Sygn. akt IV Ka 711/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:

SSO Waldemar Majka (spr.)

Sędziowie:

SSO Mariusz Górski

SSO Agnieszka Połyniak

Protokolant:

Ewa Ślemp

przy udziale Andrzeja Mazurkiewicza Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017 r.

sprawy G. O.

syna B. i H. z domu G.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk oraz art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora i obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 31 maja 2016 r. sygnatura akt VI K 729/14

I.  uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. D. z Kancelarii Adwokackiej w K. 619,92 zł tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Sygnatura akt IV Ka 711/16

UZASADNIENIE

Prokurator Rejonowy w Kłodzku wniósł akt oskarżenia przeciwko G. O. oskarżając go o to, że

I.  w dniach 30 września 2008. roku i 1 października 2008 roku we W. i K. województwa (...) wspólnie i w porozumieniu oraz z innymi ustalonymi i nieustalonymi osobami działając w celu osiągnięcia wymiernej korzyści majątkowej usiłował doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o wartości 160.000 złotych - firmę (...) w P. z/s w P. reprezentowanej przez P. P.w ten sposób, że inna osoba zawarła umowę najmu na podstawie której została jej przekazana mikrokoparka (...) a którą następnie wspólnie innymi osobami ulokował niezgodnie z jej przeznaczeniem i umową w budynku garażu przy ulicy (...) w K. wynajętym w celu jej ukrycia i przekazania nieznanej osobie, za którą miał otrzymać pieniądze w kwocie 4.500 'złotych jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na odzyskanie koparki przez funkcjonariuszy Policji, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 14 sierpnia 2003 r. sygn. akt II K 1367/02 za przestępstwo z art. 286 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności obniżoną następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 10 marca 2004 r sygn. akt VII Ka 1125/03 do6 miesięcy pozbawienia wolności którą odbywał w okresie od 9 października 2005 r do 24 listopada 2005 r z zaliczeniem okresu faktycznego pozbawienia wolności od 7 lipca 2004 r do 20 września 2004 r zwolnionego w dniu 24 listopada 2005 r po odbyciu całości kary,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z

art. 64 § 1 kk

II.  w dniu 26 maja 2008 roku w K. woj. (...) doprowadził K. G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci rusztowań budowlanych o wartości 124.800 złotych w ten sposób, że podczas zawierania umowy dzierżawy rusztowań posłużył się pieczęcią firmy (...) oraz pieczęcią o treści (...) a także na powyższej umowie podpisał się nazwiskiem (...) jak również celem potwierdzenia tożsamości okazał się dokumentem tożsamości - dowodem, osobistym innej osoby , przez co wprowadził wymienionego w błąd co do tożsamości osoby zawierającej umowę i zamiaru wywiązania się z jej treści, czym działał na jego szkodę , przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa jak opisano w pkt I,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk oraz art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

Wyrokiem z dnia 31 maja 2016 roku (sygnatura akt VI K 729/14) Sąd Rejonowy w Kłodzku

I.  oskarżonego G. O. uznał za winnego tego, że w dniach 30 września 2008 roku i 01 października 2008 roku działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej we W. i K. woj. (...) wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami usiłował doprowadzić firmę (...) w P. z/s w P. reprezentowaną przez P. P.do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 160 tyś. zł. za pomocą w prowadzenia jej w błąd co do rzeczywistego celu zawartej umowy i zwrotu wypożyczonej mikrokoparki (...) w ten sposób, że inna osoba zawarła umowę najmu na podstawie, której została jej przekazana mikrokoparka, którą następnie wspólnie z innymi osobami ulokował niezgodnie z uprzednio zawartą umową i przeznaczeniem koparki, jak również niezgodnie z przeznaczeniem wynajętego garażu przy ul. (...) w K. działając w celu jej ukrycia i kolejno sprzedaży ,czym działał na szkodę (...)w P. z/s w P. reprezentowaną przez P. P.tj. czynu z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  oskarżonego G. O. uznał za winnego tego, że w maju 2008 roku w K. woj. (...) działając z góry powziętym zamiarem doprowadził K. G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci utraty rusztowań ; budowlanych o wartości 124.800 złotych w ten sposób, że podczas zawierania z nim umowy dzierżawy tych rusztowań posłużył się pieczęcią firmy (...) oraz pieczęcią o treści właściciel J. C., a także na powyższej umowie podpisał się nazwiskiem J. C., jak również celem potwierdzenia tożsamości okazał się dokumentem tożsamości - dowodem osobistym innej osoby przez co wprowadził w błąd co tożsamości osoby zawierającej umowę i zamiaru wywiązania się z jej treści oraz braku zwrotu przedmiotu umowy, czym działał na jego szkodę tj. czyn z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk oraz art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk za zbiegające się przestępstwa wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. A. D. kwotę 1.963,32 złotych tytułem niedopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

V.  zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych wydatki poniesione w sprawie zaliczając na rachunek Skarbu Państwa.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł prokurator, zaskarżając wyrok w zakresie rozstrzygnięcia Sądu co do kary, na niekorzyść oskarżonego, zarzucając:

1. rażącą niewspółmierność wymierzonej oskarżonemu kary tj. zarówno kar jednostkowych, jak i kary łącznej pozbawienia wolności (odpowiednio po 1 roku pozbawienia wolności, kara łączna 1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności) w okolicznościach: znacznego stopnia społecznej szkodliwości zarzucanych mu czynów, wysokiego stopnia winy, charakteru i rangi czynów oraz wysokości wyrządzonej (grożącej) szkody, uprzedniej karalności (czyn tożsamy), znacznej demoralizacji i braku skruchy, przez pryzmat których to okoliczności uznać ją należy za niesprawiedliwą i rażąco łagodną co godzi w cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć wobec sprawcy i negatywnie oddziałuje na kształtowanie świadomości prawnej; a podnosząc wskazany zarzut wniósł o zmianę wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu za czyn z pkt I kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z pkt II kary 2 lat pozbawienia wolności i kary łącznej 3 lat pozbawienia wolności.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł obrońca oskarżonego G. O., zaskarżając wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia o winie i o karze odnośnie obu z przypisanych oskarżonemu czynów, zarzucając:

I. Na podstawie art. 438 pkt 2 kpk obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść Wyroku tj.: art. 7 kpk poprzez dokonanie oceny dowodów z pominięciem wskazań określonych w tym przepisie czego konsekwencją było:

- przyjęcie w opisie czynu że oskarżony podczas zawierania z K. G. umowy dzierżawy rusztowań posłużył się pieczęcią firmy (...) oraz pieczęcią o treści właściciel J. C. a także na powyższej umowie podpisał się nazwiskiem J. C. jak również celem potwierdzenia tożsamości okazał się dokumentem tożsamości innej osoby - w sytuacji gdy żaden fragment materiału dowodowego nie wskazuje na to iżby oskarżony zawierał z pokrzywdzonym umowę dzierżawy rusztowań, zaś z ustaleń Sądu wynika, że pomiędzy stronami doszło do zawarcia umowy w formie ustnej w efekcie której pokrzywdzony miał zamontować rusztowanie na zlecenie właścicieli firmy (...)

- a zatem nie oskarżony był stroną umowy, zaś z zeznań K. G. (k.35-36) wynika że mężczyzna z którym telefonicznie uzgadniał wydzierżawienie rusztowań powiedział, że do K. przyjedzie jego ojciec który jest właścicielem firmy - co wyklucza możliwość uznania iżby to oskarżony zawierał też ustną umowę z pokrzywdzonym,

- przyjęcie, że oskarżony podpisał z J. K. prezesem spółki prowadzącej dyskotekę (...) w K. umowę na wykonanie elewacji budynku, w sytuacji gdy z umowy zawartej 12 maja 2008r (k.52) wynika, że umowa na remont elewacji została zawarta pomiędzy firmą (...) a firmą (...) Spółka z o.o. a ponadto z zeznań J. K. (k.50-51) wynika, że znalazł on w budynku w którym mieszka na drzwiach klatki schodowej ogłoszenie o usługach budowlanych w którym podany był numer telefonu (k.55 reklama usług budowlanych) i po skontaktowaniu się z właścicielem firmy podpisał z nim umowę, przy czym po okazaniu mu fotografii oskarżonego (k,78) nie rozpoznał go, zatem ustalenia Sądu iż to oskarżony aby uwiarygodnić swoją przestępczą intrygę zawarł pozorną umowę na remont budynku aby móc wypożyczyć rusztowanie, po czym kiedy już doszło do ich zamontowania - zmienił warunki umowy aby móc bez podejrzeń rusztowanie rozebrać nie znajdują oparcia w zebranym materiale dowodowym,

- przyjęcie, że do zawarcia umowy dzierżawy rusztowań doszło pomiędzy pokrzywdzonym a oskarżonym w efekcie czego doszło do wydania rusztowań - przy czym forma zawartej umowy jest bez znaczenia ponieważ istotne jest że oskarżony wszedł w posiadanie rusztowań których od samego początku nie zamierzał zwrócić; w sytuacji gdy z zebranego materiału dowodowego wynika, że oskarżony być może podpisał jedynie protokół odbioru technicznego rusztowań oraz przekazał zaliczkę pracownikowi firmy (...) która zajmowała się montażem rusztowań,

- przyjęcie, że K. G. jest współwłaścicielem firmy (...), zajmującej się montażem i wynajmem rusztowań, w sytuacji, gdy firma (...), która zajmowała się montażem rusztowań nie należała do K. G.,

- pominięcie informacji zawartych w protokole okazania z 3 listopada 2011 r czterystu pięćdziesięciu metrów kwadratowych rusztowań marki B. (...) K. G. — z którego to protokołu wynika, że pokrzywdzony po okazaniu mu rusztowań na terenie budowy przy ulicy (...) w O. stwierdził, że z całą pewnością rozpoznaje rusztowania jako swoją własność,

- błędne uznanie, że Firma Handlowo - Usługowa (...) J. C. nie zajmowała się nigdy pracami budowlanymi, w sytuacji gdy początkowo przedmiot

działalności tej firmy był określony jako usługi tapicerskie i usługi budowlane a następnie zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności zakresem jej działania była sprzedaż samochodów i innych pojazdów mechanicznych oraz ich konserwacje i naprawy, rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych, roboty ziemne i wykonywanie pozostałych robót budowlanych i wykończeniowych,

- przyjęcie, że zeznania M. C. potwierdzają iż oskarżony wprowadził w błąd właściciela koparki - pomimo że świadek ten nie posiadał żadnej wiedzy na ten temat,

- przyjęcie, że wszelkie okoliczności zdarzenia wskazują na zamiar zaboru koparki i jej dalszej sprzedaży - w sytuacji gdy żaden fragment materiału dowodowego nie wskazuje na to iż oskarżony miał zamiar sprzedać minikoparkę.

- przyjęcie, że firma wypożyczająca koparkę została wprowadzona w błąd ponieważ oskarżony poinformował że koparka zostanie zwrócona co jednak nie nastąpiło

w sytuacji gdy z wyjaśnień J. W.(k. 156-157 słuchanego w charakterze podejrzanego) i słuchanego w charakterze świadka (k. 1018) oraz z wyjaśnień M. Ś. słuchanego w charakterze podejrzanego (k. 190-194) oraz w charakterze świadka (k. 1018-1019) wynika, że oskarżony prosił aby M. Ś. oddał właścicielowi koparkę i odebrał od właściciela zapłaconą mu zaliczkę.

II. Na podstawie art. 438 pkt 4 kpk rażącą niewspółmierność ( surowość) wymierzonej oskarżonemu kary. a podnosząc wskazane zarzuty wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów.

Sąd okręgowy zważył:

kontrola instancyjna wydanego orzeczenia odniosła ten skutek, iż koniecznym stało się uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd I instancji. Takie stanowisko uzasadnione jest zaistniałymi w niniejszej sprawie uchybieniami.

Zauważyć należy, iż wypełnienie przepisu art. 410 kpk o rozstrzyganiu na podstawie całokształtu ujawnionych okoliczności oznacza po pierwsze - powinność przeprowadzenia dowodów zgodnie z przepisami kodeksu postępowania karnego, w tym uwzględnienia dowodów wnioskowanych, o ile nie podlegały oddaleniu, jak i dowodów z urzędu, gdyby takie były konieczne, a po drugie - prawidłowe rozważenie całokształtu ujawnionych okoliczności, przy czym dowody istotne dla rozstrzygnięcia nie mogą pozostać poza zakresem rozważań sądu ( tak Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 15 czerwca 2005 roku II Aka 109/05).

Naruszenie wskazanego przepisu w istocie w ramach niniejszego postępowania nastąpiło. Zwrócić w tym miejscu należy uwagę, iż w piśmie z dnia 30.11.2015 roku (01.12.2015 roku data wpływu do Sądu Rejonowego w Kłodzku) oskarżony G. O. wniósł o wezwanie na rozprawę główną świadka J. K.. W rozpoznawanej sprawie sąd rejonowy jakkolwiek – jak wynika z akt sprawy (k. 1283) początkowo zamierzał przesłuchać na rozprawie głównej wymienionego świadka, jednakże następnie z niewiadomych powodów świadek ten nie został jednakże wezwany na rozprawę i procedując w dniu 26 kwietnia 2016 roku sąd rejonowy nie przeprowadził dowodu z zeznań tego świadka, nie odnosząc się ponadto również w sposób formalny do złożonego wniosku - nie wydając w powyższym zakresie rozstrzygnięcia, a brak wypowiedzenia się przez sąd orzekający we wskazanej kwestii mógł mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia.

Zgodnie z wymogami art. 410 kpk wyrokując sąd nie może oprzeć się na dowodach nieujawnionych na rozprawie głównej czy też tylko na części ujawnionych dowodów gdyż wydanie wyroku zawsze winno być wynikiem analizy całokształtu okoliczności sprawy. Zasadnym pozostaje natomiast w tym miejscu zauważyć, iż sąd I instancji, w trakcie kolejnego już rozpoznania sprawy, przeprowadził dowód z zeznań świadków: K. G., J. C. oraz M. C. nie przesłuchując jednakże na rozprawie głównej świadków: H. W., L. B., J. K., B. D., P. P., J. W.a także M. Ś. oraz T. Ś., pomimo, iż w przedstawionych relacjach osoby te odnosiły się do istotnych kwestii a dowody z zeznań wymienionych powyżej świadków (w tym co należy zaznaczyć zeznania złożone przez: K. G., H. W., L. B., J. K., B. D., P. P., J. W., M. Ś. oraz T. Ś. w prowadzonym postępowaniu przygotowawczym) zostały przywołane w pisemnych motywach wyroku jako podstawa poczynionych w sprawie ustaleń, co więcej z treści pisemnego uzasadnienia wynika, iż te właśnie dowody miały istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia.

Na rozprawie w dniu 24 maja 2016 r. sąd rejonowy postanowił natomiast na podstawie art. 394§2 kpk uznać za ujawnione bez odczytania dowody zawnioskowane w akcie oskarżenia w tym charakterze oraz akta Sądu Okręgowego w Świdnicy III K 185/13 i Sądu Rejonowego w Nysie II K 1890/10, II K 394/10 nie wskazując jakie elementy akt mają znaczenie dowodowe i jakie okoliczności pozostają przedmiotem dowodu. We wniesionym akcie oskarżenia prokurator wnosił zaś na podstawie art. 333§2 kpk o zaniechanie wzywania na rozprawę i odczytanie zeznań jedynie J. C. i J. W. (1). Zaistniałe zatem w sprawie naruszenie art. 410 kpk mogło mieć wpływ na treść wydanego wyroku.

Nie przesądzając ostatecznego rozstrzygnięcia, koniecznym stało się uchylenie zaskarżonego orzeczenia oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd I instancji, bowiem istnieje potrzeba przeprowadzenia przewodu sądowego w sposób prawidłowy w całości. Odnoszenie się w zaistniałej sytuacji do apelacji wniesionej przez prokuratora okazało się bezprzedmiotowe.

Ponownie rozpoznając sprawę sąd I instancji winien mieć na względzie powyższe uwagi i przeprowadzić wnikliwe postępowanie dowodowe, dbając by zostały przeprowadzone wszystkie istotne w sprawie dowody, a następnie całokształt zgromadzonego materiału dowodowego sąd podda analizie oraz ocenie zgodnej z wymogami art. 7 kpk i dokona właściwej karnoprawnej oceny zachowania oskarżonego.

Z tych też wszystkich względów orzeczono jak w wyroku (art.437§2 kpk).