UZASADNIENIE

M. J. złożyła odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia (...)roku, Nr (...)w części tj.:

- w zakresie w jakim nie zawiera 03 - L jako symbolu niepełnosprawności,

- w zakresie punktu 5 ograniczającego konieczność zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie.

Odwołująca wniosła o zmianę zaskarżonego orzeczenia w zakwestionowanym zakresie (k. 1-18).

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 6 października 2016 roku Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. wniósł o oddalenie odwołania (k. 19-20).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Miejski Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w W. w dniu (...)roku wydał orzeczenie w sprawie nr (...)i zaliczył M. J. do znacznego stopnia niepełnosprawności, symbol przyczyny niepełnosprawności 04-O, na stałe, ze wskazaniem konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie - według zaleceń lekarza specjalisty (akta WZON-u).

M. J. odwołała się od w/w orzeczenia i wniosła o uwzględnienie w orzeczeniu określającym jej niepełnosprawność – oprócz przyczyny podstawowej, jaką jest ślepota, drugiego schorzenia – obustronnego niedosłuchu, który mimo noszenia aparatów słuchowych nie poprawia się w wystarczającym stopniu – na co pozwalają obowiązujące przepisy (akta WZON-u).

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. w dniu (...)roku wydał przedmiotowe orzeczenie, Nr (...), w którym uchylił zaskarżone orzeczenie Miejskiego Zespołu w zakresie dotyczącym konieczności zaopatrzenia w przedmioty i orzekł konieczność zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie - aparaty słuchowe, laska dla niewidomych (akta WZON-u).

M. J. złożyła odwołanie od w/w orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu w zakresie w jakim nie zawiera 03 - L jako symbolu niepełnosprawności oraz w zakresie punktu 5 ograniczającego konieczność zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie (k. 1-18).

Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. poprał swoje stanowisko (k. 19-20).

Zgodnie z treścią art. 278 § 1 k.p.c. w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych sąd po wysłuchaniu wniosków stron co do liczby biegłych i ich wyboru może wezwać jednego lub kilku biegłych w celu zasięgnięcia ich opinii.

Celem zweryfikowania zasadności decyzji organu rentowego i twierdzeń odwołującej należało dopuścić dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu otolaryngologii w celu ustalenia, czy odwołująca M. J. jest osobą niepełnosprawną, a jeżeli tak to do jakiego stopnia niepełnosprawności zalicza się:

- znacznego,

- umiarkowanego,

- lekkiego;

czy naruszenie sprawności organizmu jest trwałe czy okresowe, na jaki czas i kiedy powstało;

oraz w celu ustalenia poniższych wskazań w stosunku do odwołującej:

-: jakie są symbole niepełnosprawności, w tym czy zasadny jest wniosek odwołującej o uwzględnienie symbolu 03-L;
-: jakie są wskazania co do zatrudnienia (otwarty rynek pracy, stanowisko pracy przystosowane, zakład pracy chronionej, ograniczenia), szkolenia, w tym specjalistycznego, zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej, uczestnictwa w terapii zajęciowej;
-: czy istnieje konieczność zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające funkcjonowanie;
-: czy istnieje konieczność korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki;
-: czy istnieje konieczność stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji;

-czy spełnia przesłanki określone w art. 8 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku - Prawo o ruchu drogowym.

Sąd zlecił biegłemu ustosunkowanie się do opinii Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności oraz dokumentacji lekarskiej zawartej w aktach WZON; wskazanie, czy istnieje konieczność dopuszczenia dowodu z opinii biegłego lekarza innej specjalności; oraz zlecił biegłemu sporządzenie opinii na piśmie na podstawie dokumentacji lekarskiej, akt sprawy oraz badania odwołującej (k. 21).

Biegły dr n. med. Z. K. złożył pisemną opinię, w której wskazał rozpoznanie: niedosłuch zmysłowo-nerwowy obustronny znacznego stopnia. Wydolność socjalna narządu słuchu ograniczona. Skrzywienie przegrody nosa. Biegły stwierdził m.in., że symbol niepełnosprawności z zakresu otolaryngologii „03-L” jest absolutnie zasadny. Ponadto istnieje też konieczność zaopatrzenia M. J. w aparaty słuchowe ponieważ nawet w aparatach słuchowych najnowszej generacji istnieją trudności w rozpoznawalności mowy, szczególnie w niekorzystnych warunkach otoczenia. Wobec tego biegły nie zgodził się z orzeczeniem WZON i poparł wniosek o dodanie do przyczyn niepełnosprawności rozpoznania z zakresu otolaryngologii w postaci symbolu 03 - L, aby można było kompleksowo ocenić stopień inwalidztwa (k. 29-36).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach rozpoznawanej sprawy, a w szczególności w aktach Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W., a także w oparciu o dowód z opinii biegłego dra n. med. Z. K..

Zgromadzone w niniejszej sprawie dowody z dokumentów Sąd ocenił jako wiarygodne, bowiem są one nie tylko spójne wewnętrznie, ale i korespondują ze sobą tworząc logiczną całość. Dlatego też stanowiły podstawę ustalonego przez Sąd stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

Podobnie Sąd ocenił opinię biegłego dra n. med. Z. K.. Zdaniem Sądu przedłożona opinia jest jasna oraz rzeczowa. Stanowiła wartościowy materiał dowodowy, na którym Sąd opierał się przy wydawaniu orzeczenia w niniejszej sprawie.

Zdaniem Sądu brak było podstaw do dopuszczania dowodu z kolejnych opinii. Nie można bowiem dopuszczać dowodu z opinii jedynie na tej podstawie, że dotychczasowa opinia jest niekorzystna dla strony. Stanowisko to jest uzasadnione utrwalonym już orzecznictwem sądowym. Przykładowo można wskazać w tym miejscu wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 25 sierpnia 2011r. (I ACa 316/11 LEX nr 1095795) zgodnie z którym, niedopuszczenie dowodu z kolejnej opinii biegłego jest prawidłowe w sytuacji, jeżeli opinia nie odpowiada oczekiwaniom strony i nie zgłasza ona żadnych merytorycznych uwag do opinii. Samo stwierdzenie strony, że się z nią nie zgadza, nie oznacza, że opinia jest wadliwa. Podobnej treści jest również teza 2 wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 25 czerwca 2009r. (V ACa 139/09 LEX nr 551993) zgodnie z którą, o ewentualnym dopuszczeniu dowodu z opinii innego biegłego tej samej specjalności nie może decydować wyłącznie wniosek strony, lecz zawarte w tym wniosku konkretne uwagi i argumenty podważające miarodajność dotychczasowej opinii lub co najmniej miarodajność tę poddające w wątpliwość. W przeciwnym wypadku wniosek taki musi być uznany za zmierzający wyłącznie do nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu, co winno skutkować jego pominięciem.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych stanowi, że ustala się trzy stopnie niepełnosprawności, które stosuje się do realizacji celów określonych ustawą:

1)znaczny;

2)umiarkowany;

3)lekki.

Zgodnie z art. 4 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych:

ust. 1. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

ust. 2. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

ust. 3. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

ust. 4. Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację.

Sąd swoje rozstrzygnięcie oparł na materiale dowodowym zebranym w niniejszej sprawie, w tym opinii biegłego dra n. med. Z. K.. Opinia biegłego sądowego została sporządzona przez specjalistę z zakresu schorzenia rozpoznanego u odwołującej, po dogłębnej analizie całej dokumentacji medycznej oraz dodatkowo, po przeprowadzeniu badania lekarskiego. W ocenie Sądu wszystkie okoliczności dotyczące sprawy zostały wyjaśnione treścią opinii.

Mając na uwadze powyższe, Sąd - na podstawie art. 477^{(

14)} § 2 kpc w zw. z przepisami w/w ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - zmienia zaskarżone orzeczenie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia(...)roku Nr (...)oraz poprzedzające je orzeczenie Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia (...)roku nr (...) w ten sposób, że w punkcie II orzeczenia dodaje symbol przyczyny niepełnosprawności 03 - L oraz w punkcie 5 orzeczenia wskazuje konieczność zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie - według zaleceń lekarza specjalisty.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE