Sygn. akt II K 239/14
dnia 16 marca 2017 r.
Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim w Wydziale II Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSR Michał Świć
Protokolant: Robert Graff
w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Nowym Dworze Mazowieckim M. G.
po rozpoznaniu w dniach: 11 sierpnia, 16 października, 1 grudnia 2015 r., 29 stycznia, 1 kwietnia, 10 maja, 5 sierpnia, 16 września 2016 r., 8 marca 2017 r.
sprawy:
M. K. (1) urodzonego (...) w N. syna G. i H. z domu B. oskarżonego o to, że:
1. w bliżej nieustalonym okresie między 22 marca 2013 r. a 24 kwietnia 2013 r. w N., wbrew przepisom ustawy, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem, udzielił nieustalonym osobom środków odurzających w postaci marihuany i substancji psychotropowych w postaci amfetaminy o łącznej wadze nie mniejszej niż 241 gram, przyjmując od nich za każdy 1 gram marihuany kwotę nie mniejszą niż 30 złotych a za 1 gram amfetaminy kwotę nie mniejszą niż 35 złotych to jest o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk;
2. w bliżej nieustalonym okresie między marcem 2009 r. a czerwcem 2011 r. oraz między czerwcem 2012 r. a 24 kwietnia 2013 r. w N., wbrew przepisom ustawy, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem, udzielił Z. M. (1) środków odurzających w postaci marihuany i substancji psychotropowych w postaci amfetaminy o łącznej wadze nie mniejszej niż 1000 gram, przyjmując od niego za każdy 1 gram marihuany kwotę nie mniejszą niż 30 złotych a za 1 gram amfetaminy kwotę nie mniejszą niż 35 złotych to jest o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk;
3. w dniu 24 kwietnia 2013 r. w N. przy ul. (...) wbrew przepisom ustawy posiadał środki odurzające w postaci marihuany w ilości 1,16 grama netto to jest o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii;
Ł. R. urodzonego w dniu (...) w W., syna R. i B. z domu P. oskarżonego o to, że:
4. w okresie między marcem 2009 r. a 24 kwietnia 2013 r. w W. przy ul. (...) oraz przy ul. (...) oraz w dniu 26 czerwca 2013 r. w W. przy ul. (...), wbrew przepisom ustawy, posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy i środki odurzające w postaci marihuany w nieustalonej ilości to jest o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk;
Z. M. (1) urodzonego w dniu (...) w K., syna Z. i A. z domu K. oskarżonego o to, że:
5. w okresie między marcem 2009 r. a 24 kwietnia 2013 r. w N. przy ul. (...), wbrew przepisom ustawy, działając z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy i środki odurzające w postaci marihuany w ilości łącznie nie mniejszej niż 1000 gramów to jest o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk
I. oskarżonego M. K. (1) uznaje winnym popełnienia zarzuconych mu w pkt. 2 i 3 czynów i za to:
a. za czyn opisany w pkt. 2 na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazuje go na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;
b. za czyn opisany w pkt. 3 na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazuje go na karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;
c. w ramach czynu opisanego w pkt. I oskarżonego M. K. (1) uznaje winnym tego, że w nieustalonym bliżej okresie w 2013 r. w N., wbrew przepisom ustawy, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem, udzielił P. M. (1) środków odurzających w postaci marihuany o łącznej wadze nie mniejszej niż 10 gram, przyjmując za każdy 1 gram marihuany kwotę nie mniejszą niż 30 złotych to jest czynu z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazuje go na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 85 kk i art. 86§1 kk orzeczone w pkt. Ia, Ib i Ic kary pozbawienia wolności łączy i jako karę łączną wymierza M. K. (1) karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;
III. uznaje, oskarżonego Ł. R. winnym popełnienia zarzuconego mu czynu i na podstawie art. 66§1 kk i art. 67§1 kk w zw. z art. 4§1 kk postępowanie karne wobec niego warunkowo umarza na okres 1 (jednego) roku próby;
IV. oskarżonego Z. M. (1) uznaje winnym popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na podstawie art. art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazuje go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;
V. na podstawie art. 69§1 kk i art. 70§1 kk wykonanie orzeczonej w pkt. IV kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza wobec Z. M. (1) na okres 3 (trzech) lat próby;
VI. na podstawie art. 71§2 kk orzeka wobec Z. M. (1) grzywnę w wysokości 100 (stu) stawek dziennych określając wysokość każdej stawki na 30 (trzydzieści) złotych;
VII. na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych opisanych w wykazach dowodów rzeczowych: nr (...) poz. 3 (k. 635), nr (...) poz. 2 (k. 636), nr (...) poz. 2 (k. 638);
VIII. na podstawie art. 624§1 kpk zwalnia oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.
sygn. akt II K 239/14
Na podstawie przeprowadzonego postepowania dowodowego sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Oskarżony Z. M. (1) jest ratownikiem medycznym. Z uwagi na swoją pracę w pierwszej połowie 2009 r. poznał oskarżonego M. K. (1) udzielając pomocy jego znajomemu. M. K. (2) w ramach odwdzięczenia się zaoferował swoją pomoc „gdyby trzeba było coś załatwić”. Z. M. (1) poprosił o pomoc w zakupie marihuany i po kilku dniach okazało się, że M. K. (2) może sprzedać tego typu środki odurzające. Z. M. (1) początkowo kupował tylko marihuanę w ilości około 1-2 gramy tygodniowo. Następnie przez około półtora roku kupował również amfetaminę. Z 1 gram marihuany płacił 30-35 złotych a za 1 gram amfetaminy 35-40 złotych. W okresie od czerwca 2011 r. do czerwca 2012 r. Z. M. (1) nie korzystał z pomocy M. K. (1) w zakupie środków odurzających ponieważ nie pracował w tym okresie w N.. Z. M. (1) ocenił, że w sumie kupił od M. K. (1) ok. 1000 gramów środków odurzających, przy czym amfetamina stanowiła mniejszą część. W dniu 24 kwietnia 2013 r. Z. M. (1) umówił się z M. K. (1) na kolejną transakcję. Tego dnia miał kupić 2 gramy marihuany. Umówili się w N. na Osiedlu (...) około godziny 21.30. Z. M. (1) przyjechał na umówione spotkanie samochodem marki F. (...). M. K. (1) wyjechał rowerem ze swojego domu. W chwili, gdy miało dojść do spotkania funkcjonariusze policji zatrzymali M. K. (1). Ten widząc zbliżających się mężczyzn (policjanci byli w ubraniach cywilnych) odrzucił od siebie zawiniątko z marihuaną i krzyknął do Z. M. (1) by ten uciekał. Sam również podjął próbę ucieczki, lecz został zatrzymany przez policjantów. Okazało się również, że Z. M. (1) część zakupionych środków odurzających przekazywał swojemu znajomemu Ł. R. w ramach przysługi koleżeńskiej.
Analizując numery telefonów w znalezionym przy M. K. (1) aparacie policjanci przesłuchali osoby widniejące w spisie znajomych. Jedną z tych osób był P. M. (1). Przyznał on, że kupował od M. K. (1) marihuanę. Wskazał, że kupił łącznie nie mniej niż 10 gramów marihuany płacąc za 1 gram 30 złotych.
Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie wyjaśnień Z. M. (1)(k. 75-77, 79, 107-108, 160, 185, 196, 867-869), zeznań: M. W. (k. 775-776 i 55), P. M. (2) (k. 776, 66-67), P. S. (k. 776, 68-69), T. K. (k. 776, 52-53), Z. S. (k. 776, 115-116), P. M. (1) (k. 420-421),
Oskarżony M. K. (1) (k. 774, 91-92, 98-99) nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i złożył wyjaśnienia które dotyczyły wyłącznie okoliczności jego zatrzymania. Skarżył się w nich na brutalność policjantów, którzy zatrzymali go w dniu 24 kwietnia 2014 r.
Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom M. K. (1) odnośnie jego zaprzeczenia co do popełnienia zarzuconych mu czynów. W ocenie sądu o tym, że popełnił przestępstwa określone przez sąd świadczą wyjaśnienia Z. M. (1), zeznania P. M. (1), zeznania policjantów dokonujących zatrzymania, którzy potwierdzili fakt odrzucenia przez M. K. (1) zawiniątka z marihuaną, protokół oględzin miejsca zatrzymania i zawiniątka z marihuaną odrzuconego przez oskarżonego i wyniki badań znalezionej substancji – którą okazała się marihuana.
Oskarżony Ł. R. nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i złożył wyjaśniania (k. 775 i 236). Przyznał, że zna Z. M. (1) ale nigdy nie kupował ani nie brał od niego środków odurzających, pożyczał M. swój samochód. Stwierdził też, że nie wie skąd wzięła się znaleziona u niego amfetamina. Miał ją zostawić M..
Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom Ł. R.. W ocenie sądu były one próbą uniknięcia odpowiedzialności za popełniony czyn. Odnośnie zachowania Ł. R. sąd dał wiarę Z. M. (1), który wskazał, że oskarżony R. wielokrotnie przyjmował środki odurzające. Z. M. (1) nie miał w tym zakresie żadnego powodu by fałszywie obciążać swojego znajomego, który dodatkowo pożyczał mu samochód. Należy też zauważyć, że znalezienie u Ł. R. niewielkiej ilości amfetaminy dodatkowo uwiarygodniło wyjaśnienia oskarżonego M. i wskazywało na to, że Ł. R. faktycznie środki odurzające odbierał.
Oskarżony Z. M. (1) przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu w toku postępowania przygotowawczego i złożył wyjaśniania (k. 75-77, 79, 107-108, 160, 185, 196). W swoich wyjaśnieniach opisał jak poznał M. K. (1), w jaki sposób i w jakiej cenie kupował u niego środki odurzające. Opowiedział również o sposobach komunikacji z M. K. (1), o tym w jakiej formie składał zamówienia i w jaki sposób umawiał się po odbiór środków odurzających. Z. M. (1) wyjaśnił również, że część kupionych środków przekazywał Ł. R.. Wyjaśnienia Z. M. (1) pozwoliły również na ustalenie, że przynajmniej dwukrotnie środki odurzające dostarczył mu w imieniu M. K. (1) J. G.. Oskarżony złożył wyjaśnienia spójne i logiczne. W toku postępowania przygotowawczego wielokrotnie potwierdzał ich prawdziwość a nawet dodawał nowe szczegóły jeśli mu się jakieś przypomniały. O prawdziwości jego wyjaśnień świadczy dodatkowo fakt znalezienia u Ł. R. amfetaminy oraz okoliczności, w których Z. M. (1) został zatrzymany wraz z M. K. (1).
Składając wyjaśnienia przed sądem oskarżony M. zaprzeczył swoim słowom. Twierdził, że nigdy nie kupował środków odurzających od M. K. (1) i wszystko co powiedział wymyślił. Mówił również o tym, że był poddawany naciskom przez policjantów. W ocenie sądu wyjaśnienia Z. M. (1) złożone przed sądem nie zasługują na wiarę. Nie potrafił on logicznie wyjaśnić dlaczego obciążył M. K. (1), J. G. i Z. R.. Jego twierdzenia jakoby wszystko wymyślił są sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem. Co więcej nie potrafił też wyjaśnić, dlaczego miał również kłamać prokuratorowi, który jak twierdził sam oskarżony był dla niego „miły”.
Sąd dał również wiarę zeznaniom policjantów: M. W., P. M. (2), P. S., T. K., Z. S. którzy dokonali zatrzymania M. K. (1) i Z. M. (1) w dniu 24 kwietnia 2013 r. w zakresie tego, że obaj oskarżeni w widoczny sposób zamierzali się spotkać, że M. K. (1) zdając sobie sprawę, z zastawionej zasadzki odrzucił posiadaną marihuanę i nakazał Z. M. (2) by ten uciekał. Ich zeznania były spójne i logiczne. Znalazły również potwierdzenie w wyjaśnieniach Z. M. (1), który w taki sam sposób opisał okoliczności zatrzymania go w dniu 24 kwietnia 2013 r.
Sąd dał również wiarę zeznaniom P. M. (1) złożonym w toku postępowania przygotowawczego (k. 420-421) a nie dał wiary jego zeznaniom złożonym przed sądem (k. 777). W postępowaniu przygotowawczym P. M. (1) przyznał, że kupował od M. K. (1) marihuanę w 2013 r. Przyznał, że kupił w sumie 10 gramów marihuany płacąc 30 złotych za każdy gram. Opowiedział też w jaki sposób kontaktował się z M. K. (1) i jak odbierał od niego środki odurzające. Jego zeznania z postępowania przygotowawczego były logiczne i spójne. Składając zeznania przed sądem świadek M. zaprzeczył by kiedykolwiek kupował od M. K. (1) środki odurzające. Stwierdził, że zeznania obciążające M. K. (1) złożył pod presją policji, która zmusiła go by złożyć zeznania obciążające. Twierdził, że grożono mu pozbawieniem wolności. Zeznał jednocześnie, że policjanci dokonali przeszukania u niego w domu i nic obciążającego nie znaleźli.
W ocenie sądu P. M. (1) zeznawał przed sądem nieprawdę. Jego twierdzenia o rzekomym zmuszaniu do obciążenia M. K. (1) są zupełnie nieprawdopodobne. Należy zauważyć, że policjanci przesłuchali szereg osób, które widniały w spisie kontaktów telefonicznych oskarżonego K.. Byli to: D. M., P. C., P. M. (3), M. T., K. F., G. F., P. K., M. J., K. D., M. F., M. B., Ł. P.. Wszystkie te osoby były w identycznej sytuacji co P. M. (1) i żadna z nich nawet słowem nie obciążyła M. K. (1). Niektórzy z w/w świadków potwierdzili, że słyszeli plotki o handlu narkotykami przez M. K. (1) ale nie powiedzieli w tym zakresie nic co mogłoby stanowić dowód obciążający. Trudno przypuszczać, by ci sami policjanci, którzy prowadzili przesłuchania osób z listy kontaktów M. K. (1) nie wywierali nacisku na te osoby a jedyną ich „ofiarą” stał się P. M. (1). Sąd zauważył również, że świadek P. K., u którego podczas przeszukania znaleziono marihuanę nie został poddany presji tak by obciążyć M. K. (1). Jedynym świadkiem, który twierdził, że był namawiany przez policję do obciążenia M. K. (1) był M. B.. Twierdził jednak, że policjanci mieli mu obiecywać pieniądze w zamian za obciążenie M. K. (1). On również nie zeznał nic niekorzystnego dla oskarżonego K.. Na marginesie można jedynie wskazać, że „korumpowanie” świadka przez policjantów wydaje się zupełnie absurdalne.
Sąd dał wiarę następującym dokumentom ujawnionym w toku postępowania przygotowawczego:
- protokołom zatrzymania M. K. (1) i Z. M. (1) (k. 5, 6) i protokołowi oględzin miejsca zatrzymania M. K. (1) (k. 18-19) wraz z materiałem poglądowym (k. 122-123);
- protokołowi przeszukania i oględzin samochodu F. (...): (k. 29-31, 32-34) wraz z materiałem poglądowym (k. 134-140);
- protokołowi przeszukania mieszkania Ł. R. i protokołowi oględzin torebki z zawartością białego proszku (k. 232-233, 226-228);
- protokołowi przeszukania mieszkania P. M. (1) (k. 416-417);
- protokołowi przeszukania mieszkania P. K. (k. 503-505);
- protokołom użycia testera narkotykowego (k. 41-42, 43-44, 47-48, 49-50, 231, 456);
- opiniom z zakresu badań fizykochemicznych (k. 277-279, 291-292, 596-598)
Dokumenty te nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Ich rzetelność i prawdziwość nie budziła zastrzeżeń sądu. Pozwoliły na potwierdzenie:
- że do zatrzymania M. K. (1) i Z. M. (1) doszło w okolicznościach ustalonych przez sąd w opisie stanu faktycznego;
- że w samochodzie, którym poruszał się Z. M. (1) i którego właścicielem był Ł. R. znaleziono amfetaminę;
- że w mieszkaniu Ł. R. odnaleziono amfetaminę;
- że podczas przeszukania P. M. (1) nie znaleziono żadnych obciążających go przedmiotów mogących dać policji podstawę do wywierania na niego presji;
- że podczas przeszukania mieszkania P. K. znaleziono tam marihuanę a mimo to świadek nie obciążył nikogo swoimi zeznaniami;
- że substancja znaleziona podczas przeszukania F. (...) i mieszkania Ł. R. była amfetaminą;
- że substancja znaleziona podczas przeszukania mieszkania P. K. oraz substancja odrzucona przez M. K. (1) podczas jego zatrzymania była marihuaną;
Zeznania świadków: D. M. (k. 776, 448), P. C. (k. 776, 471), P. M. (3) (k. 776, 398), M. T. (k. 776, 428), K. F. (k. 776-777, 495), G. F. (k. 777, 492-493), P. W. (k. 803 i 511), P. K. (k. 804, 515-516), M. J. (k. 803-804, 438), K. D. (k. 804, 409-410), M. F. (k. 804-805, 478-479), M. B. (k. 867, 458-459), Ł. P. (k. 388-390) nic do sprawy nie wniosły. Pozwoliły jedynie na stwierdzenie, że świadkowie ci nie obciążyli M. K. (1) co przeczy „rewelacjom” P. M. (1) wygłoszonym przed sądem.
Podobnie nic do sprawy nie wniosły ujawnione przed sądem dokumenty:
- protokoły zatrzymań (k. 190, 225, 502);
- protokoły przeszukań (k. 7-9, 10-12, 16-17, 26-28, 35-36, 191-193, 229-230, 384-385, 386-387, 393-394, 395-396, 402-403, 424-425, 426-427, 443-444, 451-454, 455-456, 469-470, 474-475, 484-486, 13-15, 404-406, 506-508);
- protokoły oględzin (k. 242-244, 246-249, 300-305, 306-310, 348-355, 460-465, 512, 569-574, 576-578, 579-582, 583-587).
W ramach czynu opisanego w pkt. I aktu oskarżenia sąd uznał M. K. (1) winnym udzielenia P. M. (1) środków odurzających w postaci marihuany o łącznej wadze nie mniejszej niż 10 gramów. W ocenie sądu zarzut wskazujący na sprzedaż środków odurzających większej ilości osób i w znacznie większej ilości niż przyjął to sąd nie znalazł potwierdzenia w materiale dowodowym. Lista kontaktów telefonicznych M. K. (1) bez potwierdzenia innymi dowodami charakteru tych znajomości nie może być podstawą uznania winy oskarżonego. Co do sprzedaży marihuany P. M. (1) można uznać, że zeznania tegoż świadka są wystarczającym dowodem winy oskarżonego w tym zakresie.
Sąd uznał M. K. (1) również winnym popełnienia czynów opisanych w pkt. 2 i 3. Na winę oskarżonego wskazują jednoznacznie wyjaśnienia Z. M. (1) złożone w postępowaniu przygotowawczym a także okoliczności zatrzymania M. K. (1), podczas którego odrzucił od siebie zawiniątko z zawartością marihuany.
Za popełnienie czynu opisanego w pkt. Ia wyroku sąd wymierzył M. K. (1) karę 3 lat pozbawienia wolności.
Za popełnienie czynu opisanego w pkt. Ib wyroku sąd wymierzył M. K. (1) karę 1 miesiąca pozbawienia wolności.
Za popełnienie czynu opisanego w pkt. Ic wyroku sąd wymierzył M. K. (1) karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.
Jako karę łączną sąd orzekł wobec M. K. (1) karę 3 lat pozbawienia wolności.
W ocenie sądu kara wymierzona M. K. (1) jest adekwatna do wagi popełnionych przestępstw i winy oskarżonego. M. K. (1) przez długi czas sprzedawał środki odurzające dwóm ustalonym odbiorcom tj. Z. M. (1) i P. M. (1). Ilość środków odurzających sprzedanych w ustalonym okresie była znaczna co zasługuje na surową karę. Należy również zauważyć, że za surowym potraktowaniem oskarżonego przemawia fakt jego wcześniejsze karalności (k. 991) głównie za czyny popełnione z użyciem przemocy. Z drugiej jednak strony sąd wziął pod uwagę fakt, że oskarżony założył rodzinę i ma aktualnie malutkie dziecko co powinno wpłynąć na ustabilizowanie jego sytuacji życiowej i zachęcić do uczciwego zarabiania na życie.
Sąd uznał, że Ł. R. swoim działaniem polegającym na przyjmowaniu i posiadaniu środków odurzających w okresie wskazanym w zarzucie wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Jednocześnie sąd uznał, że z uwagi na nieznaczną społeczną szkodliwość czynu można postępowanie wobec tego oskarżonego warunkowo umorzyć. W celu weryfikacji przekonania sądu, że Ł. R. nie popełni przestępstwa w przyszłości określony został okres 1 roku próby. W ocenie sądu za taką oceną społecznej szkodliwości czynu przemawia głównie fakt, że Ł. R. przyjmował środki odurzające wyłącznie na własny użytek i z tego względu nie wyrządzał szkody innym osobom.
Sąd uznał również, że Z. M. (1) dopuścił się czynu z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z uwagi na to, że kupował i posiadał marihuanę i amfetaminę w ilości nie mniejszej niż 1000 gramów.
Za popełnienie tego czynu sąd wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności i warunkowo zawiesił jej wykonanie na okres 3 lat próby. W ocenie sądu ilość nabytych środków odurzających nie pozwala na wymierzenie oskarżonemu łagodniejszej kary. Ponadto sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą to, że Z. M. (1) udzielał amfetaminy swojemu znajomemu Ł. R.. Wynika to bezpośrednio z jego wyjaśnień. Przestępstwo to nie było ujęte w akcie oskarżenia i z tego powodu sąd nie rozpoznawał sprawy również pod tym kontem. Jako okoliczność łagodzącą sąd potraktował przyznanie się Z. M. (1) do winy i złożenie obszernych wyjaśnień, które pozwoliły na ustalenie pozostałych oskarżonych. Należy jednak zauważyć, że jego postawa przed sądem i zaprzeczanie swoim wcześniejszym słowom nie pozwoliła na inne potraktowanie czynu oskarżonego niż zostało to ujęte w wyroku. Jako dodatkową dolegliwość sąd wymierzył Z. M. (1) karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych po 30 złotych każda. Ponieważ kara pozbawienia wolności została warunkowo zawieszona orzeczona grzywna powinna być bezpośrednim bodźcem wskazującym oskarżonemu naganność jego postępowania.
Sąd orzekł również o przepadku zabezpieczonych środków odurzających i zwolnił oskarżonych z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych.