga, iż wnioski końcowe do jakich doszedł biegły wynikają w sposób logiczny z treści opinii wydanej w oparciu o aktualne badanie chorego oraz dokumentację medyczną.

Pełnomocnik wnioskodawcy zgłosił zastrzeżenia do opinii biegłego kardiologa w zakresie uznania wnioskodawcy za częściowo niezdolnego do pracy dopiero od 12 września 2014 r. tj. od daty badania – USG serca.

Sąd dopuścił dowód z pisemnej i ustnej uzupełniającej opinii biegłego kardiologa. Zdaniem Sądu opinie uzupełniające biegłego są wyczerpujące i udzielają odpowiedzi na wszystkie pytania i zarzuty strony skarżącej. Zdaniem Sądu, opinie uzupełniające biegłego są rzetelne, a wynikające z niej wnioski logiczne i prawidłowo uzasadnione. Opinia nie zawiera braków i wyjaśnia wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Dodatkowo biegły uzupełnił opinię o pisemne opinie uzupełniające i odpowiedział na wszelkie zastrzeżenia strony.

W ocenie Sądu, pełnomocnik wnioskodawcy w żaden sposób nie podważył miarodajności złożonych opinii, a tym samym Sąd nie znalazł podstaw do powoływania dowodów z opinii innego biegłego tej samej specjalności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2015 r., poz. 748 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1. jest niezdolny do pracy;

2. ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3. niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl art. 57 ust. 2 warunku, o którym mowa w przepisie ust. 1 pkt 3 art. 57, nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Natomiast warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej 5 lat w 10-leciu poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. (art. 58 ust. 1 pkt 5).

W myśl art. 12 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne /art. 13 ust. 1/.

Warunki wskazane w art. 57 w/w ustawy muszą być spełnione łącznie by istniały podstawy do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Wnioskodawca w niniejszej sprawie kwestionuje datę powstania częściowej niezdolności do pracy wskazując, że niezdolność do pracy powstała przed 12 września 2014 r. dołączając do tego badania USG serca z 2013 r. i 2011 r.

Biegły kardiolog w pisemnej opinii oraz opiniach uzupełniających jednoznacznie wskazał, że za dzień powstania niezdolności do pracy ubezpieczonego należy przyjąć dzień 12 września 2014 r. tj. datę badania USG serca, które wykazało tętniak aorty wstępującej o wymiarze 52 mm.

Mając na względzie powyższe należy wskazać, że w dacie wydania zaskarżonej decyzji wnioskodawca spełniał przesłankę w postaci niezdolności do pracy, albowiem orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS został uznany za osobę częściowo okresowo niezdolną do pracy. Jednakże nie spełnił on przesłanki posiadania wymaganego stażu pracy.

Wnioskodawca w dacie składania wniosku miał powyżej 30 lat, a zatem wymagany w jego przypadku staż ubezpieczeniowy wynosi 5 lat.

Organ rentowy uwzględnił ubezpieczonemu na wymagane 5 lat w dziesięcioleciu przed dniem zgłoszenia wniosku tj. w okresie od 3 kwietnia 2005 r. do 2 kwietnia 2015 r. łącznie 4 lata, 3 miesiące i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 3 lata, 2 miesiące i 13 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 8 miesięcy i 12 dni okresów nieskładkowych, które zgodnie z art. 5 ust. 2 zostały ograniczone do 1/3 udowodnionych okresów składkowych i przyjęte w wymiarze 1 rok i 25 dni.

Zaś biegły ustalił, że za dzień powstania częściowej okresowej niezdolności do pracy ubezpieczonego należy przyjąć dzień 12 września 2014 r. Ubezpieczony na wymagane 5 lat w dziesięcioleciu przed dniem powstania niezdolności do pracy, tj. w okresie od 12 września 2004 r. do 11 września 2014 r. udowodnił łącznie 4 lata, 7 miesięcy i 4 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 3 lata, 5 miesięcy i 10 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 8 miesięcy i 12 dni okresów nieskładkowych, które zgodnie z art. 5 ust. 2 zostały ograniczone do 1/3 udowodnionych okresów składkowych i przyjęte w wymiarze 1 rok, 1 miesiąc i 24 dni.

Powyższe oznacza, że ubezpieczony nie spełnił warunku posiadania stażu pracy wynoszącego 5 lat, a tym samym nie nabył prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Zarówno w dziesięcioleciu przed zgłoszeniem wniosku o rentę jak i w dziesięcioleciu przed powstaniem niezdolności wnioskodawca udokumentował krótszy staż niż 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

W tym stanie rzeczy odwołanie wnioskodawcy jako niezasadne podlegało oddaleniu, o czym Sąd Okręgowy orzekł na postawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc.

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE