UZASADNIENIE

Powód W. R.. K., G. (...) Spółka jawna z siedzibą w L. wniósł o zasądzenie od pozwanej I. D. kwoty 4.300 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 17 października 2013 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu powód wskazał, że przedmiotowa wierzytelność powstała w wyniku złożenia przez pozwaną zamówienia na usługę drzwi wraz z ich montażem. Usługa została wyceniona na 5.300 zł zaś pozwana dokonała zapłaty jedynie zaliczki w kwocie 1.000 zł. Powódka wystawiła pozwanej fakturę pozwana jednak nie wywiązała się z obowiązku zapłaty pozostałej kwoty.

(pozew – k. 4-5

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w postępowanie upominawczym pozwana wniosła o oddalenie powództwa. W uzasadnienie wskazała, iż dokonała zapłaty żądanej kwoty w formie gotówki w dacie drugiego montażu drzwi po zgłoszeniu usterek po zamontowaniu drzwi w dniu 16 października 2016 r. Kwota ta została zapłacona przez K. D. przed dniem 12 grudnia 2013 r.

(sprzeciw k 32)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 września 2014 r. pomiędzy r. pomiędzy I. D. a W. R. K. (2), (...) Spółka Jawna z siedzibą w L. na wykonanie z zamontowanie stolarki otworowej za kwotę 5.300 zł. Zamówiono drzwi wejściowe określając termin wykonania umowy na 26 września 2014 r.

Okoliczność bezsporna ponadto umowa k. 11, zamówienie k. 12 – 14

W wyniku zmiany zamówienia oraz opóźnienie wykonawcy do montażu doszło w dniu 16 października 2013 r. Ze strony wyk owcy montażu dokonał M. S. i J. C. zaś odbioru usługi ze strony pozwanej dokonał A. B. (1). W trakcie odbioru nie stwierdzono zastrzeżeń co do usługi. W dniu 15 października 2013 r. została wystawiona przez powoda faktura VAT na kwotę 5.300 zł zgodnie z zamówieniem, z płatnością przelewem w terminie 1 dnia na konto powoda. W dniu dokonania montażu nie została zapłacona gotówka kwota 4.300 zł jak również pracownicy powoda nie wręczyli A. B. (2) faktury.

Dowód :protokół odbioru k. 15, faktura k. 16, zeznania świadków M. S., J. C. i A. B. (1)

Następnego dnia I. D. zgłosiła niegodność wykonania zamówienia w zakresie koloru framugi i drzwi. Po bliżej nieokreślonym czasie przed końcem grudnia 2013 r. powód dokonał wymiany drzwi na zgodne z zamówieniem.

Dowód : zeznania świadka K. D. i pozwanej I. D.

]

Sąd zważył, co następuje:

Przy ustalaniu stanu faktycznego Sąd oparł się na dowodzie z w/w dokumentów przedłożonych przez powoda w toku postępowania. Dowody te w powyższym zakresie zostały uznane przez Sąd za wiarygodne tym bardziej, iż korespondowały z zeznaniami świadków M. S. i J. C. i stanowiły logiczny ciąg zdarzeń prowadzących do tego, iż pozwana nie dokonała zapłaty w całości za dokonane zamówienie.

Sąd odmówił dania wiary zeznaniom świadka K. D. i pozwanej I. D. w części w jakiej twierdzili oni, iż kwota 4.300 zł została powodowi zapłacona gotówka do rąk pracowników dokonujących poprawki przy realizacji zamówienia w grudniu 2013 r.

W ocenie Sądu zeznania w tej części były niewiarygodne, gdyż nie zostały potwierdzone obiektywnymi dowodowymi zgromadzonymi w sprawie, jak również nie pasowały do kontekstu całej sytuacji jaka miała miejsce. Jak wynika ze zeznań pracowników powoda płatność za usługę ma miejsce albo gotówka po montażu, albo przelewem. Decyzję o tym nie podejmują pracownicy a osoba, które przekazuje im zlecenie do wykonania. Ona informuje ich gdzie mają jechać, w jakiej formie ma nastąpić płatność i przygotowuje dokumenty np. fakturę jeżeli płatność ma nastąpić przelewem. Pracownik powoda zeznał, iż w przypadku płatności gotówką wystawia pokwitowanie zapłaty kwoty na odpowiednim dokumencie księgowym. W niniejszej sprawie pierwotny termin zamówienie nie został dotrzymany i doszło do przesunięcia terminu jego realizacji. Pozwana i świadek D. twierdzili iż termin w jakim przystawiona do montażu drzwi 16 października 2013 r. nie został z nimi uzgodniony i zostali zaskoczeni, iż w tym dniu ma być montaż, a wobec niemożności odbioru tych prac teść K. A. B. był w trybie nagłym ściągany na budowę aby dokonać odbioru wykonanych prac. Montażyści powoda zeznali, iż jadąc na montaż została, iż przygotowana faktura która mieli doręczyć zamawiającej. W ocenie Sądu niewiarygodne są twierdzenia pozwanej, iż data montażu nie została umówiona. Doświadczenie w tym zakresie Sądu wskazuje na to, iż przy wszelkiego rodzaju usługach dokonywanych w domu klienta, wykonanie usługi jest zawsze uzgadniane aby nie spotkać się z niemożnością jej wykonania z powodu nieobecności klienta. Wartość zamówienie również przemawia za tym, iż wykonawca nie ryzykowałby wykonania usługi i pozostawienia tak drogiego towaru bez gwarancji dokonania zapłaty. Również obecność osoby innej niż zamawiająca musiała być uzgodniona, gdyż realizację umowy musiała potwierdzić osoba przez nią upoważniona chociażby ustnie. Z braku osoby upoważnionej do odbioru faktury nie została ona przekazana jednakże pozwana miała świadomość wykonania umowy i obowiązku zapłaty. Fakt reklamowania sposobu wykonania umowy przez wykonawcę nie wpływał na obowiązek zapłaty.

Pozwana twierdziła, iż zapłaty brakującej kwoty 4.300 zł dokonał jej syn K. D. przez 12 grudnia 2013 r., kiedy dokonano drugiego montażu drzwi. Słuchany jednakże w charakterze świadka nie był w stanie dokładnie określić w jakich okolicznościach doszło do dokonania zapłaty, komu ta kwota została wręczona oraz w sposób przekonujący nie potrafił wyjaśnić braku żądania pokwitowania zapłaty, co w przypadku zapłat gotówkowych jest naturalnym odruchem. Świadek twierdził iż nie zażądał pokwitowania z powodu zdenerwowania na działanie firmy, która nie potrafiła bez błędów i opóźnień zrealizować zamówienie. W ocenie Sądu jednakże takie okoliczności powinny wzmóc czujność klienta niezadowolonego z działań firmy i jej nierzetelności i tym bardziej uczulić go na uzyskanie pokwitowania. Zgodnie z art. 462 § 1 k.c. w zw. z art. 463 k.c. dłużnik spełniając świadczenie może żądać od wierzyciela pokwitowania, zaś jeżeli ten odmawia pokwitowania, dłużnik może powstrzymać się ze spełnieniem świadczenia.

W ocenie Sądu w takim stanie faktycznym powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W myśl ogólnych zasad na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, zaś na pozwanym obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jego wniosek o oddalenie powództwa. W niniejszej sprawie powód dochodząc zapłaty w/w kwoty powinien wykazać zasadność żądania od pozwanego zapłaty jakiejkolwiek kwoty z tytułu umowy umowy i wykazać jej istnienie. Zdaniem Sądu to powód jako profesjonalista, od którego wymaga się staranności w wyższym stopniu, powinien ponosić wszelkie konsekwencje związane ze swoją niedokładnością, zaniedbaniem i niekonsekwencją.

W toku procesu podejmuje się działania i rozumowania zmierzające do ustalenia stanu faktycznego. Udowodnienie faktów w świetle przepisów prawa cywilnego, zwłaszcza art. 6 k.c. polega na uznaniu przez Sąd za prawdziwe zdania o tym fakcie. Elementem istotnym jest więc wynik operacji myślowej dokonywanej przez sąd, a nie jedynie dowodzenie w znaczeniu formalnym sprowadzajże się do przedstawienie dowodów przez stronę. Materialnoprawny aspekt zagadnienia onus probandi służy do kwalifikacji prawnej negatywnego wyniku postępowania dowodowego., rozumiane jako wskazanie wpływu nieudowodnienia pewnych faktów na wynik procesu. Zgodnie z art. 3 k.p.c. obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach, a ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy obciąża stronę, która z faktów tych wywodzi skutki prawne. W związku z powyższym należy uznać, iż wykrycie prawdy przez Sąd ogranicza się w zasadzie do przeprowadzenia dowodów zgłoszonych przez strony. W procesie cywilnym strony mają obowiązek twierdzenia i dowodzenia tych wszystkich okoliczności mogących, stosownie do treści art. 227 k.p.c., być przedmiotem dowodu.

W niniejszym postępowaniu pozwana twierdziła, iż dokonała zapłaty pełnej kwoty z tytułu zamówionej i wykonanej usługi i to na niej spoczywał ciężar dowiedzenia tej okoliczności. Powód wykazał istnienie umowy między stronami, niewykonanie zobowiązań z tej umowy przez pozwaną wysokość i wymagalność kwoty dochodzonej pozwem. W ocenie Sądu przedstawione przez pozwaną dowody w postaci zeznań swoich i świadka K. D. nie znalazły potwierdzenia w zgromadzonym pozostałym materiale dowodnym, a nadto były nieprawdopodobne w kontekście pozostałych zgromadzonych dowodów Na tej podstawie Sąd nie mógł uznać tych twierdzeń za udowodnione.

. W tym stanie sprawy Sąd uznał, iż roszczenia powoda zostały udowodnione i są w pełni zasadne więc zasądził należność na mocy art. 627 k.c. w zw. z art. 750 k.c. zgodnie z żądaniem sformułowanym w pozwie.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wyniki procesu. Pozwany przegrał niniejsze postępowanie w całości, a zatem Sąd obciążył pozwaną powstałymi kosztami procesu w kwocie 717 zł, na którą to kwotę składały się 100 zł tytułem opłaty od pozwu, 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa oraz 600 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika powoda.

Przewodniczący:	SSR Piotr Jędrzejewski
Protokolant:	st. sekr. sądowy Maja Żyrek

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE