Sygnatura akt II K 159/17
Dnia 9 maja 2017 roku
Sąd Rejonowy w Nysie, Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Bartłomiej Madejczyk
Protokolant: Justyna Paralusz
Prokurator Prokuratury Rejonowej w Nysie B. N.
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia i 9 maja 2017 roku sprawy karnej
D. D. (1)(D.) s. K. i M. z domu K., ur. (...) w M.
skazanego:
I. wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 7 czerwca 2016r., sygn. akt II K 309/16 - na karę 5 lat pozbawienia wolności,
II. wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 28 lutego 2017r., sygn. akt II K 1215/16 – na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,
III. wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 10 listopada 2016r., sygn. akt II K 486/14 – na karę 1 roku pozbawienia wolności,
1. na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. oraz art. 86 § 1 i 4 k.k., w miejsce kar wskazanych w punktach I, II i III części wstępnej wyroku orzeka wobec skazanego D. D. (1) karę łączną 5 (pięciu) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,
2. na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres:
- pozbawienia wolności od 5 do 6 listopada 2013 r.,
- pozbawienia wolności od 8 do 9 lutego 2014 r.,
- kary pozbawienia wolności odbytej dotychczas na podstawie wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Nysie, sygn. akt II K 309/16,
3.
pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach podlegających łączeniu pozostawia
do odrębnego wykonania,
4. na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. T. kwotę 177 (stu siedemdziesięciu siedmiu) złotych i 12 groszy w tym podatek VAT, z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skazanemu,
5. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.
W wyniku postępowania przeprowadzonego na rozprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
Skazany D. D. (1) ma obecnie wprowadzone do wykonania:
- karę 5 lat pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 7 czerwca 2016r., sygn. akt II K 309/16,
- karę 3 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Prudniku z dnia 28 lutego 2017r., sygn. akt II K 1215/16,
- karę łączną 1 roku pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 10 listopada 2016r., sygn. akt II K 486/14.
/dowód: wykaz wykonywanych kar; dane o karalności; opinia z jednostki penitencjarnej/
Z opinii o skazanym sporządzonej w jednostce penitencjarnej wynikało, iż odbywa karę w systemie indywidualnego oddziaływania, a z zadań w tym zakresie wywiązuje się w sposób dobry. Stara się on przestrzegać porządku i dyscypliny w jednostce penitencjarnej. W grupie osadzonych prowadzi bezkonfliktowy tryb życia. Ogólnie jego zachowanie w warunkach izolacji więziennej określono jako umiarkowane. W opinii wskazano, iż jego stosunek do popełnionych czynów jest mało krytyczny.
/dowód: opinia z jednostki penitencjarnej/
Sąd zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 85 § 1 i 2 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne.
Przepis art. 85a k.k. stanowi, że orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.
Na podstawie art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (zasada absorbcji) do ich sumy (zasada kumulacji), nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Zgodnie z § 4 te same zasady wymiaru kary łącznej stosuje się odpowiednio, jeżeli przynajmniej jedną z kar podlegających łączeniu jest już orzeczona kara łączna.
Przepis art. 577 k.p.k. przewiduje, że w wyroku łącznym należy w miarę potrzeby, wymienić okresy zaliczone na poczet kary łącznej.
W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z przepisem art. 19 ustawy
o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw z dnia 20 lutego 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 396) przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego (Zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków karnych) w brzmieniu nadanym wskazaną ustawą nie stosuje się
do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie tej ustawy. W niniejszej sprawie co prawda wszystkie skazania stały się prawomocne już po 1 lipca 2015 r., jednakże konieczne było rozważanie kwestii względności ustawy karnej w oparciu o art. 4 § 1 k.k., gdyż miała miejsce sytuacja obowiązywania różnych ustaw w czasie popełniania przypisanych czynów i w czasie wyrokowania. Sąd analizując sytuację skazanego nie miał wątpliwości, że ustawą względniejszą jest ustawa obowiązująca obecnie. Zastosowanie w tej konkretnej sprawie art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2015 r. nie dawałoby możliwość połączenia węzłem jednej kary łącznej wszystkich dotychczasowych skazań, gdyż mogłaby ona objąć jedynie te czyny, które pozostawałyby w zbiegu realnym. W sytuacji D. D. zachodziłaby więc konieczność orzeczenia kilku odrębnych kar łącznych, z których każda podlegałaby odrębnemu wykonaniu, co niewątpliwie stanowiłoby dla niego sytuację mniej korzystną, gdyż łącznie ich suma znacznie przekraczałaby wymiar kary łącznej orzeczonej w niniejszej sprawie.
Mając na uwadze powyższe oraz ustalony w sprawie stan faktyczny Sąd stwierdził,
iż w niniejszej sprawie zachodziły warunki do orzeczenia kary łącznej obejmującej kary wprowadzone obecnie do wykonania.
Najwyższą z kar jednostkowych podlegających łączeniu była kara łączna 5 lat pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 7 czerwca 2016r., sygn. akt II K 309/16. Natomiast na sumę kar podlegających łączeniu oprócz ww. kary składały się również kara 3 miesięcy pozbawienia wolności i kara 1 roku pozbawienia wolności.
Sąd wymierzył karę łączną 5 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd miał na uwadze, iż obecnie zgodnie z brzmieniem przepisu art. 85a k.k. instytucja wyroku łącznego ze swej istotny winna uwzględniać w pierwszej kolejności dyrektywy prewencji indywidualnej, tj. cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego. Dlatego też z jednej strony okolicznością, którą Sąd wziął pod uwagę przy miarkowaniu kary łącznej była pozytywna postawa oskarżonego w trakcie realizowania indywidualnego programu oddziaływania, z drugiej zaś strony umiarkowana opinia z jednostki penitencjarnej, mało krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw. Tym samym przebieg resocjalizacji sprawcy i wynikająca stąd prognoza kryminologiczna powinny mieć i miały w niniejszej sprawie wpływ na wymiar kary łącznej. Okoliczności te przemawiały zdaniem Sądu za odstąpieniem od zasady kumulacji i orzeczeniem kary łącznej przy uwzględnieniu zasady asperacji, czyli powyżej najwyższej z kar jednostkowych będących podstawą wymiaru kary łącznej. W tym zakresie Sąd baczył jednocześnie na potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, gdyż orzeczenie kary łącznej przy zastosowaniu zasady absorbcji mogłoby zostać odebrane jako społecznie niesprawiedliwie w przypadku osoby wielokrotnie karnej za przestępstwa godzące w różne dobra prawne.
Reasumując, Sąd uznał, iż kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do samego skazanego, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.
Na poczet orzeczonej kary łącznej Sąd zaliczył skazanemu pozbawienia wolności w dniach od 5 do 6 listopada 2013 r. oraz od 8 do 9 lutego 2014 r. oraz okres kary pozbawienia wolności odbytej dotychczas na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Nysie, sygn. akt II K 309/16.
Pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach podlegających łączeniu pozostawiono do odrębnego wykonania.
Ponadto z uwagi na trudną sytuację majątkową skazanego Sąd na podstawie art. 624
§ 1 k.p.k. zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. Jednocześnie zasądzono opłatę na rzecz obrońcy z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skazanemu.