POSTANOWIENIE

Dnia 22 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Gałas

Sędziowie: SO Monika Skalska

SO Tomasz Szczurowski (spr.)

po rozpoznaniu dnia 22 marca 2017 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. F.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 18 lipca 2016 r., sygn. akt VIII GNc 8066/15

postanawia:

odrzucić zażalenie.

.

SSO Monika Skalska SSO Anna Gałas SSO Tomasz Szczurowski

Sygn. akt XXIII Gz 1347/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z 18 lipca 2016 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie oddalił wniosek powoda P. F. o uzupełnienie postanowienia z dnia 28 grudnia 2015 r.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Rejonowy wskazał, że pismem z dnia 13 stycznia 2016 r. powód P. F. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) sp. z o.o. w W. łącznej kwoty 936,17 zł tytułem kosztów postępowania zabezpieczającego. Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2016 r. Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda wnioskowaną kwotę tytułem kosztów postępowania zabezpieczającego. Wnioskiem z dnia 8 kwietnia 2016 r. pełnomocnik powoda wniósł o uzupełnienie postanowienia z dnia 28 stycznia 2016 r. o rozstrzygnięcie o kosztach zastępstwa adwokackiego w postępowaniu zabezpieczającym. Sąd Rejonowy ocenił, że wniosek jest bezzasadny. Wskazał, że koszty te stanowią element składowy kosztów postępowania w sprawie, w której został wydany tytuł zabezpieczający, przy czym obejmują one wszelkie ponoszone w postępowaniu zabezpieczającym opłaty i wydatki oraz koszty zastępstwa związane z działaniem zawodowego pełnomocnika procesowego. Sąd Rejonowy wskazał ponadto, że z akt niniejszej sprawy wynika, że komornik sądowy nie ustalił w drodze postanowienia wysokości kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zabezpieczającym.

Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł powód. Skarżący zarzucił naruszenie art. 770 k.p.c. w zw. z art. 743 k.p.c. poprzez:

- jego błędną interpretację skutkiem czego było uznanie, iż koszty zastępstwa adwokackiego w postępowaniu zabezpieczającym winny zostać ustalone przez komornika w sytuacji, gdy o kosztach tych orzeka Sąd przed którym toczy się postępowanie w sprawie, a tym samym przyjęcie, że skoro komornik nie ustalił tych kosztów w wydanym postanowieniu to Sąd nie był władny przyznać ich powodowi;

- poprzez błędne utożsamienie „kosztów wykonania zabezpieczenia” ustalanych przez komornika z „poniesionymi kosztami postępowania zabezpieczającego”, do których zalicza się koszty zastępstwa adwokackiego w postępowaniu zabezpieczającym i które to koszty ustala Sąd.

Skarżący wniósł o zmianę skarżonego postanowienia i uzupełnienie postanowienia o przyznaniu kosztów postępowania zabezpieczającego z dnia 28 stycznia 2016 r. poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów zastępstwa adwokackiego w postępowaniu zabezpieczającym według norm przepisanych oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie należało odrzucić jako niedopuszczalne.

W przedmiotowej sprawie powód w piśmie z dnia 13 stycznia 2016 r. wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 936,17 zł tytułem kosztów wykonania zabezpieczenia, jak również o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów zastępstwa adwokackiego w postępowaniu zabezpieczającym według norm przypisanych. Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2016 r. Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 936,17 zł tytułem kosztów postępowania zabezpieczającego, niemniej ani z części dyspozytywnej tego orzeczenia, ani z jego uzasadnienia nie wynika rozpoznanie żądania powoda w zakresie kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym. Z tego też względu powód wniósł o uzupełnienie postanowienia, który to wniosek został oddalony postanowieniem z dnia 18 lipca 2016 r. Należy zaznaczyć, że zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy rozstrzygał jedynie wniosek o uzupełnienie postanowienia, natomiast nie rozstrzygał o zasadności żądania zasądzenia na rzecz powoda kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym.

W pierwszej więc kolejności należało zbadać, czy zażalenie na postanowienie o odmowie uzupełnienia orzeczenia przysługuje zażalenie.

Zgodnie z art. 394 § 1 k.p.c. zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienia sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego w przepisie tym wymienione. W przepisie tym nie wymieniono postanowienia oddalającego wniosek o uzupełnienie orzeczenia, a jednocześnie nie sposób uznać, że jest to orzeczenie kończące postępowanie w sprawie. Skoro bowiem brak merytorycznego rozstrzygnięcia o żądaniu, to postanowienia oddalającego wniosek o uzupełnienie orzeczenia nie można uznać za zamykające stronie drogę do wydania orzeczenia co do istoty czy też kończące sprawę jako

całość oddaną pod osąd. W przypadku bowiem braku rozstrzygnięcia o całości żądania nie jest wykluczone złożenie ponownego wniosku o wydanie orzeczenia co do żądania, które uprzednio nie zostało przez sąd rozpoznane. Pogląd taki reprezentowany jest również w doktrynie (tak: M. Manowska, w: M. Manowska (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Warszawa 2013, s. 546).

W tym kontekście należy uznać, że zażalenie powoda na postanowienie oddalające wniosek o uzupełnienie postanowienia jest niedopuszczalne. Zgodnie zaś z art. 370 k.p.c. w zw. z art. 373 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. sąd drugiej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym niedopuszczalne zażalenie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji postanowienia.

SSO Tomasz Szczurowski SSO Anna Gałas SSO Monika Skalska