POSTANOWIENIE

Dnia 1 marca 2017r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym

Przewodniczący SSR Monika Grubba

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Pachniewska

po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2017r. w. T.

na rozprawie sprawy

z powództwa małol. K. K. działającego przez matkę M. K.

przeciwko D. K.

o alimenty

postanawia

I.  umorzyć postępowanie,

II.  nie obciążać pozwanego kosztami sądowymi w sprawie,

III.  przyznać adw. P. A. ze Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Toruniu) kwotę 1.200 (jeden tysiąc dwieście) złotych powiększoną o podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej małol. powodowi z urzędu.

Sygn. akt III RC 861/16

Postanowieniem z dnia 1 marca 2017r. Sąd Rejonowy w. T. w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich umorzył postępowanie w sprawie z powództwa małoletniego K. K. działającego przez matkę M. K. przeciwko D. K. o alimenty, nie obciążył pozwanego kosztami sądowych w sprawie i przyznał adwokatowi P. A. ze Skarbu Państwa kwotę 1.200 zł powiększoną o podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej małol. powodowi z urzędu.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Pozwem z dnia 28 października 2016r. M. K., działając w imieniu małoletniego K. K., wniosła o zasądzenie alimentów od pozwanego D. K. w kwocie po 700 zł miesięcznie, począwszy od dnia wniesienia pozwu.

Pozwany początkowo uznał roszczenie do kwoty po 300 zł, a następnie po 400 zł miesięcznie. Na rozprawie w dniu 1 marca 2017r., po wcześniejszym – na rozprawie w dniu 21 grudnia 2016r. - przedstawieniu przez obie strony swojej sytuacji materialnej oraz po zapoznaniu się z usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego, Przewodnicząca zaproponowała zawarcie ugody na kwotę po 450 zł miesięcznie tytułem alimentów. Sąd bowiem, zgodnie z dyspozycją art. 10 kpc i art. 223 kpc, dążył do ugodowego załatwienia sprawy. Proponując wysokość alimentów Sąd miał na uwadze wysokości usprawiedliwionych potrzeb małoletniego oraz możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanych.

Ostatecznie zarówno strona powodowa działająca przez profesjonalnego pełnomocnika ustanowionego z urzędu, jak i strona pozwana wyraziły zgodę na alimenty w kwocie po 450 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda. Obie strony zgodnie ustaliły, że alimenty w wysokości po 450 zł miesięcznie będą płatne przez pozwanego do rąk matki małoletniego powoda począwszy od dnia 1 marca 2017r. Jednocześnie matka małol. powoda zobowiązała się do cofnięcia wniosku o egzekucję komorniczą alimentów w terminie 3 dni

Przewodnicząca, wobec braku negatywnych przesłanek wskazanych w przepisie art. 203 § 4 kpc w zw. z art. 223 § 2 kpc, przygotowała projekt ugody zgodnie z ustaleniami poczynionymi przez strony, który następnie odczytała. Po zapoznaniu się z treścią ugody i jej zaakceptowaniu, obie strony złożyły pod nią własnoręcznie podpisy.

W ocenie Sądu zawarta przez strony ugoda sądowa była dopuszczalna, jej treść była zgodna z prawem oraz z zasadami współżycia społecznego i nie zmierzała do obejścia prawa.

Wobec zawarcia przez strony ugody sądowej wydanie wyroku stało się zbędne. Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 355 § 1 kpc w zw. z art. 223 § 1 kpc orzekł jak w punkcie I sentencji postanowienia.

O kosztach sądowych orzeczono w punkcie II sentencji postanowienia, na podstawie art. 102 kpc. Sąd nie obciążył pozwanego kosztami sądowymi w sprawie w uwagi na jego dochody oraz zobowiązania alimentacyjne wobec dwójki dzieci.

Wysokość wynagrodzenia adwokata z urzędu Sąd ustalił na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, obowiązującego w dniu wszczęcia postępowania (na mocy § 22 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu). Zgodnie z § 8 pkt 4 w/w rozporządzenia opłata maksymalna przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 5.000 zł do 10.000 zł wynosi 2.400 zł. W myśl § 4 ust. 1 opłatę ustala się w wysokości co najmniej ½ opłaty maksymalnej. Ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż ½ opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy adwokata oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.

W ocenie Sądu, biorąc pod uwagę w/w przesłanki, należało przyznać adwokatowi P. A. ze Skarbu Państwa kwotę 1.200 zł, tj. ½ opłaty maksymalnej, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej małol. powodowi z urzędu, powiększoną o podatek od towarów i usług na podstawie § 4 ust. 3 w/w rozporządzenia.

Ustalając wysokość opłaty Sąd miał na uwadze wartość przedmiotu sprawy oraz wkład pracy adwokata. W sprawie odbyły się tylko dwa terminy rozprawy. Nie przeprowadzono żadnych innych dowodów poza dowodami z dokumentów, zatem materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie był obszerny. Pełnomocnik przygotował trzy pisma procesowe, w tym pozew i pismo uzupełniające jego braki formalne. Sprawa nie należała przy tym do zawiłych pod względem faktycznym czy prawnym.

Na podstawie przepisów wyżej wskazanych orzeczono jak w punkcie III sentencji postanowienia.