UZASADNIENIE

A. G. została oskarżona o to, że:

w dniu 05 sierpnia 2015r. w W. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej W kwocie 300zł w zamiarze, aby nn osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwiła jego popełnienie w ten sposób, że udała się do Banku (...) w W., gdzie założyła rachunek osobisty o nr (...), nie ustanawiając pełnomocnictwa, a następnie za kwotę 300 zł przekazała nn osobie wszystkie dane do przedmiotowego rachunku w tym kartę bankomatową wraz z numerem (...), login i hasło do rachunku, na który P. M. w dniu 05 sierpnia 2015r. dokonał wpłaty pieniędzy w kwocie 1400 zł tytułem zapłaty za zakupiony na portalu internetowym olx.pl telefon komórkowy marki I. (...), którego nigdy nie otrzymał.,

tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k.

Wyrokiem z dnia 14 listopada 2016r., wydanym w sprawie o sygn. akt II K 469/16, Sąd Rejonowy w Myszkowie orzekł:

1. Uznał oskarżoną A. G. za winną popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, wypełniającego znamiona art. 18 § 3 k.k., w zw. z art. 286 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 19 § 1 k.k. skazał ją na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej wyżej kary warunkowo zawiesił oskarżonej na okres próby wynoszący (dwa) lata;

3. Na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązał oskarżoną do informowania Sądu o przebiegu okresu próby;

4. Na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych w zw. z art. 617 k.p.k. zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 400,00 zł (czterysta złotych) tytułem zwrotu wydatków postępowania oraz kwotę 120,00 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem opłaty.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł prokurator. Zaskarżył orzeczenie w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego i zarzucił mu:

- obrazę przepisu prawa materialnego, a to art. 69 §1 k.k., poprzez jego zastosowanie i orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania wobec A. G. dotychczasowo karanej na karę pozbawienia wolności ,podczas gdy przepis ten wyklucza możliwość zastosowania tej instytucji wobec sprawcy uprzednio karanego na karę pozbawienia wolności.

W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja wywiedziona w sprawie przez oskarżyciela publicznego okazała się zasadna i doprowadziła do uchylenia zaskarżonego wyroku i zwrotu sprawy Prokuratorowi Prokuratury Rejonowej w Myszkowie. Zaskarżony wyrok, jak słusznie wskazał skarżący, został bowiem wydany z rażącą obrazą prawa materialnego, a to art. 69 § 1 k.k.

Prokurator we wniosku o skazanie A. G., sporządzonym w trybie art. 335 § 1 i 3 k.p.k., wnioskował o wymierzenie oskarżonej za czyn opisany we wniosku, wyczerpujący znamiona przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. art. 286 § 1 k.k., kary 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący dwa lata, obowiązku informowania Sądu o przebiegu okresu próby oraz zasądzenie kosztów i opłat sądowych.

Podkreślić należy, że Sąd rozpoznający wniosek złożony w trybie art. 335 k.p.k. zobowiązany jest na podstawie art. 343 § 7 k.p.k. dokonać kontroli poprawności zawartych w nim uzgodnień i to zarówno pod względem zgodności ujawnionych dowodów z ustaleniami faktycznymi, prawidłowości zaproponowanej kwalifikacji prawnej, jak również samego wymiaru kary, środków karnych i wszelkich innych uzgodnionych rozstrzygnięć.

Sąd Rejonowy w Myszkowie uwzględniając wniosek prokuratora i wymierzając karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie dostrzegł, że oskarżona była wielokrotnie karana, w tym zapadały wobec niej wielokrotnie wyroki na mocy , których to orzekano wobec niej kary pozbawienia wolności (karta karna k.32). Dopiero w treści sporządzonego uzasadnieniu ,Sąd Rejonowy dostrzegł swój błąd polegający na braku podstaw do zastosowania w niniejszej sprawie w stosunku do oskarżonej dobrodziejstwa wynikającego z treści art. 69 §1 k.k. Stosownie bowiem do treści tego przepisu, Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, tylko wówczas jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Oskarżona A. G. w chwili wydania zaskarżonego orzeczenia, była osobą wielokrotnie karaną, w tym na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania (k.32). Ponadto jak wynika z analizy karty karnej - wyrokiem z dnia 5 czerwca 2009r. w sprawie o sygn. akt V K 189/09 Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieście skazał ją na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby , która to jednak kara na mocy postanowienia z dnia 5 stycznia 2010r. została zarządzona do wykonania.

Sąd Odwoławczy podziela zatem pogląd skarżącego, że w sprawie Sąd I instancji dopuścił się obrazy przepisu prawa materialnego – art. 69 §1 k.k., poprzez jego niezasadne zastosowanie, pomimo braku do tego warunków na etapie wyrokowania . Tak jak wskazano powyżej zaskarżone rozstrzygnięcie o warunkowym zawieszaniu oskarżonej wykonania orzeczonej kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, zapadło z obrazą art. 69 §1 k.k., który uniemożliwia takie rozstrzygnięcie, gdyż oskarżona w czasie popełnienia przestępstwa była osobą karaną przy czym na karę pozbawienia wolności. Uwzględnienie wniosku prokuratora przez Sąd I instancji nastąpiło zatem naruszeniem art. 343 §7 k.p.k. w zw. z art. 335 §1 k.p.k. oraz art. 69 §1 k.k.

Podsumowując, Sąd Rejonowy winien był wziąć pod uwagę, że w realiach niniejszej sprawy ,nie było dopuszczalne uwzględnienie wniosku o którym mowa w przepisie art. 335 k.p.k., bowiem wniosek przedstawia propozycję rozstrzygnięcia niezgodnego z prawem materialnym. W tych okolicznościach konieczne stało się uchylenie zaskarżonego wyroku i zwrot sprawy oskarżonej A. G. - Prokuratorowi Prokuratury Rejonowej w Myszkowie. Na marginesie zauważyć należy , że w niniejszej sprawie stosownie do wskazanego opisu czynu zarzuconego oskarżonej oraz treści art. 24 §1 k.p.k. i art. 31 §1 k.p.k. właściwym miejscowo do rozpoznania wniosku, a w obecnie w dalszej perspektywie sprawy był i będzie Sąd Rejonowy w Warszawie, jako sąd, w którego okręgu popełniono przestępstwo.

Podstawę orzeczenia Sądu Okręgowego stanowią przepisy art. 437 §2k.p.k., art. 438 pkt 1 k.p.k. oraz art. 343 §7 k.p.k. w zw. z art. 458 k.p.k.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE