WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Dworze Mazowieckim w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Anna Zajączkowska

Protokolant – Anna Kopeć

przy udziale Prokuratora Anny Brudnickiej – Chochoł

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 marca 2017 roku

sprawy R. J.

syna B. i H. z d. G.

urodz. (...)

w N.

oskarżonego o to, że:

w dniu 02. 05. 2014r. w N. posiadał treści pornograficzne w postaci (...) zdjęć i (...) filmów z udziałem małoletnich poniżej lat 15,

tj. o czyn z art. 202 § 4a kk

o r z e k a

I. uznaje oskarżonego R. J. za winnego popełnienia zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu i za to na podstawie art. 202 § 4a kk oskarżonego skazuje i wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby;

III. na podstawie art. 72 § 1 pkt 6a kk zobowiązuje oskarżonego do poddania się terapii dla preferencyjnych sprawców przestępstw przeciwko wolności seksualnej;

IV. na podstawie art. 202 § 5 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci komputera stacjonarnego opisanego w wykazie dowodów rzeczowych (k.217) pod poz. 3;

V. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego z obowiązku uiszczenia kosztów postępowania przejmując je w całości na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 793/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Oskarżony R. J. pozyskiwał za pośrednictwem Internetu zdjęcia i filmy zawierające treści pornograficzne z udziałem małoletnich. W dniu (...) roku na dysku swojego komputera miał zainstalowane (...) zdjęć i (...) filmów zawierających treści pornograficzne z udziałem małoletnich.

Oskarżony ma (...) lata, jest (...), ma (...), (...), jest osobą (...).

Oskarżony wykazuje heteroseksualną orientację płciową. Biegli seksuolodzy u oskarżonego rozpoznali nasilenie cech osobowości typu anankastycznego, która cechuje się m.in. nadmiarem wątpliwości i ostrożności, pochłonięciem przez szczegóły regulaminy, perfekcjonizmem (który może przeszkadzać w wypełnianiu zadań), nadmierną sumiennością, sztywnością, uporem, irracjonalnym sądzeniem, że inni dokładnie podporządkują swe działania sposobom działania pacjenta lub nieracjonalną niechęcią do przyzwalania innym na działanie, natarczywymi, niechcianymi myślami i impulsami. Biegli stwierdzili u oskarżonego zaburzenie preferencji seksualnych pod postacią oglądactwa. U oskarżonego biegli nie znaleźli przesłanek na podstawie których można byłoby rozpoznać u niego zaburzenia preferencji seksualnych pod postacią pedofilii.

Oskarżony nie wykazuje objawów choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. Biegli psychiatrzy rozpoznali u niego przebyte w 2015 roku zaburzenia adaptacyjne oraz zaburzenia preferencji seksualnych pod postacią oglądactwa. W czasie dokonywania zarzucanych mu czynów miał zachowaną zdolność rozpoznania ich znaczenia oraz możność pokierowania swoim postępowaniem.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: częściowo wyjaśnienia oskarżonego (k. 103-104, 238-239), zeznania świadka A. J. (k. 111-112, 240-241), opinię z zakresu informatyki (k. 3-29), opinię z zakresu badań antropologicznej oceny wieku (k. 40-92), opinię sądowo-psychiatryczną (k. 129-131, 149-151), pismo ZUS (k.145), opinię sądowo-seksuologiczną (k. 154-186), kartę karną (k. 227).

Oskarżony przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym w dniu 25 lipca 2016 r. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podał, że jest w separacji z A. J., jest z nią skonfliktowany. Wskazał, że w przeszłości był uzależniony od seksu, kilka razy zgłosił się do specjalisty od uzależnień B. P.. Podniósł, że jego uzależnienie polegało na tym, że bardzo dużo czasu spędzał oglądając strony pornograficzne, ściągał filmy i zdjęcia pornograficzne z przypadkowych źródeł, umawiał się na seks, ale do niczego nie dochodziło. Oskarżony zaprzeczył, aby ściągał pornografię z udziałem małoletnich. Wyjaśnił, że zabezpieczony u niego komputer miał od dwóch lat przed zatrzymaniem. Dostał go od firmy w której pracował. W ocenie oskarżonego filmy i zdjęcia z pornografią z udziałem małoletnich mogły być w pamięci komputera, i zostały tam ściągnięte przez inne osoby użytkujące ten komputer przed oskarżonym. W ocenie oskarżonego również jego żona mogła ściągnąć takie materiały, żeby go pogrążyć. Podniósł, że jego żona miała taki sam dostęp do komputera jak i oskarżony. Korzystała z tego komputera bardzo często, kupowała kamery na (...) i je instalowała. Żona łamała hasła do komputera, jeśli oskarżony założył takie hasła. Robiła to za pomocą monitoringu, ale także za pomocą programów komputerowych keylogerów. Oskarżony wiedział, że żona to robiła, ponieważ kiedy wchodził na komputer, widział aktywność innej osoby, na przykład kasowanie e-maili. Oskarżony podał, że ściągał pornografię, ale często tego nawet nie oglądał. Ściągał pornografię dla samej świadomości, że ma takie treści i że może w każdej chwili do tego zajrzeć. Świadomie nie ściągał pornografii dziecięcej, ale nie wyklucza, że skoro ściągał tak duże ilości pornografii, to mógł otrzymać coś, czego nie chciał. Podał, że miał takie ilości pornografii, że sam nie wiedział co ma na komputerze. Te wizyty u psychiatry pomogły mu zrozumieć problem. Pracował nad podwyższeniem swej samooceny, ściągał już potem filmów i zdjęć znacznie mniej.

Na rozprawie w dniu(...)r. oskarżony złożył podobne wyjaśnienia, do tych składanych w toku postępowania przygotowawczego.

Sąd zważył, co następuje

Wyjaśnienia oskarżonego Sąd uznał za niewiarygodne. Oskarżony początkowo zaprzeczał, aby to on ściągał treści pornograficzne z udziałem małoletnich, ale ostatecznie stwierdził, że przy ściąganiu dużej liczby zdjęć, filmów pornograficznych, mógł nieświadomie ściągnąć również takie treści z udziałem małoletnich.

W ocenie Sądu w świetle analizy zawartości komputera oskarżonego w szczególności dat odwiedzanych stron internetowych, instalowania zdjęć, filmów, należy odrzucić możliwość, że te materiały zostały zainstalowane przez osobą użytkująca komputer przed oskarżonym.

Sąd nie dał również wiary oskarżonemu, że to jego żona zainstalowała te zdjęcia, filmy, po to aby oskarżony poniósł odpowiedzialność karną. A. J. składając zeznania temu zdecydowanie zaprzeczyła. W swoich zeznaniach logicznie, spójnie opisała problemy męża, ich problemy rodzinne. Zeznania składała w sposób wyważony, przekazując również informacje przedstawiające ją w niekorzystnym świetle. Sąd nie dostrzegł okoliczności ze względu na które należałoby odmówić wiary tym zeznaniom. Trzeba też mieć na uwadze, że oskarżony w swoich wyjaśnieniach podał, że w przeszłości miał problemu z uzależnieniem od seksu, zgłosił się z tego powodu do terapeuty od uzależnień.

Sąd ocenił jako niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego również w tej części w jakiej oskarżony twierdził, że materiały te mogły zostać ściągnięte przez niego nieświadomie albowiem z opinii biegłego z zakresu informatyki wynika, że nazwy stron internetowych odwiedzanych przez osobą korzystającą z komputera oskarżonego wskazują na to, że były to strony również z pornografią dziecięcą (k. 15, 18 akt). Biorąc pod uwagę powyższe, jak również liczbę zdjęć, filmów pornograficznych z udziałem małoletnich na dysku komputera oskarżonego trudno przyjąć brak możliwości uświadomienia sobie przez oskarżonego jakiego rodzaju treści posiadał, ściągał.

Sąd w całości obdarzył wiarą opinię z zakresu informatyki, opinię z zakresu badań antropologicznej oceny wieku, opinię sądowo-psychiatryczną, opinię sądowo-seksuologiczną. Są one pełne, jasne i rzeczowe, wydane zostały przez uprawnione osoby, dysponujące niezbędną wiedzą specjalistyczną, a Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

Na wiarę zasługują pismo ZUS oraz dane dotyczące karalności. Autentyczność oraz wartość dowodowa tych dokumentów nie budzi wątpliwości Sądu, gdyż zostały sporządzone przez właściwe organy, w granicach ich kompetencji oraz w przypisanej prawem formie.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Uwzględniając zebrany w sprawie materiał dowodowy, stwierdzić należy, iż obdarzone przez Sąd wiarą dowody wiążą się w logiczną całość i stanowią wystarczającą podstawę do uznania, iż okoliczności popełnienia przez oskarżonego czynu oraz jego wina nie budzą wątpliwości.

Zgodnie z treścią art. 202 § 4a k.k. kto przechowuje, posiada lub uzyskuje dostęp do treści pornograficznych z udziałem małoletniego podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Uznane za wiarygodne dowody jednoznacznie wskazują, że oskarżony w dniu 2 maja na dysku swojego komputera miał zainstalowane (...) zdjęć i (...) filmów zawierających treści pornograficzne z udziałem małoletnich.

W świetle opinii biegłych psychiatrów brak podstaw dla kwestionowania poczytalności oskarżonego.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu Sąd miał na względzie to, że oskarżony posiadał bardzo dużą ilość materiałów pornograficznych z udziałem dzieci. Pornografia dziecięca jest zjawiskiem odrażającym. Trzeba mieć na uwadze, że oskarżony swoim zachowaniem polegającym na pozyskiwaniu materiałów pornograficznych krążących w Internecie generował zainteresowanie, zapotrzebowanie na takie materiały. Co istotne jednak, sam dalej tych zdjęć, filmów nie rozpowszechniał.

Wymierzając oskarżonemu kary za każdy z popełnionych czynów Sąd miał na względzie dyrektywy określone w art. 53 k.k.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd przyjął to, że oskarżony jest osobą niekaraną sądownie. Jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował dużą ilość zdjęć i filmów z treścią pornograficzną z udziałem małoletnich. Z kolei okoliczność, że działanie oskarżonego nakierowane było na małoletnich, została już uwzględniona przez ustawodawcę przy kształtowaniu ustawowego zagrożenia, zatem jako okoliczność należąca do znamion przestępstwa z art. 202 § 4a k.k., nie może być traktowana jako okoliczność wpływająca na zaostrzenie kary. Z powyższych względów, Sąd orzekł za przypisany mu czyn karę jednego roku pozbawienia wolności.

Rozważając wszystkie istniejące w sprawie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe Sąd doszedł do przekonania, że oskarżony zasługuje na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Przypisany mu w wyroku czyn, jak wynika z opinii biegłych seksuologów wynikał z zaburzeń preferencji seksualnych pod postacią oglądactwa. Oskarżony wyraża gotowość podjęcia terapii. R. J. w ocenie Sądu nie jest osobą, którą trzeba bezwzględnie resocjalizować w warunkach izolacji penitencjarnej. Wystarczającym w ocenie Sądu będzie warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności i zobowiązanie go, na co wyraził zgodę, do poddania się terapii dla preferencyjnych sprawców przestępstw przeciwko wolności seksualnej.

Sąd orzekł na podstawie art. 202 § 5 k.k. przepadek komputera, który służył do popełnienia przypisanego mu w wyroku czynu.

Z uwagi na sytuację rodzinną i materialną oskarżonego, Sąd doszedł do przekonania, że należy go zwolnić z obowiązku ponoszenia kosztów postępowania. Oskarżony utrzymuje się z (...), ma na utrzymaniu (...).

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w wyroku.